Najważniejsza książka po 1989 r., poświęcona Obozowi Narodowemu, ruchowi ideowemu i politycznemu, który poniósł największe ofiary dla Polski w XX wieku. Żaden obóz polityczny nie został tak mocno zdziesiątkowany przez II wojnę światową. I żaden inny ruch polityczny nie spotkał się w Polsce z tak wielką kampanią oszczerstw i pomówień.
Autorzy z dużym znawstwem i interesująco dokonują syntezy dziejów ruchu narodowego, od Ligi Narodowej (1893 r.) po czasy współczesne. Przypominają o wkładzie tej formacji ideowo-politycznej w odzyskanie przez Polskę niepodległości, o stworzeniu przez Romana Dmowskiego przy wsparciu Francuzów Armii Błękitnej, największej polskiej armii podczas I wojny światowej, której Dmowski był Wodzem Naczelnym.
Piszą o wybitnych postaci naszej przeszłości, związanych z ruchem narodowym, których wkład w kulturę, literaturę i naukę był ogromny. A jest kogo przypominać i kim się chwalić. Warto wymienić choćby noblistów Władysława Reymonta i Henryka Sienkiewicza. Wśród tych, którym blisko był m. in. Adolf Dygasiński, Kazimierz Tetmajer, Karol Hubert Roztworowski, Józef Weyssenhoff, Jan Kasprowicz. Stanisław Wyspiański napisał dramat „Wyzwolenie” po lekturze „Myśli nowoczesnego Polaka” i dyskusji z ich autorem, R. Dmowskim.
Przypominają, że z obozem narodowym byli związani wybitni historycy: Władysław Konopczyński, Wacław Sobieski, Zygmunt Wojciechowski, Wacław Tokarz, Franciszek Rawita-Gawroński, Kazimierz Marian Morawski. Nie brak było również twórców polskiej myśli ekonomicznej: Władysław Grabski, Roman Rybarski, Jerzy Zdziechowski, Edward Taylor, Stanisław Grabski, Jan Rutkowski, Bohdan Wasiutyński, Zygmunt Raczkowski.
Podczas II wojnie światowej obóz narodowy dał Polsce żołnierzy, którzy z poświęceniem, odwagą i ofiarnością walczyli z jej wrogami. Wywodzące się z Obozu Narodowego, Narodowe Zjednoczenie Wojskowe było najdłużej działającą antykomunistyczną organizacją ogólnopolską.
[quote]Cenne i stanowiące punkt wyjścia dla badaczy są dzieje obozu narodowego po wojnie, w kraju i na emigracji. Interesujący jest rozdziały pokazujący zaangażowanie w działalność opozycyjną już od lat pięćdziesiątych, kiedy to Przemysław Górny w 1955 r. stworzył antykomunistyczny Związek Młodych Demokratów, który w czasie tzw. „odwilży” działał na uczelniach w całej Polsce. Opozycja antykomunistyczna nie była monolitem, autorzy książki pokazują, jak „opozycja demokratyczna” związana z KORem posuwała się do oszczerczych insynuacji wobec działaczy narodowych, że współpracują z SB. Co w świetle dostępnych dziś akt SB okazało się nieprawdą.[/quote]
Obóz narodowy to wielka historia i cenne dziedzictwo, ale jak piszą autorzy w zakończeniu „konieczny jest wielki wysiłek samokształceniowy i organizacyjny, aby pojąć konieczność kontynuacji i stałej adaptacji idei narodowej do wyzwań współczesności”. Dzielą się też z czytelnikiem swoimi przemyśleniami, jaki powinien odgrywać współczesny ruch narodowy.
Mateusz Rawicz
Marek J. Chodakiewicz, Jolanta Mysiakowska-Muszyńska, Wojciech Muszyński, Polska dla Polaków! Kim byli i są polscy narodowcy, Zysk i S-ka, 2015.
Książkę można nabyć TUTAJ.
(1182)
