W 1944 roku, po tym jak Paryż odzyskał wolność po kilkuletniej okupacji ze strony wojsk niemieckich, rozpoczęła się era brutalnych prześladowań tych, których społeczeństwo francuskie uznało za kolaborantów. Zdjęcia z wyzwolenia Francji najczęściej są niezwykle radosne, jednak wśród nich są także takie, które szokują. Przedstawiają sceny publicznego szykanowania kobiet za rzekome romanse z niemieckimi oficerami. Karą za sypianie z wrogiem było publiczne obcinanie włosów – metoda, której celem było upokorzenie i wstyd.
Strzyżenie kobiet na łyso było swego rodzaju formą samosądów wykonywanych przez francuskie społeczeństwo. Ponieważ włosy są symbolem kobiecego wdzięku i uwiedzenia, ich ścięcie było najłatwiejszym i najszybszym wymiarem kary.
Po takim publicznym strzyżeniu, kobiety zmuszano, aby wsiadły na pakę ciężarówki, następnie wieziono je przez ulice miasta, aby każdy mógł zobaczyć ich twarze. Towarzyszył temu dźwięk bębnów, jak podczas jakiejś egzekucji. Niektóre kobiety były rozbierane, ich ciała malowane smołą, rysowano na nich symbol swastyki.
To mało prawdopodobne, aby wszystkie oskarżone o kolaborację kobiety w rzeczywistości romansowały z niemieckimi oficerami. Ale w momencie, w którym uczucie patriotyzmu było tak silne, najmniej wiarygodne pogłoski stawały się wystarczającym powodem do wymierzenia kary.
Według historyków, niektórzy mężczyźni, którzy w tym czasie golili głowy Francuzkom, sami byli kolaborantami. Prawdopodobnie chcieli odwrócić uwagę od siebie i faktu, iż nie działali we francuskim ruchu oporu.
Co ciekawe, to właśnie partyzanci byli najbardziej bezlitośni wobec kolaborantek. Golenie kobiecych głów było przez nich wykorzystywane już na początku 1941 roku.
W trakcie II wojny światowej, Niemki oskarżone za sypianie z nie-Aryjczykami czy więźniami z innych krajów, były przez nazistów karane w ten sam sposób.
Niektóre ofiary były młodymi matkami, których mężów więziono w niemieckich obozach pracy. W trakcie wojny nie miały żadnego źródła utrzymania. Często ich jedyną nadzieją na zdobycie jedzenia dla siebie i swoich dzieci był romans z niemieckim żołnierzem.
W wielu przypadkach nauczycielki szkolne, które udzielały kwaterunku niemieckim żołnierzom, były nazywane „materacami dla Szwabów”. Także kobiety podejrzewane o dokonanie aborcji były uważane za kolaborantki.
Wiele oskarżonych kobiet było po prostu prostytutkami, które bez względu na narodowość klienta wykonywały swoją pracę. Inne były głupiutkimi nastolatkami, które sprzymierzały się z niemieckimi żołnierzami z czystej brawury, a nawet nudy.
Ogolenie kobiecej głowy to kara, którą wykorzystywali Wizygoci. W średniowieczu obcięcie włosów było uważane za symbol wstydu. Także podczas hiszpańskiej wojny domowej, członkowie Falangi golili głowy kobiet z rodzin republikańskich, traktując je jak prostytutki.
Według danych prawie 20 000 kobiet zostało w tym czasie ostrzyżonych na łyso, ale prawdziwa liczba może być o wiele wyższa.
źródło tekstu: Wirtualna Polska
(8690)
Gdybyśmy brali z tego piętnowania przykład, wówczas obywatel Polski, płatnik podatku, ojciec dzieci nie musiałby przed komu-femi-sądem starać się o kontakt z własnymi dziećmi na które płaci alimenty. Ojcowie w Polsce zamiast chodzić na głupie demonstracje, powinny brać przykład z czasów II wojny światowej.