Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Rosji będą budzić emocje nie tylko w krajach, których drużyny awansowały na turniej. Białoruska gazeta Nasza Niwa zapytała swoich czytelników, komu będą kibicować podczas MŚ. Najwięcej głosów dostała Polska. Głosowanie trwa do 7 grudnia, ale to Polska na razie ma najwięcej głosów. Telewizja Biełsat informuje, że ,,według organizatorów ankiety dynamika odpowiedzi wskazuje, że Polacy nie stracą pierwszego miejsca na podium". Reprezentacja Polski ma 16 proc. głosów. Na drugim miejscu są Niemcy - 13 proc. głosów, a na trzecim Islandia - również 13 proc. (minimalnie mniejsza ilość głosów). Dla porównania Rosja ma 8 proc. Zdaniem Biełsatu, wynika to z faktu, że organizująca ankietę ,,Nasza Niwa" to jedna najstarszych i najpopularniejszych opozycyjnych gazet. Głosować można TUTAJ

Artykuł Ich reprezentacja nie zagra na mistrzostwach świata w Rosji. Będą więc kibicować… Polsce. Oto wyniki ankiety pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Na łamach portalu Niezalezna.pl opublikowano list napisany przez wnuka kpt. Romualda Rajsa „Burego”. Jak pisał już na łamach Gazety Polskiej Codziennie Dariusz Jarosiński czarna legenda „Burego” jest tworzona z premedytacją i w celu dyskredytacji całego podziemia niepodległościowego.

Arkadiusz Rajs odniósł się artykułu Piotra Zychowicza na łamach tygodnika Do Rzeczy. Poniżej fragmenty listu:

Konflikt z ludnością białoruską

Pan Zychowicz pisze "...wszedł w konflikt z lokalną ludnością białoruską". Dziwne, niezrozumiałe słowa, biorąc pod uwagę, że "lokalna ludność białoruska" była gorącym orędownikiem przyłączenia polskich ziem do Związku Sowieckiego. Tam też, wśród tej ludności, znajdowało się gros współpracowników i agentów komunistycznej bezpieki. Kapitan Romuald Rajs walczył z wrogami Ojczyzny, a tych wśród ludności białoruskiej było wielu. Jeśli p. Zychowiczowi nie odpowiadają prawicowi historycy (m in. dr Krajewski, Ostapiuk), to może książka Jana Tomasza Grossa "W czterdziestym nas Matko na Sibir zesłali" będzie odpowiednią lekturą, pokazującą jaki był stosunek ludności białoruskiej do Polaków i Polski.

Egzekucja furmanów

"Konto 'Burego” obciąża również egzekucja ok. 30 białoruskich furmanów. Podobnie jak wcześniej brak pokazania kontekstu. Historycy już jakiś czas temu pisali o tym, iż "Bury", świetnie znając te tereny oraz przez pewien czas służąc w Ochronie Lasów Państwowych, miał dostęp do list osób, które zajmowały się wywózką Polaków w 39. i 40. roku.

,,Ludobójca" Bury

Kuriozum to również stwierdzenie "Po latach IPN uznał, że czyny kpt. Rajsa 'nosiły znamiona ludobójstwa' ". Kłamstwo - nie IPN a prok. Olszewski z białostockiego oddziału IPN. Co więcej jest to opinia ze śledztwa, które nie zostało ukończone (notabene prowadzone nierzetelnie). Nie jest to stwierdzenie w żaden sposób wiążące. Prawomocny wyrok Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego z 1995 roku mówi co innego. Ale o tym p. Zychowicz już nie napisał......

Wnuk ,,Burego" zakończył:

Nie wiem, jaki cel ma p. Zychowicz oraz Redakcja, rozpowszechniając kłamstwa na temat żołnierzy wyklętych w przeddzień Ich Święta. Żołnierze podziemia antykomunistycznego byli NIEZŁOMNI. To źli ludzie i zbrodniczy system zrobili z Nich Żołnierzy Wyklętych. Żałuję, że do tego szeregu złych ludzi dołączyli redaktorzy "Do Rzeczy"

Kapitan Romuald Rajs „Bury” to kawaler Orderu Virtuti Militari, współtwórca sukcesów 3. Brygady Wileńskiej AK na Wileńszczyźnie, dowódca szwadronu 5. Brygady Wileńskiej AK mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki” na Białostocczyźnie, dowódca 3. Brygady Wileńskiej Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.

źródło: Niezalezna.pl

Artykuł Wnuk ,,Burego” obala kłamliwe mity na temat Romualda Rajsa. Jak celowo buduje się czarną legendę bohatera podziemia antykomunistycznego pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Woluntariusze z białoruskiej młodzieżowej organizacji „Historyka” uporządkowali w Mirze katolicki cmentarz i odkopali pomnik powstańców 1863.

