Czy Petain byłby możliwy w Polsce. – Nie. Czy byłby potrzebny w pewnej chwili. – Tak.
W chwili gdy Francja kapitulowała, rząd polski, rezydujący wówczas w Libourne, mógłby się przyłączyć do tej kapitulacji, wysławszy oczywiście do Londynu gen. Sikorskiego, aby odegrał tam rolę de Gaulle’a. Gdyby gen. Sosnkowski podjął się roli Petaina, Hitler by z nim pertraktował. Oczywiście, że Sikorski musiałby ogłosić w Londynie Sosnkowskiego za zdrajcę, a po wojnie naród polski Sosnkowskiego by skazał na śmierć. Ale byłoby zapewne w Polsce o kilka milionów mniej trupów, i polski organizm narodowy nie byłby tak zniszczony przez tę wojnę i przez ofiary całkowicie niepotrzebne.
Ale my mamy trochę inne pojęcie. „Vitam patriae, honorem nemini”. Z naszych generałów każdy z największą pogardą i największym oburzeniem odrzuciłby proponowaną sobie rolę Petaina jako niezgodną z jego honorem. Ojczyźnie gotowi byli dać swe życie, ale nie swój honor.
Stanisław Cat-Mackiewicz
(214)
„Ojczyźnie gotowi byli dać swe życie, ale nie swój honor.”
Swoje jak swoje ale żołnierzy na pewno.