Nienawiść do Polski i do traktatu wersalskiego była obecna we wszystkich nurtach politycznych i na prawicy i na lewicy. Pojawiała się nawet u pacyfistów – mówi prof. Grzegorz Kucharczyk.
(4113)
Zbrodnia w Bochni w dniu 18 XII 1939 r., wikipedia.pl
Prof. Kucharczyk: Niemcy przygotowywali się do zbrodni na Polakach przez ponad 20 lat. [WIDEO]
Zachęcamy do obserwowania strony na Twitterze
Dołącz, porozmawiaj, wyraź swoją opinię. Grupa sympatyków strony Niezlomni.com
17. kwietnia 2018 – PAMIETAMY!
WIECZNA CZESC I CHWALA NASZYM BOHATEROM!
W dniu 21. maja mija pierwsza rocznica pogrzebu S/P Pana majora Stanisława Boleslawa Likiernika – żołnierza Kedywu AK, powstańca warszawskiego, ktorego grob mozna znalezc na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie i zlozyc tam kwiaty.
Stanisław Likiernik „Stach” – żołnierz Kedywu Armii Krajowej, powstańca warszawskiego, kawalera Orderu Virtuti Militari. Likiernik został pochowany w Panteonie Żołnierzy Polski Walczącej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Stanisław Likiernik zmarł 17 kwietnia 2018 r. w szpitalu w Wersalu we Francji.
Był jednym z dwóch pierwowzorów słynnego „Kolumba” – Stanisława Skiernika z powieści Romana Bratnego „Kolumbowie. Rocznik 20”. To jego wojenne doświadczenia złożyły się na literacką postać, która dała nazwę całemu pokoleniu, legendzie Polski Walczącej.
W dniu jego śmierci premier Mateusz Morawiecki napisał, że takim ludziom jak Likiernik zawdzięczamy wolną Polskę. „Stanisław Likiernik »Stach« – jeden z ostatnich żołnierzy Kedywu AK, powstaniec warszawski. Uczestniczył w wielu akcjach sabotażowo-dywersyjnych, walczył w szeregach Zgrupowania »Radosław«. Ludziom takim jak on zawdzięczamy wolną Polskę. Cześć Jego Pamięci!” – napisał na Twitterze szef rządu.
Stanisław Likiernik „Stach”, „Staszek”, „Machabeusz” urodził się w 1923 r. w Garwolinie, gdzie jego ojciec był rotmistrzem kawalerii.
Potem mieszkał w Konstancinie i Warszawie. W czasie okupacji był w grupie żoliborskich przyjaciół, stanowiących trzon Kedywu Kolegium A (podlegającego Józefowi Rybickiemu; grupą dowodził Stanisław „Stasinek” Sosabowski). Brał udział w słynnych akcjach „Na Panienkę”, „Na Durfelda”, w wysadzaniu pociągów i innych akcjach sabotażowych; także w wykonaniu wyroków na konfidentach. W Powstaniu Warszawskim walczył na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Był kilkakrotnie ranny. Koledzy wspominali jego graniczącą z szaleństwem i brawurą odwagę i poczucie humoru nawet w najtrudniejszych godzinach.
W sierpniu i wrześniu 1944 r. zginęła większość jego najbliższych przyjaciół. W październiku 1944 r. Likiernik został odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Virtuti Militari V klasy.
Po wojnie wyemigrował do Francji, skończył tam słynną Sciences Po (Instytut Nauk Politycznych), miał rodzinę, pracę; był szczęśliwy, choć wciąż tęsknił za Polską, do której po odwilży 1956 r. często przyjeżdżał.
W 2007 r. otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 r. minister obrony awansował Stanisława Likiernika na stopień podpułkownika, a prezydent nadał mu Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej.
Wspomnienia dotyczące okupacji i Powstania Warszawskiego opublikował w książce „Diabelne szczęście czy palec Boży?”.
Nigdy nie krył swojej bardzo krytycznej oceny decyzji o rozpoczęciu Powstania Warszawskiego, ale zawsze podkreślał heroizm i poświęcenie pokolenia Kolumbów. W rozmowie z PAP w lipcu 2014 r. podkreślił, że dla młodych ludzi, którzy całą okupację przygotowywali się do walki z Niemcami, Powstanie Warszawskie było spełnieniem. „Królik zmienił się z ofiary w myśliwego” – powiedział.
Pamietajacy Rodacy w kraju i Rodzina we Francji i w innych krajach.
***************************************************************************