Nie wystarczy trwać na swoich pozycjach. Trzeba stanąć do walki. Naszym zadaniem jest obrona Tradycji i Wiary, a bardzo często najlepszą obroną jest atak. O tym jak przeciwstawić się "tęczowej zarazie" mówi prof. Marek Jan Chodakiewicz w rozmowie z Piotrem Relichem.

https://www.youtube.com/watch?v=gR-rhcj1zws

Artykuł O tym, jak przeciwstawić się „tęczowej zarazie”. Prof. Chodakiewicz: Najlepszą obroną jest atak. [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wiara w Boga rzadko pojawia się w mediach głównego nurtu w kontekście innym niż prześmiewczy. Jednak niektórzy sportowcy nic sobie nie robią z obecnych trendów i w rozmowie z mediami wysyłają jasny komunikat, że wierzą w Boga. Do tego grona dołączył Arkadiusz Milik.

Modlę się codziennie i wiem, że Bóg pomaga mi na boisku. Nie wstydzę się mojej wiary

- powiedział zawodnik w rozmowie z magazynem sportowym ,,Mistrz" zatytułowanej „Wzór sportowca”. Piłkarz podkreślał, że to wiara w Boga stanowi istotną część jego życia i wpływa na to, co robi.

Tym samym Milik dołączył do kolegi z reprezentacji Polski Jakuba Błaszczykowskiego, który brał udział w akcji ,,Nie wstydzę się Jezusa". Mówił, że w życiu są momenty, w których pozostaje tylko wiara, bo nie można liczyć już na lekarzy i innych ludzi.

https://www.youtube.com/watch?v=WQEgLOLwhIs

Również głośno było o deklaracji Roberta Lewandowskiego, który odważnie wyznał swoją wiarę w Jezusa.

https://youtu.be/VmCYF-808Eo

Artykuł Co na to liberalno-lewicowe media? Mocne wyzwanie Arkadiusza Milika na temat wiary w Boga pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Odezwa ,,Do działaczy młodzieżowych” była rozpowszechniana przez rtm. Pileckiego pod koniec 1946 r. i na początku 1947 r. Zdjęcie tego dokumentu znalazło się wśród 71 klisz, które Witold Pilecki wysłał do II Korpusu Andersa.

Odezwa Rotmistrza Pileckiego:

(..),Wolność”, która nam dano, jest zgubniejsza dla naszej narodowo-społecznej postawy, dla stanu narodowej duszy, niż jawna niewola. Stworzono nam warunki fałszu i zakłamania, warunki, w których gwałt i nienaruszalność są niemal podstawą egzystencji, a solidność skazana na zagładę. Wszystko, co ma pozytywną wartość narodową jest systematycznie i planowo niszczone.

Staczamy się na krawędź przepaści, w której czeka nas upodlenie i śmierć. Proces zwyrodnienia Narodu postępuje szybko naprzód i obejmuje coraz to nowe ofiary. Nie mamy tu na myśli tylko tych, którzy jawnie lub tajnie przeszli do obozu wroga, lecz tych również spośród mających się za dobrych Polaków, którzy dają się opanować powszechnemu schamieniu, polegającemu na tym, że wyrzekają się ideałów, jako zbytku, w których zamiera świadomość odpowiedzialności społecznej, a altruizm i zdolność wyjścia poza granice własnych doznań i związania ich z doznaniami innych głębokim współczuciem, ustępuje miejsca zatwardziałemu egoizmowi i sobkostwu. Obok tego indywidualnego egoizmu występuje społecznie również niebezpieczny egoizm zbiorowy: zawodowy, klasowy czy rodzinny. Człowiek zapomina, że wokół niego żyją i równie silnie żyć pragną inni.

Walka prowadzona przeciwko Narodowi Polskiemu rozszczepia się na poszczególne twierdze naszego zbiorowego bytu. W pierwszym rzędzie wypowiedziano wojnę Chrystusowi i Jego Wierze, jako tej, na której opiera się cała nasza kultura duchowa. Podważa się fundamenty rodziny. Podrywa wiarę w wielkość Narodu. Walczy z kultem tradycji. Na nowo wyzbywa się nas z etyki
codziennego życia opartej na logice miłości bliźniego, a wprowadza się zasadę bezwzględnej walki o byt, prawo siły i pięści.

Wobec niemożności prowadzenia walki z nowym okupantem dawnymi metodami, które prowadziłyby do pogłębienia kryzysu, należy pracować nowymi metodami, które prowadzić będą prostą droga do obrony skutecznej narodowego bytu. Poza obroną interesów narodu na terenie międzynarodowym, poza tak zwaną ,,wielką polityką”, istnieje również ważna, a może nawet bardziej podstawowa, praca wewnętrzna nad zachowaniem narodowych wartości.

