Pochodząca z Ostrowa Wielkopolskiego Monika Ekiert obecnie robi karierę w USA. Polscy widzowie znają m.in. z serialu ,,Barwy szczęścia". Tym razem zadbała o światowy rozgłos, choć o jej kreacji, którą zaprezentowała w Cannes, było głośno głównie w Izraelu.

Sukienka, jaką założyła na festiwal filmowy w Cannes, przedstawiała gwiazdę Dawida oraz zdjęcie Jerozolimy.

The Actress #MonikaEkiert wore at the Cannes Festival dress with the flag of Israel showing her support 💙to Israel and send all the boycotters the 🖕 pic.twitter.com/BROQWkvyCQ

— orli sagi (@SagiOrli) 26 maja 2018

Ekiert, przedstawiana w izraelskich mediach jako aktorka polsko-francuska, miała w ten sposób wyrazić swoje poparcie dla Izraela. Jej gest odczytano jako jednoznaczny głos ,,za" tym państwem w sporze z Palestyną, który rozgorzał na nowo po przenosinach ambasady USA do Jerozolimy.

Izraelskie media przypomniały, że podobną sukienkę w Cannes założyła w ubiegłym roku Miri Regev, minister kultury i sportu.

Sama Ekiert na antenie izraelskiej telewizji mówiła o swojej miłości do Izraela. Twierdziła, że media celowo pominęły jej zdjęcia. Mówiła, że namawiano jej, aby tak nie robiła, jednak zdecydowała się na ten krok. Dodała, że gdyby nie bycie aktorką, zdecydowałaby się na życie w Izraelu, a nie w USA.

Artykuł Polska serialowa gwiazdka zaskoczyła nawet media w Izraelu. Na festiwalu w Cannes wystąpiła w wymownej sukience. Oto jak to tłumaczyła (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Znany bloger Marcin Czapliński, który podejmuje wiele inicjatyw mających na celu promowanie polskiej historii, po raz kolejny pozytywnie zaskoczył. Jego nagranie trójki Żydów, którzy urodzili się w Polsce, ale po wojnie nigdy nie wrócili do naszego kraju, cieszy się sporym zainteresowaniem w sieci.

‪Nagranie 3 Żydów, którzy urodzili się w Polsce. Po wojnie nigdy nie wrócili. Wzruszający moment. Posłuchaj, jak śpiewają Hymn Polski!‬

- napisał i opublikował nagranie.

Szkoda, że strona izraelska podczas sporu dyplomatycznego z Polską wybijała negatywne głosy, zamiast pokazywać osoby, które mimo że są obywatelami Izraela, czują się związani także z naszym krajem...

Nagranie spotkało się z pozytywnym oddźwiękiem. Krzysztof Wyszkowski pisał:

Spotkałem Żyda ze Lwowa zagarniętego przez Sowietów w 39, który "dostosował się" czyli został komunistą. Po latach przyjechał do Polski i w przypływie szczerości śpiewał: "Jak to na wojence ładnie kiedy ułan z konia..." I płacząc mówił, że tylko Polacy mają taką godność w sobie.

— @KWyszkowski (@KWyszkowski) 28 maja 2018

Artykuł Szkoda, że media nie pokazują takich scen. Polski blogger zapytał trójkę Żydów mieszkających w Izraelu o Polskę. Wiele osób będzie zaskoczonych (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Dziś w Bochni odbyła się rozprawa sądowa w sprawie roszczeń żydowskich dotyczących nieruchomości, należących do gminy Żegocina. Osoby pochodzenia żydowskiego domagają się zwrotu m.in. terenów, na których stoi urząd gminy, ośrodek zdrowia, centrum kultury, remiza, środowiskowy dom samopomocy, apteka, a ponadto park i plac zabaw.

Obecnie mieszkańcy Izraela, USA, Meksyku i Austrii domagają się zwrotu nieruchomości, kwestionując zakończone w 1960 r. postępowanie. Ich zdaniem było ono bezprawne, bo osoby zainteresowane nie wzięły w nim udziału.

