W sieci pojawiła się mapka, która pokazuje zestawienie PKB poszczególnych województw do PKB państw.

Możemy dowiedzieć się, że wielkość gospodarki Angolii odpowiada tej województwa mazowieckiego, a Litwy jak dolnośląskiego.

PKB województw w porównaniu do PKB państw
Mazowieckie jak Angola, dolnośląskie jak Litwa, a podkarpackie jak Cypr pic.twitter.com/2EgjAzMFzx

— Prawa strona 🇵🇱 (@PrawyPopulista) 10 listopada 2017

Jest jednak małe ,,ale". PKB Bawarii jest większe niż całej Polski.

Artykuł Mieszkasz w Albanii czy w Kambodży? Dwie mapy, które mówią wszystko o zamożności Polski pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Renomowany bank Credit Suisse podsumowuje, że w ostatnim roku majątek Polaków procentowo wzrósł najszybciej na świecie. Dane pokazują, że wzbogaciliśmy się o 18 procent.

Na drugim miejscu znajduje się Izrael (16 procent) oraz RPA (15 proc.). Tymczasem na drugim biegunie znajduje się Japonia (spadek o 6 procent) i Egipt (aż 49 procent mniej).

Dzięki takiemu skokowi Polska znalazła się wśród krajów ze średnim bogactwem (wartość mienia między 25 a 100 tys. dolarów na dorosłego mieszkańca). W grupie tych państw najwyżej są Czechy, Portugalia i Słowenia - z kolei Polska, Litwa, Łotwa, Estonia i Słowacja plasują się niżej.

Na razie bezkonkurencyjna jest Szwajcaria (przeciętny dorosły ma majątek rzędu 538 tys. dolarów). W czołówce są Australia (403 tys.) oraz USA (389 tys.).

Autorzy zwracają uwagę na wzrost liczby osób najzamożniejszych - w Polsce w ciągu dwóch lat przybyło 31 tys. milionerów - jest ich obecnie 74 tys.

link do całego raportu

Artykuł Niesamowity skok Polski – nasz kraj… na czele światowego rankingu za 2017 r. pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

- Jesteśmy w sytuacji w pewnym sensie nie do odwrócenia, ponieważ jesteśmy „krajem posiadanym przez kogoś z zagranicy” - mówił na antenie TVP Mateusz Morawiecki, minister rozwoju i minister finansów.

Morawiecki przywołał w ten sposób jednego z komentatorów Bloomberga, Leonida Bershidsky'ego.

Szereg przedsiębiorstw przeszło w sposób grabieżczy w ręce prywatne, które też nie potrafiły wielu firm rozwinąć i one zostawały w stadium upadku w bankructwie, a często też powodowały, że było to zwykłe przejęcie udziału w rynku przez firmy zagraniczne

- wyjaśniał Morawiecki, dodając, że Polska musi zmierzyć się z odkręcaniem 20 lat błędów.

Nie jesteśmy w stanie zastosować dobrego modelu gospodarczego, ponieważ oddaliśmy kompetencje nadzoru nad handlem w ręce Komisji Europejskiej 1 maja 2004 roku

- zwracał uwagę, dodając, że wyjście z Unii nie rozwiąże sprawy.

Nie jesteśmy w stanie zastosować dobrego modelu gospodarczego, ponieważ oddaliśmy kompetencje nadzoru nad handlem w ręce Komisji Europejskiej 1 maja 2004 roku

- powiedział. Wicepremier uważa, że gdyby Polska mogła realizować podobną politykę jak wcześniej Korea Płd., nasz wzrost wynosiłby 8-9 proc.

https://www.youtube.com/watch?v=cMVHoH4KSuU&sns=fb

Rządy państw Europy Środkowo-Wschodniej nie mogą zrobić wiele, by ograniczyć wielkie zyski zagranicznych firm – uderzenia podatkowe, takie jak dokonane przez Warszawę i Budapeszt, muszą pozostać ograniczone. Bo kraje te po prostu zagranicznego kapitału potrzebują, mając własne ,,stosunkowo małe gospodarki”.

,,Nie będziemy kolonią” – mówili wielokrotnie Viktor Orban i Jarosław Kaczyński przy różnego rodzaju okazjach. To wszystko jednak nie zmieni faktycznego statusu kolonii, jaki mają te gospodarki wobec bogatszego Zachodu”

Leonid Bershidsky (za Forsal.pl)

Artykuł ,,Polska jest krajem posiadanym przez kogoś z zagranicy”. Brutalnie szczere słowa wicepremiera [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wicepremier Mateusz Morawiecki nie jest specjalistą od fraszek. Chciał w błyskotliwy sposób skomentować sytuację w Służbie Zdrowia, ale wyraźnie mu nie wyszło.

