Holendrzy mają swój unikalny sposób na honorowanie ważnych postaci w historii ich kraju. Ostatnio w ten sposób upamiętnili rocznicę urodzin polskiego generała Stanisława Sosabowskiego.

W czasie uroczystości 125. urodzin generała, które odbyły się w miejscowości Driel, ogłoszono, że jedna z czerwono-pomarańczowych odmiana tulipana będzie od teraz nosiła nazwę "Generał Stanisław Sosabowski". W ten sposób uczczono pamięć o wielkim polskim wojskowym. W uroczystościach wzięli udział krewni generała, przedstawiciele krakowskiej 6. Brygady Powietrznodesantowej, czyli jednostki, która dziedziczy tradycje spadochroniarzy polskiego dowódcy oraz holenderscy wojskowi.

Tulipan symbolizuje doskonałą miłość, refleksję, świadomość i zaangażowanie. To wszystko charakteryzowało generała. Był całkowicie oddany, aby uwolnić swą ojczyznę, swoją ukochaną Polskę. On i jego żołnierze zostali przeszkoleni do wzięcia udziału w walce o wolność

- powiedział w trakcie ceremonii Toon van Asseldonk, burmistrz gminy, w której leży Driel.

Obywatele tego kraju nazywają Sosabowskiego - generałem holenderskich serc. Teraz ten kwiat będzie przypominał Holendrom, że noszą wojskowego w swoich sercach

- dodała Sława Tomczyk-Sosabowska, żona wnuka generała.

Wcześniej polskie nazwy tulipanów nadano kilkorgu Polaków. Swoje kwiaty mają generał Stanisław Maczek, Irena Sendlerowa, Fryderyk Chopin, Maria Kaczyńska i Anna Komorowska. Tulipan "Generał Stanisław Sosabowski" został póki co wyhodowany w ilości 200 cebulek. Od września ma trafić jednak do sprzedaży detalicznej.

Stanisław Sosabowski wraz ze swoją 1 Polską Samodzielną Brygadą Spadochronową brali udział w wyzwoleniu Holandii w operacji Market Garden. Polscy żołnierze w Holandii wylądowali właśnie w Driel, gdzie przez dwa musieli odpierać ataki Niemców zdani tylko na swoje siły, bowiem na miejscu, gdzie trafili nie natknęli się na prom, którym mieli przedostać się przez Ren do Arnhem. Dzielna postawa polskich żołnierzy nie zdała się na wiele. Mimo sugestii Sosabowskiego, że bitwę można jeszcze wygrać, dowodzący operacją Brytyjczycy podjęli decyzję o wycofaniu, a Polacy mieli za zadanie osłaniać ich odwrót.

Sosabowski za bitwę pod Arnhem otrzymał Krzyż Walecznych. W Driel postawiono mu i jego żołnierzom pomnik.

Artykuł Holendrzy w wyjątkowy sposób uczcili pamięć gen. Stanisława Sosabowskiego. Dzięki temu pamięć o nim na pewno nie zaginie… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

31 maja 2006 r. królowa Holandii Beatrix przyznała generałowi Stanisławowi Sosabowskiemu pośmiertnie Order Brązowego Lwa, a Chorągiew 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej została udekorowana Wojskowym Orderem Wilhelma.

Cała uroczystość była transmitowana na żywo w holenderskiej telewizji, obecna była holenderska rodzina królewska, przedstawiciele najwyższych władz państwowych Holandii, polscy kombatanci służący u gen. Sosabowskiego, a nawet Brytyjczycy.

Zabrakło jedynie najwyższych przedstawicieli polskiego rządu - ówczesny Minister Obrony Narodowej (później Minister Spraw Zagranicznych, teraz Marszałek Sejmu) Radosław Sikorski na uroczystości wysłał jedynie swojego doradcę gen. Stanisława Kozieja.

Szkoda, że tak ważna uroczystość, nie została należycie uhonorowana i wykorzystana przez polskie władze. Tym bardziej, że Holendrzy nadali uroczystości duży rozgłos.

Fragment filmu Honor Generała - poświęcony m.in. tej uroczystości:

Radosław Sikorski w wielu publicznych wypowiedziach dawał wyraz swojemu patriotyzmowi. Szkoda, że w tak kluczowym momencie nie okazał swojego przywiązania do kraju i jego najlepszych synów.

Nie chciał narażać polskich żołnierzy na nieuchronną śmierć. Anglicy podjęli inną decyzję i doszło do masakry. Ale to z niego zrobiono kozła ofiarnego. Wybitny generał po wojnie został robotnikiem

źródło: własne, Mysl.pl

Artykuł Polska często zapomina o swoich najlepszych synach. Poprzedni Marszałek Sejmu nie przybył na uroczystości oddające honor Stanisławowi Sosabowskiemu, mimo że w Holandii było to wydarzenie dnia… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Cora Wilhelmina Baltussen urodziła się w styczniu 1912 roku w holenderskim mieście Driel leżącym koło Arnhem w rodzinie właściciela przetwórni dżemów i syropów.

