Węgrzy za wszelką cenę walczą z nielegalną imigracją. We wtorek do parlamentu wniesiono projekt ustawy, zakładający kary więzienia dla osób udzielających pomocy nielegalnym imigrantom. Wysokość kary? Do 1 roku więzienia.

Zgodnie z ustawą pomoc ma obejmować także przygotowywanie wniosków o azyl osobom, które są nieuprawnione, lub też pomoc w ubieganiu się przez nielegalnych imigrantów o prawo pobytu na Węgrzech. Ustawa nosi nazwę ,,Soros Stop".

Biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców (UNHCR) chce wycofania projektu, który ,,ogranicza swobodę działalności organizacji pozarządowych, co powoduje pozbawienie uchodźców ważnych usług". W piśmie czytamy także, że ustawa ma podsycać nastroje ksenofobiczne.

Tymczasem sekretarz stanu w kancelarii premiera Csaba Domotor zapowiedział, że rząd zrobi wszystko, aby ustawa weszła możliwie jak najszybciej w życie.

Potrzebujemy planu działania, by bronić Węgier

- podkreśla węgierskie MSW, dodając, że na terenie kraju wciąż działają organizacje, zarówno węgierskie, jak i międzynarodowe, pomagające uchodźcom nielegalnie przekroczyć granice.

Przychylne masowej imigracji media prezentują informację, posiłkując się zdjęciami dzieci na tle słynnego węgierskiego płotu, stojącego na granicy.

https://t.co/Z20khXdQE0

— MigFamNetwork (@MigFamNet) 30 maja 2018

Artykuł Węgrzy znaleźli sposób, jak zlikwidować nielegalną imigrację. Ustawa trafiła do parlamentu. Światowa lewica wściekła. ONZ żąda wycofania się z pomysłu pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Zeid Ra’ad al-Hussein, Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka, skrytykował premiera Mateusza Morawieckiego i Viktora Orbana. Jego głos podchwyciły izraelskie media, mimo że wcześniej dyplomata z Jordanii wielokrotnie krytykował Izrael.

Ksenofobowie i rasiści w Europie porzucają wszelkie poczucie wstydu

- powiedział, odnosząc się do Morawieckiego i Orbana, dodając, że ,,dziś ucisk jest znów modny".

Państwo kontroli powróciło, a podstawowe wolności są w odwrocie w każdym regionie świata. Wstyd też jest w odwrocie

- mówił o fali antyimigranckiej polityki w Europie. Nie podoba mu się także brak międzynarodowego potępienia dla takich postaw. Potępiał również ,,ostrą erozję swobód obywatelskich w Polsce i na Węgrzech".

Przytaczał słowa Orbana, który miał powiedzieć, że ,,nie chce, aby biała rasa mieszała się z innymi". Wspomniał o padających jakoby w Polsce oskarżeniach pod adresem Żydów o współudział w Holokauście. Ubolewa, że poświęcamy tej kalumnii tak mało uwagi.

Jego głos podchwycił m.in. Jerusalem Post. Jednak warto dodać, że izraelskie media nie cytowały go z lubością, gdy po uznaniu Jerozolimy jako stolicy Izraela przez Donalda Trumpa Zeid Ra’ad al-Hussein zapowiedział, że nie zamierza ubiegać się o kolejną kadencję na swoim stanowisku. - To strzał w kolano - komentował decyzję. W 2016 r. apelował o stworzenie czarnej listy i bojkot izraelskich firm, które mają związki ze wschodnią Jerozolimą, Wzgórzami Golan i Zachodnim Brzegiem, czyli terenami, gdzie znajdują się nielegalne żydowskie osady. W 2017 wyraził też oburzenie po tym, jak niepełnosprawny pochodzący ze Strefy Gazy został zastrzelony przez izraelskich funkcjonariuszy.

Zeid Ra’ad al-Hussein to pierwszy muzułmanin w historii na tak wysokim stanowisku zajmujący się prawami człowieka.

