17 lutego 1944: Armia Ludowa z Gestapo przejmuje archiwum AK: komuniści w walce z Armią Krajową posuwali się do kolaboracji z Gestapo. Dowodem jest zdradziecka akcja napadu na archiwum Polskiego Państwa Podziemnego w Warszawie.

Plan opracowali: współpracujący z Niemcami polski komunista i agent NKWD Bogusław Hrynkiewicz ps. "Alek" oraz odpowiedzialny za rozpracowywanie polskiego podziemia oficer gestapo Wolfgang Birkner. Akcje zaaprobował Marian Spychalski z Armii Ludowej, który utrzymywał stały kontakt z Hrynkiewiczem.

Hrynkiewicz oznajmił Spychalskiemu, że nawiązuje kontakt z niemiecką policją 'w celu rozszyfrowania tam odcinka roboty antykomunistycznej

- czytamy w książce ,,Tajne oblicze GL-AL., PPR. Dokumenty".

https://youtu.be/R4OZ67I5Wac

Artykuł 17 lutego 1944 r.: Armia Ludowa wspólnie z Gestapo przejmuje archiwum AK. ,,Sukces”, który odsłania prawdziwe oblicze komunistów pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Partyzancka Republika Pińczowska obejmowała obszar regionu pińczowskiego, rozciągała się na blisko 1000 km kw. liczącym obszarze od Pińczowa na północ, po Nowy Korczyn na wschodzie, Koszyce i Brzesko Nowe na południu, po Proszowice i Góry Miechowskie na zachodzie i dalej przez Lasy Sancygniowskie z powrotem do Pińczowa.

Nie jest przypadkiem, że Republika Pińczowska powstała na ziemi pińczowskiej, mającej wspaniałe tradycje niepodległościowe. Jej drogi i ścieżki przemierzali kosynierzy Kościuszki i partyzanci Langiewicza, w latach 1842 - 1846 rozwijał swą konspiracyjną działalność ksiądz Piotr Ściegienny rodem z Bilczy nad Nidą.

Na powstanie Republiki Pińczowskiej największy wpływ miały śmiałe wystąpienia zbrojne oddziałów i grup wypadowych GL (od jesieni 1942 roku), BCh (od wiosny 1943 roku) i AK (od jesieni 1943 r.). Szczególne nasilenie walki z okupantem w regionie pińczowskim nastąpiło wiosną i latem 1944 roku pod wpływem ofensywy wojsk sowieckich i polskich.

10 kwietnia 1944 roku oddział BCh Piotra Pawliny dokonał ataku na więzienie w Pińczowie. Oddziały AL.: Zygmunta Bieszczanina, Jana Trzaski, Antoniego Jańczaka i oddział BCh Józefa Maślanki, już w czerwcu i lipcu 1944 r. kontrolowały rejon lasów chroberskich. Oddziały Zygmunta Bieszczanina i Józefa Maślanki dokonywały wypadów w okolice Staszowa (leżącego blisko frontu), niepokoiły i rozbijały niemieckie kolumny wojskowe.

Około 20 lipca, gdy front oddalony był jeszcze od powiatu pińczowskiego o 100 km, poczucie zagrożenie Niemców było już tak duże, że zdecydowali się na ewakuację posterunków policji i urzędów. Fakt ten stał się bezpośrednim impulsem do powszechnego wystąpienia zbrojnego członków ruchu oporu.

Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku tylko na Lubelszczyźnie i w Republice Pińczowskiej powiewały swobodnie biało-czerwone flagi, a ludność cieszyła się pełną wolnością. Urzędy, poczta, kolej przeszły w ręce partyzantów. W północnej części Republiki opanowanej w większości przez oddziały Armii Ludowej, powstała Pińczowska Konspiracyjna Powiatowa Rada Narodowa na czele z Franciszkiem Kucybałą Komendantem Okręgu AL i zastępcą Piotrem Soją ze Stronnictwa Ludowego. Na południu, w Kazimierzy Wielkiej rozpoczął działalność Powiatowy Delegat Rządu RP na kraj ludowiec Józef Dąbkowski.

Dzisiaj, z perspektywy historycznej można powiedzieć, że Republika Pińczowska była partyzancką wolną ojczyzną. I choć utrzymała się tylko przez niecały miesiąc, miała wielką siłę oddziaływania.

źródło: Pinczow.pl

[caption id="attachment_11872" align="aligncenter" width="167"] Medal Za Zasługi Dla Republiki Pińczowskiej[/caption]

https://www.youtube.com/watch?v=hkkz4Mf07ew

Artykuł O zapomnianej… republice partyzanckiej, która miała wielką siłę oddziaływania. Latem 1944 roku na budynkach powiewały dumnie biało-czerwone flagi pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

4 maja minęła kolejna rocznica haniebnej akcji oddziału Armii Ludowej, który w 1944 roku wymordował żołnierzy Armii Krajowej w Owczarni na Lubelszczyźnie. Przez lata komuniści obwiniali akowców o zbrodnię.

