Poseł PiS-u Dominik Tarczyński czasem przywoływał postać dziadka Józefa Albińskiego, który miał być komendantem placówki NSZ. Z lewej strony sceny medialnej zdarzały się jednak głosy podważające takie twierdzenia. Parlamentarzysta postanowił sprawdzić prawdziwość rodzinnej historii.

Chcieli odebrać mi dumę z mojego dziadka, a Jemu odebrać godność i honor. Wyrządzili mi wielką przysługę

- napisał w mediach społecznościowych. Jak się okazuje, poseł sprawdził dokumenty dziadka w IPN. Wynika z nich, że nie tylko służył w NSZ, ale był także komendantem placówki WiN po 1945 r.

- Nie wiedziałem, że ratował Żydów, wystawiając fałszywe dokumenty na polskie nazwiska i siostra tego Żyda była w jego oddziale podkomendną - była łączniczką. Nie wiedziałem, że do 1969 SB go rozpracowywało, ale donosił człowiek, któremu uratował życie. Nie wiedziałem, że najbliższy przyjaciel donosił na niego przez 25 lat. Dlatego ,,dziękuję" lewactwu - cześć i chwała bohaterom!

- powiedział Tarczyński.

Zarzucali mi kłamstwo.

Chcieli odebrać mi dumę z mojego dziadka, a Jemu odebrać godność i honor.
Wyrządzili mi wielką przysługę.

Moj dziadek nie tylko był komendantem placówki NSZ ale także komendantem placówki WiN.
Cześć i Chwała Bohaterom!#1marca pic.twitter.com/3Il7aLVZ53

— Dominik Tarczyński (@D_Tarczynski) 1 marca 2018

Opublikował też dokumenty potwierdzające prawdziwość swoich słów:

Lewactwo podaje fejki i kwiczy jak za Stalinowców

Mój dziadek Józef Albiński ps. „Lis” zaprzysięgał jako Komendant Placówki żołnierzy NSZ w Belżycach w kaplicy na Zastawiu.

A ja teraz pytam o historie klanu Cimoszewiczów.
Sztafeta pokoleń trwa

Wieczna Cześć i Chwała Bohaterom! pic.twitter.com/4TSRl9V7DH

— Dominik Tarczyński (@D_Tarczynski) 27 lutego 2018

Artykuł ,,Chcę podziękować lewactwu…” Niezwykłe słowa posła Tarczyńskiego, który zdradził poruszającą rodzinną tajemnicę, sprowokowany atakami na niego. Te słowa 1 marca brzmią wyjątkowo… (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Dziewiąta część „Wojennej odysei Antka Srebrnego 1939‒1946” opisuje ostatni fragment przygód głównego bohatera i jego przyjaciela Romana. Po wyrwaniu się z zasadzki NKWD w Gdańsku nawiązują kontakt z działaczami Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.

Z rozkazu ppłk. „Lotnego” biorą udział w niebezpiecznej misji ukrycia organizacyjnego archiwum, a następnie w przerzucie do ONZ memoriału opisującego zbrodnie sowieckie na terenie Polski. Wciąż ścigają się z czasem i tropiącym ich bez wytchnienia Timurem.

- Trochę szkoda, że kończymy serię. Ale mam też przekonanie , że jest to dobry moment na jej zamknięcie, z wielu względów - poczynając od fabuły, kończąc na typowo autorskich sprawach. Ogromny plus jest taki, że nie do końca żegnamy się z bohaterami tej opowieści i już pracujemy nad nowym komiksem, w którym pojawią się znajomi bohaterowie. Są plany na serie opowiadające o postaciach, które w "Antku" nie grały głównych ról - w takiej sytuacji dużo łatwiej zamknąć ten etap - podsumował projekt, jeden z jego twórców Hubert Ronek.

Michał Konarski, Hubert Ronek, Wojenna odyseja Antka Srebrnego 1939–1946. Zeszyt 9. W matni 1946 r., Warszawa 2017. Komiks i inne wydawnictwa IPN można nabyć TUTAJ. 

Artykuł Dziewiąta i niestety ostatnia część komiksowej odysei. Antek Srebrny ma przekazać ONZ memoriał o sowieckich zbrodniach w Polsce [ZDJĘCIA, WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.