W swojej nowej książce pt. „Bunt barbarzyńców” prof. Wojciech Roszkowski zastanawia się czy w wiekopomnym roku 2020 nasza cywilizacja osiągnęła swój kres. Autor rozważał podobne kwestie już w skrzącym się imponującą erudycją dziele „Roztrzaskane lustro”, które stało się bestsellerem ubiegłego roku.

Nowa książka „Bunt barbarzyńców” jest swoistą kontynuacją tamtego dzieła, choć została zupełnie inaczej skonstruowana.

Dalszy ciąg rozmyślań nad schyłkiem naszej cywilizacji ujęty został tym razem w formie 105 pytań i odpowiedzi. Odpowiedzi zwięzłych, niebywale logicznych, nieraz nawet ironicznych. Ironia to zresztą i tak łagodna forma krytyki głupoty tego świata, i to niestety głupoty dość powszechnie akceptowanej za sprawą przede wszystkim mediów tzw. głównego nurtu. Za promowaniem głupoty, albo też i dewiacji, kryje się dziś jakże często wielki biznes.

Ludzie coraz częściej czują, że dzieje się coś niedobrego, i stawiają sobie natarczywe pytanie: dokąd zmierzamy?! Z jednej strony atakują nas epidemia i panika, a z drugiej – coraz bardziej agresywna ideologia. Ludzie zauważają symptomy rozpadu, ale nie zawsze dostrzegają przyczyny zła.

Są też jednak i tacy, a jest ich niestety większość, którzy niczym lemingi staczają się w wytyczaną przez mainstream przepaść bezmyślności. Czyż jednak chaos, bezprawie i pogarda wobec Dekalogu mogą służyć jako napęd rozwoju? Mamy do czynienia, jak niegdyś cywilizacja starożytnego Rzymu, z buntem barbarzyńców, ale też z narodzinami neopogaństwa, obalaniem autorytetów i wartości, które utrzymują wspólnotę w ładzie.

Prof. Wojciech Roszkowski tłumaczy w rozmowie, że podczas licznych spotkań wokół „Roztrzaskanego lustra” zauważył, iż ludzie z przerażeniem pytali, czy rzeczywiście jest tak źle.

„Zacząłem więc na nowo analizować to wszystko i sam siebie pytać, czy rozwój cywilizacji zachodniej zmierza nieuchronnie w złym kierunku, czy ktoś może powstrzymać anonimowe procesy masowe oraz w jakim stopniu każdy z nas odpowiada za zło tego świata. Wielu czytelników pytało, czy można zaproponować jakieś środki obrony cywilizacji, jaką znamy. A te pytania prowadzą nieuchronnie do kwestii najbardziej fundamentalnych: w co wierzymy, jak rozumiemy swój los, sens wszelkiego istnienia. Dlatego w tej książce szukałem także źródeł pociechy. Każdy je może odnaleźć, jeżeli nie pogrąży się w beznadziejności. Jeśli nawet nie uratują one świata zachodniego, to może mogą uratować kogoś z nas”.

Prof. Wojciech Roszkowski po raz wtóry wyciąga – być może nawet już ze zgliszczy – bolesne odłamki „roztrzaskanego lustra”. Jego zdaniem czas jeszcze, byśmy zawrócili z drogi destrukcji. Autor nie mówi, ile jeszcze tego czasu mamy, nikt z nas tego dokładnie nie wie. Jedno jest raczej pewne – niewiele.

Prof. Wojciech Roszkowski: „Bunt barbarzyńców. 105 pytań o przyszłość naszej cywilizacji”, wyd. Biały Kruk, 312 stron. Więcej na https://bialykruk.pl/ksiegarnia/ksiazki/bunt-barbarzyncow-105-pytan-o-przyszlosc-naszej-cywilizacji

Artykuł Między zarazą a ideologią. Prof. Roszkowski o przyszłości naszej cywilizacji. [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W „Buncie barbarzyńców” prof. Wojciech Roszkowski zastanawia się czy w wiekopomnym roku 2020 nasza cywilizacja osiągnęła swój kres.