Niespodziewający się żadnego zagrożenia żołnierze dowodzonego przez Mieczysława Zielińskiego, ps. "Moczar" oddziału 15. pułku piechoty Armii Krajowej oczekiwali 4 maja 1944 roku w Owczarni na zrzut. Wtedy ktoś zaczął do nich strzelać. Akowcy sądzili, że to Niemcy, ale po krótkiej wymianie ognia zarządzono przerwanie walk. Okazało się, że żołnierze AK zostali zaatakowani przez dowodzony przez Bolesława Kaźmieraka ps. "Cień" oddział Armii Ludowej, którzy także twierdzili, że wzięli drugą stronę za oddział niemiecki. Wydawało się, że całe zajście to zwykła pomyłka, ale...

Dowódca partyzantów komunistycznych "Cień" podszedł do dowódcy Armii Krajowej "Moczara" i w trakcie rozmowy, wyjaśniającej 'nieporozumienie', zastrzelił go, co było dla partyzantów Polskiej Partii Robotniczej znakiem do nowego otwarcia broni maszynowej. Osiemnasty naszych ludzi zginęło, ośmiu odniosło rany

- można było przeczytać w notatce sporządzonej przez akowców.

Bojówkarze Armii Ludowej po zamordowaniu większości żołnierzy oddziału AK zabrali broń, okradli zwłoki i dobili rannych, po czym odeszli z Owczarni.

https://www.youtube.com/watch?v=X0l44FsLhp4

Po tym zdarzeniu przez długie lata władze w PRL winą za całą sytuację obarczały akowców. Prowadzone po latach śledztwo Instytutu Pamięci Narodowej zostało umorzone z braku dostatecznych dowodów, braku świadków i długiego czasu, który minął od zbrodni. "Cień" zmarł w 1966 roku w Warszawie. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach...

https://www.youtube.com/watch?v=gJ6iBG_VSrI

Artykuł To nie było ,,nieporozumienie”. Oddział Armii Ludowej z zimną krwią wymordował żołnierzy Armii Krajowej. Dowódca zbrodniarzy został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Brygada Świętokrzyska NSZ  powstała 11 sierpnia 1944 r. Walczyła z komunistyczną partyzancką i oddziałami niemieckimi.

11 sierpnia 1944 r. rozkazem komendanta Okręgu V Kielce Narodowych Sił Zbrojnych, majora „Olgierda Mirskiego", została powołana większa grupa partyzancka pod nazwą Brygada Świętokrzyska. Była to jedyna utworzona przez dowództwo Narodowych Sił Zbrojnych koncentracja oddziałów akcji specjalnej NSZ, którą udało się przeprowadzić w 1944 r.

W skład Brygady weszły dwa pułki: 204 Pułk Piechoty Kieleckiej i 202 Pułk Piechoty Ziemi Sandomierskiej. Dowódcą Brygady został pułkownik Antoni Szacki, ps. „Bohun Dąbrowski". Brygada operowała głównie na terenach Kielecczyzny, w powiatach części zachodniej i południowej. Brygada Świętokrzyska prowadziła walkę z partyzantką komunistyczną (AL) i żołnierzami sowieckimi zrzucanymi na teren Polski, których uważała za wrogów numer 1. Podejmowano także starcia z Niemcami. Akcje te miały najczęściej charakter aprowizacyjny.

https://www.youtube.com/watch?v=lfA7mtkGFQs

Jednym z bardziej spektakularnych przedsięwzięć tego typu była akcja pod Kurzelowem, gdzie zdobyto na Niemcach znaczną ilość uzbrojenia. Drugim kierunkiem działalności Brygady było oczyszczanie terenu z band komunistycznych, oddziałów Armii Ludowej i partyzantów sowieckich. Najbardziej znaną akcją tego rodzaju była ta pod Rząbcem. W jej wyniku zginęło około osiemdziesięciu żołnierzy AL i członków partyzantki sowieckiej.

W wyniku ofensywy sowieckiej w styczniu 1945 r. Brygada Świętokrzyska ruszyła w swój słynny marsz na Zachód. Marsz ten był podzielony na kilka etapów. W jego końcowej fazie, w ostatnich dniach wojny, żołnierze Brygady Świętokrzyskiej dotarli do Holiszowa, gdzie wyzwolili żeński obóz koncentracyjny.

Ogłoszenie amnestii w 1947 r. zakończyło -- jak w wielu miejscach Polski -- działalność podziemia na dużą skalę. Na Kielecczyźnie pozostało w podziemiu kilka większych grup zbrojnych, których głównym celem było przetrwanie do momentu, gdy znów będzie można wystąpić zbrojnie i walczyć o wolną, niepodległą Polskę.

Hymn Brygady Świętokrzyskiej

1944

Brygada Świętokrzyska,  to  Polski przednia straż!

Brygada Świętokrzyska,  to  zbrojny hufiec nasz!

Ojczyźnie dar niesiemy ze krwi i naszych ran,

Jak jeden mąż staniemy,  bo  żołnierz  wielki  pan.

