W poniedziałek doszło do spotkania szefów rządów Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Luksemburga, Belgii i Holandii, czyli krajów Grupy Wyszehradzkiej i Beneluksu. Głównym tematem rozmów były przyszłość Unii Europejskiej i Unia po Brexicie.

Jednym z gości był premier Holandii - Mark Rutte, który podkreślił, że zazdrości Polsce wspaniałych wyników gospodarczych.

Premier Holandii @markrutte w Warszawie: zazdrościmy Polsce wspaniałych wyników gospodarczych #V4Beneluks #wieszwiecej pic.twitter.com/d5jl2bI8l4

— TVP Info (@tvp_info) 19 czerwca 2017

Miłe słowa pod adresem premier Beaty Szydło skierował premier Słowacji Robert Fico:

Premier Słowacji Robert Fico w Warszawie: gratuluje premier @BeataSzydlo sukcesu polskiej prezydencji V4 #V4Beneluks #wieszwiecej pic.twitter.com/XRO6pAqrtI

— TVP Info (@tvp_info) 19 czerwca 2017

Premier Czech Bohuslav Sobotka również gratulował Polsce:

Premier Czech @SlavekSobotka w Warszawie: V4 pokazała pod przywództwem Polski, że jest bardzo aktywnym ciałem#V4Beneluks #wieszwiecej pic.twitter.com/fuAoe2jIWv

— TVP Info (@tvp_info) 19 czerwca 2017

Premier Luksemburga z kolei dziękował za możliwość odbycia historycznego spotkania:

Premier Luksemburga: dziękuje @BeataSzydlo i @markrutte, iż pomogli nam się zebrać przy stole. Aż żal byłoby na tym skończyć#V4Beneluks pic.twitter.com/WE4DAc2O23

— TVP Info (@tvp_info) 19 czerwca 2017

To, co dzieli kraje Beneluksu i państwa Grupy Wyszehradzkiej, to kwestia rozwiązania problemów imigracyjnych.

Kraje Beneluksu stanowią jądro procesu integracji europejskiej. Ich argumenty są często identyczne z argumentami Berlina. Trudno sobie wyobrazić, by głęboka przepaść w sprawie polityki migracyjnej mogła być w jakikolwiek sposób zniwelowana

– mówił przed spotkaniem dr Spasimir Domaradzki z Uczelni Łazarskiego na antenie Polskiego Radia. Czas pokaże, czy historyczne spotkanie krajów Grupy Wyszehradzkiej i Beneluksu okaże się przełomowe.

Artykuł Historyczne spotkanie w Warszawie. Premier Holandii zdradził, czego zazdrości Polsce [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Państwa, które ogłosiły żałobę narodową po katastrofie w Smoleńsku, zostały zaznaczone na granatowo

