Nasi przodkowie w walce z korupcją i walką z biurokracji mieli więcej odwagi niż ci, którzy dokonywali transformacji ustrojowej po 1989 r.

Artykuł Tak wykorzeniano cywilizację turańską i bizantyjski kult biurokracji z Kongresówki. Gdzie nam do tej śmiałości w transformacji ustrojowej! pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, które powstało 7 lutego 1867 r. we Lwowie, było bez wątpienia najbogatszą i najbardziej wpływową organizacją II RP - pisze Damian Małecki.

Społeczeństwo polskie doceniło ponad 50 lat niestrudzonej pracy organicznej, organizacji wielkich i niezwykle inspirujących obchodów patriotycznych, imprez kulturalnych i sportowych. Doskonale zdawano sobie sprawę, że to dzięki tej trudnej pracy tysięcy Sokołów udało się w dużej mierze zachować polskość i w konsekwencji odzyskać niepodległość w 1918 r.

Ze swoja spuścizną w postaci powołania i organizacji Błękitnej Armii, zorganizowania Harcerstwa Polskiego, powszechnego udziału członków „Sokoła” w Powstaniu Wielkopolskim oraz powstaniach śląskich, a także zapoczątkowaniem polskiego sportu (któż jeszcze nie słyszał o strzelcu pierwszej bramki w historii polskiej piłki nożnej?) oraz przede wszystkim wychowaniem całych zastępów działaczy polskich, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” pozostaje organizacją, z którą nie może się równać żadna inna.

To właśnie do tej dumnej historii starają się nawiązywać współcześni działacze „Sokoła” - czytamy w artykule Damiana Małeckiego.

Źródło: Polona.pl

Artykuł „Czołem Ojczyźnie, szponem wrogowi!”. Unikalne zdjęcia „Sokoła” z 1906 r. [GALERIA] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Ta zima 1978/79 była wyjątkowo śnieżna. Od godzin nocnych z 29 na 30 grudnia rozpoczął się napływ mroźnej masy powietrza z północy, co spowodowało, że występujące wówczas opady deszczu zaczęły stopniowo przechodzić w opady śniegu z deszczem i śniegu oraz nasilać się. Towarzyszył im silny wiatr, powodujący szybkie tworzenie się zasp.

Rekordowo wysoką pokrywę śnieżną odnotowano: w Suwałkach (84 cm, 16 lutego), Łodzi (78 cm, 2 lutego), Warszawie (70 cm, 31 stycznia), Chojnicach (60 cm, 19 lutego), Szczecinie (53 cm, 19 lutego), Kole (46 cm, 26 lutego), Kielcach (39 cm, 2 lutego) i Poznaniu (29 cm, 20 lutego).

Od 1 stycznia 1979 roku cały kraj był już sparaliżowany przez zaspy i kilkunastostopniowy mróz. Z dniem 1 stycznia wojewoda gdański wprowadził na terenie województwa stan klęski żywiołowej. W kolejnych dniach wskutek zakłóceń w transporcie zaczęło brakować surowców energetycznych. Zamarznięte zwrotnice kolejowe i popękane w wyniku mrozów szyny spowodowały, że transporty węgla do elektrociepłowni docierały wyjątkowo rzadko, a rozmrażanie tych, które udało się dowieźć, było bardzo utrudnione. Do odśnieżania torów i dróg skierowano wojsko wyposażone w ciężki sprzęt (m.in. czołgi, które gąsienicami zrywały z dróg grubą warstwę zmrożonego i zbitego śniegu). W większości miast komunikacja miejska nie funkcjonowała lub działała w bardzo ograniczonym stopniu. Transport międzymiastowy również funkcjonował bardzo źle. Autobusy w niektórych okolicach jeździły w „tunelach” wykopanych w śniegu.

Ówczesny minister oświaty i wychowania Jerzy Kuberski podjął decyzję o wstrzymaniu powrotu z zimowisk dzieci i młodzieży. Duży mróz i zamarznięty grunt były także pośrednimi przyczynami wybuchu gazu w Rotundzie PKO w Warszawie w dniu 15 lutego 1979 roku.

https://youtu.be/N5KA3o6v9Js

[caption id="attachment_6788" align="aligncenter" width="604"] Zakorkowana ulica. Widoczne autobusy Jelcz PR110 i Jelcz 043, taksówka Fiat 125p i ciężarówka ZIŁ-130[/caption]

[caption id="attachment_6790" align="aligncenter" width="457"] Mieszkańcy odśnieżający chodnik.[/caption]

[caption id="attachment_6791" align="aligncenter" width="735"] Zima Stulecia. Tak wyglądała stolica 30 stycznia 1979 roku[/caption]

[caption id="attachment_6792" align="aligncenter" width="735"] Ciągnik Ursus C-330 z pługiem śnieżnym na ulicy Emilii Plater.[/caption]

[caption id="attachment_6793" align="aligncenter" width="735"] Zasypane samochody przy ul. Malczewskiego 48/50.[/caption]

[caption id="attachment_6794" align="aligncenter" width="735"] Samochody na zasypanej przez zamieć jezdni podczas Zimy Stulecia, 1979-01-30.[/caption]

[caption id="attachment_6795" align="aligncenter" width="735"] Przechodnie podczas zamieci śnieżnej.[/caption]

[caption id="attachment_6796" align="aligncenter" width="735"] Przechodnie przy przystanku linii 106 i 406 przy ulicy Królewskiej, zima 1979/1978.[/caption]

[caption id="attachment_6797" align="aligncenter" width="735"] Odśnieżanie chodnika przy ul. Modzelewskiego.[/caption]

[caption id="attachment_6798" align="aligncenter" width="735"] Mężczyźni pchają samochód Volkswagen Garbus na warszawskim parkingu podczas Zimy Stulecia[/caption]

[caption id="attachment_6799" align="aligncenter" width="735"] Mężczyzna z termosem na warszawskiej ulicy podczas Zimy Stulecia[/caption]

[caption id="attachment_6800" align="aligncenter" width="735"] Mężczyzna z szuflą w trakcie odśnieżania podczas Zimy Stulecia[/caption]

źródło: Wikipedia

Artykuł Tak wyglądała zima stulecia w Polsce. Autobusy w niektórych okolicach jeździły w „tunelach” wykopanych w śniegu [WIDEO+FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W 60 rocznicę węgierskiego powstania na jednym ze skwerów w centrum Budapesztu stanęła węgiersko-polsko wystawa.