Próbował zacząć od fraszki Jana Kochanowskiego „Na zdrowie”, jednak bezskutecznie starał się przypomnieć sobie treść. Z jego wystąpienia śmiano się również po prawej stronie internetu, gdzie zazwyczaj obiektem drwin jest Ryszard Petru i inni politycy opozycji.

CO TU SIE WYDARZYŁO??
min. Morawiecki postanowił iść w ślady Ryska Petru ?😉😉
Panie ministrze - fraszki nie są chyba Pana mocną strona
😂😂😂😂 pic.twitter.com/dfx1fmKrvu

— Daga (@daguuniaa) 23 października 2017

Tymmczasem minister rozwoju i finansów ma również świetne wiadomości. Ogłosił właśnie, że uszczelnienie luki VAT przyniesie budżetowi dwadzieścia kilka mld zł więcej, czyli, jak podkreślił, tyle, ile wpływa do Polski z funduszy unijnych. Zaprzeczył, że to kreatywna księgowość, a krytykom kazał odczekać jeszcze do końca roku.

Morawiecki bywa oskarżany również o etatyzm, tymczasem zamierza zrobić dużo więcej niż wcześniej rządzący liberałowie. Cała Polska będzie objęta... specjalną strefą ekonomiczną, co ma zdynamizować inwestycje, zwłaszcza w powiatach i gminach dotąd trochę zapomnianych - jak podkreśla sam Morawiecki.

Dotychczas specjalne strefy ekonomiczne istniały tylko w niektórych miejscach, teraz na terenie całej Polski firmy dokonujące nowych inwestycji zostaną zwolnione z podatku. Rozwiązanie ma funkcjonować od nowego roku.

Mateusz #Morawiecki: Staram się jak najlepiej rekonstruować polską gospodarkę@BezretuszuTVP #wieszwiecej pic.twitter.com/YYo2nTzHOi

— TVP Info (@tvp_info) 22 października 2017

Artykuł Nawet prawa strona internetu śmieje się z Mateusza Morawieckiego po tym nagraniu. Tymczasem on ma dla nas świetne wiadomości [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Polska staje się fabryką Europy. Dwie trzecie miejsc pracy w przemyśle Unii powstaje u nas - informuje serwis Money.pl. Polska jest aktualnie na trzecim miejscu pod względem procentowego przyrostu zatrudnienia, a także na szóstej pozycji, biorąc pod uwagę dynamikę produkcji. Ale prawdziwy boom przeżywa przemysł.

żaden kraj nie może się z nami równać pod względem tego, co dzieje się w przemyśle.

- podsumowuje serwis.

Zatrudnienie w drugim kwartale rosło o 0,8 procent, porównując z pierwszym kwartałem. Od kwietnia do czerwca pracę w naszym kraju znalazło 129,5 tys. osób. W tym samym okresie więcej osób zatrudniono jedynie w Hiszpanii, która jednak zmaga się ze znacznie wyższym bezrobociem. W całej Unii zatrudnienie zwiększyło się o blisko milion osób. Polska przejęła co ósme stanowisko pracy (13 procent).

o ile w przekroju całej gospodarki mamy miejsce trzecie, to już w sektorze przemysłowym miejsca pracy powstają prawie wyłącznie u nas

- dodaje Money.pl.

Niech przemówią liczby: w drugim kwartale przy produkcji w Polsce zatrudniono 92 tys. osób, kiedy w całej Unii, czyli 28 krajach 134 tys. osób. Patrząc na statystyki od początku roku było to 223 tys. na tle 354 tys. Podsumowując: dwa na trzy nowe stanowiska pracy przy produkcji powstają w Polsce.

Tak wygląda czołówka zatrudnienia w przemyśle europejskich krajów w pierwszej połowie 2017 roku (tys. pracowników)"

1. Polska - 229,9
2. Niemcy - 39
3. Hiszpania - 32,8
4. Włochy - 19,5
5. Węgry - 16,9

Francja zajmuje piąte miejsce, ale od końca - wynik: minus 3,9 procent.