O ile do pewnego stopnia uzasadnione jest twierdzenie, jakoby uzdrowienie starszej generacji Narodu napotykało na nieprzezwyciężone trudności, o tyle nie wolno pozostać biernym wobec problemu wychowania społecznego młodego pokolenia. My ludzie świeccy, którym życie upływa więcej w walce, niż wśród modłów, którzy żyjemy obok Was i wśród Was, idąc w nieustępliwej walce o NIEPODLEGŁOŚĆ Narodu poprzez tysiące wzlotów i upadków, zwycięstw i klęsk, pogłębiamy w sobie przekonanie, że tylko wiara w Boga i wynikające z niej logicznie i konsekwentnie uzdrowienie życia osobistego, jest prawdziwie niewzruszoną podstawą Odrodzenia.

Życie nasze cierpiało z dawna na brak głębszej inspiracji religijno-moralnej. Obecnie niedomagania te przybierają katastrofalne rozmiary. Wychodząc z założenia, że siłę ciążenia samolubstwa, przemożny realizm namacalnych korzyści, jak i twardy upór samowoli, czy szał nieopanowanych namiętności zdoła przezwyciężyć jedynie duchowa moc chrześcijaństwa, z niej źródło siły i punkt wyjścia naszych poczynań. Rozumiejąc Boga jako jednię wszystkich ideałów, w Nim odnajdujemy utracone wartości narodowego życia. W Nim widzimy nasze odrodzenie i naszą potęgę.
Uprzystępnienie idei Narodu Polskiego i zbliżenie jej do duchowo-moralnej osobowości przyszłego człowieka jest naszym obowiązkiem w stosunku do przyszłych
polskich pokoleń.

To jest nasze zadanie. Nie mieści się ono bezpośrednio w ramach walki z okupantem i jego agenturami, bowiem przerasta je znacznie swym zakresem, jest jednak najskuteczniejszym środkiem
wzmocnienia sił Narodu i zwiększenia Jego zdolności obrony. Uprzystępnienie idei Boga i Narodu sprowadza się do zastosowania w życiu zbiorowym i osobistym etyki Chrystusa i, co
za tym idzie, poświęcenia partykularnych interesów dla życia ponad-osobistego. Kształtowanie młodzieży w przestrzeganiu miary i karności, w planowym i świadomym podporządkowaniu się, swego własnego ,,ja” i swych własnych korzyści, interesom zbiorowym, konsekwentnym poddawaniem pierwiastka zmysłowego duchowemu, wychowanie w duchu bezwarunkowego posłuszeństwa wobec nakazów sumienia, warunkuje nasze powodzenie. Wychowanie społeczno-narodowe młodzieży polega na tym, by zmóc w niej namiętności i opanować niesforność interesów jednostkowych w każdym jej poczynaniu, choćby najdrobniejszym, a dopiero tak ukształtowany charakter pocznie świadomie i nieświadomie dążyć do urzeczywistniania takiego samego porządku wartości i w życiu społecznym, a na podobieństwo własnego życia wewnętrznego kierować także będzie swoim działaniem politycznym. Najskuteczniejszym czynnikiem wychowawczym jest postawienie wychowanka wobec konkretnych stosunków i konfliktów życiowych przy jednoczesnym oddziaływaniu by zajął on stanowisko najbardziej odpowiadające potrzebom społeczności, w
której ramach dane stosunki i konflikty zachodzą. Każda zbiórka, wycieczka, obóz, każda gra może przyczynić się do rozwoju kultury społecznej jednostki i zespołu. W każdym
najdrobniejszym przejawie życia, w najelementarniejszym odruchu tkwi zarodek przyszłego stosunku dojrzałego obywatela do społeczności. Im bardziej reakcja dziecka będzie dodatnia
społecznie, tym lepszym będzie obywatel.

Człowiek tyle ma wartości w sobie, ile zdolny jest do pojęcia tajemnicy ofiary i o ile oddaje się czemuś, co wyrasta swą miarą ponad jego własne ,,ja”. Wydaje się, że Polaków nie trzeba uczyć poświęcenia, że daliśmy jego nieskończoną ilość dowodów. To tylko częściowo prawda. Życie dajemy chętnie w ofierze, lecz brak nam tej samej ofiarności tam, gdzie mamy w drobnej sprawie ustąpić z zajmowanego stanowiska dla ogólnej zgody, lub wytrwać w bezwzględnej uczciwości w stosunku do społeczeństwa w szarym, codziennym trudzie, nawet wtedy, gdy ta właśnie uczciwość ogranicza nas w wyborze środków walki o życie. Ideałem niedoścignionym ofiary jest Chrystus, a Krzyż symbolem poświęcenia i miłości. Dlatego Chrystus jest dla nas mistrzem i nauczycielem zbiorowego życia. Im więcej z Jego ducha w nas, tym lepsza społeczność, w której żyjemy.