Hej, leć piosnko partyzancka,

Gwiazdo zaczętego dzieła!

Hej, pobudki zagraj  hasło

Tej, co nigdy nie zginęła!

Pociesz wszystkich,  co  w rozterce,

Obudź  tych,  co zadrzemali  -

Tym, co mają słabe serce,

Wykuj mocne  i twarde ze stali!

Tym, co mają słabe serce,

Wykuj mocne  i twarde jak stal!

https://www.youtube.com/watch?v=fTv8iF7B6kk

Artykuł Hymn Brygady Świętokrzyskiej NSZ w wykonaniu żołnierzy BŚ NSZ: „Tym, co mają słabe serce wykuj mocne i twarde jak stal!” [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_14648" align="alignright" width="640"] Tadeusz Bór-Komorowski[/caption]

Artykuł „Gdybyśmy zachowali się biernie, Warszawa nie uniknęłaby zniszczeń i strat”. Tak „Bór” tłumaczył decyzję o wywołaniu Powstania. Miał rację? pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Dzieje polskiego ruchu komunistycznego należą do najgłębiej zafałszowanych w całej historii Polski. Wynika to z wielu przyczyn i poza oczywistymi - ramami ideologicznymi PRL, w których przyszło uczyć się i funkcjonować pokoleniom historyków krajowych, a które nie pozwalały w tej kwestii na najmniejszy margines samodzielnych poglądów - warto nazwać i inne.

Idzie tu m.in. o swoiste ograniczenia dwóch najbardziej wpływowych i opiniotwórczych ośrodków myśli polskiej na Zachodzie. Dla Jana Nowaka-Jeziorańskiego i - co za tym idzie - Radia Wolna Europa, odnoszącego się do komunizmu wyłącznie z perspektywy taktycznej i grającego na erozję systemu, wszelcy odstępcy w rodzaju ppłk. Światły, płk. Romana Korneckiego czy przesławnej Aliny Grabowskiej byli na antenie stokroć bardziej pożądani niż najzajadlejsi antykomuniści i nie należało ich zniechęcać pluciem na ideowe credo.

Charakterystyczna była tu wypowiedź szefa Biura Paryskiego RWE Macieja Morawskiego, który w trakcie jednej z redakcyjnych dyskusji stwierdził, że ma

[quote]„najwyższy szacunek dla przedwojennych autentycznych lewicowców”, co spotkało się z aprobatą innych dyskutantów, w tym „kuriera z Warszawy”.[/quote]

Z nieco innych powodów z podobną tolerancją i pewnym szacunkiem do komunizmu, zapewne na zasadzie dziedzictwa tradycji ideowej lewicy sanacyjnej i „Wiadomości Literackich”, odnosił się Jerzy Giedroyć i jego otoczenie. Dodajmy do tego element bardziej współczesny, tak popularną do dziś we wpływowych kręgach „Gazety Wyborczej” filozofię „okrągłego stołu” i „grubej kreski”, polegającą na abolicji nie tylko dla przestępstw dokonanych za czasów Jaruzelskiego, ale i dawniejszych, bardziej krwawych, z czasów Bolesława Bieruta, „walki o władzę ludową”, a nawet okupacji.

Nie wzięła się ona bez powodu i...

[quote]trudno dziwić się, że fałszu „bohaterskiej tradycji Komunistycznej Partii Polski” z wszystkimi przystawkami i przybudówkami, a następnie jej bezpośredniej kontynuatorki - Polskiej Partii Robotniczej, nie są w stanie i nie chcą czynnie demaskować dzieci jej aktywistów: Ozjasza Szechtera, Bolesława Geberta czy Ferdynanda Habera… [Adam Michnik, Dawid Warszawski i Helena Łuczywo - tekst przypisu][/quote]

Na problem ten zwrócił uwagę apologeta i hagiograf PPR/AL, wyższy oficer bezpieki, mjr Ryszard Raps-Nazarewicz, który uwierzył, że nadanie aparatu i doświadczenia z pracy w organach wystarczy, by zostać historykiem. Jego zdaniem środowisko „Gazety”, właśnie z uwagi na owe powiązania („synowie i córki działaczy KPP”), powinno znacznie aktywniej angażować się w obronę pamięci swych przodków, a nie pozostawać wobec ich krytyki na pozycjach neutralnych lub nawet aprobatywnych”.

Paweł Wieczorkiewicz "Moscovia locuta causa finita… Polscy komuniści jako polityczne narzędzie Józefa Stalina", [w:] "Polska Partia Robotnicza, Gwardia Ludowa/Armia Ludowa na ziemiach polskich 1942-1944/1945", pod red. K. Kaczmarskiego, M. Krzysztofińskiego (IPN, Rzeszów 2013, s. 14-15)

Artykuł O tym, że za zafałszowany obraz komunizmu odpowiada również Radio Wolna Europa i środowisko Jerzego Giedroycia pochodzi z serwisu Niezłomni.com.