– Poznałem Sierowa w 1944 roku jako głównego pełnomocnika NKWD na Polskę. Sierow nie zajmował się operacjami wojskowymi. Jego zadaniem przygotowanie gruntu do narzucenia Polsce rządu komunistycznego – mówił funkcjonariusz bezpieki ppłk Józef Światło na antenie Radia Wolna Europa.
6 marca 1945 Iwan Aleksandrowicz Sierow (ur. w 1910), oficer Armii Czerwonej i oficer bezpieczeństwa państwowego ZSRS, jeden z największych zbrodniarzy stalinowskich został głównym doradcą NKWD przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Polsce. To on ponosi współodpowiedzialność za mord polskich oficerów w Katyniu i figuruje w tzw. „Rejestrach akt śledczych mordu katyńskiego” (w zbiorach Prokuratury Generalnej RP) jako jedna z „osób zatrudnionych w aparacie NKWD w latach II wojny i mających związek ze sprawą wymordowania polskich oficerów w 1940 roku”.
NKWD w Polsce
[quote]To Sierow osobiście, jako gen. Iwanow, przeprowadził akcję aresztowania i wywiezienia do Moskwy szesnastu przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, sądzonych w procesie pokazowym w czerwcu 1945 roku, za co Stalin odznaczył go tytułem Bohatera Związku Radzieckiego i awansował do stopnia generała-pułkownika.[/quote]
Sierow rozbijał struktury podziemia antykomunistycznego, nadzorował masowe aresztowania byłych żołnierzy Armii Krajowej. – Wzorował się na doświadczeniach sowieckich, przystosował metody praktykowane w Rosji do rzeczywistości polskiej
– powiedział ppłk Józef Światło, były funkcjonariusz MBP, który uciekł z Polski w listopadzie 1953 roku.
– Sierow wnikał we wszystkie szczegóły życia publicznego w Polsce – relacjonował Światło. – Interesował się każdym członkiem Krajowej Rady Narodowej, gromadził informacje o członkach Polskiej Partii Robotniczej i rozpracowywał z wielką dokładnością wszystkie stronnictwa i grupy polityczne polskie od lewicy do prawicy.
Pod dyktando Stalina
Bolesław Bierut, który stanął na czele KRN nie czuł się pewnie, nie posiadał wówczas jeszcze rozbudowanego aparatu bezpieki. Reżimowi komunistycznemu brakowało ludzi i środków technicznych. To mieli zapewnić Sowieci.
[quote]– Sierow zrobił znacznie więcej – stwierdził Józef Światło. – On ustalił zasadnicze wytyczne i metody działania reżimu Bieruta.[/quote]
Jakie były dalsze losy Iwana Sierowa? Po śmierci Stalina opowiedział się za nowym przywódcą KPZR – Nikołajem Chruszczowem. Wystąpił przeciwko Ławrientijowi Berii.
Na czele KGB
13 marca 1954 Iwan Sierow został szefem KGB, funkcję te sprawował do 8 grudnia 1958 roku. Brał udział w tłumieniu powstania na Węgrzech w 1956 roku. Krytykował oficerów węgierskich, którzy nie chcieli otwierać ognia do demonstrujących rodaków. Ówczesny komendant budapeszteńskiej milicji, Sandor Kopacsi (który miał wkrótce przejść na stronę walczących o wolność), stwierdził:
…Towarzysz doradca z Moskwy, jak widać, nie miał jeszcze czasu zapoznać się z sytuacją w naszym kraju. Musimy go więc uświadomić, że ci, co organizują demonstracje, to nie są faszyści ani imperialiści. To są ludzie z uniwersytetów, synowie i córki chłopów i robotników, kwiat naszej inteligencji i to oni domagają się swoich praw…”. Sierow odpowiedział: ”Powieszę cię na najwyższym drzewie w Budapeszcie”.
Po odejściu z KGB Iwan Sierow został mianowany szefem GRU – Głównego Zarządu Wywiadowczego Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRS. Odszedł ze służby w 1965 roku. Zmarł w Moskwie 1 lipca 1990.
źródło: Polskie Radio
(7357)