Artykuł Izraelskie media cytują arabskiego polityka, bo uderzył w Polskę i Węgry. Zapomniały, co mówił o Izraelu? pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Dziewiąta część „Wojennej odysei Antka Srebrnego 1939‒1946” opisuje ostatni fragment przygód głównego bohatera i jego przyjaciela Romana. Po wyrwaniu się z zasadzki NKWD w Gdańsku nawiązują kontakt z działaczami Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.

Z rozkazu ppłk. „Lotnego” biorą udział w niebezpiecznej misji ukrycia organizacyjnego archiwum, a następnie w przerzucie do ONZ memoriału opisującego zbrodnie sowieckie na terenie Polski. Wciąż ścigają się z czasem i tropiącym ich bez wytchnienia Timurem.

- Trochę szkoda, że kończymy serię. Ale mam też przekonanie , że jest to dobry moment na jej zamknięcie, z wielu względów - poczynając od fabuły, kończąc na typowo autorskich sprawach. Ogromny plus jest taki, że nie do końca żegnamy się z bohaterami tej opowieści i już pracujemy nad nowym komiksem, w którym pojawią się znajomi bohaterowie. Są plany na serie opowiadające o postaciach, które w "Antku" nie grały głównych ról - w takiej sytuacji dużo łatwiej zamknąć ten etap - podsumował projekt, jeden z jego twórców Hubert Ronek.

Michał Konarski, Hubert Ronek, Wojenna odyseja Antka Srebrnego 1939–1946. Zeszyt 9. W matni 1946 r., Warszawa 2017. Komiks i inne wydawnictwa IPN można nabyć TUTAJ. 

Artykuł Dziewiąta i niestety ostatnia część komiksowej odysei. Antek Srebrny ma przekazać ONZ memoriał o sowieckich zbrodniach w Polsce [ZDJĘCIA, WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Polska, choć była pierwszą ofiarą napaści niemieckiej Trzeciej Rzeszy i należała do koalicji antyhitlerowskiej, nie brała udziału w konferencji założycielskiej Narodów Zjednoczonych w San Fransisco, która miała pilnować powojennego pokoju i ładu. Zadecydowały o tym rozbieżności wśród mocarstw dotyczące uznania komunistycznych władz Polski. Konferencja rozpoczęła się 25 kwietnia 1945 roku. Dzięki wybitnemu pianiście Arturowi Rubinsteinowi obecność Polski została jednak mocno zaznaczona.

– Była duża sala, pełna chorągwi. Ja przyszedłem na próbę i szukałem chorągwi polskich. Chorągwi polskich nie było – wspominał po latach Rubinstein. – Jak to, powiedziałem, cała wojna szła o Polskę. Niby to Francja, Anglia, Ameryka walczyły za Polskę. Ja byłem absolutnie wściekły. Jak był koncert po południu, musiałem zawsze podczas wojny grać na początku hymn amerykański. I grałem tym razem też, jak zwykle, ale nagle coś we mnie wezbrało. Moja żona stała tam za kulisami, wiedziała, co ja robię.

– Wstałem z krzesła, zamiast grać dalej, powiedziałem: Tutaj, w tej sali, chcecie robić... urządzić szczęśliwą przyszłość świata. Brakuje mi chorągwi Polski, za którą walczyliście. Ja tego nie mogę tolerować. Ja wam zagram hymn polski. I proszę wstać!

Po odegraniu polskiego hymnu rozległ się huragan braw. Sowiecka delegacja, której przewodził Wiaczesław Mołotow, zmuszona do powstania w czasie hymnu niepodległej Polski, nie kryła wściekłości.

Podczas powoływania #ONZ nie było zaproszeonej reprezentacji Polski. Pomimo, iż cała wojna toczyła się o Polskę. #Woronicza17 #RUBINSTEIN pic.twitter.com/25YbjHucYe

— TVP Info 🇵🇱 (@tvp_info) 4 lutego 2018

Mimo nieobecności przedstawicieli polskiego rządu na konferencji założycielskiej, Polskę zaliczono do grona członków pierwotnych organizacji, a w Nowym Jorku, w głównej siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych stoi dziś pomnik Artura Rubinsteina.

