Walka z wykluczeniami nabiera tempa. Tym razem rząd Wielkiej Brytanii stworzył pierwsze takie stanowisko w historii. Premier Theresa May powierzyła Tracey Crouch zaszczytną funkcję... ministra ds. samotności. Ma przeciwdziałać problemowi samotności, z którym zmaga się wielu Brytyjczyków.

Nominacja to pokłosie zabójstwa Jo Cox, parlamentarzystki, która została zamordowana podczas kampanii przed referendum ws. Brexitu. Jak informują brytyjskie media, zbrodni dokonał ekstremista związany ze skrajną prawicą. W jej wyniku powstała specjalna komisja, która rekomendowała powołanie nowego stanowiska. To właśnie Cox zajmowała się problemem samotności w brytyjskim społeczeństwie.

Crouch podkreśla, że w ten sposób pamięć Cox zostanie uszanowana, a przy okazji zostanie niesiona pomoc ,,milionom ludzi". Jak pokazują badania, 9 mln Brytyjczyków ,,czuje się samotna", a 2 mln osób starszych nie zamieniło słowa z przyjacielem bądź członkiem rodziny miesiąc lub dłużej. Rząd ma znaleźć innowacyjne sposoby na zwalczanie problemu osób, niezależnie od wieku i środowiska, z którego cierpiące osoby pochodzą.

Wielka Brytania idzie śladami Nigerii, która była pierwszym krajem tworzącym takie stanowisko. Ogechi Ololo został zatrudniony jako Komisarz do Spraw Szczęścia i Spełnienia Par (Commissioner for Happiness & Couples' Fulfillment).

źródło: New York Times

Artykuł To nie jest kolejny odcinek Monty Pythona. Oto jakie stanowisko powołał rząd Wielkiej Brytanii – pierwsze takie w historii pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Sprawa gwałtu w Rimini wciąż jest obecna we włoskich mediach. Tym razem powszechne zdziwienie budzi fakt, że Kongijczyk Guerlin Butungu może liczyć na dwóch adwokatów.

Na łamach Diretta News, senator Roberto Calderoli stawia pytanie, jakim cudem imigrant dysponujący pozwoleniem na czasowy pobyt we Włoszech, może sobie pozwolić aż na dwóch prawników, którzy będą go bronić. Zastanawia się, czy ma to związek z jego wysokim statusem materialnym, co widać na zdjęciach w mediach społecznościowych. Pozuje do nich w markowych ubraniach.

Obawiam się, że to państwo włoskie funduje mu zarówno prawników jak eleganckie ubrania

- grzmi.

Senator podkreśla, że na ironię zakrawa fakt, że na wystawne życie i ochronę przed wymiarem sprawiedliwości składać się muszą podatnicy.

Tymczasem zdaniem imama z Rimini, mającego kontakt z Marokańczykami, którzy dopuścili się gwałtu, winę ponosi zachodnie społeczeństwo.

- Byli bez Allaha, zniszczeni przez zachodnie społeczeństwo jak inne chłopaki we Włoszech

- mówi imam, który twierdzi, że podejmował próby sprowadzenia późniejszych oprawców Polki na właściwą drogę - bez efektu. Imam martwi się również, że gwałt spowoduje wrogość do całej społeczności muzułmańskiej.

Czy to tylko wina zachodniego społeczeństwa? Jak informuje Iovegovernoladro.info, Margot Wallstrom, wysłanniczka ONZ, w 2010 roku nazwała Kongo światową stolicą gwałtu. To stamtąd przybył Butungu...

Artykuł Poruszenie we Włoszech. Polityk pyta: ,,Skąd gwałciciel z Rimini ma na dwóch adwokatów i kto ich finansuje”. Tymczasem imam znalazł nieoczekiwanego winnego pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Gwałciciele z Rimini mają dostać 5 lat więzienia ze względu na wiek. W Polsce niedowierzanie. Ale to nie jedyny przykład na ulgowe traktowanie. Przykład rodziny dwóch winnych to modelowy przykład dojenia państwa włoskiego.