Kolejne wymowne fakty: jedynie Niemcy mają wyższe zatrudnienie w przemyśle (7,6 mln v 3,5 mln Polaków, co stanowi 11 proc. w całej Unii).

Dynamika polskiego przemysłu za lipiec to 6,4 proc. w porównaniu z rokiem ubiegłym, podczas gdy całej Unii 3,1 proc. Najdynamiczniej rozwijają się metalurgia, produkcja urządzeń elektronicznych i wyrobów ze skóry. Pod względem dynamiki rozwoju w lipcu Polskę wyprzedziły jednak Słowacja, Łotwa, Rumunia, Szwecja i Słowenia. Polska zajmuje szóste miejsce drugi miesiąc z rzędu - poprzedni tak dobry okres miał miejsce w kwietniu 2016 roku.

Artykuł Polska staje się fabryką Europy. ,,Żaden kraj nie może się z nami równać pod względem tego, co dzieje się w przemyśle” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Jego teoria posłużyła Niemcom do dogonienia najbogatszych krajów świata w XIX w. i odbudowania gospodarek krajów zachodniej Europy po II wojnie światowej.

Nawet gdyby Polska zachowała niepodległość, nigdy nie stałaby się bogatym i wpływowym krajem stosując wolny handel z krajami o bardziej rozwiniętych gospodarkach” - napisał niemiecki ekonomista Friedrich List w wydanej w 1841 r. książce „The National System of Political Economy” („Narodowy system ekonomii politycznej”).

Friedrich List urodził się w 1789 r. w Reutlingen (wówczas było to wolne, autonomiczne miasto), a zmarł w 1846 r. w Kufstein. Nie chciał pójść w ślady ojca, który był garbarzem i wybrał karierę w administracji ówczesnego księstwa Wirtembergii (obecnie część landu Badenia-Wirtembergia). W 1816 r. doszedł do stanowiska Dyrektora Finansowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w rządzie Wirtembergii, a w 1817 r. (miał wówczas 28 lat) został mianowany profesorem administracji i polityki na Uniwersytecie Tubingen (mimo, iż nie miał wyższego wykształcenia).

W 1824 r. wyemigrował do USA, gdzie wydawał niemiecką gazetę „Readinger Adler” w mieście Reading w Pensylwanii. Tutaj także zetknął się z pracami jednego z ojców założycieli USA, Alexandra Hamiltona, który uważał, że amerykański przemysł powinien być chroniony cłami, dopóki nie będzie na tyle mocny, by konkurować z przemysłem krajów najbardziej rozwiniętych na świecie. Chodziło przed wszystkim o Wielką Brytanię. Mógł też na własne oczy obserwować jak dynamicznie rozwija się amerykański przemysł pod ochroną ceł (w 1820 r. średnia taryfa celna w USA wynosiła 35-45 proc. i była jedną z najwyższych na świecie).

W latach 30. XIX w. wrócił do Europy. W 1843 r. założył w mieście Augsburg gazetę „Zollvereinsblatt”, w której silnie lobbował za stworzeniem unii celnej między przyszłymi krajami związkowymi Niemiec oraz za rozbudową sieci kolejowej między nimi. Wydawał nawet magazyn zajmujący się tylko tą tematyką („Eisenbahn Journal und National Magazin”), a także osobiście negocjował wiele porozumień o przebiegu linii kolejowych między niemieckimi państwami. Pisał, że unia celna i sieć kolejowa to bliźniaki syjamskie. Urodzone w tym samym czasie i z sobą złączone. O „jednym umyśle i jednym celu”, którym jest budowa bogatego, potężnego państwa niemieckiego.

Już w 1817 r. w jednym z artykułów List rekomendował drastyczne zmiany w konstytucji niemieckiej konfederacji. Chciał wprowadzenia m.in. parlamentu narodowego, jednej armii i jednego sądu najwyższego dla całych Niemiec. Wyjątkowość poglądów Lista polegała na podkreślaniu przez niego wagi ekonomicznego zjednoczenia Niemiec. Inny zwolennicy zjednoczenia Niemiec byli mu przeciwni. Uważali przemysł i kapitalizm za winnych ubóstwu mas, niszczenia więzi rodzinnych itd. Alternatywą dla nich były sielskie, rolnicze, rodzinne Niemcy.