https://youtu.be/QUoXKYT_rC8

Artur Rubinstein na konferencji założycielskiej ONZ w 1945 roku. Podajcie dalej! Czytajcie na głos! pic.twitter.com/5Pk7aWQDxw

— Mapa Przeszlości (@MapaPrzeszlosci) 20 grudnia 2016

źródło: Instytut Pamięci Narodowej

Artykuł Polski tam nie było, ale zagrano jej hymn. Dzięki niemu. ,,Ja tego nie mogę tolerować. Ja Wam zagram hymn Polski, proszę wstać!” [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Nie miało znaczenia, czy to kobiety, dzieci czy mężczyźni. Islamiści w Republice Środkowoafrykańskiej w brutalny sposób zamordowali 50 chrześcijan.

Do zdarzenia doszło w miejscowości Gambo. Islamska milicja Selaka wzięła krwawy odwet za najazd niemuzułmańskich bojowników na kontrolowane przez nią terytorium. Islamiści wtargnęli do szpitala Czerwonego Krzyża i zmasakrowali rannych, chorych oraz odwiedzających i personel. Muzułmanie poderżnęli gardła 50 mężczyznom, kobietom i dzieciom. W zdecydowanej większości chrześcijan.

Cała akcja miała odbyć się przy całkowitej obojętności żołnierzy ONZ - czytamy na PCh24.pl.

Tutaj mężczyzna pokazuje, jak muzułmanie mordują chrześcijan:

https://www.youtube.com/watch?v=nNPPvKDMD4U

Biskup Juan Jose Aguirre podkreśla, że to kolejna już zbrodnia dokonana przez islamistów na chrześcijanach w Republice Środkowoafrykańskiej.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=5&v=7XVGaxhc6Xg

Przemoc wobec chrześcijan w Afryce potępił Papież Franciszek:

https://www.youtube.com/watch?v=76Fc1A2pq2s

http://niezlomni.com/dwaj-muzulmanie-wpadli-chrzescijanskiej-dzielnicy-pokojowych-zamiarow-zdazyli-uciec-wideo/

http://niezlomni.com/przesladowanie-chrzescijan-krajach-muzulmanskich-konsekwentnie-przemilczane-media/

Artykuł Takie zbrodnie świat zbywa milczeniem. Mrożąca krew w żyłach masakra chrześcijan – islamiści podrzynali im gardła [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Tomasz Lis nie ukrywał swojego niezadowolenia z wyboru Polski na niestałego członka Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Taki fakt nie współgra z narracją Newsweeka, czyli Polski izolowanej na arenie międzynarodowej. Postanowił więc zdeprecjonować to wydarzenie.

Polska jest jednym z niestałych członków Rady Bezpieczeństwa po raz szósty. Kadencja obejmuje lata 2018-19. Dzięki temu nasz kraj będzie współuczestniczył w podejmowaniu najważniejszych decyzji dotyczących pokoju i bezpieczeństwa na świecie.

Internauci drwiąco komentowali możliwą reakcję Lisa, na co on odpowiedział:

Nie zakrzyczę. To całkowicie pozbawione znaczenia. Kogo tam ostatnio mieliśmy? Senegal? Etiopia? Boliwia? No to epokowy sukces

- kpił.

Kolejny tweet był utrzymany w tym samym tonie:

Wielka satysfakcja i radość z wygrania wyścigu, w którym nikt oprócz nas nie startował

Porównał także obecne osiągnięcie do czasów PRL:

W PRL byliśmy niestałym członkiem ze 4 razy. Bardzo to nam pomogło.😉A że PIS z tego pseudosukcesu bedzie robiło tryumf? Who cares? Za PRL ostatni raz Polska była niestałym członkiem w czasie stanu wojennego. Władze PRL głosiły, że to sukces, wzmacniający naszą pozycję

Jednak narracja Lisa nie współgrała ze słowami Grzegorza Schetyny, który próbował zdyskontować sukces rządu.

A więc powtórka z PRL czy sukces Platformy - przeciwnicy obecnego rządu mogą wybierać...

Internauci prześmiewczo komentowali wybór Polski i reakcje mediów:

#BREAKING
Dramat w redakcji Faktów. Nie wiedzą jak przedstawić dzisiejszy szczyt ONZ jako porażkę Polski.