Państwo	Dni	Informacja o żałobie
Brazylia	3	Prezydent Luiz Inácio Lula da Silva ogłosił 3 dni żałoby narodowej. Trzy dni wcześniej gubernator stanu Rio de Janeiro ogłosił trzydniową żałobę w związku z katastrofalnymi powodziami (około 200 osób zginęło, a tysiące utraciło domy), przez co niektóre źródła błędnie uznały, że ogólnokrajowa żałoba narodowa nie dotyczyła katastrofy w Smoleńsku.
Bułgaria	1	Rząd Bułgarii ogłosił dzień pogrzebu polskiego prezydenta dniem żałoby narodowej.
Czechy	2	Prezydent Václav Klaus oraz rząd Republiki Czeskiej początkowo ogłosili dzień pogrzebu polskiego prezydenta dniem żałoby narodowej. Później zdecydowano ogłosić żałobę dwudniową, w sobotę 17 kwietnia i w niedzielę 18 kwietnia.
Chorwacja	1	Chorwacki rząd ogłosił, że niedziela – dzień pogrzebu polskiego prezydenta – będzie dniem żałoby narodowej.
Czarnogóra	1	Rząd Czarnogóry ogłosił dzień pogrzebu polskiego prezydenta dniem żałoby narodowej.
Estonia	1	W niedzielę estoński rząd ogłosił na nadzwyczajnym posiedzeniu 12 kwietnia dniem żałoby w całym kraju. Instytucje rządowe i publiczne zobowiązano do opuszczenia flag państwowych do połowy masztu.
Gruzja	1	Prezydent Micheil Saakaszwili poinformował, że 11 kwietnia będzie w Gruzji dniem żałoby.
Hiszpania	1	12 kwietnia w południe rząd, parlament i inne instytucje państwowe w Hiszpanii uczciły minutą ciszy ofiary katastrofy w Smoleńsku. 12 kwietnia ogłoszono dniem żałoby – na wszystkich budynkach publicznych opuszczono flagi.
Kanada	1	Premier Kanady Stephen Harper poinformował, że czwartek 15 kwietnia będzie w Kanadzie narodowym dniem żałoby.
Litwa	4	Rząd Litwy w niedzielę 11 kwietnia na nadzwyczajnym posiedzeniu ogłosił trzydniową żałobę narodową. Dodatkowo żałoba narodowa obowiązywała w dniu pogrzebu polskiego prezydenta.
Łotwa	2	Łotewski rząd na nadzwyczajnym posiedzeniu postanowił, że 12 kwietnia będzie dniem żałoby narodowej. W południe w dniu pogrzebu polskiego prezydenta służby ratownicze i straż pożarna na chwilę uruchomiły syreny.
Macedonia	1	Rząd Macedonii ogłosił 17 kwietnia dniem żałoby narodowej.
Malediwy	2	Na Malediwach flagi na masztach były opuszczone do połowy przez dwa dni. Zgodnie z obowiązującym na Malediwach prawem opuszczenie flag jest równoznaczne z wprowadzeniem żałoby narodowej.
Mołdawia	1	Władze Mołdawii ogłosiły dzień 13 kwietnia dniem żałoby narodowej.
Niemcy		W Niemczech minister spraw wewnętrznych ogłosił opuszczenie flag na budynkach władz federalnych do połowy masztu w dniach oficjalnych uroczystości pogrzebowych prezydenta Kaczyńskiego (17 i 18 kwietnia). Analogiczne rozporządzenia wydali ministrowie krajów związkowych, przy czym w Saksonii flagi opuszczono już wcześniej, na sześć dni (13–18 kwietnia). Minister spraw zagranicznych zarządził opuszczenie flag do połowy masztu w przedstawicielstwach dyplomatycznych Niemiec w Polsce od 11 kwietnia 2010 do dnia uroczystości pogrzebowych. Prezydent federalny nie zarządził państwowych uroczystości żałobnych, nie ogłoszono też powszechnej żałoby narodowej.
Polska	9	10 kwietnia 2010 wykonujący obowiązki Prezydenta RP marszałek Sejmu Bronisław Komorowski poinformował o wydaniu rozporządzenia o wprowadzeniu 7-dniowej żałoby narodowej, która w dniu 13 kwietnia została przedłużona i trwała w dniach 10–18 kwietnia; rozporządzenia o wprowadzeniu żałoby kontrasygnował premier Donald Tusk;
Republika Zielonego Przylądka	1	Rząd Republiki Zielonego Przylądka ogłosił dzień pogrzebu polskiego prezydenta dniem żałoby narodowej.
Rosja	1	Prezydent Dmitrij Miedwiediew ogłosił w Rosji 12 kwietnia dniem żałoby narodowej.
Rumunia	1	Rumuński rząd ogłosił dzień pogrzebu polskiego prezydenta 18 kwietnia dniem żałoby narodowej.
Serbia	1	Rząd Serbii ogłosił 15 kwietnia dniem żałoby narodowej.
Słowacja	1	Rząd Republiki Słowackiej, w porozumieniu z prezydentem Ivanem Gasparoviczem, ogłosił dzień pogrzebu polskiego prezydenta dniem żałoby narodowej.
Turcja	1	Wicepremier Turcji Ali Babacan po wpisaniu się do księgi kondolencyjnej wyłożonej w ambasadzie Polski w Ankarze poinformował, że władze Turcji zarządziły żałobę narodową w dniu uroczystości pogrzebowych prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego.
Ukraina	1	Prezydent Ukrainy Wiktor Janukowicz ogłosił 12 kwietnia dniem żałoby narodowej.
Węgry	1	Rząd Węgier ogłosił dzień pogrzebu polskiego prezydenta dniem żałoby narodowej.

