8 października 1939 dekretem Adolfa Hitlera Oświęcim został wcielony do II Rzeszy. Dotychczasowe tłumaczenie o zasadności używania sformułowania ,,polski obóz koncentracyjny” nie ma najmniejszego pokrycia w faktach.
Lewicowy publicysta Jan Kapela pisał na łamach Krytyki Politycznej:
we frazie „polskie obozy koncentracyjne” wcale nie musi być błędu. W zwrocie „polish [Polish – red. sic!] death camps” może zwyczajnie chodzić o to, że obozy znajdowały się i znajdują na terenach Polski. Jest to określenie geograficzne i jakoś nie wyobrażam sobie, żeby polski sąd wygrał z geografią. Czy następnym krokiem będzie wykopanie resztek po Auschwitz i wywiezienie ich do Niemiec, żeby nikt nie miał już wątpliwości, czyje to były obozy?
Takie tłumaczenie jest podchwytywane za granicą. Norweska Rada Etyki Mediów (Pressens Faglige Utvalg) uznała, że określenie „polski obóz koncentracyjny” nie narusza zasad dziennikarskich po tym, jak skargę wniósł działający w Norwegii polonijny portal internetowy. Rada wskazała, że wskazuje, że obóz znajdował się na terenie Polski.
Podobne tłumaczenia wynikają z niewiedzy. Oświęcim w momencie funkcjonowania obozu zagłady w Auschwitz znajdował się administracyjnie na terenie III Rzeszy – w powiecie bielskim (Landkreis Bielitz) rejencji katowickiej (Regierungsbezirk Kattowitz) prowincji Górnego Śląska (Provinz Oberschlesien), a nie w obrębie Generalnego Gubernatorstwa – obszaru II RP, okupowanego przez nazistowskie Niemcy W 1940 r. na tych terenach władze niemieckie utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Sformułowanie polski jest nie tyle nieprecyzyjne, co zakłamujące rzeczywistość, kiedy ofiara staje się katem…
źródło: własne / Wikipedia / fot. Jad Waszem
(4419)