W rozmowie z ,,Gazetą Krakowską" Czesław Pączek, honorowy prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Żegocińskiej, mówi, że 3/4 wsi należało do Szmula Rozenbluma. Po wojnie tereny zostały przejęte przez Skarb Państwa.

Gmina stoi na stanowisku, że na gruntach dokonano inwestycji za publiczne pieniądze.

Od ponad 70 lat traktujemy otrzymane grunty jako nasze. Jako Gmina wybudowaliśmy na nich obiekty publiczne, w tym budynek urzędu gminy, budynek centrum kultury, ośrodek zdrowia; mamy parkingi, drogi, place zabaw. Aktualnie rozbudowujemy park rekreacyjny i planujemy dalsze inwestycje, np. budowę żłobka. Podobnie jest z innymi instytucjami i osobami prywatnymi

- napisał w oświadczeniu wójt gminy Jerzy Błoniarz, który pokreślił, że nieruchomości zostały przekazane zgodnie z literą prawa.

Swoje tereny może stracić także Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska w Żegocinie, gdzie istnieje piekarnia, dająca pracę niemal 50 osobom.

Protesty w dniu rozprawy organizuje Młodzież Wszechpolska.

Rozprawa w sprawie roszczeń żydowskich w #Żegocina właśnie się zaczyna! Miejmy nadzieję, że Sąd w #Bochnia wyda sprawiedliwy wyrok#447bill pic.twitter.com/QMCIMhzYQe

— Młodzież Wszechpolska (@MWszechpolska) 24 maja 2018

Protest @MWszechpolska przed UG w #Żegocina przeciw "roszczeniom wysuwanym przez środowiska żydowskie oraz postawie polskiego rządu, który w relacjach polsko-żydowskich i polsko-amerykańskich zachowuje całkowitą bierność". pic.twitter.com/Nu4cxmOfzr

— Bochnianin.pl (@Bochnianin_PL) 17 maja 2018

Artykuł Ta sprawa może być przełomowa w sprawie żydowskich roszczeń. 24 spadkobierców żydowskiego pochodzenia kontra mała gmina, która może stracić siedzibę pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Prezydent Andrzej Duda spotkał się z Polakami mieszkającymi w USA. Wśród osób, z którymi witał się podczas spotkania w Chicago, pojawili się również członkowie NSZ Chicago. Nawiązując do pamiętnego przemówienia Prezydenta jeden z nich skierował do głowy Państwa Polskiego następujące słowa.

W 70. rocznicę pogromu kieleckiego w 2016 r. Andrzej Duda mówił m.in.:

Polacy i Żydzi na tych ziemiach to tysiącletnia tradycja współżycia dwóch narodów, dwóch kultur, często małżeństw, pokrewieństwa, przyjaźni, znajomości. 1000 lat wspólnej historii i trwania razem – w Polin, ziemi przyjaznej żydowskiemu narodowi

Jeden z członków NSZ Chicago powiedział do Prezydenta:

Panie Prezydencie: Polska - nie Polin. Proszę pamiętać...

Jednak Andrzej Duda nie zareagował i kontynuował powitanie z rodakami.

Nasz kolega z @NSZChicago podczas wizyty Prezydenta @AndrzejDuda w Chicago przypomniał:

Panie Prezydencie: POLSKA! - nie Polin!

4 lipca 2016, Prezydent Andrzej Duda powiedział: "1000 lat wspólnej historii i trwania razem - w Polin, ziemi przyjaznej żydowskiemu narodowi" pic.twitter.com/efI21TtpTs

— Arkadiusz Cimoch (@ArkadiuszCimoch) 22 maja 2018

Członkowie NSZ Chicago mówili więcej o całym zdarzeniu dla Mediów Narodowych:

https://youtu.be/b7eHu0ewqZ0

Artykuł ,,Polska – nie Polin”. Nieoczekiwane słowa w kierunku prezydenta Andrzeja Dudy, kiedy witał się z Polakami w Chicago (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wśród zdjęć w zbiorach United States Holocaust Memorial Museum, amerykańskiego muzeum w Waszyngtonie, znajduje się również i takie, które ma dokumentować polski antysemityzm. Tylko czy tak jest w rzeczywistości?