źródło: Wikipedia

Artykuł Państwa, które ogłosiły żałobę narodową po katastrofie w Smoleńsku pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

29 października 1993 roku zmarł w ZakopanemStanisław Marusarz, wszechstronny narciarz, czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich, wicemistrz świata w skokach narciarskich w 1938 r.; w czasie II wojny światowej kurier tatrzański, aresztowany przez Gestapo w 1940 r., uciekł z więzienia przy ul. Montelupich w Krakowie i przedostał się na Węgry.

Podczas narciarskich Mistrzostw Świata w Lahti w 1938 sportowiec ten przeszedł do historii jako „moralny zwycięzca” zawodów skoków narciarskich, gdy po bardzo kontrowersyjnej i stronniczej decyzji fińskiego sędziego przegrał z Norwegiem Asbjørnem Ruudem ledwie o 0,3 punktu. Sam Ruud chciał oddać Polakowi niesprawiedliwie wywalczony złoty medal, jednak ten honorowo odmówił jego przyjęcia.

Po wybuchu II wojny światowej Marusarz wstąpił do ZWZ–AK i pełnił służbę kurierską na trasie Zakopane–Budapeszt. Przeprowadzał ludzi, przenosił materiały konspiracyjne i pieniądze na działalność podziemną. Dwukrotnie został schwytany przez słowacką służbę graniczną Jozefa Tisy.

Odmówił on współpracy z okupantami, którzy proponowali mu posadę trenera nazistowskich narciarzy i został skazany na śmierć. Dwa razy udało mu się jednak uciec z niewoli. Druga ucieczka z krakowskiego więzienia przy ulicy Montelupich, podczas której został postrzelony, wzbudziła podziw w okupowanej Polsce.

Dotarł on pieszo do Zakopanego, a potem przedarł się na Węgry, gdzie przebywał do końca wojny z przerwą na jedną kurierską misję w Polsce.

Do Zakopanego Marusarz powrócił w 1945 roku i zaczął prowadzić schronisko turystyczne na Ornaku. Miał jednak problemy z Urzędem Bezpieczeństwa, więc musiał ukryć się w Karpaczu, gdzie pomagał w przekraczaniu granicy osobom prześladowanym. Po 1955 r. był trenerem i wieloletnim kierownikiem zespołu zakopiańskich skoczni. Za czasów jego działalności wybudowano Średnią Krokiew.

Marusarz został wybrany przez PZN w 1969 r. narciarzem 50-lecia, a w 1989 r. jego imieniem nazwano skocznię Wielką Krokiew ( „za wzór postaw patriotycznych i sportowych”).

Zmarł na zawał serca 29 października 1993 r., wygłaszając przemówienie na pogrzebie Wacława Felczaka – swojego dowódcy z czasów okupacji – na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem, osuwając się na ręce ambasadora Węgier w Polsce Ákosa Engelmayera. Na cmentarzu tym został on później pochowany.

Artykuł Brawurowa ucieczka z Montelupich, odmowa współpracy z okupantem, problemy z komuną po wojnie… Pamiętamy o Stanisławie Marusarzu pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Bardzo rzadki materiał: część słowackiej kroniki filmowej, która dotyczy inwazji na Polskę u boku Wehrmachtu we wrześniu 1939 roku. Należy nadmienić, że Słowacy wykazali się tu nie lada niewdzięcznością, szczególnie, że przez 20 lat Polska wspierała słowacki ruch niepodległościowy w Czechosłowacji. Niemniej jednak zajęcie prócz Zaolzia także Jaworzyny bardzo zniechęcił Słowaków do Polski. Nie należy też zapominać, że po naszej stronie walczył Legion Czesko - Słowacki.

[caption id="attachment_16530" align="alignright" width="450"] Słowacko-niemieckie braterstwo broni – Komańcza 1939[/caption]

Slovenská Poľná Armáda dowodzona była przez gen. Ferdinanda Čatloša. Armia operowała w ramach niemieckiej Grupy Armii "Południe" w 14 Armii pod gen. Listem. Skład armii był następujący:

- 1 Dywizja Piechoty (kryp. „Jánošik) 4 i 5 Pułk Piechoty oraz II samodzielny batalion piechoty, 1 Pułk Artylerii, 2 dywizjon 4 Pułku Artylerii, 1 rozpoznawczy dywizjon kawalerii 1 września zajęła Zakopane a następnie Nowy Targ.

