Taką to mamy literaturę obecnie. Laureat Paszportu Polityki, finalista Nagrody Literackiej Nike i jego „splash”. Oglądasz na własną odpowiedzialność [wideo]
Michał Witkowski – pisarz, felietonista i bloger modowy. Stale współpracuje z tygodnikiem „Wprost” i magazynem „Viva! Moda”. Autor powieści Lubiewo, a także m.in. powieści kryminalnej Drwal.
Trzykrotnie nominowany do Paszportu „Polityki” w kategorii „Literatura” (2005, 2006, 2007), w 2007 został laureatem tej nagrody. Trzykrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike, w 2006 (za Lubiewo), 2007 (za Fototapetę) i 2012 (za Drwala). W 2006 był finalistą.
Ponadto otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia 2006 w kategorii „proza” za Lubiewo. Jego powieść Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej została wybrana Książką Lata 2007 Przeglądu Nowości Wydawniczych w Poznaniu[10]. Powieść Drwal znalazła się w finale Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus 2012.
Na podstawie powieści Lubiewo powstał głośny spektakl teatralny w Teatrze Nowym w Krakowie w reż. Piotra Siekluckiego (2011).
Dlaczego? Cytat za Gazetą Wyborczą:
„Pierwszy w życiu chuj, jakiego miałam w ustach, to był za dworcem ruski żołnierz” – oto pierwsze zdanie „Lubiewa” Michała Witkowskiego. Dla krakowskich aktorów okazało się zbyt mocne – Piotr Sieklucki, który w Teatrze Nowym przenosi ten tekst na scenę, musiał ratować się wsparciem z Wrocławia
Witkowski jest osobą homoseksualną. Pisarz stosuje zróżnicowane znaczeniowo nazewnictwo do określania osób posiadających określone preferencje seksualne oraz identyfikujących się z danymi rolami płciowymi. Twierdzi, że słowo „gej” jest wytworem komercyjnej kultury masowej, utrwalającym zawężony, bo stereotypowy obraz tej mniejszości seksualnej. Dlatego, choć przyznaje, że jest osobą homoseksualną, nie uważa siebie za geja.
Ojcem Witkowskiego jest Stanisław A. Witkowski, profesor i rektor UZZM w Lubinie i profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Organizacji.
źródło: Wikipedia
(47)
