29 października mija kolejna rocznica urodzin wielkiego polskiego poety, Zbigniewa Herberta. Poniżej prezentujemy wiersz poświęcony jego pamięci i inspirowany jego twórczością.
Zakładnik lepszej przyszłości
Widział świat jakim jest,
Nie jakim chciał by był.
Stąd melancholia treść
Przeszywa. I biały styl.
Słuchając fałszu wokoło,
Słyszał tylko prawdę.
Tak pan Cogito z pokorą
Podjął swoją walkę.
Orężem mowa i dziedzictwo,
A przeciw – plaga umysłu.
Przeklęty wiek wszystko
Niszczył. Także jego Mistrzów.
Choć ten okres zasadzką
Był niechybnie dla artystów wielu,
Ratunkiem że nierzadko
Myślał o Odkupieniu.
Gdy oni na kolanach pełzali,
On – człowieczeństwa ostoja.
Jakżeż inaczej? Wyprostowany.
Cogito i pióro – rycerz i zbroja.
Zawsze na przeciw tej dziczy,
Niezłomny i wieczny.
To rachunek ostateczny –
Tylko on się dla niego liczył.
W trudzie swego losu – dumnie.
Godność swą zabrał do grobu.
Wrogom pozostawił wybór sposobu,
W jaki chcieliby umrzeć.
Paweł Pytel
(400)