Jeśli to prawda, że bandyci z Rimini dostaną po 5 lat, bo są nieletni, to znaczy, że świat zabrnął w ślepy zaułek. Cholernie przygnębiające

- napisał dziennikarz Piotr Koźmiński. Na jego tweeta odpowiedział Krzysztof Stanowski, w zdecydowanie ostrzejszej formie.

Jak Miriam Shaded napisała, że trzeba im obciąć k**asy, to były kpiny. A ja uważam, że trzeba im obciąć k**asy, ale razem z połową tułowia.

Jak Miriam Shaded napisała, że trzeba im obciąć kutasy, to były kpiny. A ja uważam, że trzeba im obciąć kutasy, ale razem z połową tułowia.

— Krzysztof Stanowski (@K_Stanowski) 5 września 2017

Tymczasem serwis Euroislam.pl zebrał informacje z włoskich mediów w tekście pod wymownym tytułem:

Włoski sen marokańskiej rodziny z Rimini

Sprawa obrazuje bezradność państwa w połączeniu z hojnością dla osób, które łamią prawo. Rodzice dwóch gwałcicieli przybyli do Włoch nielegalnie ponad dwadzieścia lat temu. Ojciec jest złodziejem i w końcu został wydalony, ale wrócił - oczywiście nielegalnie - trzy lata temu. Został skazany na rok i cztery miesiące aresztu domowego, który odbywa w mieszkaniu komunalnym, za które płaci gmina - ona także pokrywa koszty utrzymania sześcioosobowej rodziny. I tak od kilkunastu lat. Matka nie została wydalona, ponieważ opiekuje się dziećmi, a włoskie prawo zabrania takiej procedury w związku z nieletnimi (mimo że mają obywatelstwo marokańskie). I tu dochodzimy do kolejnego kuriozum: gminie udało się przekonać matkę do opuszczenia Włoch, gdy zaoferowano jej dwadzieścia tysięcy euro oraz bilety lotnicze do Maroka. Jednak szybko się rozmyśliła, gdy nielegalnie do Włoch wrócił ojciec. Nic dziwnego, włoska gmina dalej utrzymuje rodzinę, co w Maroku byłoby nie do pomyślenia.

Włoskie państwo jest rozrzutne, chociaż kobieta wspólnie z synami od lat prześladuje sąsiadkę: wymyśla, grozi i uczestniczyła w jej pobiciu. Sąd zdecydował: zakaz sądowy zbliżania się do prześladowanej kobiety. Co z tego, gdy dalej mieszkają w tym samym... domu.

Synowie idą w ślady rodziców. Gwałciciele, pieszczotliwie nazywani przez włoską prasę ,,ragazzini" (chłopaki), znani są z kradzieży i handlu narkotykami. Młodszy był też agresywny wobec koleżanek, mówił o zabijaniu i gwałceniu, chodził z nożem (ranił swojego kolegę), rzucił butelką w głowę nauczyciela... Koleżanki przyznały, że miały pewność, że pewnego dnia ktoś padnie jego ofiarą.

Teraz gwałciciele mogą liczyć na taryfę ulgową, bo są nieletni, a takie osoby we Włoszech dostają karę o połowę niższą, a praktyką jest, że więźniowie są zwalniani po odbyciu połowy kary. 17-letni Rom, który zabił strażnika miejskiego w Mediolanie, odsiedział 5 lat. A przecież chłopcy nikogo nie zabili, ,,tylko" zgwałcili...

Artykuł Ostra reakcja dziennikarza na niskie kary dla gwałcicieli. Tymczasem włoskie media pokazują, jak państwo od lat hojnie wspiera rodzinę oprawców Polki pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Media lewicowo-liberalne atakują obecny rząd PiS za program 500+. Ale są dużo dobitniejsze przykłady rozdawnictwa publicznych pieniędzy. Wystarczy spojrzeć na programy socjalne, którymi objęci są uchodźcy.