Wpajanie czci Chrystusa w dusze młodego pokolenia, oto pierwsze nasze zadanie. Tłumaczenie Jego nauki miłości na język świecki i stosowanie jej w ośrodku młodzieżowym w całej rozciągłości, to droga do zamierzonego celu. ,,W Bogu wszystkie moralnie dobre idee łączą się w jedną wielką syntezę. Bóg jest
nieskończonym dobrem i pełnią wszystkich wartości”.

Społeczność nie jest celem sama w sobie, Jej życie jest drogą do realizacji prawdy i dobra. Opierając nasz światopogląd na prawdzie objawionej i wyprowadzając z niej reguły
postępowania, znajdujemy się na drodze do rzeczywistego postępu, polegającego na upodobnieniu się do tak pojętego ideału Boga. Miłość do Narodu to nie tylko miłość do narodowego mitu, lecz także patriotyzm dnia powszedniego, wyrażający się w pełnym poczuciu odpowiedzialności za każdy czyn i wartościowaniu go pod względem przydatności w budowie narodowego życia. Nie ma
lepszego środka na zwalczanie obojętności politycznej, jak przyzwyczajać młodzież do współpracy w tworzeniu ładu społecznego i budzić w niej poczucie udziału jej wysiłku w
pracy zbiorowej. Oczywiście nie mamy tu na myśli ,,pracy” nad ugruntowaniem ,,demokracji”.

Dzieci, a nawet młodzież dorastająca nie pojmuje spraw publicznych, lecz we własnym środowisku tworzy własne ,,państwa”, ,,narody”, czy ,,partie polityczne” i poprzez nie uczy się stosunku do swych ,,współobywateli” pozytywnego lub negatywnego. Takim ,,państwem” jest np. drużyna harcerska. Na osobistym stosunku jednostki do jednostki opiera się każda kultura społeczna. Polega ona na intuicyjnym odnalezieniu i poznaniu siebie samego w innych istotach. Niemniej ważne jest nasze moralne stanowisko wobec wykonywanego zawodu. Prawdziwie obywatelski sposób myślenia powinien wyrastać organicznie z pogłębionego pod względem społecznym i moralnym pojmowania swego zawodu. Praca zawodowa jest podstawową formą współżycia społecznego i dlatego pogląd na nią musi być uzupełniony i poprawiony przez poczucie obowiązku i odpowiedzialności społecznej. Uczciwe i sumienne wykonywanie zawodu jest najistotniejszym wkładem do życia zbiorowego.

,,Naród, w którym uczucia przyjaźni są rozwinięte, gdzie zamiast sobkostwa i egoizmu panuje przyrodzona potrzeba wzajemnej pomocy, bezinteresownego wspomagania się na wszystkich polach życia, naród taki poznał już moc nieprzezwyciężoną, rozwinął zagadkę wolności i dobrobytu”

(E. Abramowski)

,,Z małych krzywd, które sobie nawzajem wyrządzamy dla interesu, ze spokojnym sumieniem, powstaje właśnie owa wielka krzywda całości – bezsilność narodu”

(E.
Abramowski)

,,Idź i czyń dobrze”. Dobroć jest moralnym wyrazem wyzwolenia człowieka spod panowania egoizmu. Pokonanie samego siebie jest najwyższym stopniem heroizmu. Miłość i przyjaźń ma przenikać nowe pokolenie polskie. W ekspansji miłości poza rodzinę, poza warstwę społeczną, ujawnia się prawdziwie wielki duch narodowy. Bezgraniczna miłość do narodu, wiąże się nierozdzielnie z wiarą w jego misję dziejową, przy jednoczesnym jednak poszanowaniu godności i praw innych narodów i obiektywnym uznaniu ich wartości. Rodzina przedstawia rzeczywistość życia w najsilniejszym skoncentrowaniu, spajając swych członków najgłębszymi uczuciami, zmuszając ich do wzajemnej tolerancji, porozumienia i uczestnictwa we wspólnych losach – tworzy ona prawdziwą i jedyną w swym rodzaju instytucję wychowawczą. Na terenie rodziny zdarzają się ze sobą najskrajniejsze przeciwieństwa, a zarazem rodzą się najsilniejsze uczucia biologiczne i duchowe, które są w stanie skupić elementy rozbieżne. Na tym polega siła i niezastąpioność rodziny jako czynnika składowego życia narodu. W niej założyły swą siedzibę najpotężniejsze uczucia: narodził się altruizm i wyrosła miłość. Ona jest początkiem ludzkiego istnienia, w jej atmosferze wzrastają nowe pokolenia. Dbać o jej spoistość i podstawy jej siły utrwalać jest fundamentalnym nakazem dziejowym. Rozwijać szacunek do rodziny, pogłębiać miłość do jej członków i dbałość o nich, przygotowywać do przyszłej roli matek i ojców – to zadanie
przywódców młodzieży. Tak, jak dobry syn tylko może być dobrym żołnierzem, a dobry
ojciec wzorowym obywatelem, tak dobra córka, nienaganną matką i żoną.