W „The National System of Political Economy” List zebrał swoje poglądy na to, jak kraje, które chcą się szybko i skutecznie bogacić, powinny to robić. Ich najważniejsza część to ta, która stoi w sprzeczności z tym, co głosił Adam Smith w wydanym w 1776 r. dziele „Bogactwo narodów”. Otóż Smith uważał, że najszybszą drogą do bogactwa jest wolny handel. List twierdził, że wolny handel – tak, ale między krajami na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego. Czyli kraje biedne w żadnym wypadku nie powinny otwierać granic, tylko najpierw budować własny przemysł przy ochronie taryf celnych. A na wolny handel otworzyć się dopiero wówczas, gdy ich przemysł będzie w stanie wytrzymać konkurencję.

List doszedł do tych wniosków analizując to jak bogaciły się kraje wówczas (czyli w połowie XIX w.) należące do najbogatszych na świecie. Napisał, że jeszcze kilkaset lat wcześniej Anglia wysyłała miastom należącym do tzw. Ligii Hanzeatyckiej wełnę, skóry, cynę, masło i inne „surowce”, a w zamian otrzymywała produkty przetworzone.

W XIV w. król Edward III uznał, że eksport wełny i import wełnianych ubrań mu nie wystarcza. Zaprosił flamandzkich tkaczy nadając im szereg przywilejów. A kiedy rozpoczęli produkcję zakazał noszenia jakichkolwiek ubrań z zagranicy. I to był początek budowy potęgi gospodarczej Anglii. I co ważne, aż do połowy XIX w. przemysł angielski był chroniony cłami sięgającymi 40-50 proc., co było wówczas najwyższym poziomem na świecie. Pod ochroną wysokich ceł Anglicy zbudowali najbardziej rozwinięty przemysł, by następnie, zgodnie z teorią Lista, otworzyć się na wolny handel.

Co ciekawe, w swojej pracy List często powołuje się na przykład będącej po rozbiorach Polski. „Kiedyś Polska i Anglia były na tym samym poziomie rozwoju gospodarczego a dziś, co za różnica” – pisze List. I dodaje: „Tylko przez rozwój własnego przemysłu przez wolne, ludne, miasta mogła Polska zbudować silną wewnętrzną strukturę gospodarczą, wolność i bogactwo. Polska powinna była – pisał – tak jak to zrobiła Anglia, ściągnąć z zagranicy ludzi, którzy zbudowaliby jej przemysł. Zamiast tego jej arystokracja wolała eksportować produkty rolne i dostawać w zamian tanie produkty z zagranicy”.

List zwraca uwagę arystokracjom z innych krajów, jak skończyła się krótkowzroczna polityka polskich możnych. I doradza, by zobaczyli jak bardzo zyskała brytyjska arystokracja na budowie własnego przemysłu, mimo iż był to okres kiedy ich przemysł był niekonkurencyjny i musieli za jego wytwory płacić więcej, niż gdyby kupili te same produkty za granicą.

List napisał książkę 172 lata temu, językiem z połowy XIX w. i nie czyta jej się łatwo. Warto jednak przez nią przebrnąć, bo z dzieła Lista można wyciągnąć interesujący wniosek odnośnie rozwoju gospodarczego Polski, stojący w sprzeczności do tego co mówił na przykład Adam Smith. W XVIII w. nie rozwijaliśmy własnego przemysłu uznając, że taniej będzie sprowadzać produkty przemysłowe z zagranicy. Z kolei po zmianie systemu gospodarczego w 1989 r. wcześnie otworzyliśmy się na konkurencję z gospodarkami krajów rozwiniętych (cła na wszystkie produkty przemysłowe, z wyjątkiem aut, w handlu z krajami UE zniesiono u nas już w 1998 r.) uznając, że wolna konkurencja z firmami krajów rozwiniętych może tylko naszym firmom pomóc. Tymczasem według teorii Lista tłumaczyłoby to niski wzrost gospodarczy w ostatnich latach i wysokie bezrobocie w naszym kraju, ponieważ zbyt wiele polskich firm nie wytrzymało konkurencji i zbankrutowało. Dłuższa ochrona w postaci ceł mogła im pozwolić na lepsze przygotowanie się do walki z zagranicznymi potentatami.

Aleksander Piński, źródło: Obserwator Finansowy 

Artykuł Prawie nikt w Polsce nie słyszał, ale to jego teorie posłużyły do budowy potęgi Niemiec. O Polsce mówił, że i tak nigdy nie stałaby się bogata, gdyby… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Siła gospodarcza Niemiec bierze się m.in. z eksportu pokazują dane z 2016 roku. Polska jest na plusie, ale wciąż jej daleko do Włoch czy Irlandii.