— Piotr Lis (@Piotr_Lis_) 2 czerwca 2017

Artykuł Tomasz Lis próbował ośmieszyć wybór Polski do Rady Bezpieczeństwa ONZ. Nie przewidział tego, co napisze Grzegorz Schetyna pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

20 marca zmarł David Rockefeller, miliarder i globalista, który walczył z religią i wzywał do zmniejszenia ludności świata.

O tym, kim był opowiadał zmarły finansista i jak oddziaływał na świat, opowiada dr Paweł Zyzak. Warto również obejrzeć drugi film, w którym David Rockefeller opowiada o planach stworzenia rządu światowego i o tym, jak powinien być ukształtowany świat.

https://www.youtube.com/watch?v=ZIwjxDAQWaA&feature=youtu.be

https://www.youtube.com/watch?v=n3tBrdCTBDw&feature=youtu.be

Artykuł Rockefeller opowiada, jak musi być sprawowana kontrola ludzkości. Wyjaśnia, jak powinien być ukształtowany świat [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W Parlamencie Europejskim z inicjatywy Anny Fotygi odbyła się projekcja filmu „Insha Allah. Krew męczenników”.

W wydarzeniu zorganizowanym przez Annę Fotygę wzięli udział autorzy filmu Witold Gadowski i Maciej Grabysa, europoseł Lars Adaktusson, Stehane Duté przedstawiciel organizacji pozarządowej CitizenGo, Arkadiusz Maciej z Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego Młodzi Światu, szwedzki dziennikarz Nuri Kino, specjalizujący się w tematyce mniejszości na Bliskim Wschodzie, jak również europosłowie, pracownicy instytucji unijnych i przedstawiciele Polonii.

Projekcję filmu poprzedziła dyskusja, którą rozpoczął europoseł Lars Adaktusson. Podkreślił on, że obrona praw chrześcijan jest zadaniem trudnym i niepopularnym. „Ochrona chrześcijan nigdy nie była sprawą łatwą. Gdy w 2011 r. Al Kaida zaatakowała koptyjski kościół w Egipcie urzędnicy KE odpowiedzialni za sprawy międzynarodowe dołożyli wszelkich starań, by uniknąć odwołania do chrześcijańskiego wyznania ofiar. Dopiero po gorącej debacie i intensywnych naciskach politycznych ze strony ministrów spraw zagranicznych niektórych krajów członkowskich w tekście pojawiło się określenie „koptyjski”. Trzy lata później, gdy podnosiłem sprawę prześladowania chrześcijan w Iraku i Syrii, które może skutkować śmiercią wszystkich chrześcijan na tym obszarze, w odpowiedzi spotykałem się z obojętnością, odrzuceniem. Kwestionowano fakty, a mnie oskarżano o mobilizowanie Europy do nowej krucjaty przeciwko muzułmanom” - mówił europoseł. „Wolny świat musi chronić ofiary prześladowania na tle religijnym. Bezpieczeństwo chrześcijan musi znaleźć się na agendzie ONZ” - apelował Adaktusson. Europoseł przypomniał, że mijają 4 miesiące odkąd Parlament Europejski uznał, że tzw. Państwo Islamskie dokonuje ludobójstwa na chrześcijanach i innych mniejszościach religijnych. Od tamtej pory także m.in. amerykański Kongres i brytyjska Izba Gmin uznały działania ISIS wobec mniejszości religijnych za ludobójstwo.