John Ruskin wymienia ,,7 świeczników duszy”: duch ofiary, prawdomówność, posłuszeństwo, ideał, zbożność, wiara, duch miłości i siła charakteru. Któż nie chciałby posiadać tych wszystkich przymiotów ducha? Któż nie pragnąłby umieć dochować im wierności? Zdolność dochowania wiary ideałom jest wyrazem mocy charakteru i siły woli. Na niej opiera się nie tylko osobiste powodzenie lecz również społeczna przydatność jednostki. Charakter kształci się tylko tam, gdzie całe życie obejmuje i osądza jedna wszechogarniająca i wszechkontrolująca prawda. Tą prawdą jest dla nas Bóg i Polska, nie w pełnym frazeologii krasomóstwie, lecz w codziennej szarej pracy, w każdym wysiłku indywidualnym czy zbiorowym. Z prawdą tą iść będziemy wtedy przez całe życie, gdy za młodu poznawczy i pokochawszy ją, z życiem nierozerwalnie zespolimy.

Polak stać się musi mocą swego charakteru, niewzruszonością przekonań i wiary w Naród, ośrodkiem równowagi, który nawet w najtrudniejszych okolicznościach, wśród panoszącej się antytezy jego ducha, pozostaje niezmiennie wierny własnej osobowości i służy za kompas tym, którzy zdają się być zagubieni wśród nawałnic i burz dziejowych. Taką rolę mają spełnić działacze młodzieżowi.

Podejmując się roli przewodzenia nakładamy na siebie nowe obowiązki, z których wywiązać się można jedynie w oparciu o kulturę wewnętrzną naprawdę głęboką. Prawdziwym przywódcą bowiem jest nie ten, któremu więcej wolno, lecz ten, który własnym nakazem wewnętrznym potrafi zmusić siebie do przyjęcia obowiązków bezwarunkowej służby i całkowitego oddania zadaniu społecznemu. Pomyślne wykonanie owego zadania zależy nie tylko od tego, jak bliscy jesteśmy wzorowi godnemu naśladownictwa, lecz czy w sposób pełen kultury i taktu potrafimy obcować z otoczeniem. Sztuka rozkazywania wymaga od rozkazodawcy niezłomnej stanowczości żądania w połączeniu z rycerskim poszanowaniem dla osób podległych jego władzy. Niedwuznaczność, zwięzłość, ścisłość i w równej mierze taktowna forma podania, oto zalety zarządzania, czy rozkazu. Człowiek chętnie słucha, lecz tylko wtedy posłuszeństwo będzie wypływało z głębi jego świadomości, jeżeli będzie dobrowolne, jeżeli wzbudzimy w nim przeświadczenie o jego własnej wolności i nie podepczemy jego godności ludzkiej. Każdy nasz podkomendny, nawet spełniając
bezwzględnie dany mu rozkaz, musi mieć poczucie współodpowiedzialności za jego wykonanie i przeświadczenie o swej samodzielności. Tylko wówczas, gdy dążymy do rozwinięcia u podwładnych samodzielności i wiary we własne siły, zdobywamy zdolność duchowo-moralnego oddziaływania i jesteśmy na drodze do kształtowania człowieka przedsiębiorczego i pełnego inicjatywy, a zarazem uległego nakazom moralnym wypływającym z poczucia porządku społecznego. Celowe oddziaływanie, to nie tłumienie cech ujemnych za pomocą zakazów i represji, lecz rozbudzanie cech dodatnich charakteru i przeświadczenia o ich wartości. Pamiętając, że nie anarchista czy rewolucjonista są rozbijaczami porządku społecznego, lecz człowiek niesłowny i niepunktualny, należy dostarczać młodzieży okazji do ćwiczenia się w terminowym i solidnym wypełnianiu umów, co w znacznym stopniu przyczyni się do wzrostu podstawowej społecznej wartości, jaką jest poczucie
odpowiedzialności.

Podnośmy poczucie Honoru do rzędu najwyższych wartości, bowiem on właśnie oznacza tę głęboką podwalinę moralną charakteru, która stanowi o wierności wobec powszechnego prawa moralnego. Honor to prawdziwa wierność religijna, z której każda wierność wyrasta, i z którą jest nierozerwalnie związana. Pracujmy o ile tylko można legalnie, unikając ewentualnych represji ze strony administracji warszawskiej. Walczmy o polskość nie wytykając wrogom ich błędów, lub występując z całą otwartością przeciw nim i ich agenturom, lecz budujmy i umacniajmy te wartości, które stanowią o naszej sile.

