Piękne słowa generała skierowane do Żydów w 1943 r. z okazji żydowskiego Nowego Roku. „Cała historia Polski jest gwarancją tolerancji dla Żydów”

Łączą nas wspólne przeżycia i wspólne ideały. Gwarancje są między nami zbyteczne. Cała historia Polski jest gwarancją tolerancji dla Żydów

tak powiedział dowódca I Korpusu Polskiego gen. Mieczysław Boruta-Spiechowicz w Glasgow 30 września 1943 r. z okazji żydowskiego Nowego Roku

Mieczysław Ludwik Boruta-Spiechowicz (pseudonimy: Kopa, Morawski) urodził się 20 lutego 1894 w Rzeszowie. Aby uniknąć powołania do służby w armii austro-węgierskiej w 1913 wyjechał na studia do Belgii. Powrócił po jednorocznym pobycie w Akademii Handlowej w Antwerpii.

W czasie Pierwszej Wojny Światowej w Legionach Polskich, od 1918 w Wojsku Polskim.

Brał udział w Wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. w obronie Lwowa. W 1920 walczył w stopniu majora kolejno w 1 pułku strzelców, 3 pułku strzelców i 9 pułku strzelców u gen. Józefa Hallera.

W 1921 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i awansował do stopnia podpułkownika. W latach 1922-1924 dowodził 32 pułkiem piechoty, następnie 71 pułkiem piechoty.

W 1934 został mianowany dowódcą 20 Dywizji Piechoty, a w kilka miesięcy później – 22 Dywizji Piechoty Górskiej ‚Podhalańczyków’ w Przemyślu. W 1936 awansowany do stopnia generała.

We wrześniu 1939 dowódca m.in. Grup operacyjnych „Bielsko” i „Boruta” w składzie Armii Kraków.

Od września dowodził Polską Organizacją Wojskową we Lwowie, który opuścił 12 grudnia 1939 z zamiarem przedostania się do Francji. Aresztowany w nocy z 13 na 14 grudnia przez NKWD we wsi Sitno koło Nadwórnej. Więziony w Stanisławowie, następnie na Łubiance w Moskwie.

Po zawarciu Układu Sikorski-Majski zwolniony z więzienia. W sierpniu 1941 mianowany przez gen. Andersa dowódcą odtworzonej 5 Dywizji Piechoty.

Po ewakuacji Armii Polskiej na Wschodzie, przeniesiony do Londynu, a następnie do Szkocji, gdzie od lutego 1943 do lipca 1945 pełnił funkcję dowódcy I Korpusu Pancerno-Motorowego

Po wojnie, w grudniu 1945, powrócił do Polski. Do 1946 pełnił funkcję zastępcy szefa Departamentu Piechoty i Kawalerii w Ministerstwie Obrony Narodowej. Na skutek konfliktu z gen. Karolem Świerczewskim przeniesiony w stan spoczynku.

W 1977 jeden z założycieli ROPCiO. Zmarł 13 października 1985 w Zakopanem, gdzie spędził ostatnie kilka lat swego życia.