Nie było większych szans na odnalezienie relikwii, gdyż ich ciała wrzucono do wielkiej zbiorowej mogiły. 16 karmelitanek stało się jednak symbolem antykatolickich prześladowań w czasie rewolucji francuskiej.
Zakonnice z klasztoru w Compiegne zostały zmuszone przez rewolucyjne władze do zrzucenia habitów i opuszczenia swojego miejsca zamieszkania. Zastosowały się do rozkazów, ale postanowiły w miarę możliwości nadal przestrzegać zakonnych reguł. Zamieszkały więc w kilku grupach blisko siebie i funkcjonowały jak zakonnice. Nie opuszczały domów, a wszystko, co było potrzebne, dostarczały im tzw. siostry zewnętrzne.
Sprawa wydawał się po prawie dwóch latach. Zakonnice zostały aresztowane 22 czerwca 1794 roku, a 17 lipca zgilotynowane w Paryżu. Umarły, śpiewając antyfonę ku czci Najświętszej Maryi Panny ,,Salve Regina”. Ciała 16 karmelitek wrzucono do do dołu z piaskiem na paryskim cmentarzu Picpus. Później w tym miejscu doliczono się 1298 ofiar rewolucyjnego terroru.
Zakonnice w 1906 roku zostały beatyfikowane przez papieża Piusa X.
Rewolucja francuska trwała 10 lat. Za jej symboliczny początek uznaje się zdobycie przez mieszczan paryskiej Bastylii 14 lipca 1789 roku, a datę końcową wyznacza dojście do władzy Napoleona Bonaparte, który 9 listopada 1799 roku ogłosił się Pierwszym Konsulem. W czasie tej dekady we Francji więzienia były przepełnione, zginęło wiele tysięcy ludzi, a gilotyny pracowały czasami na okrągło – pod ostrzem straciło życie ponad 50 tysięcy ludzi. Kolejne 35 tysięcy osób padło ofiarą samosądów.
Ofiarą rewolucji był też Kościół katolicki. Duchownym najpierw odebrano prawa i przywileje, następnie opodatkowano, a następnie przejęto wszystkie dobra na mocy dekretu sekularyzacyjnego. Obywatele po ustanowieniu mocą Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela wolności wyznania masowo porzucali wiarę katolicką. W końcu w 1792 roku ustanowiono rozdział Kościoła od państwa.
(953)