Autor rozważał podobne kwestie już w skrzącym się imponującą erudycją dziele „Roztrzaskane lustro”, które stało się bestsellerem ubiegłego roku. Nowa książka „Bunt barbarzyńców” jest swoistą kontynuacją tamtego dzieła, choć została zupełnie inaczej skonstruowana.

Dalszy ciąg rozmyślań nad schyłkiem naszej cywilizacji ujęty został tym razem w formie 105 pytań i odpowiedzi. Odpowiedzi zwięzłych, niebywale logicznych, nieraz nawet ironicznych. Ironia to zresztą i tak łagodna forma krytyki głupoty tego świata, i to niestety głupoty dość powszechnie akceptowanej za sprawą przede wszystkim mediów tzw. głównego nurtu. Za promowaniem głupoty, albo też i dewiacji, kryje się dziś jakże często wielki biznes.

Ludzie coraz częściej czują, że dzieje się coś niedobrego, i stawiają sobie natarczywe pytanie: dokąd zmierzamy?! Z jednej strony atakują nas epidemia i panika, a z drugiej – coraz bardziej agresywna ideologia. Ludzie zauważają symptomy rozpadu, ale nie zawsze dostrzegają przyczyny zła. Są też jednak i tacy, a jest ich niestety większość, którzy niczym lemingi staczają się w wytyczaną przez mainstream przepaść bezmyślności. Czyż jednak chaos, bezprawie i pogarda wobec Dekalogu mogą służyć jako napęd rozwoju? Mamy do czynienia, jak niegdyś cywilizacja starożytnego Rzymu, z buntem barbarzyńców, ale też z narodzinami neopogaństwa, obalaniem autorytetów i wartości, które utrzymują wspólnotę w ładzie.

Prof. Wojciech Roszkowski tłumaczy w rozmowie, że podczas licznych spotkań wokół „Roztrzaskanego lustra” zauważył, iż ludzie z przerażeniem pytali, czy rzeczywiście jest tak źle. „Zacząłem więc na nowo analizować to wszystko i sam siebie pytać, czy rozwój cywilizacji zachodniej zmierza nieuchronnie w złym kierunku, czy ktoś może powstrzymać anonimowe procesy masowe oraz w jakim stopniu każdy z nas odpowiada za zło tego świata. Wielu czytelników pytało, czy można zaproponować jakieś środki obrony cywilizacji, jaką znamy. A te pytania prowadzą nieuchronnie do kwestii najbardziej fundamentalnych: w co wierzymy, jak rozumiemy swój los, sens wszelkiego istnienia. Dlatego w tej książce szukałem także źródeł pociechy. Każdy je może odnaleźć, jeżeli nie pogrąży się w beznadziejności. Jeśli nawet nie uratują one świata zachodniego, to może mogą uratować kogoś z nas”.

Prof. Wojciech Roszkowski po raz wtóry wyciąga – być może nawet już ze zgliszczy – bolesne odłamki „roztrzaskanego lustra”. Jego zdaniem czas jeszcze, byśmy zawrócili z drogi destrukcji. Autor nie mówi, ile jeszcze tego czasu mamy, nikt z nas tego dokładnie nie wie. Jedno jest raczej pewne – niewiele.

Prof. Wojciech Roszkowski: „Bunt barbarzyńców. 105 pytań o przyszłość naszej cywilizacji”, wyd. Biały Kruk, 312 stron. Więcej na https://bialykruk.pl/ksiegarnia/ksiazki/bunt-barbarzyncow-105-pytan-o-przyszlosc-naszej-cywilizacji

Artykuł Między zarazą a ideologią. Prof. Roszkowski odpowiada na pytania o przyszłość naszej cywilizacji. [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wielki hetman z czasów największej potęgi Rzeczypospolitej co „od morza, aż do morza władła” jest postacią, której czyny i słowa powinny być obowiązkowym elementem nauczania historii, języka polskiego i religii.

