20 maja 1944 roku w okolicy podlaskiego miasteczka Sarnaki, między Mężeninem a Klimczycami rozbił się testowany przez Niemców pocisk V-2. Dzięki uderzeniu w błotnisty brzeg Bugu nie eksplodował ani nawet nie doznał poważniejszych uszkodzeń. Bardzo szybko został przechwycony przez żołnierzy Armii Krajowej i zamaskowany trzciną. Niemcy zorganizowali zakrojone na szeroką skalę poszukiwania, jednak nie udało im się znaleźć dobrze ukrytej rakiety.

Pocisk został przez miejscowych konspiratorów rozebrany na części, ukryty, a następnie zbadany w tajnych laboratoriach AK w Warszawie. W badaniach brali udział m.in. prof. Janusz Groszkowski, prof. Marceli Struszyński i inż. Antoni Kocjan. Najważniejsze części rakiety oraz wyniki badań zabrane zostały do Wielkiej Brytanii w nocy z 25 na 26 lipca 1944 przez brytyjski samolot, który wylądował na terenie okupowanej Polski w pobliżu Tarnowa.

Władysław Łukasiuk „Młot”, znany później żołnierz podziemia niepodległościowego, dowodził wtedy konspiracyjną drużyną z Mężenina, wchodzącą w skład 8 kompanii, sformowanej na terenie IX Ośrodka Sarnaki-Górki w Obwodzie Siedlce AK. Jego pododdział brał udział w zabezpieczeniu i rozebraniu elementów „cudownej broni Hitlera”.

Przejęcie przez AK niemieckiej rakiety i dostarczenie jej Brytyjczykom pomogło im poprawić system obrony przed niemieckimi atakami rakietowymi pod koniec wojny.

źródło: IPN

http://niezlomni.com/czlowiek-ktory-wygral-ii-wojne-swiatowa-rocznica-jego-smierci-przeszla-niemal-niezauwazona-dlaczego-warto-pamietac-o-tym-zapomnianym-bohaterze/

Artykuł 20 maja 1944 r. żołnierze Armii Krajowej przechwycili „cudowną broń Hitlera” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Bitwa pod Wołyniem, znana także jako Bitwa nad Bugiem, miała miejsce 22 lipca 1018.

Po jednej stronie stanęły wojska późniejszego króla polskiego Bolesława Chrobrego, po drugiej: wojska Jarosława Mądrego (księcia kijowskiego).

Bitwa miała miejsce podczas słynnej wyprawy kijowskiej nad Bugiem, obecnie w tym miejscu znajduje się wieś Gródek.

W 1018 roku książę Bolesław zdecydował się zaatakować Ruś, której przewodził Jarosław Mądry. Swoją decyzję umotywował tym, że wcześniej Jarosław wygnał z Rusi zięcia Bolesława, Świętopełka, a także zaatakował (w 1017) polski Brześć.

Po zebraniu wojsk polskich, posiłków niemieckich, węgierskich i ruskich Chrobry w lipcu ruszył na wschód. Do spotkania z wrogimi wojskami doszło 22 lipca pod Wołyniem.

Siły obydwu stron były prawdopodobnie mniej więcej równe. Przeciwników rozdzielała rzeka Bug. Bolesław rozkazał więc wybudować mosty. W trakcie prac obydwa wojska nawzajem sobie urągały, wymieniając się słownymi inwektywami.

[quote]Ostatecznie  książę na czele swego wojska przeprawił się przez rzekę wpław, czym całkowicie zaskoczył wojska Jarosława, nieprzygotowane w tym momencie do boju. Zwycięstwo Chrobrego było zupełne.[/quote]

Zwycięstwo wołyńskie umożliwiło zdobycie Kijowa i osadzenie Świętopełka na tamtejszym tronie. Wygrana otworzyła też drogę Polakom do zdobycia dużych łupów na Rusi.

Jarosław, choć pobity, zdołał spalić jeden z grodów brata i przystąpił do zbierania nowych sił.

Wszystkich możliwości dawanych przez bitwę pod Wołyniem Bolesław ze Świętopełkiem nie wykorzystali, ponieważ nie przeprowadzili przeciwko Jarosławowi nowej kampanii, która definitywnie zlikwidowałaby niebezpieczeństwo dla rządów Świętopełka.

[quote]Walki wojów polskich pod Wołyniem zostały, po 1990 r., upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic, "WOŁYŃ NAD BUGIEM 22 VII 1018".[/quote]

Artykuł Wołyń nie musi kojarzyć się tylko z ludobójstwem. O spektakularnym zwycięstwie wojsk Bolesława Chrobrego podczas wyprawy kijowskiej pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Kurt Frowein, korespondent niemiecki:

Pod łopocącą na wietrze w rześki jesienny dzień flagą wojenną Rzeszy stali generałowie — niemiecki [Heinz Guderian] i sowiecki [Siemion Kriwoszein]. Owacje ludności zapowiadały [...] oddziały sowieckie. Potem słychać było zwielokrotniony chrzęst gąsienic i pojawił się pierwszy sowiecki czołg, obsypywany górą kwiatów. Niemiecka orkiestra wojskowa, która uplasowała się na wprost trybuny obok orkiestry sowieckiej, zaintonowała niemieckiego marsza. [...] Następnie niemiecki generał z upoważnienia Führera przekazał Sowietom w krótkich żołnierskich słowach miasto oraz twierdzę Brześć nad Bugiem. Obaj podali sobie dłonie. [...] Krótko pozdrowiliśmy w postawie zasadniczej Brześć nad Bugiem, zdobyty niemiecką bronią i przywrócony jego prawowitemu właścicielowi. [...]

[caption id="attachment_14794" align="aligncenter" width="648"] Spotkanie żołnierzy Wehrmachtu i Armii Czerwonej 20 września 1939 roku, na wschód od Brześcia, fot. Wikipedia[/caption]

Wszyscy, którzy otaczali rozległy plac, żołnierze wszelkich rodzajów broni i wszelkich stopni, przebyli kampanię polską od samego początku [...]. Dla nich uścisk dłoni z Brześcia nad Bugiem, którego byli świadkami, stał się symbolem przyjacielskiego spotkania dwóch narodów. Ów uścisk dłoni stwierdzał, że Niemcy i Rosja jednoczą się, aby wspólnie decydować o losach Europy Wschodniej.

Brześć nad Bugiem, 22 września

źródło: Paweł Piotr Wieczorkiewicz, Kampania 1939 roku, Warszawa 2001.

[caption id="attachment_14795" align="aligncenter" width="534"] Wspólna defilada wojsk Armii Czerwonej i Wehrmachtu w Brześciu nad Bugiem. Fot. NN, zbiory Ośrodka KARTA[/caption]

Artykuł „Niemcy i Rosja jednoczą się, aby wspólnie decydować o losach Europy Wschodniej”. Wspólna defilada dwóch okupantów w Brześciu w 1939 [foto] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.