Każdy sukces pozornie małej wagi, jest krokiem naprzód ku lepszej przyszłości Narodu Polskiego i czynienia naszych szańców niezdobytymi. Każda dusza młoda, wydarta wrogowi z pazurów, to wkład do kapitału, z którego Polska czerpać będzie idąc ku jasnym dniom chwały, wolna i wielka, wielkością swoich synów. Szkolmy instruktorów, którzy ideę POLSKI NIEPODLEGŁEJ I WIELKIEJ nieść będą dalej i zagarniajmy pod swój wpływ najszersze koła młodzieży.

Z wiarą, że wypełniamy posłannictwo prawdy, niech łączy się w nas zadowolenie ze społecznego obowiązku. To będzie nasz wkład w walce o NIEPODLEGŁOŚĆ.
Tak nam dopomóż Bóg!

źródło: Wykop.pl / Bohaterowie i Zdrajcy

Artykuł Każdy Polak powinien to przeczytać. Zapomniany apel Witolda Pileckiego, który aktualny jest do dzisiaj. ,,Stworzono nam warunki fałszu i zakłamania, warunki, w których…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Najnowsza, trzecia już część z filmowej serii ,,Bóg nie umarł: Światło w Ciemności" koncentruje się na osobie pastora Dave'a który w obliczu śmierci swojego bliskiego przyjaciela, także duchownego, przeżywa załamanie wiary. Do tego może stracić kościół, z którym jest związany od dziecka i w którym pastorem był również jego ojciec.

W obliczu hiobowej próby, jako duchowny zamiast zdać się na wolę Boga, bierze sprawy w swoje ręce i podejmuje walkę ze wszystkimi, którzy stają mu na drodze. Uderza jego postępowanie, które nie przystaje osobie, która ma dawać świadectwo wiary w Boga i jego miłosierdzie. Pokazuje to nam, że każdy wierzący, nawet duchowni, jest poddawany ciągłej próbie świadczenia o swojej wierze i że w każdym z nas rodzą się chwile zwątpienia, szczególnie wtedy, kiedy oczekujemy, od Boga odpowiedzi na nasze wołanie, a jej nie dostrzegamy. I tak też się dzieje w filmie - dopiero w momencie, w którym pastor Dave rezygnuje z osobistej walki, otwiera się na głos Boga i Jego wolę, otrzymuje odpowiedź.

Jego postawa zmienia się, a tak naprawdę wraca na właściwe tory żywej relacji z Bogiem. Bo tylko nasza żywa relacja z Bogiem i wypływająca z niej miłość jest dla nas ukojeniem i rozwiązuje w cudowny sposób najtrudniejsze sytuacje w naszym życiu. Z każdej ciemności możemy wyjść - wystarczy zaufać, kiedy tylko powierzymy nasze trudne sprawy Bogu, o czym mówi Ewangelia Mateusza:

Jezus powiedział do swoich uczniów: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą (Mt 7:7-11).

Film skłania do refleksji nad naszym postępowaniem i fundamentem naszej wiary. Czy w sytuacjach trudnych powierzam swoje życie Bogu i ufam, że On się tym zajmie? Warto odpowiedzieć sobie na to pytanie.

https://www.youtube.com/watch?v=-C3ttdggf0A

[caption id="attachment_48370" align="aligncenter" width="1024"] © www.RobertHacman.com -FUN MODERN LUXURY-[/caption]

Artykuł ,,Bóg nie umarł: Światło w Ciemności”. Film, stawiający pytanie, które każdy powinien sobie zadać (foto/wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Czy młodzi ludzie w wieku 16-29 lat są wierzący? Wyniki badań zaprezentowane przez ,,Guardiana" wyraźnie pokazują, że Europa odchodzi od chrześcijaństwa. Jest jednak kilka wyjątków - z Polską na czele.

To właśnie w naszym kraju jest największy procent ludzi wierzących - jako niewierzący deklaruje się zaledwie 17 proc. Z kolei na Litwie procent niewierzących wynosi 25.

Z drugiej strony najbardziej niewierzącymi Europejczykami są Czesi (91 procent), W Estonii, Szwecji i Holandii brak wiary deklaruje między 70 a 80 procent młodych obywateli.

The Guardian: Polska najbardziej chrześcijańskim krajem Europy We wszystkich innych coraz mniej katolików pic.twitter.com/8ONgdBdBGN

— Prawa strona 🇵🇱 (@PrawyPopulista) 21 marca 2018

W Wielkiej Brytanii zaledwie 7 procent młodych ludzi identyfikuje się jako anglikanie, a 10 procent jako katolicy. Tymczasem wraz z kolejnymi latami rosną w siłę muzułmanie - stanowią obecnie 6 procent tych, którzy deklarują się jako wierzący i w następnych latach prawdopodobnie wyprzedzą wyznawców kościoła narodowego.

