Ta informacja brzmi nieprawdopodobnie. Jednak dr Karol Nawrocki, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, potwierdza. Otrzymało ono pozew od Pawła Machcewicza, poprzedniego dyrektora placówki, po zmianach, które wprowadził w Muzeum w Gdańsku. - Oznacza to, że postacie, które chcemy pokazać jak Rotmistrz Pilecki, jak Irena Sendlerowa, będą musiały po raz kolejny raz stanąć przed sądem i będziemy musieli bronić tego, żeby zwiedzający mogli ich widzieć. W mojej ocenie to rzecz niegodna - tłumaczył.
Przede wszystkim mogę powiedzieć o zmianach, które wprowadziliśmy. One determinują pozew Pawła Machcewicza. Co oznacza, że pozew jest skierowany przeciwko kierunkowi zmian w muzeum? To oznacza, że postacie, które my chcemy wyeksponować i pokazać, jak rotmistrz Witold Pilecki, jak Irena Sendlerowa, która symbolizuje Polaków pomagających Żydom w czasie II Wojny Światowej będą musieli tym razem przed niezależnym sądem polskim stanąć

- wyjaśniał w Telewizji Republika. Wcześniej postaci takie jak Irena Sendlerowa były w Muzeum II Wojny Światowej ukryta:

Pani Irena Sendlerowa była pokazana w Muzeum II Wojny Światowej wcześniej, ale może jeden na 200 zwiedzających ją mógł ujrzeć, bo była schowana w niedostępnym miejscu, ale z kolei nie da się nie zauważyć Jedwabnego

- podkreślił.

Postanowiliśmy wyeksponować Irenę Sendlerową i wszystkich sprawiedliwych wśród narodów świata. Jeśli komuś kierunek zmian nie odpowiada i nie chce dać szansy na poznanie zbrodni systemu komunistycznego i polskich sprawiedliwych, to bierze na siebie dużą odpowiedzialność

- stwierdził. Z kolei Tadeusz Płużański, prezes fundacji „Łączka” i szef publicystyki TVP Info, dodał:

Gościłem w Muzeum II Wojny Światowej i przeraziłem się stanem pierwotnym, który jest szczęśliwie zmieniany, ale to była wystawa uniwersalistyczna, że jest zło i dobro, które ze sobą walczy. Nie wiadomo w tym kontekście, czy Polska jest dobra, czy zła. Tam unosi się relatywizm. To jednak muzeum zbudowane za polskie fundusze i polskie doświadczenie powinno być tam pokazane, jako ofiary II wojny światowej, ale i doświadczenie heroiczne. Zabrakło takiej osoby jak Rotmistrz Pilecki. To niestety rzutuje na naszą percepcję historii

- podsumował, dodając, że podobna sytuacja ma miejsce w Auschwitz.

Tam nie ma polskiego doświadczenie, ci którzy tam przyjeżdżają nie widza dziedzictwa Rotmistrza Pileckiego. Z tego co słyszeliśmy dzieleni byli uczestnicy tego wydarzenia, na ofiary lepsze i gorsze, a do gorszych zaliczano polskich więźniów, jakaś afera z flagą, że nie można polskiej flagi wnieść na drzewcu. Myślę, że wokół tego muzeum wyrosło wiele patologii, podobnie jak w Muzeum II Wojny Światowej

https://www.youtube.com/watch?v=Hm0OkxOFKXs

Artykuł W końcu pokazali bohaterów: Irenę Sendlerową i Witolda Pileckiego. Dostali… pozew. ,,Przed sądem będziemy musieli bronić tego, żeby zwiedzający mogli ich widzieć” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

16 lutego 1893 r. w Brzezinach k. Łodzi urodził się Julian Grobelny (ps. „Trojan”, „Julek”, „Anarchista”), powstaniec śląski, działacz PPS, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Pierwszy przewodniczący Rady Pomocy Żydom „Żegota” (styczeń 1943-marzec 1944).

Postulował zdecydowane zwalczanie tzw. szmalcowników i szantażystów (chciał dla nich kary śmierci). Wraz z żoną Heleną ukrywał kilka osób narodowości żydowskiej. Przyczynił się do uwolnienia aresztowanej przez gestapo Ireny Sendlerowej. Od października 1944 r. (aż do śmierci w grudniu 1944 r.) starosta powiatowy w Mińsku Mazowieckim.

