Wilno było jednym z największych miast II Rzeczypospolitej. Było stolicą województwa wileńskiego.
Na zdjęciu powyżej: Wilno. Plac Łukiszki 1939
Tak Wileńszczyznę i samo miasto przedstawiał Jerzy Romer:
Przed nami kraj otwarty. Bez naturalnych granic. Mogą niemi być tylko gdzieniegdzie wody. Ziemia to nieujarzmiona. Ogrom przestrzeni. Nie znajdziesz na niej pasm górskich w wielkim stylu. Pierwiastki wielkiego stylu w krajobrazie mają natomiast tysiączne jeziora, przedziwne w fantastyczności linij brzegowych. We fizycznem obliczu tego kraju niemałą rolę odgrywają również rzeki. Głównie dwie z nich: Wilja i Niemen. „Puszcz litewskich przepastne krainy” reprezentują lasy, szczątki odległej przeszłości. Taką jest ziemia wileńska z lotu ptaka. Duszą jej bezmiar. Cudem przyrody i sztuki miasto jedyne – WILNO
(545)