Ile osób chodzi do Kościoła? Polska znowu na czele: co tydzień pojawia się 39 procent ludzi młodych, a rzadziej niż raz w tygodniu 49 procent (najrzadziej robią to Czesi, Holendrzy i Hiszpanie). Młodzi Polacy również najczęściej się modlą: połowa z nich robi to raz w tygodniu lub częściej, a dodatkowe 33 procent robi to rzadziej (najrzadziej robią to Czesi, Szwedzi i Duńczycy).

źródło: Guardian

Artykuł Młodzi Polacy zaskoczyli Europę. Zbadano, jak bardzo religijni są młodzi ludzie. Polska wyróżnia się na tle Europy pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wojciech Kuczok, który w prymitywny sposób szydził z modlitwy skoczków (,,Wymię ojca"), dalej prowokuje na łamach ,,Gazety Wyborczej". Pracujący kiedyś w mediach Agory Michał Pol skomentował: ,,Kuczok postanowił jednak powalczyć o złoty medal w żenadzie".

Niech będzie pochwalony Skoczek Polski, niech nad nim niebiosa czuwają przed igrzyskami, na igrzyskach i po igrzyskach

- tak zaczyna swój felieton Kuczok, który twierdzi, że ,,za jego sprawą nieco mniej ostatnio rozpacza nad tym, że urodziłem się Polakiem; to dzięki jego formie nieco łagodnieją objawy mojego zatrucia narodem polskim".

Później kreuje się na ofiarę hejtu.

Mnie od tego konto facebookowe zalała taka fala katolickiego miłosierdzia, aż musiałem się stać seryjnym banercą - bo jak mi kto robi kupę na parkiet, o ile nie jest niemowlęciem lub pieskiem, wyrzucam za drzwi. W kałuży przaśnego hejtu przeważały bluzgi, których nie powstydziłby się Klaus Kinsky grający w swoim słynnym monodramie Jezusa wkur...ego (...) Przypomniało mi się, że języczkiem u wagi, który przed laty spowodował moje odejście od religii, był nieuleczalny brak dystansu i poczucia humoru wiernych. Jeśli bóg katolików jest tak drętwy jak jego wyznawcy, to może lepiej, żeby nie istniał

Szydzi również z komentarzy pod swoim adresem, m.in. ,,nadidola" Adama Małysza, który tak odniósł się do szyderstw pisarza:

Powiem szczerze, że jestem zbulwersowany, jeżeli ktoś uważa, że czynienie znaku krzyża przez zawodnika na belce może być dla kogoś obraźliwe. To jest wewnętrzna potrzeba zawodnika. Jeśli wierzy on w Boga i czyni znak krzyża, to znaczy, że się z tym utożsamia. Często bywa tak, że to pomaga sportowcom. Robiąc znak krzyża, daje sygnał, że wierzy w to, iż Bóg go poniesie. Mamy wolność słowa i wolność wyznania. Aż mnie to dziwi, że kogoś coś takiego może obrażać. Nie mogę tego zrozumieć, że w Polsce, która jest tak religijnym krajem, ktoś jest oburzony, że zawodnik żegna się na belce. Jestem w tym momencie zszokowany

Felieton Kuczoka wywołał burzę komentarzy

Kuczok postanowił jednak powalczyć o złoty medal w żenadzie. Trzeci felieton z rzędu o tym samym. Plus upojenie, że "jego idole" zareagowali na słowa pogardy. pic.twitter.com/14uJLpsVkg

— Michał Pol (@Polsport) 5 lutego 2018

Co za gość. Jak bardzo chorym z nienawiści trzeba być, żeby cudza modlitwa tak przeszkadzała? https://t.co/a6lJSoONo5

— kataryna (@katarynaaa) 5 lutego 2018

Więcej Grossów, więcej Kuczoków, więcej Kuczynskich - wciąż jeszcze są naiwni, którzy wierzą w uczciwość intencji tamtej strony. Ale będzie ich coraz mniej i mniej. https://t.co/At9yf0BJKC

— Rafał A. Ziemkiewicz (@R_A_Ziemkiewicz) 5 lutego 2018

On nie kuma pojecia wiary w sporcie. Kuczok mysli ze jestesmy zacofani jako kraj, a przeciez wiara jest bardzo czesto integralnym elementem. Kiedys pisalem o wyznaniach francuskich pilkarzy (sorry za brak polskich znakow, uzywam innego slownika)https://t.co/VOOkEsOGfV

— Mateusz Święcicki (@matiswiecicki) 5 lutego 2018

Kiedyś głośno było o tym, że przegrał w castingu na dziennikarza sportowego, a z czasem okazało się, że nie bez powodu.

