Ewa Gawor nie jest jedyną osobą w przeszłości związaną z ustrojem komunistycznym, która jest zatrudniona w urzędzie podległym Hannie Gronkiewicz-Waltz. Sławomir Cenckiewicz pisze na portalu Do Rzeczy w artykule ,,Stołeczne Biuro Służby Bezpieczeństwa czy Zarządzania Kryzysowego?”, że ,,w warszawskim ratuszu zatrudnione są osoby, które w przeszłości pracowały w SB”.
Podporucznicy Kiszczaka ze stołecznego Ratusza: Gawor-Michoń-Szymaniak. Tego taśmą nikt już nie zalepi! „Za Rafała!” pic.twitter.com/SqitkRXz5s
— Sławomir Cenckiewicz (@Cenckiewicz) 22 sierpnia 2018
Jak czytamy w artykule, decyzję o rozwiązaniu Marszu Powstania Warszawskiego podjął, oprócz Ewy Gawor, Jarosław Michoń, starszy specjalista w BBiZK.
Jarosław Michoń (ur. 23 kwietnia 1963 r.) „legendowany” jest w urzędzie wyłącznie jako były policjant. Nie jest to jednak pełna prawda o przeszłości Michonia. Wprawdzie po 1990 r. został on policjantem, ale swoją karierę zaczynał w ZOMO w stanie wojennym (w ramach zasadniczej służby wojskowej). Z jego akt przechowywanych w IPN wynika, że podanie o przyjęcie do MO złożył 8 lipca 1982 r., przyjęty do służby w ZOMO Komendy Stołecznej MO został w dniu 5 października 1982 r., zaś ślubowanie funkcjonariusza MO złożył 24 października 1982 r.
– pisze prof. Cenckiewicz.
.@Cenckiewicz ujawnił kolejnych esbeków w biurze bezpieczeństwa u @hannagw. Bezpieka za bezpieczeństwo w stolicy dba fachowo. Dokładnie tak samo fachowo, jak fachowo Rafał Trzaskowski naprawia drzwi. Segment #Jedziemy z #Minęła20 pic.twitter.com/E8tYy2zesG
— michal.rachon (@michalrachon) 22 sierpnia 2018
Zgodnie z artykułem Michoń w 1984 r. zwrócił się o możliwość pracy w SB:
„Decyzję o przyjęciu go do bezpieki – i to w antykościelnym Wydziale IV Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych – podjął sam szef warszawskiej SB płk Tadeusz Szczygieł (w latach 1985-1989 szef Departamentu IV MSW). Michoń pracował – jak sam napisał – +po zagadnieniu gospodarki żywnościowej+, czyli mówiąc żargonem bezpieki w „świńskim wywiadzie” (pion IV SB zajmował się związkami wyznaniowymi i rolnictwem)”
Cenckiewicz wspomina o kolejnej osobie, mającej za sobą przeszłość w SB, a zatrudnionej w warszawskim Ratuszu. To Andrzej Szymaniak (ur. 26 stycznia 1962 r.) – naczelnik Wydziału Operatorów Numerów Alarmowych w Biurze Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy.
Szymaniak zanim trafił do SB również służył w stołecznej ZOMO w ramach zasadniczej służby wojskowej (przyjęty 12 stycznia 1983 r., ślubowanie funkcjonariusza MO złożył w dniu 20 marca 1983 r.). Już w grudniu 1983 r. Szymaniak zwrócił się do przełożonych z prośbą o możliwość studiowania w Wyższej Szkole Oficerskiej im. F. Dzierżyńskiego w Legionowie (w podaniu nazwał ją „Wyższą Szkołą Oficerską Służby Bezpieczeństwa w Legionowie”)
– czytamy na portalu ,,Do Rzeczy”.
(4599)
