Syberia dotąd kojarzy się z tajgą, zsyłkami Polaków i wielkim mrozem. Tymczasem dla kilkudziesięciu zagłębiowskich rodzin okazała się wybawieniem. Wierszyna, mimo że leży 6500 km od Polski, to polska wieś.
Znajdują się tam i polska szkoła, i polski kościół. Mimo wielu lat, mieszkańcom udało się zachować polskie tradycje i język, a także wiarę rzymskokatolicką.
Początek tej niezwykłej miejscowości sięga 1909 roku, kiedy wybrano ,,chodoków” – przedstawicieli 250 rodzin, którzy mieli znaleźć dla reszty społeczności nowe miejsce na ziemi. Rodziny pochodziły m.in. z Dańdówki, Gzichowa, Zagórza i Gołonoga.
Po podróży z Dąbrowy, która trwała ponad dwa tygodnie, dotarli oni do Czeremchowa, gdzie pracowali w kopalni węgla, inni znaleźli miejsce trochę dalej, gdzie obecnie znajduje się Wierszyna.
Tam otrzymali kawałek ziemi do wykarczowania i dodatkowo 30 rubli, by mogli się zagospodarować. Zaczęły powstawać chaty i polski kościół.
Mieszkańcy pobierali się prawie zawsze między sobą, przez co we wsi zachowały się do dziś takie nazwiska jak Wójcicki, Mitręga, Figura, Sztemplowski, Kaleta czy Pietras. – Dawno nie było polskiego w szkole, więc większość tylko mówi – tłumaczy pani Halina. – W 2000 r. do pierwszej klasy poszło 2 uczniów, teraz jest ich 16
– mówiła pochodząca z Wierszyny Halina Janaszek.
Po czasie, w latach 30., zamknięto kościół, ale mieszkańcy dalej kultywowali wiarę. Dodatkowo później powstał Dom Polski z izbą pamięci.
Mieszkańcy nieraz cierpieli głód, ale jak sami twierdzą po czasie przyzwyczaili się. Umiłowanie Polski pozostało…
Zawsze byliśmy i czuliśmy się Polakami
– podkreślają i dodają, że Rosjanom nigdy nie udało się ich wynarodowić. Do dziś posługują się polską mową, a właściwie dialektem małopolskim.
Jak wszyscy zgodnie twierdzą, taka miejscowość to ewenement na skalę międzynarodową. To jedyne takie miejsce na świecie, gdzie wszyscy mieszkańcy mówią po polsku, mimo ogromnej odległości dzielącej od ojczyzny.
źródło: własne / dabrowagornicza.naszemiasto.pl
(26115)