Legendarna odwaga i poświęcenie w walce budziły trwogę u wrogów, znajomość tajników dyplomacji budził szacunek, a gorliwa pobożność chrześcijańska stanowiła wzór dla innych. Dobrze się stało, że prof. Wojciech Polak w książce "Żółkiewski pogromca Moskwy – biografia" przypomina postać jednego z naszych najwspanialszych wojowników, wzór chrześcijańskiego rycerza, hetmana Stanisława Żółkiewskiego (1547-1620).

Wielki hetman z czasów mocarstwowej Rzeczypospolitej co „od morza, aż do morza władła” jest postacią, której czyny i słowa powinny być obowiązkowym elementem nauczania historii, języka polskiego i religii.

Historii, bo w jego czasach nasza Ojczyzna doszła do największej potęgi terytorialnej, gospodarczej i kulturalnej w dziejach. Języka polskiego, ponieważ jego „Początek i progres wojny moskiewskiej” jest wspaniałym pomnikiem naszej mowy i świadectwem jedynego dowódcy na świecie (!), który zdobył i utrzymał władzę w stolicy Rosji. Jego zasługą było m.in. wspaniałe zwycięstwo nad Rosjanami i Szwedami pod Kłuszynem, gdzie stosunek sił wynosił 10:1 na naszą niekorzyść. Na lekcjach religii Żółkiewski powinien być przypominany jako człowiek dla którego katolicyzm stanowił wzór postępowania we wszystkich aspektach jego życia, rodzinnym, społecznym i żołnierskim. Z religii wywodził obowiązki wobec Kościoła, Ojczyzny i rodziny.

Dał temu wyraz w testamencie sporządzonym w 1606 r., gdzie pisał: „Naprzód wyznawam, iż wiarę świętą chrześciańską podług wyznania apostolskiego, synodu niceńskiego i św. Atanazyusza wierzyłem i wierzę wedle konfesji Kościoła katolickiego; w tej to wierze do ostatniego skonania żyć mocną intencją mam, dla niej co daj panie Boże umrzeć sobie za największą pociechę pokładam i życzę, ejusdemque fidei merito (tejże wiary zasługą), przez zasługę Męki Pana i Zbawiciela naszego odpuszczenia grzechów i wiecznego żywota oczekawam, a pana Boga proszę, żeby mię w tej wierze świętej do ostatniego punktu żywota potwierdzać i umacniać raczył. Rzeczypospolitej Ojczyźnie swej i Królom Panom swoim, których panowania zasięgały dostalsze lata moje, tak królowi Jegomości Stefanowi, jako i teraz panującemu królowi Jegomości Zygmuntowi zachowałem całą i stateczną wiarę”.

Zwracając się do pierworodnego syna Jana wielki hetman podkreśla, że najważniejszą rzeczą w życiu jest wierność Wierze i gotowość do walki, a jeżeli zajdzie taka potrzeba do przelania krwi w jej obronie: „Przede wszystkiemi rzeczami napierwej wiarę ś. chrześcijańska powszechną mocnie i statecznie trzymaj; dla niej krwie rozlać, żywota położyć, nie żałuj”.

Dla Żółkiewskiego nie były to puste słowa. Wierność deklaracji kierowanej do syna i zdolność do najwyższego poświęcenia potwierdził na polu bitwy pod Cecorą. Tam 400 lat temu (w nocy z 6 na 7 października 1620 r.) poniósł męczeńska śmierć z rąk Turków broniąc Wiary, Rzeczypospolitej i cywilizacji europejskiej przed islamem. W bitwie cecorskiej został ranny również jego syn Jan.

Toruński historyk prof. Wojciech Polak napisał pasjonującą biografię hetmana Stanisława Żółkiewskiego. Jej atrakcyjność zwiększa doskonała edycja, solidna oprawa i ponad 140 ilustracji.

Prof. Wojciech Polak, Żółkiewski pogromca Moskwy – biografia, Wyd. Biały Kruk, Kraków 2020.

Książkę można nabyć na stronie wydawnictwa Biały Kruk.

TP

Artykuł Wielki hetman, który budził strach wrogów Rzeczypospolitej! „Żółkiewski pogromca Moskwy”. RECENZJA pochodzi z serwisu Niezłomni.com.