Witold Gadowski podkreślił, że wszystkie tezy, które on i pozostali autorzy filmu „Insha Allah. Krew męczenników” postawili na początku jego powstawania, uległy modyfikacji. „Na początku chcieliśmy pokazać ciężki los chrześcijan m.in. w północnej Syrii, ale później zaczęło się to rozrastać, zmieniać. Weszliśmy w skomplikowaną rzeczywistość narodu kurdyjskiego, zetknęliśmy się z cichą, zapomnianą tragedią Jazydów. Film stał się obrazem o ofiarach totalitarnie pojmowanej religii” - mówił Gadowski. „Religii, która stała się ideologią usprawiedliwiającą wszystko to, co można zrobić ludziom złego” – dodał. Dziennikarz zaznaczył, że nie przez przypadek dużo miejsca w filmie poświęcono sytuacji chrześcijan na Bliskim Wschodzie, ponieważ nawet statystyczne dane mówią, iż co 5 minut ginie na świecie chrześcijanin, a chrześcijaństwo jest dzisiaj najbardziej prześladowaną religią świata. Gadowski przestrzegał, że chrześcijanie znikają z Bliskiego Wschodu, „(...) a jeżeli oni znikną z Bliskiego Wschodu, to stracimy my - chrześcijanie europejscy - nasze korzenie”. Pointą filmu jest obraz Polaka, który walczył w oddziałach dżihadystycznych w Syrii. „Chcieliśmy pokazać, że nie ma kraju w Europie, który byłby bezpieczny - to nie tylko problem Europy Zachodniej. To problem Polski, problem nas wszystkich” - podsumował Gadowski.

Maciej Grabysa, współautor filmu, zaznacza, że choć pierwotnym celem realizacji filmu było zwrócenie uwagi na dramatyczny los irackich chrześcijan i Jazydów, to w trakcie jego powstawania przerodził się on w swoisty portret ISIS widziany oczami jego ofiar i tych, którzy walczą przeciwko niemu, niekoniecznie chrześcijan. „Spotkaliśmy tak wiele świadków, ludzi cierpiących z rąk Państwa Islamskiego i walczących z nim. To była pierwsza próba ukazania ISIS z punktu widzenia jego ofiar, ale także np. Peszmergów i syryjskiej opozycji” - mówił Grabysa.

Następnie głos zabrał przedstawiciel organizacji CitizenGo, Stephan Dute, który zaapelował o wywieranie nacisku na ONZ, by ta również uznała ludobójstwo dokonywane na chrześcijanach na Bliskim Wschodzie przez tzw. Państwo Islamskie. „Czemu ONZ do tej pory nie uznała tego ludobójstwem przeciw chrześcijanom i mniejszościom religijnym? Gdzie są tzw. obrońcy praw człowieka?” – pytał francuski działacz, wskazując, że informacja o uznaniu aktów przemocy wobec chrześcijan ludobójstwem przez UE czy USA nie została opisana szeroko we francuskich mediach.

Anna Fotyga zwróciła uwagę na znaczenie propagandy Daesh zarówno w odniesieniu do sąsiadów jak i do państw demokratycznych. „W tym filmie wspomniano o działaniach propagandowych Daesh, określanych w instytucjach UE jako Stratcom. Stanowi to już broń przeciwko demokratycznemu światu” - mówiła europosłanka PiS.

Zdaniem Witolda Gadowskiego Państwo Islamskie znakomicie wykorzystuje media społecznościowe - tam umieszcza swoje treści werbunkowe i one działają. „Do ISIS płyną mężczyźni i kobiety. Państwo Islamskie jest prezentowane jako jedyna wyspa prawdziwych wartości w świecie. Każdy meczet, w którym wykłada agresywny imam, jest miejscem propagandy ISIS a przynajmniej islamizmu podejmowanego jako ideologia. Dopóki Europa nie zwróci uwagi na to, że imamowie prowadzą propagandę w meczetach, dopóty będzie ona niepowstrzymana” - wskazywał dziennikarz.

Jednym z prelegentów był także wybitny szwedzki dziennikarz Nuri Kino. Podkreślił on, że dziś nie jest łatwo wskazywać chrześcijan czy jazydów jako ofiary, bo można zostać nazwanym islamofobem. „Ale nie oto tu chodzi - tu chodzi o fakty. Jako dziennikarze śledczy pracujemy na faktach. Ludzie w Iraku i Syrii są prześladowani na tle etnicznym i religijnym i to jest fakt” - powiedział Kino. Wspominał, że już w 2004 roku w jego ręce trafił pierwszy film, na którym przetrzymywany przez islamskich terrorystów chrześcijanin błagał o życie. Wówczas zaczęła się także fala prześladowań chrześcijan w tym kraju - brutalne morderstwa, palenie kościołów, masowe egzekucje z wykorzystaniem najokrutniejszych technik. „Mówiliśmy, że to samo wydarzy się w Syrii - nie słuchano nas. Nie stajemy w obronie najsłabszych - czy to jest przesłanie, jakie chcemy wysyłać światu?” - pytał Nuri Kuno.

