Pan Tadzio powtarzał mi wciąż, że nie możemy też stale kajać się; szczególnie, gdy nie dotyczy to naszych osobistych win, a zbrodni, na które nie mieliśmy wpływu. Tak pisał o słynnej wizycie Lecha Wałęsy w Izraelu:

Przemawiał do Knessetu... Usłyszał on tam szereg obelg skierowanych pod adresem całego Polskiego Narodu za rzekomy czynny udział, do spółki z Niemcami, w holocauście. Czyżby Lech zapomniał języka w buzi? Czy nie mógł w odpowiedzi wspomnieć, że jedynie na terenie Polski Niemcy rozstrzeliwali Polaków za najmniejszą pomoc okazaną Żydom? Czy nie mógł wspomnieć, że po dzień dzisiejszy żyją na terenie Izraela najwyższego szczebla emerytowani Ubecy odpowiedzialni za śmierć tysięcy członków AK i Batalionów Chłopskich? Gdy Lech prosił o przebaczenie za winy antysemityzmu, to jeden z mówców Knessetu zaznaczył, że nikt nie ma prawa udzielić przebaczenia, gdyż ofiary takiego upoważnienia nie przekazały nikomu.

Teraz doświadczając histerii na temat masakry w Jedwabnem wiem dokładnie, jak Pan Tadzio zareagowałby na te upokarzające bicie się w piersi, na ciągłe przepraszanie za winy przodków i kolektywne skomlenie o łaskę.

prof. Marek J. Chodakiewicz, ,,Wspomnienie o Tadeuszu Ungarze" (Glaukopis nr. 4)

Artykuł Jak Lech Wałęsa zachował się w Knesecie. ,,Czyżby Lech zapomniał języka w buzi? Czy nie mógł w odpowiedzi wspomnieć, że…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Raport funkcjonariusza UB na Lubelszczyźnie.

… kap[itan Borys] Wróblewski tych pijanych, nadminie jednego Hłonia, a wiency nie znam, pomimo, że są pracownikami arestu, gdzie siędzieli podejżali, jednak pijani pracownicy w arescie pomiendzy podejżałemi krzyczeli na kap[itana] Wrubliewskiego „tyn skurwisyn ukrainiec wsadził nas do arestu, że dziś swiento i sprzedali nam wódtki, ta ukraińska morda za niemców mordował Poliaków, a dzisiaj nas bendzie wsadzał do arestu” i wiele innych gadaniu tak, że ci podejżali smiali się, że w bezpieczynstwie to się dzieje.

Puzni kap[itan] Wrubliewski [Wróblewski] poszet do 6tej sekcji i pracownicy jedni siędzieli a drudzy lieżeli poodbierał pistoliety pracownikom i zaczuł bić pracowników krzesłem i pistolietem i 3 razy strzelił z pistolita w sekcji i ktury jest zastepen 6tej skecji kierownika Wegorzenoskiego to kap[itan] Wróblewski tak zbił zastepce, że rynce i policzy miał sine, a głowe to mu rozbił pistolietem i chodził do liekarza, kturen mosze się okazać zastepca kierownika 6tej sekcji płakał i mówił, że był w niemczech i tego mu niemcy nie zrobili…

Można dodać, że np. w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Lublinie większość pracowników podejmujących tam pracę w latach 1944-1949 miała skończone tylko 5-7 klas szkoły powszechnej. Przykładem tego byli min.: Tadeusz Andrusiewicz – szef PUBP w Lublinie w 1947 r., który ukończył siedem klas; podobnie Wacław Zając – pierwszy kierownik PUBP w Lublinie w 1944 r., który ponadto zaliczył jedną klasę technikum drogowego; Władysław Woliński – szef PUBP w Lublinie w 1953 r. ukończył tylko 4 klasy szkoły powszechnej. Później pracując już w Milicji Obywatelskiej skończył Liceum Ogólnokształcące, Wydział Prawa i Administracji UMCS oraz Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu i Leninizmu (WUML). Ponieważ tego rodzaju wypadki były normą, resort organizował przyśpieszone kursy z zakresu szkoły powszechnej oraz liceum oczywiście wraz z maturą.

Rafał Drabik, Glaukopis (nr. 4)

Artykuł Raport UB na Lubelszczyźnie, który mówi wiele o wykształceniu funkcjonariuszy pochodzi z serwisu Niezłomni.com.