Największym sukcesem oddziału Zdzisława Badochy ,,Żelaznego” był rajd z 19 maja 1946 roku, kiedy to poruszając się samochodami po terenie ówczesnych powiatów starogardzkiego i kościerzyńskiego, rozbrojono siedem posterunków milicji (w Kaliskach, Osiecznej, Osieku, Skórczu, Lubichowie, Zblewie i Starej Kiszewie) oraz zlikwidowano dwie placówki UB (Skórcz, Stara Kiszewa).

Podczas akcji zdobyto ponad dwadzieścia sztuk broni oraz kilka tysięcy sztuk amunicji. Rozstrzelano przy tym pięciu funkcjonariuszy UB, w tym oficera NKWD, sowieckiego doradcę Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kościerzynie, lejtnanta Piotra Szyniedzina. Akcja była na tyle spektakularna, że komunikat o niej nadało radio BBC, a mjr Szendzialarz odznaczył za nią „Żelaznego” sygnetem V Wileńskiej Brygady oraz przedstawił do odznaczenia Krzyżem Virtuti Militari V klasy.

źródło: Pamięć.pl

https://youtu.be/ybUdZdB62Y0

Artykuł 19 maja 1946 r. miała miejsce ,,majówka Żelaznego”. Akcja była tak spektakularna, że mimo komunistycznej cenzury poinformowała o niej brytyjska BBC (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Po aresztowaniu Zygmunt Szendzielarz ,,Łupaszko" trafił do więzienia na Rakowieckiej. Przebywał w nim dwa i pół roku. Komunistyczni kaci oprócz tortur wsadzili również go do karceru (o wielkości... 150 cm), gdzie spędził siedem dni.

Wraz z nim sądzeni byli ppłk Antoni Olechnowicz ps. "Pohorecki", kpt. Henryk Borowski ps. "Trzmiel", mjr Zygmunt Szendzielarz, ppor. Lucjan Minkiewicz ps. "Wiktor", Lidia Lwow ps. "Lala" i Wanda Minkiewicz ps. "Danka". Wszyscy oprócz kobiet otrzymali wyroki śmierci. Dowódca 5 Wileńskiej Brygady AK nie prosił o łaskę.  Sędzią-katem był Mieczysław Widaj, odpowiedzialny za skazanie na śmierć 106 żołnierzy podziemia niepodległościowego.

https://www.youtube.com/watch?v=da4E6ls4qRY

Wyprowadzany na egzekucję Łupaszko, jak relacjonował potem najmłodszy więzień z celi, o pseudonimie „Młodzik” - powiedział głośno: „Czołem, Panowie!”.

Wyrok wykonał Aleksander Drej (do końca życia pobierający, podobnie jak Widaj, emeryturę dla szczególnie zasłużonych) - mordując Szendzielarza strzałem w potylicę.

Ciało Szendzielarza zostało pochowane w tajemnicy w nieznanym przez lata miejscu. Wszystkich zakopano w jednym dole. Odnalezione zostało dopiero w 2013 roku. Uroczysty pogrzeb miał miejsce 24 kwietnia 2016 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Ostatnio odwiedziliśmy celę, w której ostatnie miesiące życie spędził bohater. Oto kilka fotografii.

źródło: własne / podziemiezbrojne.blox.pl

Artykuł Tak zginął ,,Łupaszko”. Nie prosił o łaskę. Jego oprawcy mieli się świetnie do końca swoich dni… [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Kolejne miejsce pamięci Żołnierzy Wyklętych w Gdańsku zostało zdewastowane. Niedawno na wizerunku majora Zygmunta Szendzielarz ps. "Łupaszka" na muralu we Wrzeszczu ktoś nabazgrał "morderca". Teraz wandale zaatakowali w innym miejscu.

Policjanci w piątek rano otrzymali wezwanie, że ktoś zniszczył tablicę przy pomniku Danuty "Inki" Siedzikówny, stojącym od 2015 roku na gdańskiej Oruni. Po przybyciu na miejsce funkcjonariusze stwierdzili, że tablica, która przedstawiała historię 18-letniej sanitariuszki Armii Krajowej zakatowanej w Gdańsku przez komunistyczne służby, została połamana.

W ustaleniu sprawców tego czynu może pomóc monitoring miejski, który, jak wynika z nieoficjalnych informacji, obejmuje teren pomnika.

Zniszczenie tablicy to kolejny akt wandalizmu w Gdańsku wymierzony w miejsca pamięci Żołnierzy Wyklętych. Niedawno nieschwytani jeszcze sprawcy wymazali mural we Wrzeszczu. Na fragmencie przedstawiającym majora Zygmunta Szendzielarza ps. "Łupaszka" ktoś napisał "morderca".