Podpis pod zdjęciem jest rozbudowany i brzmi:

Wielu Polaków, spadkobierców długiej tradycji antysemityzmu, współpracowało z nazistami, zdradzając swoich żydowskich przyjaciół i sąsiadów. Inni obawiali się nazistowskiego wyroku śmierci wobec tych, którzy ukrywali Żydów [...] W latach poprzedzających II wojnę światową polscy Żydzi byli coraz bardziej marginalizowani. Tutaj Polka w miasteczku Świerże dosłownie niesie Żydówkę na Gestapo

- czytamy, a zdjęcie obrazuje... dwie rozbawione kobiety. Czy naprawdę fotografia przedstawia zanoszenie Żydówki na Gestapo? Trudno w to uwierzyć...

Samo zdjęcie:

[caption id="attachment_48145" align="aligncenter" width="283"] zdjęcie ze strony: http://www.holocaustchronicle.org/StaticPages/HolocaustScans/HiRes/1942/19420008000218[/caption]

[caption id="attachment_48144" align="aligncenter" width="876"] opis ze strony: http://www.holocaustchronicle.org/StaticPages/330.html[/caption]

Opis na stronie Muzeum Holokaustu:

[caption id="attachment_48161" align="aligncenter" width="1202"] https://collections.ushmm.org/search/catalog/irn514793[/caption]

Artykuł Oto zdjęcie z muzeum Holokaustu. Przedstawia dwie rozbawione kobiety: Polkę i Żydówkę. Trudno uwierzyć, jak zostało podpisane (foto) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

- Ja Pana znam. Ja oglądam Pański program. Czy ja mogę przyjść i powiedzieć parę słów do moich Żydów? - pytał przed laty Wojciecha Cejrowskiego nieżyjący już rabin Joskowicz Wojciecha Cejrowskiego. Jednak zgody na jego występ mieli nie wyrazić ówcześni decydenci TVP.

Cejrowski spotkanie z Joskowiczem opisał na kartach swojej książki ,,Kołtun się jeży", której fragment przytoczył na Twitterze Rafał Ziemkiewicz. Co chciał powiedzieć rabin?

- Ja się tylko krótko zapytam, czemu te gudłaje nie noszą jarmułek?

- mówił Joskowicz.

Mieszkałem tu przed wojną, przy Krochmalnej. Wtedy każdy był dumny, że jest Żyd. Czego oni się teraz chowają? Czego oni się wstydzą? Swoich matek?

- pytał retorycznie rabin, który odniósł się do panującego w Polsce ,,krwiożerczego antysemityzmu":

Pan widzi jak ja wyglądam, a do mnie się na ulicy uśmiechają. Nikt mnie nie prześladuje. Ja przyjdę do Pana i opowiem, że tu w Polsce wcale nie ma więcej antysemitów jak w Nowym Jorku. Ludzie tylko nie lubią jak się ich oszukuje. Ludzie się złoszczą jak ktoś zmienia nazwisko i się ukrywa. Proszę Pana najgorzej to ja się złoszczę. To ja jestem największy w Polsce antysemita, bo ja ich ganię, że się wypierają religii i pochodzenia

- podkreślał, dodając na koniec:

W Polsce nie ma antysemitów - wy pijecie tyle koszernej wódki i wam smakuje. Wy mówicie „cymes” jak coś dobre, a na podejrzane rzeczy, że „trefne”... To przecież wszystko żydowskie słowa

Jednak rabinowi nie dane było wypowiedzieć tych słów w telewizji. Cejrowski podsumował:

Rabin nie został gościem WC Kwadransa, bo telewizja powiedziała, że to „trefny towar”.

