(1) PAN jest moim pasterzem, niczego mi nie zabraknie.
(2) Sprawia, że kładę się na zielonych pastwiskach, prowadzi mnie nad spokojne wody.
(3) Posila moją duszę, prowadzi mnie ścieżkami sprawiedliwości ze względu na swoje imię.
(4) Choćbym nawet chodził doliną cienia śmierci, zła się nie ulęknę, bo ty jesteś ze mną; twoja laska i kij pocieszają mnie.
(5) Zastawiasz przede mną stół wobec moich wrogów, namaszczasz mi głowę olejkiem, mój kielich przelewa się.
(6) Zaprawdę dobroć i miłosierdzie pójdą w ślad za mną po wszystkie dni mego życia i będę mieszkał w domu PANA przez długie czasy.”
(700)
