Piotr Zychowicz lubi wkładać kij w mrowisko. Jego dotychczasowe pozycje, które prezentowały alternatywne scenariusze przebiegu II wojny światowej, budziły liczne kontrowersje. Teraz zastanawia się, czy polskie podziemie nie za mocno szafowało siłami, a przy okazji narażając ludność cywilną.

We właśnie wydanej książce ,,Niemcy" znalazł się m.in. wywiad z niemieckim prof. Robertem Gerwathem o zamachu na Heydricha i okupacji Czech. Poniżej wymowny fragment:

Między listopadem 1941 roku a majem 1942 roku w Protektoracie przeprowadzono trzydzieści trzy egzekucje. Tylu ludzi w okupowanej Polsce ginęło dziennie. Heydrich zadeklarował, że jeżeli Czesi będą spokojnie, karnie pracować – nic im się nie stanie. Polacy takiej propozycji nie dostali.

Skąd taka różnica? Historyk odpowiada:

Istnieje pogląd, że skala niemieckiego terroru zależała w dużej mierze od skali oporu. Na skalę terroru w Polsce składało się szereg czynników. Kwestie historyczne, osobiste urazy Hitlera, rasizm, ale oczywiście również polski opór. Polacy od samego początku postawili się Niemcom. Kampania 1939 roku była dla Wehrmachtu ciężką przeprawą. Niemcy ponieśli w Polsce spore straty. Czeska armia – jak wiadomo – nie podjęła walki. Zupełnie inna była również skala aktywności podziemia w obu okupowanych krajach.

Historyk widzi w tym negatywną rolę Wielkiej Brytanii:

To, że Wielka Brytania podjudzała polskie podziemie do aktów sabotażu i dywersji, było oczywiste. Leżało to w jej interesie. Jednak polski naród płacił za te akcje straszliwą cenę wskutek niemieckich akcji odwetowych. Część Polaków – w tym ja – uważa, że ta cena była zbyt wysoka. Że polskie podziemie powinno było być bardziej wstrzemięźliwe.

Swoją cenę zapłacili również Czesi po udanym zamachu na Heydricha:

sądzę, że cena za zabicie Heydricha była zbyt wysoka. Zamach był bez wątpienia spektakularnym aktem odwagi, ale jego konsekwencje były przerażające. Gwałtowną śmierć poniosły setki ludzi. Byli zresztą Czesi, którzy starali się powstrzymać ten zamach. Przewidywali, że odwet niemiecki będzie potworny. Nie posłuchano ich.

Czy historyk ma rację? Zapraszamy do dyskusji w komentarzach.

Artykuł Dlaczego przez pół roku II Wojny Światowej zginęło tylu samo Czechów co Polaków zabijano jednego dnia? Historyk stawia kontrowersyjną tezę. ,,Polski naród zapłacił za to podjudzanie straszliwą cenę” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Masakra miała miejsce w wiosce Lidice, na północny zachód od Pragi w nocy z 9 na 10 czerwca 1942 roku. Była to jedna z największych okropności, jakie zdarzyły się w Protektoracie Czech i Moraw w czasie drugiej wojny światowej.

[caption id="attachment_5473" align="aligncenter" width="1024"] Miejsce, gdzie stały stare Lidice[/caption]

Cała wioska została starta z powierzchni ziemi razem z jej mieszkańcami. Przemoc zaczęła się po zamachu na Reinharda Heydricha, protektora Czech i Moraw. Dwóch "cichociemnych", Jan Kubiš i Jozef Gabčík zaatakowało samochód Heydricha, gdy był w drodze do praskiego zamku. Niemiec odniósł poważne rany i zmarł z powodu obrażeń 4 czerwca.

Zamach wzbudził w Niemcach żądzę zemsty. Ich gniew spadł na Lidice. Pięć dni po śmierci Heydricha dziesięć ciężarówek pełnych policjantów i gestapowców wpadło do wioski. Wszystkich mieszkańców zmuszono do wyjścia z domów. Nikomu nie pozwolono opuścić wioski, a każdy, kto próbował uciekać, został zastrzelony. Wszyscy mężczyźni w wieku powyżej 16 lat, w sumie 172, zostali oddzieleni od reszty i zamknięci w stodole. Następnego dnia ustawiono ich w grupach po dziesięciu i bezlitośnie rozstrzelano. Masakra trwała od świtu do czwartej po południu.

Grupę kobiet spotkał nieco lepszy los niż mężczyzn, ale i ich nie ominęło okrucieństwo nazistów. Siedem z nich zostało zabranych do Pragi i tam rozstrzelano. Pozostałe, w sumie 195, wysłano do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Były tam trzymane w tragicznych warunkach i głodzone. 49 nich zmarło: siedem zostało zagazowanych, śmierć pozostałych spowodowana była opłakanymi warunkami i brutalnym traktowaniem przez Niemców. Dzieci, które naziści uważali za najbardziej wytrzymałe, zostały odesłane, by żyć wśród Niemców z nowymi tożsamościami.

Sama wioska została zrównana z ziemią. Wszystkie budynki, których nie zniszczono, wysadzono później w powietrze przy użyciu dynamitu. W końcu buldożery zadbały o to, by po Lidicach nie został żaden ślad...

źródło: "Rzezie, masakry i zbrodnie wojenne od starożytności do współczesności"

Pomnik zamordowanych dzieci, każde ma swoją rzeźbę:

Artykuł 9 na 10 czerwca 1942: masakra w Lidicach – Niemcy nie oszczędzili kobiet ani dzieci… [FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.