Pan Tadzio powtarzał mi wciąż, że nie możemy też stale kajać się; szczególnie, gdy nie dotyczy to naszych osobistych win, a zbrodni, na które nie mieliśmy wpływu. Tak pisał o słynnej wizycie Lecha Wałęsy w Izraelu:

Przemawiał do Knessetu... Usłyszał on tam szereg obelg skierowanych pod adresem całego Polskiego Narodu za rzekomy czynny udział, do spółki z Niemcami, w holocauście. Czyżby Lech zapomniał języka w buzi? Czy nie mógł w odpowiedzi wspomnieć, że jedynie na terenie Polski Niemcy rozstrzeliwali Polaków za najmniejszą pomoc okazaną Żydom? Czy nie mógł wspomnieć, że po dzień dzisiejszy żyją na terenie Izraela najwyższego szczebla emerytowani Ubecy odpowiedzialni za śmierć tysięcy członków AK i Batalionów Chłopskich? Gdy Lech prosił o przebaczenie za winy antysemityzmu, to jeden z mówców Knessetu zaznaczył, że nikt nie ma prawa udzielić przebaczenia, gdyż ofiary takiego upoważnienia nie przekazały nikomu.

Teraz doświadczając histerii na temat masakry w Jedwabnem wiem dokładnie, jak Pan Tadzio zareagowałby na te upokarzające bicie się w piersi, na ciągłe przepraszanie za winy przodków i kolektywne skomlenie o łaskę.

prof. Marek J. Chodakiewicz, ,,Wspomnienie o Tadeuszu Ungarze" (Glaukopis nr. 4)

Artykuł Jak Lech Wałęsa zachował się w Knesecie. ,,Czyżby Lech zapomniał języka w buzi? Czy nie mógł w odpowiedzi wspomnieć, że…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Jacek Moskwa o premierze Tadeuszu Mazowieckim:

„Czy jest pan Fikus?

– pytał szef rządu osobiście dzwoniąc do redakcji.

Sekretarka nauczyła się już odpowiadać, że naczelny właśnie wyszedł w ważnej sprawie.

– To pana Moskwę poproszę!

– niestety Tadeusz Mazowiecki również mnie znał osobiście.

To nie jest wasza prywatna gazeta! – słyszałem najczęściej w słuchawce. – To nie jest wasza prywatna gazeta, żeby pokazywać w niej na pierwszej stronie pomnik Lenina w Nowej Hucie oblany farbą i podpalony. W dodatku w przeddzień mojej wizyty w Moskwie!

Trochę racji w tym było, ale pokusę trudno było przezwyciężyć, bo zdjęcie wydało się wspaniałe.

– To nie jest wasza prywatna gazeta, aby profesor Zbigniew Brzeziński sugerował w niej, że jedynym kandydatem na prezydenta wolnej Polski jest Lech Wałęsa. Wojciech Jaruzelski zachowuje się całkiem lojalnie!”

Źródło: Jacek Moskwa, „Spiesz się powoli: Pierwsze miesiące rządu Tadeusza Mazowieckiego”, Rzeczpospolita: Plus-Minus, 11-12 września 2004

Artykuł Jak Tadeusz Mazowiecki wściekał się na publikowanie w gazecie pomnika Lenina oblanego farbą pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Właśnie miałem osobliwą rozmowę z szefem ekspertów „Solidarności” Geremkiem (ścisłe kontakty z międzynarodówką socjaldemokratyczną,osobiste kontakty z Kreisky’m i innymi). Nie wierzyłem własnym uszom. Geremek oświadczył, że dalsza pokojowa koegzystencja pomiędzy „Solidarnością” w obecnej formie a socjalizmem realnym już niemożliwa. Konfrontacja siłowa nieuchronna. Wybory do rad narodowych muszą zostać przesunięte. Aparat „Solidarności” musi zostać zlikwidowany przez państwowe organy władzy. Po siłowej konfrontacji „Solidarność” mogłaby na nowo powstać, ale jako rzeczywisty związek zawodowy, bez Matki Boskiej w klapie, bez programu gdańskiego, bez politycznego oblicza i bez ambicji sięgnięcia po władzę. Być może – kontynuował Geremek – tak umiarkowane siły, jak Wałęsa mogłyby zostać zachowane. Po konfrontacji nowa władza państwowa mogłaby w innej sytuacji politycznej kontynuować pewne procesy demokratyzacyjne

Źródło: Szyfrogram ambasadora Niemieckiej Republiki Demokratycznej w Warszawie Horsta Neubauera z 2 grudnia 1981 r.,

za: Drogi do niepodległości 1944-1956/1980-1981. Nieznane źródła do dziejów najnowszych Polski, red. Wojciech Wrzesiński (Wrocław: Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego, 2001), ss. 231-232

https://youtu.be/lfEul54Us24?t=28m12s

Artykuł Szyfrogram ambasadora NRD w Warszawie: Właśnie miałem osobliwą rozmowę z szefem ekspertów „Solidarności” Geremkiem… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.