Ze starej książki Cejrowskiego - spotkanie ze śp rabinem Joskowiczem. Szkoda, że TVP nie odważyła się pozwolić Wojtkowi zaprosić go do programu 😟 pic.twitter.com/NMQpmRQSVX

— Rafał A. Ziemkiewicz (@R_A_Ziemkiewicz) 21 marca 2018

Artykuł Tej rozmowy obawiali się ówcześni rządzący TVP. Oto co rabin chciał powiedzieć Wojciechowi Cejrowskiemu na antenie. ,,Ja się tylko krótko zapytam, czemu te gudłaje…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Aktorka Magdalena Cielecka zagościła na okładce ,,Newsweeka" wraz ze swoim partnerem Izraelczykiem. Powód? „Strach, wstyd, gniew – jak fala antysemityzmu zmieniła związek Polski i Izraelczyka” - reklamuje pismo. A w wywiadzie padają wyjątkowo ,,ciekawe" słowa...

Cielecka zdradza, dlaczego zakochała się w Davidzie Wajntraubie.

Mnie się przede wszystkim podobało, że to nie jest Polak. To mógł być Francuz albo Amerykanin, ale nie Polak

- wspomniała.

Czy możemy sobie wyobrazić, co działoby się, gdyby jakaś znana osoba wygłosiła np. taką opinię:

Mnie się przede wszystkim podobało, że to nie jest Żyd. To mógł być Polak albo Amerykanin, ale nie Żyd

Cielecka o swoim chłopaku z Izraela. Pyta Tomasz Lis. pic.twitter.com/YSVay3Nlc7

— Marcin Makowski (@makowski_m) 5 marca 2018

Ojciec partnera Cieleckiej pochodzi z Polski, ale...

Ojciec miał tu przyjaciół, ale na pytanie, skąd pochodzi, odpowiadał: „Pochodzę znikąd”. I uważał, że jeśli tylko ludzie będą mogli, to będą Żydów zabijać. (…) Już o tej nowej Polsce, po 1989 roku, ojciec mówił, że Polacy chcą mieć dobre stosunki z Izraelem, ale po to, żeby wygrywać swoje w Waszyngtonie

- tłumaczył. Jako przykład antysemityzmu Polaków relacjonował sytuację: dwójka staruszków w banku powiedziała, że wszystkiemu winni są Żydzi i przez nich mają tak niską emeryturę.

Cielecka dodawała:

Jest mi wstyd. Jak kiedyś słyszałam o polskim antysemityzmie, to miałam taki odruch obronny, że to nie tak, że nie wszyscy. i oczywiście nie wszyscy są tacy, ale w jakimś momencie brakuje mi argumentów i jestem bezradna. Nie jestem w stanie wytłumaczyć tego, co dzieje się w polityce. Fajnie byłoby dożyć momentu, kiedy wróci ta dobra Polska, otwarta, która jest bliżej tego Tel Awiwu, w którym się wtedy spotkaliśmy na ścieżce rowerowej. Kiedy przestanie być krajem odwróconym plecami do wszystkiego, co liberalne, nowoczesne, światowe, mądre, wartościowe. W wielu sytuacjach przyznaję Dawidowi rację, ale zastanawiam się, co mamy teraz robić? Wyjechać?

- pytała.

Więcej o reakcji na wywiad na stronie PrawdaObiektywna.pl.

Artykuł Gdyby to powiedziała o Żydach, to byłby antysemityzm. Magdalena Cielecka szczerze, dlaczego jej chłopak jest z Izraela, a nie z Polski pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Ortodoksyjni Żydzi w obronie Polski: pod ambasadą Polski w Izraelu doszło do nietypowego protestu. Grupka ortodoksyjnych rabinów postanowiła wyrazić swój sprzeciw wobec ataków na Polskę. Na jednym z transparentów znajdował się napis po polsku: ,,Prowokacje antypolskie są zaprzeczeniem judaizmu".