Do internetu trafiło pismo, które pokazuje, na ile pieniędzy mogą liczyć uchodźcy. Ta 5-osobowa rodzina to nie wyjątek. Przybysze do Niemiec znajdują się pod troskliwą opieką państwa, nic dziwnego, więc, że kolejnych kandydatów na uchodźców nie brakuje.

Poniższy program telewizyjny pokazuje rodzinę uchodźców jako ofiary. Stali się oni ofiarami nagonki. Zwykli Niemcy nie mogą się pogodzić, że osoby, które nic nie wpłaciły do systemu, stają się z miejsca beneficjentami.

https://www.youtube.com/watch?v=vjAPH6RAIPM

Artykuł Nic tylko zostać uchodźcą. Oto kwoty, które przeciętnego obywatela mogą wprawić w zakłopotanie [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W południowo-zachodnich Niemczech w mieście Montabaur żyje wyjątkowa syryjska rodzina. Głowa rodziny - ojciec ma cztery żony i 23 dzieci.

Rodzina dotarła do Niemiec z Turcji. Wcześniej mieszkali w Syrii. Mężczyzna był businessmanem i stać go było na utrzymywanie czterech domów dla każdej z żon. Wszystko odbywało się zgodnie z Koranem, który na to zezwala.

Problemy zaczęły się po przyjeździe do Niemiec. Urzędnicy piętrzyli problemy, ponieważ nie wiedzieli, jak poradzić sobie z rejestracją nietypowej rodziny. Nakazali mężczyźnie zdecydować, z którą żoną chce zamieszkać, co doprowadziło do konfliktu w rodzinie. Zdecydowano ostatecznie, że mężczyzna zamieszka z dwiema kobietami i 11 dziećmi w Montabaur, a pozostałe dwie żony i 12 pociech w Koblencji.

Lokalna prasa informowała, że między kobietami dochodziło do kłótni, a dzieci zniszczyły umeblowanie przekazanego przez państwo mieszkania. Świadkowie zeznawali, że kobiety były więzione w piwnicy, a synowie zabraniali siostrom chodzić do szkoły. Mieszkańcy miasta czuli się zastraszeni przez 16-letniego syna.

Niemców bulwersuje również kwota przekazywana im przez pomoc społeczną. Internauci wyliczyli, że miesięczne wpływy mogą sięgać 30.030 euro, czyli rocznie 360.360 euro. Są spory co do ostatecznej wysokości, bo jest dużo warunków, które rodzina musi spełnić, by otrzymać tak duże środki. Ale każda porównywalna kwota i tak musi robić duże wrażenie...

źródło: Rhein-zeitung.de / zdjęcie ilustracyjne

Artykuł Ta rodzina uchodźców w Niemczech rozbije bank. Zawrotna kwota, na którą może liczyć ojciec z czwórką żon i 23 dziećmi pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Koniec raju socjalnego w Niemczech? Według zapowiedzi, obywatele krajów Unii Europejskiej będą mieli prawo do zapomogi socjalnej dopiero po pięciu latach pobytu w Niemczech. Wśród tych, w których uderzą nowe przepisy, są również Polacy.

Chodzi o tzw. zasiłek Hartz IV i zapomogę socjalną. Propozycja przepisów mówi, że nie otrzymają wsparcia ci, którzy nie pracują w Niemczech lub nie nabyli prawa do świadczeń socjalnych z tytułu wcześniejszego zatrudnienia. A dopiero po pięciu latach pobytu w Niemczech Polacy i inni obywatele krajów UE mogliby liczyć na zasiłek socjalny.

To i tak kompromisowe rozwiązanie - szef MSW Thomas de Maiziere domagał się jeszcze bardziej drastycznych rozwiązań.

Projekt trafi do Bundestagu w połowie października.

Niedawno Federalny Sąd Społeczny orzedł, że obywatele UE mogą starać się o zapomogę już po sześciu miesiącach pobytu w Niemczech. Lokalne gminy jednak obawiają się horrendalnych obciążeń.