— Krzysztof Stanowski (@K_Stanowski) 5 lutego 2018

Artykuł Kuczok postanowił pobić rekord żenady. Znów napisał o skoczkach i o ich wierze. Nawet były dziennikarz mediów Agory nie wytrzymał pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Czy Polska jest najbardziej religijnym narodem w Europie? Oto wyniki Eurobarometru, czyli europejskiej sondażowni. Parlament Europejski regularnie zleca badania opinii publicznej w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Tym razem zapytano o wiarę w Boga.

Niebieski kolor oznacza: Nie wierzę w żaden rodzaj ducha, Boga czy siły życiowej. Pomarańczowy wskazywał, że pytany wierzy w jakąś duchowość lub niematerialną siłę. Sama wiara w Boga zaznaczona była na szaro. Z kolei na żółto zaznaczono tych, którzy nie mają zdania.

Polska okazuje się być jednym z sześciu krajów na Starym Kontynencie, gdzie wiara w Boga ma się najlepiej (obok Rumunii, Turcji, Malty, Grecji i Cypru). Podobny wynik jak nasz kraj odnotowały Włochy. Po drugiej stronie rankingu widzimy Estonię, Czechy czy Szwecję. Największy odsetek osób niewierzących w żadną siłę duchową znajduje się we Francji.

Oto wyniki:

Sondaż przeprowadzono w 2010 roku we wszystkich krajach Unii Europejskiej oraz w Islandii, Norwegii i Szwajcarii.

Artykuł Ilu Europejczyków wierzy w Boga. Te dane mówią wiele o dzisiejszej Europie i pozycji Polski pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Odtwórca roli Jezusa w "Pasji" Jim Caviezel udzielił wywiadu tygodnikowi W Sieci Mówi on o roli Papieża Jana Pawła II i że ,,podczas pobytu w Polsce uświadomił sobie, jak bardzo dźwigał on na swoich barkach problemy całego świata". Wygłosił również kilka znamiennych słów o Polsce.

Dopiero teraz dotarło do mnie, jaką siłą była jego modlitwa i słowa, które odmieniły „oblicze ziemi, tej ziemi” [...] Kiedy przebywałem w twoim kraju, zrozumiałem, ile Wojtyła musiał cierpieć, doświadczając na własnej skórze nazizmu. Byłem w Auschwitz, gdzie o. Maksymilian Kolbe męczeńsko oddał życie za współwięźnia. Uzmysłowiło mi to skalę cierpienia Polaków. A przecież potem nadszedł w Polsce komunizm. Jan Paweł II musiał żyć pod butem dwóch najpotworniejszych reżimów

- dodaje, podkreślając, że sam, jako Amerykanin, mógł spokojnie żyć, nie obawiając się totalitarnej władzy.

Wypowiedział również wzniosłe słowa o Polsce:

Polska jak Chrystus została ukrzyżowana. Matką Polski jest Maryja. Ojciec Wojtyły powiedział mu przed śmiercią, że teraz Maryja jest jego matką. To wielki symbol waszego narodu.

W rozmowie z Łukaszem Adamskim porusza kwestię wiary w Boga. Jak nie ma Boga, to wszystko wolno - mówi dziennikarz.

Widzimy to każdego dnia w Ameryce

- konkluduje Caviezel i wygłasza swoją opinię o Polsce:

Polska jak żaden inny kraj jest złączona z Chrystusem. Jesteście łącznikiem Zachodu ze Wschodem. Diabeł tego nienawidzi. Choć już przegrał. Już Jezus i Maryja zdeptali mu głowę. Jeden Polak zdeptał głowę komunizmowi. Jak to zrobił Jan Paweł II? Miłością.

Kiedy zagrał w Pasji, wszystko się zmieniło w jego zawodowym życiu:

Nagle wypadłem z piątki najbardziej rozchwytywanych aktorów w studiu. A przecież nie zrobiłem nic złego. Zagrałem po prostu Jezusa. Czy mnie to dotknęło, to odrzucenie? Cóż, każdy musi nieść swój krzyż. Świat idzie w danym kierunku, ale ja przecież nie będę na tym świecie na zawsze. Producenci i decydenci z Hollywood też nie. Każdy w pewnym momencie będzie musiał odpowiedzieć za to, co zrobił tu i teraz.

cały wywiad na portalu wPolityce

Artykuł Słynny hollywoodzki aktor z podziwem o Polsce. ,,Polska jak żaden inny kraj. Jesteście łącznikiem Zachodu ze Wschodem” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W świetle tych badań postępująca islamizacja Europy nie jest niczym zaskakującym. Wielu młodych mieszkańców Starego Kontynentu nie czuje z nim głębszej więzi, a większość nie chce swojego kraju w strukturach Unii Europejskiej. Młodzi ludzie masowo odchodzą też od Boga.