Widać było także inne takie jak: ,,syjonistyczna manipulacja Holokaustem", czy wzywający do zaprzestania syjonistycznej propagandy na polskiej ziemi. Inny głosił: ,,Państwo Izrael nie reprezentuje 6 mln wymordowanych Żydów", kolejny ,,Syjoniści nie mają prawo do wtrącania się w żaden aspekt polskiej polityki". Jeden z demonstrantów trzymał banner z napisem:

prowokacyjne zachowanie w stosunku do Polski jest nie do pogodzenia z żydowską religią i narodem

Tymczasem w Izraelu... Chasydzi mają dość nagonki na Polskę? pic.twitter.com/7KXQfG7SEa

— Yvonna B. (@Flaming479) 1 marca 2018

Nie od dziś wiadomo, że pewna grupa ortodoksyjnych Żydów nie akceptuje państwa Izrael. Tym razem postanowili okazać swoją solidarność z Polską. W przeciwieństwie do protestów ,,ocalałych z Holokaustu" pod polską ambasadą, media zapewne nie poświęcą im uwagi.

Artykuł W Izraelu demonstracja ortodoksyjnych żydów w obronie… Polski. Bardzo wymowne hasła na transparentach (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Michał P. Garapich, wykładowca antropologii na University of Roehampton w Londynie, regularnie publikujący w izraelskim Haaretz, podzielił się swoim odkryciem na łamach tej gazety. Jego zdaniem Adam Mickiewicz prawdopodobnie był Żydem.

W swoim tekście na początku ostrzega, że polskie prawo sprawia, że ten tekst jak i inne wypowiedzi mogą znaleźć się pod lupą polskiej prokuratury. Powołuje się na prof. Jana Grabowskiego, który wymyślił liczbę 200 tys. Żydów, którzy zginęli na skutek działań Polaków, pisząc o ,,orgii mordu". Wspomina o polskim nacjonalistycznym rządzie, który utrwala stereotyp Polaków jako antysemitów z natury. Nie zabrakło wzmianki natury osobistej: dziadek i wujek autora mieli być ukrywani przez Polaków, a potem spaleni przez nich (,, Poles hid my grandfather and uncle, then burnt them to death").

Jednak autor mimochodem dzieli się niespodziewanym odkryciem. Twierdzi, że stereotyp Polaka-antysemity jest niewłaściwy i intelektualnie wątpliwy, bo obie kultury polska i żydowska przez niemal tysiąc lat współistnienia przenikały się i wzajemnie na siebie oddziaływały.

- Żaden intelektualista nie może wyobrazić sobie polskiej kultury bez żydowskich elementów. W końcu największy polski poeta romantyczny Adam Mickiewicz był pod mocnym wpływem judaizmu i prawdopodobnie sam był Żydem

- stwierdza profesor antropologii.

Problem w tym, że nie ma żadnych dowodów na to, że Mickiewicz był Żydem. Teoria, że Majewscy, z których wywodziła się matka poety, byli wychrzczonymi Żydami z sekty frankistów, nie ma podstaw. Wszystkie przedstawiane dowody opierają się na luźnych spekulacjach, tak jak książka Jadwigi Mauer ,,Z matki obcej... Szkice o powiązaniach Mickiewicza ze światem Żydów".

W ,,Księgach narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego" znajduje się tekst Mickiewicza, który mówi wiele o stosunku wieszcza do Żydów. Polecamy poniższą lekturę:

Pewien Chrześcijanin mieszkał pod lasem, będąc gajowym. Ten ujrzał iż zbójca wykrada się z lasu i dąży ku karczmie, w któréj mieszkali żydzi, aby ich pobił i odarł. Rozbójnik rzekł do gajowego: pójdźmy razem na żydy, a podzielim się łupem ich.

Gajowy miał w ręku strzelbę, ale tylko nabitą śrótem na ptaszki, przecież rzucił się na rozbójnika, i ranił go; sam zaś był mocniéj zraniony, i porwali się za barki, i bili się długo, aż rozbójnik obalił gajowego, i podeptał, i myślił, iż go zabił. Ale sam będąc zraniony, nie mógł dla ujścia krwi iść na rozbój, i wrócił do lasu. Gajowy zaś zawlókł się do karczmy dla ratunku.