Dostępne są napisy w języku polskim - można je włączyć, klikając na ikonkę subtitles w dolnym pasku.

https://www.youtube.com/watch?v=tBcT8bknFds

Artykuł Piękny gest Białorusinów – zadbali o miejsce pamięci polskich bohaterów [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Skidel (biał. Скідзель) to  białoruskie miasto położone koło Grodna .W czasach I Rzeczypospolitej był centrum targowym, położonym na trakcie z Grodna do Słonimia. W XIX wieku nastąpił jego upadek. Na początku XX wieku 80% mieszkańców stanowili Żydzi.

fot. powyżej: 17 września – Armia Czerwona przekracza polską granicę, fotomontaż z „Czerwonego Sztandaru” z 1940 roku

Nazwą  powstanie skidelskie  określa się  powstanie antypolskie ludności, głównie pochodzenia żydowskiego i białoruskiego, wzniecone przez komunistów w miasteczku Skidel  (jest to nazwa nadana przez sowietów).

Zbrojna rebelia  przeciwko Polakom wybuchła 18 września 1939 roku po wkroczeniu Armii Czerwonej na ziemie II Rzeczpospolitej, na tą wieść ludność miasteczka zaczęła krzyczeć „Rozbroić policję!”  Po krótkim czasie utworzono zbrojne bandy z dawnej organizacji Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, które szybko opanowały główne budynki miasta, takie jak posterunek policji, elektrownię czy pocztę. Aresztowano urzędników państwowych i stworzono komitet rewolucyjny na którego czele stanął  Michał Iwanowicz.

Dzięki dwóm policjantom Michałowi Rodziewiczowi  i Wojciechowskiemu, którzy zbiegli z miasta do Grodna, zorganizowano odsiecz.

Złożona z ok.100  funkcjonariuszy policji, żołnierzy WP i ochotników pomoc  odbiła miasto i uratowało ludność polską. Szybko opanowano sytuację i rozstrzelano morderców.

Władze sowieckie nazwały tą rebelie powstaniem . Co gorsza, rok później, w  1940 r. sądziły ludność Skidla za tłumienie „powstania”.  Osądzono wówczas  15 osób.

Wydarzenia te są mało znane, rzadko (albo wcale) się o nich nie mówi.  Niestety, to jedna z wielu „białych plam” w naszej historii.

Anna Popowska, źródło: Kresowiacy.com

więcej o powstaniu poniżej:

http://niezlomni.com/18-wrzesnia-1939-roku-mialo-miejsce-powstanie-skidelskie-wystapienie-ludnosci-bialoruskiej-i-zydowskiej-przeciw-polakom-wiele-wskazuje-ze-zostalo-zaaranzowane-przez-sowietow/

Artykuł 18 września 1939 miało miejsce antypolskie powstanie skidelskie wzniecone przez komunistów pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Poniżej infografika przedstawiająca skład narodowościowy II Rzeczypospolitej według spisu ludności z 1931 r.

Strukturę narodowościową ludności Polski w okresie międzywojennym można przedstawić jedynie w przybliżeniu. Dostępne źródła nie określają jednoznacznie przynależności narodowej wielu obywateli Rzeczypospolitej. Pierwszy spis ludności nie objął Górnego Śląska, którego przynależność państwowa nie była jeszcze rozstrzygnięta, i tzw. Litwy Środkowej z Wilnem, został również zbojkotowany przez część Ukraińców. W drugim spisie zdarzały się fałszerstwa – zawyżano liczbę osób deklarujących narodowość polską. Proces kształtowania świadomości narodowej, przede wszystkim na wschodzie Polski, nie był zakończony. Osoby pytane o narodowość często myliły ją z obywatelstwem. Większa część mieszkańców Polesia podawała jako własny język – tutejszy, chłopski, normalny. Wielu Żydów uważało się za Polaków wyznania mojżeszowego. Podziały istniały nawet w rodzinach: Andrzej Szeptycki był głową Kościoła greckokatolickiego i duchowym przywódcą Ukraińców, jego brat Stanisław, generał WP, uważał się za Polaka.