„Parlament Europejski w swojej rezolucji z 4 lutego 2016 r. uznał zbrodnie popełnianie przez islamistów na Bliskim Wschodzie przeciwko chrześcijanom i innym mniejszościom, za zbrodnie przeciwko ludzkości. Kwestia ta wymaga ciągłego przypominania na wielu demokratycznych forach świata” – ocenia Anna Fotyga, organizatorka konferencji. „Wszyscy paneliści zgodzili się, że powszechne uznanie ludobójstwa chrześcijan napotyka ciągle na trudne do wytłumaczenia bariery. Współpraca ponad podziałami politycznymi i narodowymi, tak jak dzisiaj mamy okazję dyskutować na tym panelu, jest najbardziej efektywną formą obrony chrześcijaństwa. Udowodniliśmy to w czasie prac nad rezolucją. Wciąż potrzebne są jednak wzmożone wysiłki posłów i wysokich przedstawicieli Unii Europejskiej na rzecz wsparcia chrześcijan w potrzebie , w tym uwolnienia Asi Bibi” – uważa Anna Fotyga.

Pod dyskusji odbyła się projekcja filmu „Insha Allah. Krew męczenników”. Jest to pierwszy polski film o tzw. Państwie Islamskim, widziany oczami jego ofiar i tych, którzy walczą przeciwko niemu. Okrucieństwo tzw. Państwa Islamskiego ukazane jest przez pryzmat ludzi żyjących w Mosulu, Niniwie i Rakce, nieformalnej stolicy ISIS. Źródłem istotnych informacji w filmie są generałowie Peszmergów i Wolnej Armii Syrii, a także dziennikarze i analitycy specjalizujących się w tematyce Bliskiego Wschodu i terroryzmu, tacy jak Nuri Kino. Film jest próbą przedstawienia struktury i fenomenu tzw. Państwa Islamskiego, autorzy stawiają pytanie o cel jego istnienia.

Zapis konferencji, autorstwa Andrzeja Warchałowskiego, producenta telewizyjnego i dziennikarza opozycji demokratycznej w PRL, dostępny jest poniżej (polskie tłumaczenie od 4 min.)

Artykuł Jeżeli chrześcijanie znikną z Bliskiego Wschodu, europejscy chrześcijanie stracą korzenie swojej wiary pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł Tak komuniści zacierali ślady. Masowa akcja niszczenia dokumentów – nikt nie reagował… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_937" align="alignleft" width="597"] Biskup Stanisław Kostka-Łukomski[/caption]

Nie wiem, jak potoczyłyby się losy Kościoła katolickiego w Polsce, gdyby nie zagadkowa śmierć bp. Stanisława Kostki Łukomskiego. Nie wiem, czy jego hipotetyczne prymasostwo mogłoby ocalić Kościół w Polsce w taki sposób, w jaki on sam ocalił przed zniszczeniem zaminowaną już przez Niemców łomżyńską katedrę.

Październik to miesiąc, w którym zawsze silnie nurtują mnie pytania dotyczące zmian, jakie zaszły w łonie Kościoła katolickiego w Polsce po roku 1945. Dlaczego właśnie w październiku? Bo w karty tego miesiąca na stałe wpisała się na wskroś tajemnicza śmierć polskiego biskupa, śmierć, która do dziś waży na losach Polski i Kościoła, śmierć, o którą nikt się nie głośno upomina.

[caption id="attachment_938" align="alignleft" width="411"] Pogrzeb prymasa Augusta Hlonda[/caption]

26 października 1948 r. ceremoniom pogrzebowym Prymasa Augusta Hlonda przewodniczył powszechnie uznawany za jego następcę biskup łomżyński Stanisław Kostka Łukomski, sekretarz Episkopatu Polski. Nikt wówczas nie podejrzewał, że dwa dni później umrze on w tym samym szpitalnym łóżku co dotychczasowy zwierzchnik polskiego Kościoła! Zaskakujące, nieprawdaż?