- Obecna regulacja i orzeczenie Federalnego Sądu Społecznego mogą doprowadzić do zachęcenia jeszcze większej liczby migrantów do osiedlenia się w Niemczech. Już teraz Niemcy są jednym z najbardziej atrakcyjnych pod tym względem krajów

- przyznał Gerd Landsberg, przewodniczący Niemieckiego Związku Miast i Gmin.

Jak podaje Deutsche Welle, Polacy stanowią największą grupę obywateli UE pobierających świadczenia socjalne w Niemczech - według danych Federalnej Agencji Pracy było ich 92 tys. Kolejne miejsca zajmują Włosi (71 tys.) i Bułgarzy (70 tys.).

źródło: Interia.pl

Artykuł Niemiecki rząd zapowiada: koniec socjalu, ale tylko dla obywateli krajów UE. Mocno ucierpią Polacy pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

- To greps sprzed 20 lat. Ale aktualny - pisze Janusz Korwin-Mikke i dodaje: - Generalnie ustroje wyglądają tak:

– Maoizm: mam trzy krowy; rząd zabiera wszystkie, zabija i mięso dzieli po równo.
– Komunizm: mam trzy krowy; rząd zabiera je do kołchozu, gdzie zdychają.
– Narodowy socjalizm: mam trzy krowy; rząd zabiera dwie i zamienia je na armaty.
– Faszyzm: mam trzy krowy; rząd ustanawia cenę maksymalną na mleko, a krowy każe zakolczykować, bym ich nielegalnie nie zjadł.
– Socjalizm: mam trzy krowy; rząd odbiera mi pod przymusem mleko, które potem mogę kupić w państwowym sklepie na kartki.
– Socjaldemokracja: mam trzy krowy; rząd skupuje ode mnie mleko i rozdaje za darmo w szkołach, gdzie dzieci wylewają je do zlewu.
– Państwo opiekuńcze: mam trzy krowy; muszę sprzedać jedną, by starczyło na badania weterynaryjne i podatki od dwóch pozostałych.
– Eurosocjalizm: mam trzy krowy; rząd każe mi zabić jedną, bo krów jest za dużo – i drugą, bo krowa sąsiada jest chora na pryszczycę.
– Kapitalizm: mam trzy krowy; sprzedaję jedną i kupuję byka!

Artykuł Janusz Korwin-Mikke przypomina dowcip. Aktualny do dziś? pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł Francji grozi wojna domowa. „Ci ludzie rozumieją tylko język siły” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Z Julianem Kulskim, żołnierzem AK, uczestnikiem Powstania Warszawskiego, byłym jeńcem wojennym, zaś na emigracji cenionym architektem (ponad 3 tysiące zrealizowanych projektów), a także autorem wspomnień pt. White Eagle’s Legacy (wyd. pol. Dziedzictwo Orła Białego), rozmawiał w siedzibie Fundacji PAFERE Piotr Toboła.

PAFERE.ORG.PL: - Czy w Stanach Zjednoczonych są wysokie podatki?
JULIAN KULSKI: - Podatki są wręcz okropnie wysokie! Wydaje mi się nawet, że niektóre mogą być zresztą wyższe niż w Polsce. Dodając takie, jak podatek stanowy, dochodowy, powiatowy, od nieruchomości, wszystko to oznacza zabór przez państwo na pewno ponad połowy naszych pieniędzy. Są oczywiście różnice, w zależności od stanu.

- Ruch, którego jest Pan jednym z liderów, wyrósł na fali sprzeciwu wobec nadmiernego opodatkowania. Czym jest Tea Party?
JULIAN KULSKI: - Nazwa pochodzi od znanego wydarzenia z historii Ameryki, mianowicie buntu przeciwko monarchii brytyjskiej, a konkretnie drastycznemu podniesieniu podatków, z których zamierzano sfinansować prowadzenie wojen. Doszło wówczas w Bostonie do wysypania transportu herbaty, który przybył z Anglii, na znak sprzeciwu wobec opodatkowania kolonii. W naszych czasach sytuacja jest podobna, jesteśmy bowiem również łupieni.