Młodzi Europejczycy stawiają na myślenie globalne oraz bardzo regionalne, czyli o miejscach, gdzie mieszkają, pracują i żyją. Europa jako taka ich nie obchodzi - takie są wyniki sondażu przeprowadzone przez Europejską Unię Nadawców EBU we współpracy z niemieckim instytutem badań opinii publicznej Sinus.

Internetowa ankieta w ramach projektu "Generation What?" dla osób w wieku 18-34 lata jest prowadzona od 11 kwietnia 2016 roku. Raport obejmuje póki co wyniki z Belgii, Grecji, Niemiec, Włoch, Luksemburga, Holandii, Austrii, Szwajcarii, Hiszpanii oraz Czech. Przepytano osoby w wieku od 18 do 34 lat. 31 procent zadeklarowało więź ze światem, 30 procent z regionem lub miastem, a 27 procent ze swoim krajem. Tylko 11 procent wspomniało o przynależności do Europy. Co więcej aż 59 procent ankietowanych nie ufa Europie, a co 6 młody mieszkaniec naszego kontynentu chciałby, żeby jego kraj wystąpił z Unii Europejskiej.

Europejczycy w wieku 18-34 lata nie potrzebują też w życiu Boga. Odpowiedziało tak aż 85 procent pytanych. 86 procent w mniejszym lub większym stopniu nie ufa Kościołowi i jego instytucjom.

Co stanie się zatem za kilkanaście-kilkadziesiąt lat, kiedy ci młodzi będą sprawowali ważne pozycje w swoich krajach. Trudno wierzyć, aby bronili obecności swoich krajów w Unii Europejskiej, jak obecne elity. Z drugiej strony ciężko wyobrazić sobie powrót do tradycyjnych wartości, biorąc pod uwagę, jak duży odsetek młodych ludzi widzi swoje życie bez wiary w Boga i odczuwa nieufność do Kościoła.

Ankieta jest dostępna pod adresem: www.generation-what.eu

Artykuł Taka będzie Europa, jak jej młodzieży chowanie? Przygotujmy się zatem na niespokojne czasy – ten sondaż pokazuje, co myślą młodzi Europejczycy pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Abp Marek Jędraszewski został wybrany nowym metropolitą krakowskim. Jego postać budzi wiele kontrowersji w środowiskach lewicowo-liberalnych. Tymczasem w rozmowie z ateistą daje się poznać jako osoba niezwykle tolerancyjna.

W ramach odbywających się w 2014 roku w archikatedrze łódzkiej spotkań pt. "Dialog w katedrze", abp. Jędraszewski rozmawiał m.in. z ateistą. Abp Jędraszewski musiał mierzyć się m.in. z opiniami, że "wiara to największe kłamstwo jakie kiedykolwiek wymyślił człowiek" i że "człowiek jest bestią".

https://www.youtube.com/watch?v=HxPCLp78TEM

Podczas wystąpienia przypominał m.in. że pierwsze uniwersytety były zakładane przez Kościół.

Ateiści twierdzą, że to religia ogranicza wolność, myślenie, rozum i racjonalne spojrzenie na świat. A przecież to właśnie religia zachęca do tego, by wiarę pogłębiać intelektem. Wiara wręcz domaga się intelektu

- podkreślał.

Wskazywał, że ateizm nie jest pogłębieniem duchowości, lecz ograniczeniem się do pustki, której symbolem może być pudło, w którym człowiek zamyka się przed Bogiem i stworzonym przez niego światem.

Tylko w Bogu można odnaleźć siebie. To co daje religia, ateizm odbiera. Ateizm odbiera prawdę, poczucie sensu istnienia, odbiera prawdę dlaczego warto cierpieć, poświęcać się i mimo tylu trudności żyć

- dodawał.

Jeśli żyjemy tak, jakby Bóg istniał i opowiadamy się za dobrem, to nawet jeśli Go nie ma, nic nie tracimy. Natomiast jeśli żyjemy tak, jakby Boga nie było, a On jest, mamy wiele do stracenia. Przed nami ogromna stawka do wygrania - życie wieczne, i to właśnie rozum podpowiada nam rozwiązanie

- mówił.

Na zarzuty, że Bóg nie pomaga osobom biednym, abp Jędraszewski pytał, czy Bóg ma spełniać wszystkie zachcianki i oczekiwania człowieka.

Artykuł ,,Czy wiara to największe kłamstwo, jakie kiedykolwiek wymyślił człowiek”. Ateista kontra nowy arcybiskup krakowski Marek Jędraszewski [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.