Po ukończeniu szkoły podstawowej w Lent rodzice umieścili ją w liceum z internatem prowadzonym przez siostry zakonne. Następnym etapem edukacji było studium dla świeckich prowadzone przez benedyktynki w Schoten koło Antwerpii. Po jego ukończeniu Cora została pracownikiem społecznym. W latach 30-tych pracowała wśród najuboższych m.in. w Rzymie i Londynie.

Lata Drugiej Wojny Cora spędziła w Holandii współpracując z ruchem oporu i Holenderskim Czerwonym Krzyżem.

[caption id="attachment_7245" align="alignleft" width="500"] Cornelia Wilhelmina Maria Baltussen[/caption]

21 września 1944 roku około godziny 17 jechała rowerem polną drogą w kierunku swojego domu w Driel, kiedy nagle wokół niej zaczęli lądować spadochroniarze pokrzykujący do siebie w jakimś dziwnym języku. Wówczas nie zdawała sobie sprawy, że jest świadkiem desantu polskiej Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Jadąc dalej swoim rowerem natknęła się na kompanię sztabową z dowódcą Brygady Generałem Stanisławem Sosabowskim, który właśnie konsumował jabłko z przydrożnego drzewa.

Podczas rozmowy Cora poinformowała go o stanowiskach wojsk niemieckich i o fakcie zatopienia promu na Renie. Ta ostatnia informacja wywołała wściekłość Generała, który… obsztorcował Bogu ducha winną kobiecinę. Zdobycie tego promu i przeprawa na drugi brzeg rzeki były bowiem sprawami kluczowymi dla Polaków, którzy mieli za zadanie przebić się do jednostek brytyjskiej Pierwszej Dywizji Powietrznodesantowej rozpaczliwie broniących się w Oosterbeek.

Przez następne dni Cora pracowała niezmordowanie jako tłumaczka i pielęgniarka opiekując się rannymi i umierającymi Polakami. Te doświadczenia odcisnęły na jej psychice nieusuwalne piętno.

Wobec faktu zatopienia promu Polacy przeprawili się przez Ren za pomocą pięciu łodzi pontonowych, ponosząc przy tym ciężkie straty. Okrążeni pod Driel odpierali niemieckie ataki tylko za pomocą broni osobistej – wskutek błędów logistycznych nie dotarła do nich artyleria przeciwpancerna. Następnie osłaniali ewakuację Brytyjczyków spod Oosterbeek. Straty Brygady podczas całej operacji sięgnęły 40% stanu.

Operacja Market-Garden była od początku bardzo ryzykowna, źle zaplanowana, a sposób jej przeprowadzenia był tragiczny. Olbrzymi rozrzut jednostek spadochronowych, błędy logistyczne, koszmarne opóźnienia, niedocenienie sił niemieckich w rejonie, załamanie pogody – to wszystko złożyło się na olbrzymią klęskę. Ktoś musiał za tą masakrę odpowiedzieć.

Brytyjczycy szybko znaleźli kozła ofiarnego – został nim Generał Sosabowski. Nadawał się do tej roli jak mało kto – był nielubiany z powodu wybuchowego charakteru i zwyczaju mówienia prawdy przełożonym prosto w oczy. Pamiętali mu także bezpardonową krytykę marszałka Montgomery’ego (pomysłodawcę i głównego planistę tej spartolonej operacji), który w tamtym czasie zażywał niezasłużonej sławy „pogromcy Rommla” i miał na Wyspach status półboga.

Niemiecki feldmarszalek Erwin Rommel, słynny „Lis Pustyni” przez dwa i pół roku kopał Brytyjczyków w północnej Afryce dowodząc o wiele mniejszym Afrika Korps. Odcięty od zaopatrzenia, pozbawiony wsparcia lotniczego Afrika Korps musiał się wreszcie poddać, ale zasługa Montgomery’ego była w tym niewielka. Bitwę pod El Alamein wygrał głównie dzięki olbrzymiej przewadze liczebnej i logistycznej oraz… nieobecności Rommla, który w tym czasie przebywał na leczeniu w Europie. Jako strateg i dowódca Monty nie dorastał bowiem Lisowi Pustyni do pięt…

[caption id="attachment_7246" align="aligncenter" width="680"] Generał Stanisław Sosabowski[/caption]

W grudniu 1944 roku Sosabowskiemu odebrano dowództwo Brygady. Za bitwę pod Arnhem dostał tylko Krzyż Walecznych. W 1948 roku Generał został zdemobilizowany. Wcześniej udało mu się ściągnąć z Polski żonę oraz syna, który walcząc w Powstaniu Warszawskim utracił wzrok. We wrześniu 1946 roku komuniści pozbawili Generała polskiego obywatelstwa.