Zasadniczo, nasz ruch ma trzy cele: po pierwsze, zapewnić stosowanie Konstytucji, która jest w wielu swoich punktach przez obecne władze po prostu łamana. Więcej nawet, rząd jawnie twierdzi, iż jest „nieadekwatna” do obecnej sytuacji, zaś omijanie jej przepisów przez sądy jest na porządku dziennym.

Po drugie, jesteśmy za ograniczeniem zadłużenia publicznego i deficytu budżetowego, który powinien być po prostu zakazany.

Po trzecie wreszcie, w pełni popieramy tradycyjny, amerykański styl życia, z jego wolnościami w sferze publicznej i indywidualnej.

- Czy ten styl życia jest obecnie zagrożony?
JULIAN KULSKI: - Jak najbardziej. Kiedy przystępowałem do TP, zdarzyło się, iż zostałem poproszony o wygłoszenie przemówienia ze stopni Kapitolu podczas wiecu. Mówiłem wtedy rzeszom przybyłych Amerykanów, iż żyłem w okupowanej Polsce, znam dwie okupacje, niemiecką i sowiecką, dlatego uznałem, iż moim obowiązkiem, jest uświadamiać innych, jak cenna jest wolność, i jak należy w każdej sytuacji o nią walczyć. Moje przemówienie było wielokrotnie przerywane skandowaniem: freedom, zatem jasno widać, iż ludzie są świadomi jej wartości.

- Czy ruch Tea Party jest jedną partią, czy raczej koalicją różnych ugrupowań?
JULIAN KULSKI: - Nazwałbym to czymś w rodzaju pospolitego ruszenia, znanego z naszej historii. TP łączy ludzi o podobnych przekonaniach, nie ma jakiegoś instytucjonalnego centrum. Można jednak rzec, iż mając na uwadze wyznawane poglądy, posiadamy większość w Kongresie.

Osobiście jestem Republikaninem, ale w tym przypadku nie ma to większego znaczenia, ponieważ w ruchu Tea Party są i Demokraci (fakt, niewielu), są też na przykład Afroamerykanie, którzy otwarcie krytykują Obamę za to, jaką politykę prowadzi, co jest bardzo wymowne.

- Jak Pan ocenia „opiekuńczość” współczesnego państwa amerykańskiego?
JULIAN KULSKI: 

[quote]- Dość wspomnieć, w odpowiedzi na to pytanie, iż wedle moich szacunków już ponad 47 milionów obywateli korzysta z jakichś - rozmaitych - państwowych zapomóg, subwencji, czy innych form „pomocy”, takich jak bony żywnościowe, zasiłki dla matek, itp.[/quote]

Ludzie ci, z oczywistych względów będą za państwem opiekuńczym, i poprą każdego, kto im jego trwanie obieca. Stąd Obama może bez większego strachu zgłaszać swoje kolejne pomysły, choćby taki, jak umożliwienie mu pełnienia urzędu przez trzecią kadencję, bo i o tym się słyszy.

Jak działa ten system? Proszę sobie wyobrazić, że dochodzi do tego, iż ci, którzy odmawiają przyjęcia pomocy państwowej, są do tego po prostu zmuszani, zmuszani do przyjmowania czegoś, czego w najzwyklejszy sposób nie chcą. Istnieje specjalna grupa urzędników, których jedynym zadaniem jest chodzenie od domu do domu i przekonywanie ludzi o dobrodziejstwach systemu państwowej opiekuńczości, opłacani zaś są w zależności od liczby odwiedzonych osób. Nad tym, co nazywamy skrótowo „welfare”, nie ma praktycznie żadnej kontroli! Podobnie jest zresztą z wyborami, dla przykładu w Wirginii można iść do komisji i wystarczy, że się powie, że się chce głosować, nie trzeba nawet pokazywać żadnego dokumentu, dość powiedzieć, że się jeszcze nie głosowało. Widzę w tym jawną metodę manipulacji.