I rzekł żydom: oto spotkałem męża rozbójnika, i odpędziłem go, i zraniłem, ale skoro wyleczy się wróci; a jeśli tu nie wróci, tedy pójdzie łupić inne Żydy po karczmach. Wstańcie więc pojmajcie go, i zwiążcie; a jeśli boicie się, pomóżcie mnie, rozbójnik jest mąż dużéj ręki, ale iż osłabiony, pożyjem go.

Żydzi zaś widzieli z karczmy, co się stało, i wiedzieli, że ich obronił; ale obawiali się, aby nie prosił zapłaty.

Więc udali wielkie zadziwienie, pytając, skąd przychodzi, i czego żąda; starsi dali mu wódki i chleba; a bachury płakały, niby z litości.

I rzekli wszyscy: nie wierzymy, aby rozbójnik chciał nas zabijać; bywał tu u nas dawniéj, i pił wódkę, a nic nam złego nie zrobił.

Odpowiedział im gajowy: jeśli tu był, tém gorzéj dla was, bo obejrzał dom wasz, i skrzynie wasze, i obaczył, że w domu mieszkają żydzi, to jest, lękliwego i słabego serca Naród.

Na to rzekli znowu Żydzi: nie bluźń na Naród nasz; alboż nie z niego, nie z naszego Narodu był Dawid, który zabił Goliata, i Samson najmocniejszy z ludzi.

Odpowiedział im gajowy: człowiek jestem w księgach nieuczony, słyszałem od Plebana, że ów Dawid i Samson pomarli, i niepowstaną; radźcie więc o sobie.

Rzekli więc Żydzi: nie nasza rzecz lasy ze zbójców oczyszczać, jest na to urząd i wojsko; idź a powiédz im.

Odpowiedział gajowy: broniąc was, nie pytałem urzędu, i nie czekałem na wojsko.

Rzekli mu Żydzi: broniłeś sam siebie.

Odpowiedział gajowy: mogłem wżdy pomagać rozbójnikowi łupić was, albo iść z daleka za nim i milczéć, a podzieliłby się ze mną dobrem waszém. Mogłem też z domu nie wychodzić.

Rzekli mu Żydzi: broniłeś nas, bo spodziewałeś się zapłaty. Jakoż daliśmy tobie wódki i chleba, i opatrzyliśmy ranę, i damy ci jeszcze talar bity.

Odpowiedział im gajowy: Zapłaty waszéj nie chcę, a za chleb i wódkę, i leki, odeszlę pieniądze, skoro wrócę do domu mego.

Rzekli mu znowu Żydzi: biłeś się ze zbójcą, bo wiemy, żeś człowiek kłótliwy, i lubisz bój, i szukasz po lesie zwierza.

Odpowiedział im gajowy: gdybym szedł na bój, uzbroiłbym się lepiéj, wziąłbym kule i tasak; wyszedłbym albo pierwéj, albo potém; a widzieliście, żem nie wyszedł ani pierwéj, ani potém, ale w tę samą chwilę, kiedy ujrzałem męża rozbójnika idącego na was.

Więc Żydzi zadziwili się bardzo, i rzekli: powiedz tedy, a przyznaj się, dla czegoś to zrobił, co zrobiłeś; i jakie były myśli twe, bo człowiek dziwny jesteś!

Odpowiedział gajowy: tego jednego wam nie powiem, a choćbym powiedział, nie zrozumiecie, bo inny jest rozum żydowski, a inny chrześcijański; ale gdybyście się nawrócili do Chrześcijaństwa, zrozumielibyście sami postępowanie moje, nie potrzebując pytać się mnie. I to rzekłszy, wyszedł od nich.

Idąc zaś, jęczał dla ran.

A Żydzi mówili między sobą: chlubi się, że jest mężny, a jęczy; rany jego nie są ciężkie, i tylko jęczy, aby nam straszył dzieci.

Wiedzieli Żydowie, iż ciężko raniony był, ale czuli, iż źle zrobili, a chcieli sami w siebie wmówić, że nic złego nie zrobili. I gadali głośno aby sumnienie swe zagłuszyć.

