Książka niezwykła, gdyż rzadkością na skalę światową są zbiory korespondencji łagrowej obejmujące cały okres uwięzienia. Prezentowana korespondencja obejmuje zbiór 93 listów pisanych w latach 1946-1959 przez Jadwigę i Bolesława Hanerów do Ireny Sandeckiej z sowieckich obozów i łagrów. Nie znajdziemy tu wiele informacji o ciężkim życiu w łagrach, sowieckie prawo szczegółowo regulowało zasady obozowej korespondencji, a cenzura była niezwykle czujna.
Czytelnik znajdzie tu jednak coś ciekawszego i ważniejszego, to listy są „hymnem pochwalnym na cześć miłości, przyjaźni i dobroci, które łączyły troje ludzi wzajemnie sobie pomagających i wspierających się w najtrudniejszych chwilach”.
(114)
