Opracowanie o najbardziej tajemniczej i niedocenionej organizacji ruchu oporu w Polsce, utworzonej jesienią 1939 r. i rozbitej w 1942 r. Muszkieterowie zajmowali się głównie wywiadem strategicznym i bezpośrednio, lecz za wiedzą polskiego rządu emigracyjnego w Londynie, współpracowali z wywiadem brytyjskim.
To wzbudziło wściekłość gen. S. Roweckiego ps. Grot, komendanta głównego ZWZ, który chciał ich podporządkować sobie i przejąć pieniądze przekazywane im przez Wydział VI Sztabu NW i Brytyjczyków.
Przeciwko twórcy organizacji i jej szefowi inż. S. Witkowskiemu kierowano różne, zwykle absurdalne oskarżenia. W końcu, na polecenie Grota, Wojskowy Sąd Specjalny skazał go na karę śmierci pod zarzutem zdrady.
Wyrok wykonano w 1942 r.
(341)
