0 – tylu Francuzów zginęło w obronie Polski, swojego sojusznika, przed napaścią ze strony Niemiec i ZSRS we wrześniu 1939 roku. Po latach prezydent Francji zarzuca Polsce izolację, szkodzenie interesom Unii Europejskiej i brak lojalności.
Emmanuel Macron nie ukrywa, że jego zdaniem Polska stawia się na marginesie. Jednocześnie grozi, że to nie Warszawa będzie decydowała o reformie Unii Europejskiej, reagując tak na fakt, że Polska sprzeciwiła się wobec proponowanych przez niego zmian dotyczących pracowników delegowanych w UE.
Macron rzucił poważne oskarżenia, zapominając o historii swojego kraju.. W obronie Polski przed niemiecką i rosyjską agresją nie stanął ani jeden francuski żołnierz, nie mówiąc o wysłaniu pomocy. Zamiast tego trwała tzw. ,,dziwna wojna”, co okazało się tragiczne w skutkach.
Był to jedyny okres, gdy alianci na froncie zachodnim, dzięki zaciętej obronie Wojska Polskiego, posiadali przewagę liczebną i strategiczną nad Wehrmachtem. Okres ten został całkowicie niewykorzystany, co było podstawową przyczyną klęski wojsk francusko-brytyjskich w roku 1940, gdy III Rzesza mogła skupić wszystkie swoje siły wojskowe na jednym froncie – nie uzyskując mimo to ani przewagi liczebnej, ani materiałowej (z wyjątkiem lotnictwa) nad armiami francuską, brytyjską, belgijską i holenderską.
Do pomocy dojść nie mogło, co zostało ustalone niespełna dwa tygodnie po wybuchu wojny. Kiedy fatalnie dowodzone polskie wojska toczyły rozpaczliwy bój z niemieckim Wehrmachtem, 12 września 1939 r. zebrana we francuskim mieście Abbeville francusko-brytyjska Najwyższa Rada Wojenna zdecydowała o niepodejmowaniu generalnej ofensywy lądowej na froncie zachodnim i działań powietrznych nad Niemcami. Podjęcie tej decyzji było złamaniem zobowiązań wynikających z umów sojuszniczych, w szczególności zaś z konwencji wojskowej do sojuszu polsko-francuskiego i układu polsko-brytyjskiego z 25 sierpnia 1939 r. Chociaż decyzja ta miała niezwykle istotne znaczenia dla Polski (opracowany przez polskie dowództwo plan obrony oparty był na założeniu, że w piętnastym dniu od mobilizacji sojusznicy przejdą do ofensywy) rząd polski nie został o niej poinformowany. Za to o przebiegu i rezultatach konferencji był doskonale i na bieżąco informowany Józef Stalin – ostatecznie na konferencji obecnych było dwóch agentów NKWD w randze ministrów w rządzie francuskim.
W Abbeville Stalin dostał więc od Wielkiej Brytanii i Francji zielone światło do wypełnienia zobowiązań sojuszniczych wobec III Rzeszy zawartych w Pakcie Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939 r. Wcześniej było to niemożliwe, ponieważ losy wojny nie były jeszcze rozstrzygnięte.
W 1940 roku nie doszło do zemsty ze strony polskiego wojska, gdy w potrzebie była Francja. W jej obronie stanęło około 50 tysięcy polskich żołnierzy z 1 Dywizji Grenadierów, 2 Dywizji Strzelców Pieszych, 3 Dywizji Piechoty, 4 Dywizji Piechoty, 10 Brygady Kawalerii Pancernej oraz Brygady Strzelców Karpackich. Oficjalnie zginęło 1400 polskich żołnierzy, ale niektóre dane mówią nawet o ilości trzy razy większej. Wiele tysięcy zostało rannych.
Europa jest zbudowana na fundamencie wartości: demokracji i wolności, z którymi Polska jest dziś w konflikcie
– podkreśla Macron, ignorując historię.
(5410)