Źródło: Adam Mickiewicz, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego, Paryż 1832

źródło: Haaretz / Kompromitacje.blogspot.com

Artykuł Z izraelskiej gazety dowiadujemy się, że Adam Mickiewicz był prawdopodobnie Żydem. Przypominamy ,,antysemicki” tekst wieszcza pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Ludwik Hirszfeld urodził się 5 sierpnia 1884 r. w Warszawie, a zmarł 7 marca 1954 r. we Wrocławiu. Studiował medycynę w Wuerzburgu i Berlinie, gdzie uzyskał doktorat, a w wieku 30 lat obronił pracę habilitacyjną. Pracował też naukowo m.in. w Heidelbergu i Zurychu.

Po 1918 r. powrócił do Polski i w latach 1924-39 kierował Państwowym Instytutem Higieny w Warszawie. Ponownie się habilitował na Uniwersytecie Warszawskim.

W czasie II wojny światowej trafił do warszawskiego getta, z którego uciekł w 1942 r. Po wojnie pracował we Wrocławiu.

Do jego najważniejszych osiągnięć naukowych należy praca nad grupami krwi. Prowadził ją wraz z Emilem von Dungernem w Zurychu w latach 1907-11.

Odkrył wówczas prawa dziedziczenia grupy krwi i wprowadził oznaczenie grup krwi jako 0, A, B i AB, przyjęte w 1928 r. na całym świecie. Efekty swych badań zastosował m.in. do celów określania ojcostwa.

Oznaczył również czynnik Rh oraz odkrył przyczynę konfliktu serologicznego, co uratowało życie wielu noworodkom. To właśnie za wyjaśnienie zagadki zjawiska konfliktu serologicznego między matką a płodem w 1950 r. Hirszfeld był nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny.

Warto również zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt życia Ludwika Hirszfelda. W książce "Historia jednego życia", która stanowi relację z czasów okupacji, tak pisał o stosunkach polsko-żydowskich.

Relacjonując swój pobyt w więzieniu na Gęsiej, gdzie osadzeni byli Żydzi, ukarani za przejście na tzw. stronę aryjską, pisze:

"Słyszę ze wszystkich stron okrzyki starszych i dzieci, jakieś namiętne okrzyki tęsknoty i wdzięczności: O, Polacy są dobrzy, dawali mi chleb, zupę, a nawet skarpetki. A ja nawet mogłem przenocować. (...) Ci biedacy nie mogli wiedzieć, że mi rośnie serce na myśl, że mój naród, któremu opinia świata zarzuca antysemityzm, jest dobry. Mimo kary śmierci za pomoc i mimo odziedziczonej antypatii dla Żydów".

O ks. prałacie Marcelim Godlewskim, który w wielu środowiskach uchodzi do dziś za antysemitę pisze:

gdy los zetknął go z tym dnem nędzy, odrzucił precz swoje nastawienie i cały żar swego kapłańskiego serca poświęcił Żydom

Oto inny fragment wspomnień:

Spotkałem tam Żyda z Mannheimu, gdzie miał sklep tytoniowy. Ma tam jeszcze przyjaciół Niemców, socjaldemokratów, ale nie mogą mu pomagać, gdyż grozi to obozem, Pytam go: „jeśli się wojna skończy i pozwolą panu wrócić do Mannheimu, czy pan wróci, czy wyemigruje?". „Na kolanach tam wrócę". Dziwni są Żydzi niemieccy. Biją ich, gardzą nimi, a oni wciąż chcą widzieć w Niemcach naród poetów i filozofów

W r. 1942 przybyli do getta Żydzi z Niemiec. Pozwolono im zabrać rzeczy, pieniądze, kosztowności. Odebrano im wszystko prawie dopiero na granicy polsko-niemieckiej lub w Warszawie. Chodziło o to, ażeby Niemcy w kraju sądzili, że się Żydów humanitarnie wysiedla, a nie okrada. Jedna z tych Żydówek mówi o Hitlerze „unser Führer" i zapewnia z dumą, że Niemcy są niezwyciężeni. Rację miał mój przyjaciel, gdy mówił, że Niemcy to beznadziejna i nieodwzajemniona miłość Żydów