Fakt demobilizacji oznaczał dla niego początek nowego, równie trudnego etapu w życiu. Brytyjczycy odmówili przyznania mu wojskowej emerytury argumentując, że za krótko służył w ich siłach zbrojnych. Aby utrzymać rodzinę Generał podjął pracę w firmie CAV Electrics jako robotnik magazynowy. Zmarł na zawał serca w Londynie 25 września 1967 roku.

Bardzo niewielu żołnierzy Brygady Spadochronowej wróciło po wojnie do Polski. Olbrzymia większość pozostała na emigracji w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Komuniści w kraju z oczywistych względów nie dbali o pamięć o dokonaniach Brygady. Brytyjczycy również mieli to gdzieś.

Była jednak osoba, która nie zapomniała o polskich spadochroniarzach.

Z inicjatywy Cory Baltussen już w 1945 roku powstał Komitet Driel-Polen kultywujący pamięć o polskich żołnierzach i organizujący coroczne obchody Dnia Polskiego ku czci poległych bohaterów. W 1946 roku w Driel stanął pomnik Surge Polonia upamiętniający polskich komandosów, a trzy lata później największy plac w mieście przemianowano na Plac im. Generała Sosabowskiego (Sosabowskiplein). W 1954 roku Generał otrzymał tytuł honorowego obywatela gminy Heteren, w której leży Driel.

Przez ponad pół wieku Cora Baltussen walczyła nie tylko o pamięć o polskich bohaterach, ale również o ich godne uhonorowanie. Począwszy od 1961 roku regularnie przez ponad 40 lat występowała o odznaczenia dla polskich żołnierzy do holenderskiego Ministerstwa Obrony. Jej starania zostały w końcu uwieńczone sukcesem. Dnia 9 grudnia 2005 roku ministerstwo zdecydowało o przyznaniu Generałowi Sosabowskiemu Medalu Brązowego Lwa i odznaczeniu Brygady Spadochronowej najwyższym holenderskim orderem wojennym – Wojskowym Orderem Wilhelma.

Pani Cora jednak już tego nie doczekała. Zmarła niecały miesiąc wcześniej, 18 listopada 2005 roku.

źródło: Blog Biszopa

Więcej podobnych historii w książce: ŚLADAMI ZAPOMNIANYCH BOHATERÓW tom 3

Artykuł Brytyjczycy odmówili gen. Sosabowskiemu emerytury. Ona uratowała jego cześć pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Generał Stanisław Sosabowski doczekał się upamiętnienia w Irlandii Północnej. Jak informuje Londynek.net, w Belfaście odsłonięto mural z jego wizerunkiem. Na muralu znajdują się również piloci z Dywizjonu 303. To oni stacjonowali w Irlandii Płn. w Ballyheart w Irlandii Płn.

Polskich bohaterów upamiętniono z inicjatywy lokalnej społeczności The Ballymac Friendship Centre.

Mural znajduje się na rogu Foxclove Street i Beersbridge Road we wschodniej części Belfastu.

Mural odsłonili Emma Pengelly i Sammy Douglas z partii DUP oraz Jerome Mullen - konsul honorowy Polski w Irlandii Północnej.

Projekt artystyczny i wykonanie to zasługa lokalnego artysty Dee Craiga.

PL-NI relations - @little_pengelly @sammydouglasdup & @jerome_mullen unveiled Gen. Sosabowski mural East Belfast pic.twitter.com/Rt9Izlr3Wf

— WWIIPolesNI (@WWIIPolesNI) 29 kwietnia 2016

Artykuł Polscy bohaterowie upamiętnieni w Belfaście pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Spadochroniarstwo uczy nas być silnym, a tylko takich potrzebuje nasza Ojczyzna.

Stanisław Sosabowski

Surowy i wymagający dla siebie samego, żąda też wiele od swych podkomendnych; ojcowski i sprawiedliwy w osądach swych i w karaniu, umie pozyskiwać zaufanie i miłość żołnierzy, tak skłonnych płacić sercem za serce. Posiada on ów tajemniczy dar, który zawsze przynosi obfite plony na polu bitewnym – dar nawiązywania węzłów uczuciowych pomiędzy dowódcą a podkomendnymi.

Kazimierz Sosnkowski o Stanisławie Sosabowskim

Artykuł Stanisław Sosabowski: Tylko takich ludzi potrzebuje nasza ojczyzna… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.