- 2 Dywizja Piechoty (kryp. „Škultéty)- 3 Pułk Piechoty oraz I, III i IV samodzielny batalion piechoty, 2 Pułk Artylerii, 2 rozpoznawczy dywizjon kawalerii. 8 września zajęła na terytorium Polski Krynicę, Tylicz, Białą Wodę. 16 września walczyła między miejscowościami Sanok i Dukla.

[caption id="attachment_16531" align="alignright" width="533"] Słowaccy żołnierze z 3 dywizji pozują przed pomnikiem Tadeusza Kościuszki. W centrum generał Ferdinand Čatloš. Plac św. Jana w Sanoku 1939[/caption]

- 3 Dywizja Piechoty (kryp. „Rázus)- 1 i 2 Pułk Piechoty oraz V i VI samodzielny batalion piechoty, 3 Pułk Artylerii, 1 dywizjon 4 Pułku Artylerii, 3 rozpoznawczy dywizjon kawalerii. 3 Dywizja współdziałała z niemiecką 3 Dywizją Górskiej w okolicach Sanoka i Krosna do 11 września 1939 na odcinku Bukowsko-Kulaszne-Baligród-Jabłonki-Cisn­a.

- Grupa Szybka "Kalinčak" - I dywizjon kawalerii, II dywizjon kolarzy, III dywizjon zmotoryzowany.

- 4 i 51 Pułk Artylerii, pociąg pancerny Bernolák (kryptonim Hrdlička), Dowództwo Lotnictwa i OPL, batalion telegraficzny „Bernolák, batalion zmotoryzowany Topol.

Głównym przeciwnikiem armii słowackiej była 11 KDP. W czasie całej wojny obronnej 1939 armia słowacka straciła w Polsce 18 zabitych, 46 rannych i 11 zaginionych.

Film: nie wiadomo, które klipy są autentyczne, a które to propaganda zrobiona na "sucho". Niemniej na początku widać ludność polską w strojach ludowych, tablicę Czarna Góra, zawalony most, łamanie szlabanów, obserwujących Niemców i maszerujących Słowaków. Od 2:00 widać ciekawe rzeczy. Wkroczenie do wiosek z tradycyjna zabudową, a w 2:12 odprowadzanych sześciu polskich jeńców. 2:17 widać Słowaków przed dworcem kolejowym w Zakopanem. Potem odpoczynek i propagandowe klipy o tym, jak ludność miejscowa wita "wyzwolicieli". Na koniec gratulacje od ks. Tiso.

[caption id="attachment_16532" align="aligncenter" width="760"] Żołnierze słowaccy z Armii Polowej "Bernolak" dekorowani przez Ferdynanda Čatloša po kampanii wrześniowej w Polsce[/caption]

Artykuł Kto u boku Wehrmachtu dokonał agresji na Polskę w 1939 roku, czyli Słowacy w roli „wyzwolicieli” [wideo] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Pamiętajmy, że beneficjantami IV rozbioru Polski, zapoczątkowanego umową Ribbentrop–Mołotow, nie były tylko Niemcy i Sowiecka Rosja, ale także Słowacja, uczestnicząca we wrześniowej agresji, oraz Litwa, która w październiku 1939 r. zagarnęła podarowaną z łaski Stalina i Hitlera Wileńszczyznę, dołączając do grona okupantów ziem polskich.

Z kolei 21 listopada 1939 r. hitlerowskie Niemcy przekazały Słowacji zajęte ziemie polskie: północne części Spisza i Orawy – do Słowacji włączono 770 km2 (0,1 proc. terytorium Polski) z 34 509 mieszkańcami.

więcej w dodatku IPN

Artykuł Okupanci ziem polskich – nie tylko Niemcy i Związek Sowiecki pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł Powstaje armia Grupy Wyszehradzkiej. „Wiodąca rola Polski” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.