Po informacji o przywróceniu muralu do pierwotnego stanu opublikowanej przez gdański oddział IPN w komentarzach pojawiły się sugestie kolejnych aktów wandalizmu. Wygląda na to, że zniszczenie tablicy przy pomniku "Inki" to realizacja tych gróźb...

http://niezlomni.com/ipn-blyskawicznie-zareagowal-zniszczenie-muralu-zolnierzy-wykletych-wandale-zaatakuja-wpisem-o-usunieciu-napisu-pojawily-sie-grozby/

Artykuł Najpierw zniszczyli mural Żołnierzy Wyklętych, a teraz pomnik „Inki”. Wandale w Gdańsku spełnili swoje groźby. Policja ma nagrania pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Przez długie lata musieli milczeć. Dopiero od niedawna Żołnierze Wyklęci mogą bez obaw ujawnić prawdę o partyzanckiej walce z wrogiem po II wojnie światowej i metodach Urzędu Bezpieczeństwa. To wstrząsające świadectwa okrucieństwa stalinowskich służb.

Józef Wiesław Szymański, żołnierz "Łupaszki", w rozmowie z miesięcznikiem "Historia Do Rzeczy" wrócił wspomnieniami do czasu, gdy trafił do wiezienia w połowie 1948 roku.

Miałem 17 lat i pięć miesięcy, kiedy usłyszałem, że resztę życia spędzę w więzieniu. To było 21 sierpnia 1948 r. w Wojskowym Sądzie Rejonowym w Szczecinie. Gdyby złapali mnie pół roku później, po skończeniu 18. roku życia, to najprawdopodobniej dostałbym KS (karę śmierci). W śledztwie funkcjonariusze cały czas straszyli mnie, że dostanę „czapę”

- powiedział Szymański dla "Historia Do Rzeczy".

Żołnierz oddziału Łupaszki nie ukrywa, że funkcjonariusze UB byli bezwzględni, a sadystyczne działania sprawiały im satysfakcje.

Mój kat otwiera szafę i mówi do mnie z uśmiechem: "Wybierz sobie". A tam wiszą bykowce, pałki drewniane, gumowe...

- zdradził w wywiadzie.

Szymański nie ukrywa, że brał udział w dwóch egzekucjach. W rozmowie z "Historia Do Rzeczy" przypomniał tę trudniejszą.

Moją najtrudniejszą akcją w BOA była egzekucja pewnego wyjątkowo bezwzględnego ubeka i jego żony. To komunistyczne małżeństwo bardzo mocno dało się we znaki mieszkańcom Koszalina.To było w marcu 1948 r., tuż przed naszym aresztowaniem. Miejscem egzekucji była restauracja przy ul. Morskiej w Koszalinie. Ten ubek mieszkał w tym samym budynku, w którym była restauracja. Stał przy kontuarze ze swoją żoną, w środku było tylko kilka osób. Najwyraźniej czuł się bardzo pewnie, ponieważ początkowo myślał, że to jakieś żarty. Nas było trzech. Do ubeckiego małżeństwa podeszli moi starsi o rok, dwa lata koledzy: Zenon Łozicki i Edward Kosieradzki.Obaj zostali niespełna rok później zabici przez UB strzałami w tył głowy. Ja podczas tamtej egzekucji obstawiłem drzwi wejściowe i pilnowałem, żeby nikt nie wychodził z tego lokalu. Koledzy odczytali wyrok śmierci...

- wspominał Szymański.

więcej w Historii Do Rzeczy

Artykuł Wstrząsające wspomnienia żołnierza „Łupaszki”. „Mój kat otwiera szafę i mówi do mnie z uśmiechem…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Film "Kwatera Ł" to zapis pracy zespołu ekshumacyjnego odkrywającego prawdę o komunistycznych mordach w pierwszym dziesięcioleciu PRL- u (lata 1948 - 52). Ekipa młodych naukowców (archeologów, antropologów, lekarzy sądowych) w lecie 2012 r. na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie wydobywała z ziemi szczątki żołnierzy i działaczy podziemia antykomunistycznego w Polsce.

Wśród zamordowanych, w więzieniu na ul. Rakowieckiej, znajdują się najwięksi bohaterowie Polski: gen. August Emil Fieldorf "Nil", rotmistrz Witold Pilecki, major Hieronim Dekutowski "Zapora", major Zygmunt Szendzielarz "Łupaszka" i wielu innych.

Film ukazuje również, rodziny pomordowanych, które dzięki ekipie dr hab. Krzysztofa Szwagrzyka odzyskują nadzieję na znalezienie szczątków swoich najbliższych.

Artykuł Pod tymi grobami leżą Żołnierze Niezłomni. Jak rodziny odzyskują nadzieję na znalezienie szczątków swoich najbliższych [wideo] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.