2 grudnia 1938 r., na sesji Sejmu, Kwiatkowski przedstaw ił koncepcję 15-letniego planu inwestycyjnego podzielonego na pięć planów trzyletnich.
1939-1942 – dalsza rozbudowa przemysłu zbrojeniowego (decydującą rolę w koordynacji planu tego okresu powierzono wojsku)
1942-1945 – inwestycje w komunikację (Gdynia, ciąg dalszy rozbudowy,motoryzacja kraju, rozwój transportu lotniczego. To wszystko nadal miało służyć wzmocnieniu obronności kraju)
1945-1948 – nakłady na rozwój rolnictwa, (usprawnienie handlu artykułami rolnymi, zwięszenie i zróżnicowanie produkcji, nacisk na edukację)
1948-1951 – „wielkie inwestycje miejskie, zagadnienia kultury i oświaty najwyższego rzędu, zagadnienia zdrowotne w miastach a przede wszystkim ostateczna polonizacja miast polskich”
1951-1954 – zmniejszanie różnic między Polską A i B
Został on przedstawiony na Sejmie w grudniu 1938 roku, gdy pierwszy plan 4-letni kończył się zgodnie z planem.
Sam minister Kwiatkowski mówił:
Okres I więc obejmuje lata 1939-1942, przy czym zadaniem naczelnym będzie dalsza rozbudowa potencjału obronnego. Produkcja ta ma osiągnąć w tym okresie najwyższą doskonałość techniczną i eksportową…
W okresie II, obejmującym lata 1942-45, dominować winno zagadnienie komunikacyjne. Koleje, mosty, drogi bite, drogi wodne śródlądowa i kanały, dalszy skok w rozbudowie Gdyni, motoryzacja i lotnictwo cywilne, produkcja samochodów-oto podstawowe cele drugiego okresu.
W okresie III-w latach 1945-48-sama logika celów narzuci nam nowe potrzeby, które zamykają sie w dwóch słowach:oświata ludowa i rolnictwo…W tym własnie 3-leciu należałoby skoncentrować największe środki materialne na rozbudowę szkolnictwa wiejskiego-powszechnego i zawodowego, na meliorację, na usprawnienie obrotu produktami rolnymi, na spotęgowanie i zróżnicowanie produkcji rolnej. Cegła, cement i żelazo w budownictwie wiejskim, maszyna w uprawie i produkcji-oto naczelne hasło tego okresu wsi polskiej, pozbawionej młodych analfabetów.[…]
Okres IV miałby wysunąć hasło: urbanizacja i uprzemysłowienie Polski. W tym okresie skoncentrowałyby się wielkie inwestycje miejskie, zagadnienia kultury i oświaty najwyższego rzędu, zagadnienia zdrowotne w miastach, a przede wszystkim ostateczna polonizacja struktury miast polskich…
[…]Wreszcie, w okresie V, sięgającym roku 1954, dominowałaby akcja o ujednolicenie struktury i dynamiki gospodarczej w Polsce. Byłby to okres walki o zatarcie granic pomiędzy Polską A i Polską B[…]
(942)