Ale po kolei. Nazajutrz po pogrzebie Prymasa Hlonda z Warszawy w kierunku Łomży wyruszył samochód, którym podróżowali: bp Stanisław Kostka Łukomski, ks. kanonik Henryk Kulbat oraz Aleksander Sokołowski, kierowca biskupa. Z nie do końca ustalonych przyczyn (nieoficjalna wersja mówi o podpiłowanej kierownicy) pojazd uderzył w drzewo rosnące tuż przy krawędzi szosy. Poszkodowanych opatrzono w szpitalu w Ostrowi Mazowieckiej.

Biskupa Łukomskiego odwieziono zaraz potem karetką do szpitala sióstr Elżbietanek w Warszawie (stukilometrowa podróż trwała aż cztery godziny!). Następnego dnia stan chorego nagle pogorszył się i biskup zmarł. Co ciekawe, kierowca biskupiego samochodu wkrótce zatrudnił się w strukturze Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego zajmującej się inwigilacją duchowieństwa. Zastanawia też fakt, że ks. Henryk Kulbat jakby „zapomniał” o całym zdarzeniu i nigdy publicznie nie wypowiedział się na jego temat, ani nie podniósł żądania wyjaśnienia wszystkich okoliczności śmierci biskupa! Co więcej, nie uczynił tego żaden inny oficjalny przedstawiciel Kościoła katolickiego, nawet po upadku tzw. komuny!

Kim był biskup Stanisław Kostka Łukomski i komu mogło ewentualnie zależeć na jego śmierci? Jako zwolennik Narodowej Demokracji, a także przyjaciel Romana Dmowskiego i gen. Józefa Hallera, nigdy nie uznał porządku, jaki zapanował w Polsce po zamachu majowym 1926 r., a podczas obu okupacji i po zakończeniu II wojny światowej wspierał konspiracyjne ugrupowania ruchu narodowego.

[quote]Polityczne sympatie i ortodoksyjna bezkompromisowość powodowały, że wciąż rosły szeregi jego wrogów. Było to szerokie spektrum: począwszy od przedwojennych wolnomyślicieli, socjalistów, lóż masońskich, piłsudczykowskiej sanacji, aż po utrwalaczy tzw. władzy ludowej. Ci ostatni przygotowywali biskupowi pokazowy proces sądowy, jednak jakość zebranych przeciw niemu „dowodów” była tak licha, że rozśmieszyła nawet stalinowskich prokuratorów. [/quote]

Czy to wówczas w białostockim Urzędzie Bezpieczeństwa podjęto decyzję fizycznego pozbycia się ks. Łukomskiego? A może rozkaz przyszedł z Warszawy? Brak jakiegokolwiek zainteresowania sprawą ze strony Instytutu Pamięci Narodowej uniemożliwia dziś uzyskanie odpowiedzi na te pytania.

[caption id="attachment_939" align="alignleft" width="300"] ksiądz Bronisław Dąbrowski[/caption]

Kłamstwem byłoby twierdzenie, że poglądy i postawa biskupa łomżyńskiego nie rodziły opozycji w samym Kościele. Wręcz przeciwnie. Posługując się modnym do niedawna dualizmem można by powiedzieć, że ks. Stanisław Łukomski reprezentował „narrację Niepokalanowa”, z którą konkurowała (dziś okazuje się, że czyniła to nadzwyczaj skutecznie) „narracja Lasek”. Tę pierwszą powszechnie określa się mianem Kościoła integrystycznego, a drugą otwartego.

Było też coś dodatkowego, coś, co dodawało pikanterii stosunkom biskupa łomżyńskiego ze środowiskami „Kościoła otwartego”: przed- i powojenne bezpodstawne zarzucanie mu antysemityzmu. Twórcy i współpracownicy ośrodka w Laskach to w dużej mierze prozelici (jak np. Zofia Landy, krewna bp. Bronisława Dembowskiego - kapelana Lasek, uczestnika spisku w Magdalence), stąd resentymenty o charakterze narodowościowym i ekumenicznym miały wymiar szczególny.