[quote]Jako świadek tamtych czasów, mogę tylko powiedzieć Amerykanom, iż - przy oczywistych różnicach - Hitler również został wyniesiony do władzy na fali rozbudowy „socjalu” w ówczesnych Niemczech. Państwo, które chce panować nad wszystkim, samo wszystko rozdawać, jest złe, i trzeba z nim walczyć.[/quote]

- Jak porównałby Pan biurokrację amerykańską z polską, a szerzej ujmując, panującą w Unii Europejskiej?
JULIAN KULSKI: - (Śmiech) Muszę przyznać, że nie wiedziałem, że w Polsce jest jeszcze gorzej niż w Stanach! Przywiozłem ze sobą czeki American Express, o których powszechnie wiadomo, iż są uznawane na całym świecie. Próba ich realizacji w mojej Ojczyźnie okazała się jednak koszmarem. Proszę sobie wyobrazić, że dopiero szósty z kolei bank zgodził się je uznać, ale i tam nie poszło mi tak łatwo: dwukrotnie musiałem wracać do hotelu po różne „niezbędne” dokumenty (np. prawo jazdy nie wystarczyło, musiałem pokazać paszport), zaś tylu przystawionych pieczątek chyba jeszcze nigdy na jednym dokumencie nie widziałem. O dwukrotnie wyższej, niż obiecano mi w Stanach opłacie, nawet nie wspominam. Wiem, że jest to w Polsce i Unii smutna codzienność.

Dlatego powtarzam: nie po to przelewaliśmy krew za wolność, żeby urzędnicy teraz, i tu, i za oceanem, krok po kroku nam ją odbierali.

[caption id="attachment_15072" align="aligncenter" width="800"] Julian E. Kulski[/caption]

Inna sprawa: jestem żołnierzem, uczestnikiem Powstania Warszawskiego, byłym jeńcem wojennym. Moi przyjaciele w Polsce, którzy sami w międzyczasie zostali pułkownikami, dowiedziawszy się, iż nadal mam stopień szeregowca, postarali się dla mnie o awans na podporucznika. Ucieszył mnie ten honor, natomiast byłem prawdziwie zdziwiony stwierdziwszy, iż w Polsce na stopień podporucznika mianuje prezydent państwa, z całym papierkowym bagażem tego faktu. Jak ma funkcjonować armia, w której z tak drobną sprawą biega się do prezydenta?!

- Co zatem radzi Pan rodakom, którzy mieszkają w Ojczyźnie?
JULIAN KULSKI: - Wybierajcie dobrych ludzi, i nie dawajcie się zwieść manipulatorom, stosującym różne taktyki, żeby was oszukać.

rozmawiał Piotr Toboła

Artykuł Julian Kulski, zasłużony żołnierz AK, teraz walczy o wolność USA: podatkową. „Nie po to przelewaliśmy krew za wolność, żeby urzędnicy krok po kroku nam ją odbierali” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Czy system oparty na grabieży może być zgodny z duchem chrześcijaństwa, którego filarem jest Dekalog zawierający zakaz kradzieży, a nawet samego tylko pożądania cudzej własności? Czy jako system prowadzący do zniewolenia człowieka zgodny jest on z poszanowaniem ludzkiej godności?

[caption id="attachment_12783" align="aligncenter" width="580"] fot. zewlibertarianizmu.salon24.pl[/caption]

Jaki model państwa jest najlepszy dla Polski? Gdzie należy go szukać? Jak wprowadzić w życie? Na te i inne pytania odpowiadają eksperci z dziedziny prawa i ekonomii zaproszeni przez Fundację PAFERE i Fundację Republikańską. Zapraszamy do obejrzenia filmu "Lewiatan".

W filmie występują: dr Alejandro A. Chafuen, Stanisław Michalkiewicz, Jan Michał Małek, prof. Michał Wojciechowski, Rafał Ziemkiewicz, Michał Krupa, dr Tomasz Sommer, Bartłomiej Radziejewski, Paweł Dobrowolski.

Artykuł „Lewiatan” – o istocie państwa opiekuńczego pochodzi z serwisu Niezłomni.com.