[caption id="attachment_35786" align="aligncenter" width="960"] źródło: facebook.com/amazingmap1[/caption]

więcej danych - TUTAJ

Artykuł Mapa Europy: kto na handlu zagranicznym zarabia, a kto traci pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Song Hongbing, chiński ekonomista, światowy ekspert w dziedzinie finansów, autor książki „Wojna o pieniądz”, odwiedził Polskę. W rozmowie z wPolityce.pl odniósł się również do sytuacji naszego kraju.

Pytany o wysoki poziom inwestycji zagranicznych jako dobry kierunek rozwoju odpowiedział:

Powinniście budować polską narodową gospodarkę. Nie ma w historii przykładu, żeby państwo zbudowało swoją potęgę gospodarczą i silną pozycję na arenie międzynarodowej dzięki inwestycjom zagranicznym. Nikt nie da drugiemu państwu bogactwa i potęgi ekonomicznej. Trzeba je samemu wypracować. To jest jedyna droga, która doprowadzi Polskę do sukcesu gospodarczego.

Chińczyk widzi również rolę Polski w budowie Jedwabnego Szlaku:

Polska jest łącznikiem i mostem między Wschodem a Zachodem, więc powinna skorzystać na Jedwabnym Szlaku ze względu na ogromny rozmach inwestycji zaproponowanej przez Chiny. Jeżeli projekt zostanie dobrze zrealizowany, Chiny z Polską odniosą dzięki niemu ogromne korzyści. Uważam, że zyska na nim również polskie społeczeństwo.

Jednocześnie komentując obecną sytuację międzynarodową przewiduje zmiany geopolityczne, które określa terminem Globalizacja 2. To nowy porządek, który został zapoczątkowany Brexitem i wygraną Donalda Trumpa oraz ewentualnymi zmianami po wyborach we Francji.

cały wywiad na wPolityce.pl.

Artykuł ,,Powinniście budować polską narodową gospodarkę. Nie ma w historii przykładu, żeby państwo zbudowało swoją potęgę dzięki inwestycjom zagranicznym”. Światowy ekspert w dziedzinie finansów radzi Polakom pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Żupy Krakowskie, istniejące od drugiej połowy XIII wieku i obejmujące kopalnie soli i towarzyszące im warzelnie w Bochni i Wieliczce, były największym i najbardziej dochodowym przedsiębiorstwem Polski przedrozbiorowej.

Było ono własnością króla, a więc państwa, i przynosiło skarbowi władcy ogromne zyski – w XIV i XV wieku prawie jedną trzecią przychodów! Tego wyniku nie powtórzyło już potem żadne inne tego typu przedsiębiorstwo. A w związku z tak dużym zyskiem, było ono też odpowiednio doinwestowane przez króla. To tutaj zastosowano wszystkie najnowsze osiągnięcia techniki górniczej w poszczególnych epokach: jako pierwsze na ziemiach polskich znalazły się tu maszyny wyciągowe i do transportu poziomego, ale także te służące do odbudowy złoża, obróbki soli czy w końcu do jej warzenia.

Oczywiście, żupy funkcjonowały, nie podlegając bezpośrednio urzędnikowi królewskiemu – władca wydzierżawiał je wybranemu człowiekowi, najczęściej zamożnemu (biedni ludzie nie zostawali żupnikami kopalni wielickiej), który płacił odpowiednią tenutę dzierżawną do skarbu królewskiego, sam zaś prowadził na własną rękę – choć jednocześnie kierując się przepisami królewskimi – produkcję soli i handel nią. Obydwie te dziedziny były tak zwanym regalem królewskim, to znaczy były całkowicie określone i zależne od zasad ustalonych przez króla. Warto dodać, że przychody z żup, niezależnie od bogacenia się dworu, były też lokowane w siedzibie królewskiej na Wawelu w Krakowie, później zaś utrzymywano z nich między innymi wojsko kwarciane.

