Witold Gadowski w ostatnim ,,Komentarzu Tygodnia” odniósł się do ostatnich oskarżeń wymierzonych w Polskę. – Jeżeli ktoś chce, niech sobie wybiera kompromisy – ja nie. Prawda jest najważniejsza. Chociażby jeden człowiek krzyczał przeciwko całemu tłumowi ludzi i miał rację – to on ma rację, choć może nie zwycięży od razu, ale dzięki niemu inni usłyszą prawdę. Z prawdy nigdy nie wolno rezygnować – mówił.
O histerycznych reakcjach na nową ustawę o IPN mówił:
Oskarżano nas nieustannie. Nieustannie próbowano zmusić nas do pochylania karku i służenia, a w Polsce udawano, że deszcz pada. Wreszcie wybuchła awantura i nikt już dziś nie może udawać, że pada deszcz. Bardzo dobrze. Czasem takie burze przeczyszczają atmosferę
Jednak zwrócił uwagę na istotną kwestię:
Nigdy nie możemy mierzyć narodu jedną miarą. To, że hucpiarze, litwacy w tej chwili wyczyniają nad Polską przeróżne egzekwie, nie może zaślepiać nas nienawiścią. Nienawiść jest rzeczą szatańską […] strzeżmy się tego, żeby nie mieć takich odczuć wobec całego narodu żydowskiego, który jest bardzo różny
Przypominał także, jak bardzo potrzebny jest kontekst dla haniebnych zachowań niektórych Polaków podczas piekła II wojny światowej.
Jeżeli chcemy rozliczać naszych, polskich szmalcowników, „granatowych policjantów”, zdrajców, tchórzy, to pamiętajmy, że żyli w piekle okupacji. To ich nie usprawiedliwia, ale to dodaje kontekstu ich postawom. To były może setki takich zdarzeń, ale były tysiące, dziesiątki tysięcy przejawów polskiego heroizmu, poświęcenia, nawet oddania życia za swoich bliźnich Żydów przez polskich obywateli. O tym warto pamiętać i żaden nacisk polityczny, żadne pranie historii tego nie zmieni
Zwraca również uwagę na drugą stronę medalu:
Wystarczy wspomnieć, jak działały żydowskie policje w gettach, jak działały Judenraty, jak Żydzi byli brutalni wobec innych Żydów, jak dochodziło do tysięcy wydań Żydów do obozów koncentracyjnych, a potem do plądrowania i rabowania mieszkań przez policję żydowską, przez Judenraty. Dlaczego Chaim Rumkowski, szef Judenratu w getcie łódzkim, został przez innych Żydów wrzucony do pieca? Za dobre uczynki? A co po wojnie robili Żydzi z polskimi patriotami, z żołnierzami powstania antykomunistycznego po 1945 roku? Co robił Szlomo Morel, który był szefem obozu koncentracyjnego dla Polaków po wojnie? O tym już zapomnieliśmy? Zapomnieliśmy o ucieczce Szlomo Morela przed sprawiedliwością do Izraela, o tym, że tam umarł w spokoju, bo nie chciano go wydać? Może o tym też porozmawiajmy z Izraelem
(13979)
Szacun za trzeźwość osądu panie Gadowski, ale częste i głośne pociąganie nosem jest bynajmniej nieapetyczne w odsłuchu.
Gadowski to stary lewak , jak coś krytykuje albo chwali to trzeba szukać 2 dna! zapamiętajcie to ćwoki! komuch to czerwona gnida! nawet jak jest zielony albo czarny!