Irena Sendlerowa wspominała go:

We wspomnieniach zachowałam Juliana Grobelnego, jako wielkiego człowieka i patriotę. Szanował i zawsze niósł pomoc mniejszościom narodowym. Był niezmordowanie pracowity, wymagający najwięcej od siebie, a dopiero potem od podwładnych. Miał kryształowy charakter. Posiadał rzadko spotykaną cechę u ludzi na wysokich stanowiskach – działał w sprawach wielkich i ważnych, a jednocześnie liczył się dla niego każdy człowiek. Potrafił okazać zainteresowanie każdemu potrzebującemu. (…) Pracował bez wytchnienia całe dnie, a często i noce. Miał usposobienie bardzo pogodne, a jednocześnie dziwna moc jego wnętrza działała na otoczenie ogromnie uspokajająco. W jego towarzystwie, mimo ciągłego zagrożenia naokoło, mimo grozy, która była wszędzie, ta jego wewnętrzna siła działała tak, że każdy czuł się bezpiecznie

Artykuł 16 lutego 1893 r. urodził się pierwszy przewodniczący Rady Pomocy Żydom „Żegota”. Przyczynił się do uratowania Ireny Sendlerowej. Wydał bezwzględną wojnę szmalcownikom pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Irena Sendler - narażając życie, wyprowadziła z getta 2500 żydowskich dzieci. Ich nazwiska zapisała na bibułce i ukryła w butelce pod jabłonką

[quote]Lista Sendlerowej. Świat dowiedział się o niej późno. Za późno, by docenić i rozpatrzyć wniosek o przyznanie Pokojowej Nagrody Nobla. Skromna, uśmiechnięta, zawsze podkreślała, że sama nie zdołałaby uratować nikogo. Robiła to z innymi. Nie lubiła, gdy porównywano ją do Oskara Schindlera. On nie ryzykował życia, dając zatrudnienie Żydom. Ocalił ich, ale zarabiał też na ich pracy. Ona i dziesięcioro łączników codziennie narażali się na śmierć.[/quote]

– Była dla nas symbolem wszystkich osób, nieznanych nam z nazwiska, które uratowały nam życie

– mówi Krystyna Budnicka ze Stowarzyszenia Dzieci Holokaustu.

Wrażliwość po ojcu

Gdy wybuchła wojna, Irena Sendlerowa miała 28 lat i spore doświadczenie w pracy z ludźmi potrzebującymi. Tej wrażliwości uczył ją ojciec – lekarz Stanisław Krzyżanowski. W Otwocku pod Warszawą leczył głównie żydowską biedotę. Gdy miała siedem lat, ojciec zmarł na tyfus, którym zaraził się od pacjentów. Po nim "odziedziczyła" socjalistyczne poglądy i przekonanie, że każdemu człowiekowi w potrzebie, niezależnie od rasy, religii, przekonań politycznych trzeba pomóc.

Siłę charakteru pokazała już podczas studiów na Uniwersytecie Warszawskim, gdy protestowała przeciw gettu ławkowemu. W latach 30. pracowała w Ośrodku Opieki nad Matką i Dzieckiem, a potem w Wydziale Opieki Społecznej w Zarządzie Miasta Warszawy. Tam w Referacie Opieki nad Dzieckiem od początku wojny prowadziła działalność konspiracyjną. Dziesięcioosobową grupą kierował późniejszy pisarz Jan Dobraczyński.

Nazwiska pod jabłonką

[quote]Do jesieni 1940 r. grupa wbrew zakazom udzieliła pomocy materialnej 3 tys. Żydów. Po zamknięciu getta i zaostrzeniu kontroli wydziału, który jak cały zarząd miasta był nadzorowany przez Niemców, było to coraz trudniejsze. Ale Irena Sendlerowa z dokumentami pielęgniarki nadal wchodziła do getta. Wnosiła żywność, lekarstwa, pieniądze. I przemycała dzieci na stronę aryjską. Z fałszywymi papierami trafiały do kryjówek, rodzin, klasztorów. Po powstaniu Rady Pomocy Żydom Żegota Sendlerowa kontynuowała działalność jako kierowniczka Referatu Dziecięcego.[/quote]

W październiku 1942 r. została aresztowana przez gestapo. Torturowana na Pawiaku ("Do dziś mam "wizytówki" tych nadludzi na swoim ciele" – pisała wiele lat po wojnie), nie wydała nikogo. Jej nazwisko było już na liście rozstrzelanych, ale uniknęła śmierci dzięki przekupieniu przez Żegotę niemieckiego strażnika.

[quote]Odtąd personalia wszystkich wyprowadzonych z getta dzieci ukrywała w butelce, którą zakopywała pod jabłonką przy ul. Lekarskiej 9 w Warszawie. Na cieniutkich bibułkach notowała ich prawdziwe nazwiska, imiona, fałszywe personalia, zaszyfrowane adresy nowych rodzin. Po wojnie listę przekazała Adolfowi Bermanowi (bratu Jakuba, wysokiego działacza partyjnego), który był przewodniczącym Centralnego Komitetu Żydów w Polsce. Berman zabrał ją do Izraela. Nie wiadomo, co się z nią stało. Sendlerowa nie chciała, by listę opublikowano w Polsce, gdyż część uratowanych dzieci nie znała swojej prawdziwej tożsamości.[/quote]

Ocalone dzieci

– Żyje może kilkanaście osób w kraju i za granicą, które wiedzą, że to właśnie Irena Sendlerowa uratowała im życie. Miały z nią bliski kontakt

– mówi Krystyna Budnicka, która nie zna tożsamości tych, którzy jej pomogli.

