Zdaniem Bogusława Wołoszańskiego, na początku lat 80. miało dojść do III wojny światowej. Ale plan Sowietów został pokrzyżowany przez powstanie Solidarności.
Jego zdaniem na taki scenariusz wskazuje wiele faktów, m.in. wielkie ćwiczenia wojsk Układu Warszawskiego ,,Bariera 79″ w 1979 r. w rejonie Cedyni.
Przed manewrami zbudowano tam intrygujące konstrukcje. Chodzi o dwa przyczółki mostowe nad Odrą, na których jednak nie ustawiono mostów. Te ostatnie – w częściach – leżały na pobliskiej stacji kolejowej, gotowe do złożenia
– mówił w rozmowie z Wirtualną Polską.
Dzięki przedwojennemu mostowi wraz z innymi dwoma składanymi Odrę miało przekraczać 24 składów kolejowych na dobę. Dzięki temu wojsko wdzierające się do Europy Zachodniej miało otrzymywać żywność. Podczas ,,Bariery 79″ testowano ten scenariusz.
W 1980 r. doszło także do wielkich ćwiczeń Armii Sowieckiej ,,Sojuz”. Ćwiczono m.in. przerzucanie zaopatrzenia na pierwszą linię frontu, co zdaniem Wołoszańskiego sugeruje poważne przygotowania do agresji. Jego zdaniem plan podboju Europy komuniści mieli od samego początku i agresja w latach 80. nie był tylko wymysłem Breżniewa.
Na korzyść Sowietów działał również fakt, że ,,prezydentem był słaby i miękki Jimmy Carter”. Jednak na Europę nie uderzono – dlaczego?
w czasie, gdy miał nastąpić atak – a więc w 1980 lub w 1981 r. – Polskę ogarnęła rewolucja. W Polsce możliwy był strajk generalny, który doprowadziłby do całkowitego paraliżu państwa. W takiej sytuacji żadne dowództwo nie podejmie się przeprowadzenia wielkiej operacji wojennej, bo nie można zaopatrywać swoich jednostek drogą prowadzącą przez zrewoltowane państwo
– tłumaczy Wołoszański.
Jego zdaniem dzięki temu ZSRS zmienił plany. Sama Solidarność zaczęła stanowić wyzwanie.
stan wojenny był próbą opanowania sytuacji w kraju w taki sposób, by przez terytorium Polski można było przeprowadzić szlaki zaopatrzenia dla wojsk Układu Warszawskiego szturmujących Europę Zachodnią
– podkreśla Wołoszański i dodaje, że twarde dowody na agresję być może znajdują się w archiwach rosyjskich.
W momencie zakończenia stanu wojennego Breżniew już nie żył, a na Kremlu trwała walka o wpływy.
Na to wszystko nakładał się narastający wśród radzieckiej elity lęk przed zachodnim uderzeniem nuklearnym, ponieważ w RFN gotowe do wystrzelenia stały pociski Pershing, a w Wielkiej Brytanii pociski Cruise. Poza tym, w Afganistanie Związek Radziecki prowadził wojnę, która również angażowała siły tego państwa. W USA Cartera zastąpił mocny człowiek – Ronald Reagan
– tłumaczy Wołoszański.
(1767)