Żupa stanowiła też swego rodzaju motor napędowy gospodarki, co było widoczne jeszcze w czasie zaborów (potem pojawiły się na ziemiach polskich inne, bardziej konkurencyjne gałęzie gospodarcze). Do XVIII wieku dominanta wydobycia soli była w państwie polskim wyraźnie dostrzegalna. Dodajmy też, że znaczne dochody wypracowywali tutaj również żupnicy, będący często bogatymi mieszczanami – w samym rynku krakowskim na czterdzieści kamienic aż jedenaście wybudowano w dużej części z dochodów osiągniętych z dzierżawy żup krakowskich lub zajmowania ważnych stanowisk w tym przedsiębiorstwie. Kopalnie soli, w tym przede wszystkim ta w Wieliczce, miały więc wpływ chociażby na architekturę i urbanistykę Krakowa. Jest on do dzisiaj zauważalny.

[caption id="attachment_952" align="aligncenter" width="1024"] Zamek Żupny w Wieliczce (fot. Muzeum Żup Krakowskich)[/caption]

Zamek Żupny był siedzibą zarządu żup krakowskich aż do 1945 roku. Od roku 1976, przez kolejne dwie dekady, był on poddany gruntownym pracom remontowo-konserwatorskim, a po ich zakończeniu stał się siedzibą Muzeum Żup Krakowskich, będącego w pewien sposób spadkobiercą tradycji historycznych górnictwa solnego w Wieliczce i Bochni.

Jest on jednak ciekawy nie tylko jako gmach muzealny, ale przede wszystkim jako warowna historyczna siedziba żupy solnej. Posiada zachowaną basztę gotycką, Salę Gotycką z jednym filarem w budynku środkowym, będącą pewną rzadkością na ziemiach polskich w budowlach świeckich, i przede wszystkim dobrze zachowane skrzydło zachodnie i północne obiektu, w którym znajdują się w tej chwili pracownie naukowe naszego muzeum. W południowej części budynku zlokalizowane są zaś pracownie konserwatorskie, introligatorskie i magazyny obiektów przechowywanych na powierzchni, a także lokale gastronomiczne. Zamek, mając jako gospodarza tak bogate przedsiębiorstwo, mógł świetnie się rozwijać pod względem architektury i wyposażenia. Tworzył więc pewną całość z miejscami, w których wydobywano sól – po latach ten związek dostrzeżono i zamek w 2013 roku dołączył do znajdujących się już na liście światowego dziedzictwa UNESCO kopalni.

prof. Antoni Jodłowski dla serwisu Histmag. org, cały wywiad tutaj

ten materiał został opublikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Artykuł Największe i najbardziej dochodowe przedsiębiorstwo Polski przedrozbiorowej pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Premier Węgier Viktor Orban na Forum Ekonomicznym w Krynicy został uhonorowany nagrodą Człowieka Roku. Podzielił się również kilkoma ciekawymi uwagami i wysunął propozycję, którą Węgrzy mogliby zrealizować wspólnie z Polakami.

Premier Węgier powiedział, że w czterech obszarach kapitał narodowy musi stanowić większość: media, banki, energia, handel detaliczny.

Trzy udało się zrealizować, na czwartym złamaliśmy zęby, bo sieci handlowe są silniejsze. Jeszcze kilka lat i może będzie zmiana

- przyznał.

Gospodarka jest zglobalizowana, są i korzyści, ale musimy pamiętać, że gospodarki są narodowe. Trzeba stworzyć wpływ narodowy i na to mówię patriotyzm gospodarczy

- mówił.

Odniósł się również do tak często poruszanej kwestii tożsamości europejskiej.

Uważamy, że nie zmieniła się struktura człowieka, że nie ma tożsamości europejskiej, która mogłaby to zastąpić, nie ma czegoś takiego, jak naród europejski. Jesteście bardziej skuteczni, bo wasza tożsamość jest silniejsza, niż ta na Węgrzech i to jedyna przyczyna. Wasza tożsamość, wiara są silniejsze, niż my i wierzę w to, że to decyduje o naszej innowacyjności. Wartości narodowe, religijne są ważne i trzeba je chronić

- twierdzi.

Ma również propozycję dla Polski: wspólną kontrrewolucję kulturową w Europie.

Węgry to kraj 10-milionowy, to się nie uda. Zróbmy to razem. Razem jest nas 65 milionów, to już coś. Jeśli do tego doliczę kilka fragmentów Europy, gdzie jest tożsamość tradycyjna, to jest nas 100 milionów. To już jest siła, może razem przekształcić kulturę europejską

- skierował swoje słowa do Polaków.

źródło cytatów: Do Rzeczy

Artykuł Viktor Orban mówi, w których obszarach kapitał narodowy musi stanowić większość. Ma również propozycję: Polacy, zróbmy to razem pochodzi z serwisu Niezłomni.com.