Uwzględniając te zastrzeżenia, można przyjąć, że struktura narodowościowa II Rzeczypospolitej w międzywojniu była następująca: Polacy stanowili ponad 68 proc. ogółu obywateli, Ukraińcy – ponad 15 proc., Żydzi – 8,5 proc. (Polska była pod względem ich liczby drugim po Stanach Zjednoczonych miejscem zamieszkania na świecie), Białorusini, a także „tutejsi” (czyli osoby bez wykształconej świadomości narodowej) – ponad 3 proc., Niemcy – ponad 2 proc. (jedyna mniejszość, której liczebność w porównaniu z początkiem lat dwudziestych znacznie się zmniejszyła z powodu wyjazdów do Niemiec). Mozaikę narodowościową uzupełniali Rosjanie, Litwini, Czesi, Romowie, nieliczni Słowacy i Karaimi, zbliżone językowo do Ukraińców grupy etniczne (Bojkowie, Łemkowie, Huculi), a także spolonizowani Ormianie i Tatarzy.

Polacy stanowili przytłaczającą większość w zachodnich województwach Rzeczypospolitej, gdzie mieszkał również pewien odsetek Niemców, oraz w środkowych, gdzie najliczniejszą mniejszością byli Żydzi (ponadto w Lwowskiem znaczny odsetek stanowili Ukraińcy – 34 proc., a w Białostockiem zaś Białorusini – 12,5 proc.). Natomiast w województwach wschodnich RP, oprócz tarnopolskiego, Polacy stanowili mniejszość. W województwie poleskim dominowali „tutejsi” (62,5 proc. mieszkańców), a w województwach nowogródzkim i wileńskim występował znaczny odsetek Białorusinów. W województwach południowo-wschodnich RP zdecydowaną większość stanowili Ukraińcy (na Wołyniu 68 proc., w województwie stanisławowskim 69 proc., a w tarnopolskim – 46 proc. ogółu mieszkańców). Trzecią co do liczebności grupą narodowościową w województwach kresowych byli Żydzi (dominujący wraz z Polakami wśród kresowej ludności miejskiej).

źródło: "Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918-1989"

więcej TUTAJ

Artykuł Skład narodowościowy II RP w 1931 r. [infografika] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Józef Aleksander Gałuszka i "Przysięga"

Przysięga

Bruk od kopyt konnicy zatętniał w oddali
drżą proporce w pół białe, w pół amarantowe
W ogromnych białych czapach przed cerkiew zjechali
a na czapie miał każdy srebrną trupią głowę.

Wolni synowie stepów bitewną legendą
Owiani, by rycerze ongiś Artusowi
Zjechali tu pod cerkiew i przysięgać będą
Sokole swe braterstwo Białemu Orłowi...

Tłum ich wkoło otoczył i patrzył w podziwie,
W te stepów melancholią  osnute oblicza
W te oczy, w których głębi wolna dusza żyje
Dusza bezmiar pustyni groźna – tajemnicza.
Ktoś głośno wypowiadał zaprzysiężną rotę

Wiatr  słowa w pół rozdzielał, rozrywał na ćwierci
Dźwignęły się  ku górze dłonie w słońcu złote

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

To wojsk Bałachowicza szwadron – z Armii Śmierci.

Jako dowódca początkowo grupy, a potem Armii Sprzymierzonej, posiadałem w  szeregach moich przeważnie obcoplemieńców. Najlepszych synów Rusi, Ukrainy, Białorusi i Rosji tych co Polsce ufali, wierzyli i w ciężkich chwilach walk o Polskę na pomoc przyszli i ramię przy ramieniu z Polskimi żołnierzami w szeregach stanęli. W 1920 roku znany poeta por. Gałuszka  w wierszu swym poświęconym rycerzowi armii śmierci uświetnił moment przysięgi obcoplemieńców jak się wyraził synów stepów, sokołów przysięgających na wierność Białemu Orłowi. (Wiersz ten nie był przeze mnie  na Zjeździe wygłoszony,  jednak przytaczam go, dla charakterystyki).

Do tej przysięgi ja ich przywiodłem, świadkiem naocznym i jej wykonania byłem, niejednemu z tych właśnie sokołów zamknąłem oczy na sen  wieczny, a pełen zaszczyty i chwały Kurhany mogił tych bohaterów rozsiane na szlaku działań mojej b. Armii od Buga aż do Dniepru, są świadectwem dobrowolnej rycerskiej ofiary życia  złożonego przez obcoplemieńców dla Polski i gdy o obcoplemieńcach obałamuconych  jest tu mowa, którzy stanęli przeciw Polsce, moim obowiązkiem, jako byłego dowódcy tej lepszej i większej części, jest podkreślić ich sympatię, zaufanie i poświecenie dla Polski.

Gen. Bułak-Bałachowicz, były dowódca Armii Ochotniczej Sprzymierzonej.

Artykuł Przysięga Armii Śmierci: Zjechali pod cerkiew i przysięgać będą sokole braterstwo Białemu Orłowi pochodzi z serwisu Niezłomni.com.