– Wiele osób nie wiedziało, że to jej zawdzięczały życie. Nie wiadomo też, ile z tych dzieci przeżyło wojnę.

Przeżyła Elżbieta Ficowska, niegdyś przewodnicząca Stowarzyszenia Dzieci Holokaustu. Irenę Sendlerową nazywała trzecią matką. W odróżnieniu od pierwszej żydowskiej, która dała jej życie, drugiej polskiej, która dała miłość, trzecia – uratowała jej życie. Wśród ocalonych przez Sendlerową jest także literaturoznawca prof. Michał Głowiński.

[quote]Po wojnie Irena Sendlerowa była z powodu swojej konspiracyjnej działalności szykanowana. Dopiero w 1965 r. otrzymała medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Podobno przeciwny był Adolf Berman. Pół roku temu Żydówka Mirjam Boehm pisała w "Rz": "Wielu Żydów wciąż nie chce przyjąć do wiadomości zaangażowania Ireny Sendlerowej i jej współpracowników w akcję ratowania dzieci". Podkreślała, że dotąd historycy nie podjęli na temat jej działalności poważnych badań.[/quote]

Irena Sendlerowa została uhonorowana m.in. Orderem Orła Białego. Światowa Federacja Stowarzyszeń Dzieci Holokaustu zgłosiła ją do Pokojowej Nagrody Nobla.

Od ponad pięciu lat mieszkała w ośrodku pomocy prowadzonym przez ojców bonifratrów w Warszawie. Regularnie odwiedzały ją osoby ocalone z Holokaustu.

– Kiedy dwa miesiące temu, przed wyjazdem do Izraela, rozmawiałam z nią telefonicznie, była w pełni sił umysłowych – mówi Krystyna Budnicka.

Zmarła 12 maja 2008 r.

Ewa Czaczkowska, tekst ukazał się w Rzeczpospolitej

[caption id="attachment_9971" align="aligncenter" width="440"] źr. polskalokalna.pl[/caption]

Artykuł Świat poznał ją za późno, by otrzymała Nagrodę Nobla. Nie lubiła, gdy porównywano ją do Schindlera, który zarabiał na pracy Żydów. Codziennie narażała się na śmierć… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Anglojęzyczny profil This Explains That udostępnił nagranie poświęcone ,,niesamowitej historii Żegoty, która uratowała 50 tys. Żydów".

Klip spotkał się z niezwykle ciepłym przyjęciem. Ludzie w komentarzach okazywali dużo sympatii Polsce, a także przyznawali, że nigdy wcześniej nie słyszeli o historii. Nagranie opublikowane pod koniec stycznia obejrzało na tę chwilę 1,2 mln osób, post został udostępniony ponad 33 tys. razy.

Artykuł Świat poznaje prawdę, jak Polacy ratowali Żydów. To nagranie obejrzało już ponad milion osób [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Irena Sendler – narażając życie, wyprowadziła z getta 2500 żydowskich dzieci. Ale świat poznaje ją dopiero teraz. Serwis History Bites 8 września opublikował poniższe wideo, które zostało udostępnione już 145 tys. razy i widziało je blisko 4 mln osób na całym świecie.

Artykuł To nagranie przedstawiające polską bohaterkę – Irenę Sendlerową bije rekordy popularności za granicą pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Postać Zofii Kossak-Szczuckiej-Szatkowskiej jest niestety zapomniana. Nie pamięta się jej jako pisarki, a była świetną autorką, autorką takich powieści jak „Krzyżowcy”, „Pożoga”, „Z otchłani”, „Troja Północy” czy sagi rodu Kossaków, „Dziedzictwo”. Nie pamięta się jej również jako współtwórczyni „Żegoty”, jedynej organizacji w Europie ratującej Żydów!

Lewicowo-liberalny salon woli podkreślać zasługi Ireny Sendlerowej, których w żaden sposób nie da się porównać z zasługami autorki „Krzyżowców”. Ale przecież salon nie będzie przypominał o zasługach katolików.

Jadwiga Mrożek-Myszkowska pokazuje pisarkę przez pryzmat wspomnień osób, które się zetknęły z wnuczką Juliusza Kossaka, rodziny, bliskich, ale i osób obcych. Przedstawia wielowymiarowość tej postaci, niezwykle szerokie zainteresowania, której czasu starczało na wszystko, od prac domowych i gospodarskich (pisarka z mężem prowadziła przez dziesięć lat farmę w Kornwalii) po głębokie zainteresowanie historią, literaturą czy życiem społecznym.

Jadwiga Mrożek-Myszkowska, Zofia – matka – „Żegoty”. Wspomnienia o Zofii Kossak-Szatkowskiej, Wyd. A. Marszałek, Toruń.

Artykuł Zapomniana współtwórczyni jedynej organizacji w Europie ratującej Żydów pochodzi z serwisu Niezłomni.com.