Rząd Ewy Kopacz nie miał pomysłu na uzdrowienie polskiego przemysłu górniczego. Politycy Platformy Obywatelskiej planowali sprzedawanie przynoszących straty kopalń. Po zmianie rządu wystarczyło kilka decyzji, by okazało się, że na węglu może zarabiać jednak Polska.

Za czasów rządu Ewy Kopacz pojawił się pomysł powołania Spółki Restrukturyzacji Kopalń, gdzie trafiałyby zakłady gotowe do zamknięcia. Była też koncepcja, by poszczególne kopalnie sprzedawać zagranicznym, głównie niemieckim, inwestorom. Rząd chciał się pozbyć problemu w postaci przynoszącej coraz większe straty Kompanii Węglowej. Kontrolowane przez polski Skarb Państwa największe w Europie przedsiębiorstwo górnicze stało na skraju bankructwa.

Po zmianie władzy w Polsce rząd PiS zabrał się za zmiany w sektorze górniczym. W kwietniu 2016 roku powołano Polską Grupę Górniczą, która przejęła majątek i długi Kompanii Węglowej. PGG została zasilona z kapitału innych spółek Skarbu Państwa i przystąpiła do restrukturyzacji. Efekty zaczynają przerastać oczekiwania.

Cały 2016 rok PGG zamknęła stratą w wysokości 327,6 mln złotych. Początek 2017 roku przyniósł jednak świetne prognozy. Eksperci nie mają wątpliwości, że zarabiająca wreszcie spółka może na koniec tego roku pochwalić się zyskiem w wysokości 370 mln złotych!

Na ten rok zakładamy dodatni wynik netto, minimum 400 mln zł

- twierdzi nawet prezes Polskiej Grupy Górniczej Tomasz Rogala.

Artykuł Rząd PO chciał oddać kopalnie Niemcom. Teraz okazało się, że na ,,polskim złocie” można zarobić. Zmiana o setki milionów w krótkim czasie pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

(...) Kiedy się w lutym 1919 r. rozeszła wieść, że Lloyd George przeciwny jest przyłączeniu Pomorza do Polski, Podkomisarjat [Podkomisarjat Naczelnej Rady Ludowej w Gdańsku - przyp. red.] zamierzał Gdańsk wziąć siłą. Zamachu dokonać mieli sami Kaszubi. Nawet gdańscy Niemcy zwątpili o ocaleniu i z rezygnacją przyjmowali możliwość powrotu do Rzeczypospolitej. Plany zostały pokrzyżowane nadejściem większych oddziałów pruskiej straży granicznej, t. zw. Grenzschutz.

(...) Położenie stawało się tem groźniejsze, że i swoi w Warszawie zwątpili o tem, czy mocarstwa zachodnie zechcą Pomorze przyłączyć do Polski. Ze strony niemieckiej szły raz za razem z Pomorza i Gdańska zapewnienia, że kraj nadmorski jest nawskroś niemiecki.

Król Kaszub: walczył o ich polskość. „Czujcie tu, z serca głębi, Skład nasz Apostolski: Nie ma Kaszub bez Polonii, a bez Kaszub Polski!” Niemcy wytoczyli mu 36 procesów

Wówczas Podkomisarjat gdański na własną rękę wyprawił 3 delegatów do Paryża z memorjałem, zawierającym dowody polskości Pomorza, i żądaniem przyłączenia go do Polski. Na delegatów przeznaczono adwokata gdańskiego, dra Mieczysława Marchlewskiego, Tomasza Rogalę z Kościerzyny i Antoniego Abrahama z Oliwy jako reprezentantów Kaszub. W delegacji miał też wziąć udział Antoni Miotk z Pucka, jednakże ścisły nadzór pruskiego „grenzschutzu” uniemożliwił mu połączenie się z towarzyszami wyprawy dyplomatycznej. Abraham przyjął zaszczytną misję jak najochotniej, z gorącem sercem.

(...) Tutaj [w Paryżu - przyp. red.] przedstawili się najpierw polskiemu komitetowi narodowemu, przyjęci zostali również przez Paderewskiego i Pilca, wreszcie poczęli wizyty składać w ambasadach państw obcych. Zaglądali też do redakcyj największych dzienników, wszędzie dowodząc polskości Pomorza. Przytaczali racje historyczne, a na dowód, że Kaszubi to Polacy, że język kaszubski zupełnie zbliżony jest do języka polskiego, że jest jego narzeczem, głośno rozmawiali po kaszubsku.

[quote]Kiedy w rozmowie z Lloyd Georgem i Wilsonem zapytano ich podstępnie: „Czego wy chcecie, kiedy wasz rząd Pomorza się zrzekł?” — wtedy w pewnym momencie odpowiedzi Abraham uderzył pięścią w stół, wołając groźnie: „Pomorza nom ani kusi purtok zabrac ni może”. Zapewniał też, że on nigdy nie dopuści, żeby Pomorze pozostać miało przy Rzeszy. W takim razie na jego apel stanie 4000 Kaszubów, olbrzymów, jak on sam, i bez niczyjego poparcia, sami siłą zagarną Pomorze wraz z Gdańskiem dla Polski.[/quote]

[caption id="attachment_14314" align="aligncenter" width="800"] Ulica Sobieskiego w Wejherowie. Fragment ulicy z usytuowanymi przy niej zabudowaniami[/caption]

Zajęcie tak zdecydowanej postawy przez delegację kaszubską ułatwiło dyplomacji polskiej ostre domaganie się dostępu Polski do morza. Ostateczny skutek był pozytywny. Jedynie Gdańskowi wyznaczono rolę inną niż tego wymagał interes Polski.

Źródło: Władysław Pniewski, "Antoni Abraham (1869-1923). Wielki patrjota z ludu kaszubskiego", Polski Związek Zachodni, Warszawa 1936. [cytaty za: Wielcy II RP]

Artykuł „Pomorza nom ani kusi purtok zabrac ni może”, czyli jak Kaszubi wywalczyli kawałek Polski kosztem Niemiec dla Ojczyzny pochodzi z serwisu Niezłomni.com.