Zwiedziłem również dom uchodźców z Gdańska. Była to elita, mówili kilkoma językami, rekrutowali się ze sfer zamożniejszych i inteligenckich. Tam można było sprawdzić wartość twierdzenia Hitlera, że Niemców cechuje prawdomówność, a Żydów kłamliwość. Tam bowiem widziałem, jak z okrucieństwem połączyła się u niemieckiego narodu nikczemność. Zakomunikowano Żydom w Gdańsku, że pojadą do Palestyny, że führer łaskawie pozwala im wy wędrować do ojczyzny, że mogą wziąć z sobą wszystkie kosztowności i pieniądze. Zawierzyli, ostrożniejsi zaszyli. W Tczewie odebrano im wszystko. Rewizja była tak ścisła, że krajano ubrania i obrywano guziki. Natomiast walutę gdańską kazano zamienić na polską. Bardzo łaskawie, prawda? Ale gdy przybyli do Warszawy, okazało się, że dano im polskie pieniądze niestemplowane, niebędące w obiegu. Wyjechali jako ludzie zamożni, przybyli do Warszawy jako nędzarze.

W tych moich wędrówkach po dnie nędzy chodziłem i do więzienia przy ul. Gęsiej. Jako przewodniczący Rady Zdrowia miałem prawo wnikania wszędzie. Zresztą w więzieniu był i dur plamisty, i czerwonka... po kilku minutach muszę się wycofać, mam wrażenie, że zemdleję. Mówi mi dr Beiles, świetny lekarz, ordynator szpitala, że odwiedził chorego przyjaciela po stronie „aryjskiej", przy czym został schwytany i osadzony w tym więzieniu. Dobrowolnie pomaga lekarzowi więziennemu. Powiada mi, że codziennie umiera po kilka osób przy objawach zatrucia dwutlenkiem węgla. Skazańcy duszą się tam formalnie. Pytam, za jakie przestępstwa siedzą. Wszyscy za to samo: inteligencja, gdyż pozostała poza murami, proletariat — gdyż przekraczał mury w poszukiwaniu pracy lub Chleba. „No, i jak wam tam było po tamtej stronie?" — pytam. I słyszę ze wszystkich stron okrzyki i starszych i dzieci, jakieś namiętne okrzyki tęsknoty i wdzięczności: „O, Polacy są dobrzy, dawali mi chleb, zupę, a nawet skarpetki. A ja nawet mogłem przenocować". Byłem tam z opaską na ramieniu. Ci biedacy nie mogli wiedzieć, że mi serce rośnie na myśl, że mój naród, któremu opinia świata zarzuca antysemityzm, jest dobry. Mimo kary śmierci za pomoc i mimo odziedziczonej antypatii dla Żydów. I myślę, że jeśli Jehowa prowadzi rejestr wszystkich krzywd żydowskich, to skreśli i Przytyk, i bójki uniwersyteckie, i ławki, bo antypatia Polaków trwała tak długo, jak długo trwała wizja potężnego Żyda. A ustąpiła litości, gdy przyszedł nędzarz. Tak było w czasie męczeńskiej śmierci Żydów”

Źródło:www.naukawpolsce.pap.pl / własne /  ,,Historia jednego życia” Wydawnictwo Czytelnik Spółdzielnia Wydawnicza 1946 rok

https://niezlomni.com/niemcy-probowali-zrzucic-wine-za-nazizm-na-polskiego-uczonego-polska-strona-odpowiedziala/

Artykuł Ludwik Hirszfeld – odkrywca grup krwi i przyczyny konfliktu serologicznego, tym samym ratując życie wielu noworodkom. Zostawił po sobie wstrząsające wspomnienia z getta pochodzi z serwisu Niezłomni.com.