Zachód Europy pogrążony jest coraz bardziej w oparach poprawności politycznej (czytaj: absurdu). Ostatni przykład? W Londynie, gdzie władzę sprawuje Sadiq Khan, właśnie powołano urzędnika, którego tytuł brzmi Walking and Cycling Commissioner, czyli Komisarz ds. Spacerów i Jazdy Rowerem. Jego pierwszy ruch: chce zająć się składem rasowo-płciowym londyńskich cyklistów.
Tę zaszczytną funkcję pełni Will Norman (sam, o zgrozo, jest biały), który już zapowiedział bezlitosną walkę z dyskryminacją. I wcale nie chodzi o samo pedałow…, pardon, jazdę rowerem. Chodzi o to, że zdaniem kapłanów politycznej poprawności, na rowerach jeżdżą osoby o niewłaściwym kolorze skóry. Obecnie korzystają z nich głównie osoby białe, a dzięki planowi pięcioletniemu (podobieństwo do komunistycznej nowomowy zapewne (nie)przypadkowe) liczba rowerzystów o skórze czarnej, żółtej lub wywodzących się z rozmaitych mniejszości etnicznych, ma wzrosnąć z 15 do 35 procent. Komisarzowi nie podoba się także fakt, że na rowery tak rzadko wsiadają kobiety. Podpowiadamy hasło: ,,kobiety na rowery”, co stanowi twórczą kontynuację sloganu ,,kobiety na traktory”.
Równościowcy będą walczyli o równość doskonałą wbrew narodowym zwyczajom. Np. Hindusom wcale nie pali się przesiadać na rowery – częściej niż biali wybierają podróż samochodem. Ale czego nie robi się dla postępu?
Plan przewiduje szkolenia z jazdy rowerem, dotacje na jednoślady dla grup, które jak ognia unikają poruszania się po mieście w ten sposób. Widać już pierwsze efekty akcji.
Na Quietway 1, nowej trasie łączącej Waterloo z Greenwich, odsetek kobiet wzrósł z 29 proc. do 35 proc.
– pochwalił się Komisarz.
Londyńscy rowerzyści są zbyt biali, większość to mężczyźni i klasa średnia – powiedział komisarz Will Norman.
Londyn bierze się za statystyki, trzeba poprawić ‚różnorodność’, bo tylko 15% Azjatów i Murzynów pedałuje w stolicy Sadiqa Khana.
Dzień dobry z kraju Mony Pythona 😃 https://t.co/GInUbepMlO
— m0n1c23k 🇵🇱💯 (@m0n1c23k) 29 maja 2018
źródło: NCzas.com / Independent.co.uk / Racjonalista.pl
(1954)
Wbrew temu co można sądzić, biedniejszej części mieszkańców nie stać na jazdę rowerem. Jazda rowerem wymaga CZASU i ENERGII. Jeżeli ktoś tyra 12 godzin na budowie to nie ma ani CZASU, ani SIŁY na wracanie do domu rowerem.