[quote]Mało kto wie, że to właśnie w kościele w Laskach odbyło się pierwsze w Polsce (10 stycznia 1962 r., a więc jeszcze przed obradami Soboru Watykańskiego II) nabożeństwo ekumeniczne zorganizowane przez ks. Bronisława Dembowskiego![/quote]

Równo rok temu nad tragiczną śmiercią bp. Łukomskiego pochylili się dziennikarze tygodnika "Uważam Rze", którzy wskazując na ubecką rękę sprawczą skwapliwie podważyli tezę o możliwości objęcia przez niego urzędu prymasowskiego. Argumenty podnieśli dwa. Po pierwsze, wytknęli mu zbyt zaawansowany wiek, choć wcale nie byłby on najstarszym dwudziestowiecznym prymasem-elektem (nota bene Jorge Mario Bergoglio objął tron papieski w 77 roku życia). Drugi argument był innej natury, choć równie schopenhauerowski: Dziś wiemy, że przed śmiercią wskazał on (Prymas Hlond) na swojego następcę młodego biskupa Stefana Wyszyńskiego z Lublina.

A co wiemy tak naprawdę? Niewiele. Oficjalna, a zarazem nieweryfikowalna wersja mówi o tym, że tę zaskakującą wolę Kardynał August Hlond przekazał na łożu śmierci swojemu sekretarzowi, ks. Antoniemu Baraniakowi. Nie było żadnych innych świadków tego niezwykle ważnego przecież zdarzenia, choć choremu prymasowi posługiwała spora grupa księży i zakonnic. Pius XII nie podważył przedstawionej mu wersji wydarzeń i godnością arcybiskupa gnieźnieńskiego obdarzył wychowanka Lasek, ks. bp. Stefana Wyszyńskiego.

[caption id="attachment_940" align="alignleft" width="211"] ks. bp Antoni Baraniak[/caption]

Ks. bp Antoni Baraniak to postać ciekawa choćby z tego względu, że jest jednym z tych hierarchów Kościoła, którzy pośmiertnie cieszą się niesłabnącą estymą środowisk lewicowych, z Gazetą Wyborczą na czele. Przez wielu nazywany był szarą eminencją Episkopatu, a przeze mnie Józefem Retingerem w sutannie, gdyż zewnętrznie i z racji charakteru swojej służby jako żywo przypominał sekretarza gen. Władysława Sikorskiego.

Karierę rozpoczął bardzo szybko, bo już w wieku 29 lat został osobistym sekretarzem prymasa Augusta Hlonda, a później w wyżej naszkicowanych okolicznościach nowego prymasa, kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wielu wskazywało go też jako najbliższego przyjaciela ks. bp. Karola Wojtyły. Za zgodą władz komunistycznych wszyscy trzej ( ks. ks. Wyszyński, Wojtyła i Baraniak) czynnie uczestniczyli w sesjach Soboru Watykańskiego II, a ks. Baraniak wpisał się w soborowe annały jako promotor ONZ-owskiej koncepcji zmiany kalendarza na 13-miesięczny.

Nie wiem, jak potoczyłyby się losy Kościoła katolickiego w Polsce, gdyby nie zagadkowa śmierć bp. Stanisława Kostki Łukomskiego. Nie wiem, czy jego hipotetyczne prymasostwo mogłoby ocalić Kościół w Polsce w taki sposób, w jaki on sam ocalił przed zniszczeniem zaminowaną już przez Niemców łomżyńską katedrę. Nie wiem także, czy ewentualni kontynuatorzy jego misji wykazaliby tyle samo niezłomności i hartu ducha.

[quote]Wiem jedno: wokół tej postaci od sześćdziesięciu pięciu lat panuje dziwna zmowa milczenia, a publiczne artykułowanie narzucających się pytań dotyczących okoliczności jej śmierci nie przysporzą mi sympatii w kręgach Kościoła posoborowego.[/quote]

Krzysztof Zagozda

Artykuł Śmierć, wokół której panuje zmowa milczenia od 65 lat. On mógł zmienić bieg historii… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.