Celem wystawy jest przybliżenie wypadków z 1956 roku w Polsce i na Węgrzech oraz ukazanie uniwersalnego dążenia do wolności ludzi żyjących w systemie komunistycznym.

Wystawa „1956: Polska – Węgry. Historia i pamięć” została przygotowywana równolegle w wersji polsko-angielskiej (na potrzeby prezentacji w Polsce) i w węgiersko-angielskiej (na potrzeby prezentacji na Węgrzech). Jest jednym w z elementów wspólnych działań Instytutu Pamięci Narodowej, Komitetu Pamięci Narodowej i Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie, realizowanych w związku z przypadającą w tym roku 60. rocznicą wydarzeń 1956 roku w Polsce i na Węgrzech.

Główny przekaz podporządkowany jest idei walki o wolność i prawdę oraz solidarności między narodem polskim i węgierskim, niezależnej od dekretowanej odgórnie przyjaźni. Celem jest przybliżenie wypadków z 1956 roku w Polsce i na Węgrzech oraz ukazanie uniwersalnego dążenia do wolności ludzi żyjących w systemie komunistycznym. Jest to również okazja do pokazania losów dwóch narodów, które, mimo różnej historii w czasie II wojny światowej, znalazły się po tej samej stronie żelaznej kurtyny, oraz losów ludzi, którzy mimo trudnej sytuacji umieli walczyć o wolność, nieść sobie wzajemnie pomoc i dawać wsparcie. Równolegle w przekazie jest akcentowany polski wymiar roku 1956.

http://warszawa.ipn.gov.pl/waw/aktualnosci/36411,Oprowadzanie-po-wystawie-plenerowej-1956-Polska-Wegry-Historia-i-Pamiec-polaczon.html

Wspomnienia gen. Lajosa Martona, uczestnika węgierskiego powstania 1956 r. przeczytasz TUTAJ.

„Naprzód chłopcy z Budy! Naprzód chłopcy z Pesztu! Naprzód wszyscy, których Ojczyzna wzywa” [WIDEO]

Fot. Niezlomni.com

Artykuł „1956 Polska – Węgry. Historia i Pamięć”. Wystawa węgierskiego i polskiego IPN w Budapeszcie [FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Nadesłał Ja Ro

Artykuł Szlakiem Brygady Świętokrzyskiej NSZ. Dawniej i dziś [foto] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Pilots from No. 303 ("Kościuszko") Polish Fighter Squadron with one of their Mk II Spitfires, resting from the strain of heavy fighting during the 'Battle of Britain' in the late summer of 1940

(from left): Sgt Kustrzynski, Sgt Popek, Sgt Szlagowski, F/O Feric, P/O Daszewski and F/O Zumbach.

Kustrzynski, Szlagowski and Zumbach survived the war.

Daszewski was killed in action in 1942.
Feric and Popek both died in active service, 1942 and 1944 respectively.

During the 'Battle of Britain', between August 30th and October 11th, No. 303 Squadron tallied 126 enemy aircraft destroyed, 13 probably destroyed and 9 damaged.

Artykuł Dywizjon 303 na kolorowej fotografii pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_24200" align="aligncenter" width="576"] Litografia, XIX w.[/caption]

[caption id="attachment_24198" align="aligncenter" width="1024"] Początek XX wieku[/caption]

[caption id="attachment_24199" align="aligncenter" width="672"] Początek XX w.[/caption]

Artykuł Zamek Książąt Mazowieckich, dawniej i dziś [foto] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł „Polska Brygada w pełnym uzbrojeniu, licząca około 1600 ludzi, kwaterująca 20 km od granicy niemieckiej, ignoruje władze czeskie”. Tajne dokumenty USA o Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_22334" align="alignright" width="441"] Drążenie tunelu metra. 1956 rok.[/caption]

Pierwszą uchwałę o wybudowaniu metra w Warszawie podjęto jeszcze W 1925 roku. W 1927 r. zatwierdzono plany i rozpoczęto badania geologiczne. Niestety, wielki kryzys lat 30. spowodował wstrzymanie prac. Dopiero w 1938 r. dzięki inicjatywie prezydenta Stefana Starzyńskiego ruszono z budową, którą przerwał wybuch II wojny światowej. Na serio do pomysłu powrócono w 1950 r.

14 listopada 1950 roku Prezydium rządu podjęło uchwałę o wybudowaniu w Warszawie do 1956 r. linii metra.. Metro głębokie miało być wybudowane 20-50 metrów pod ziemią i być połączone z linią kolejową. Powstało Przedsiębiorstwo „Metroprojekt”, opracowujące aktualne potrzeby komunikacyjne miasta, oraz powstał Zarząd Budowy Metra.

Planowano, że do końca 1965 r. zbudowane zostaną 3 linie: Młociny-Służewiec, Żerań-Dw.Wileński i na zachód przez Wisłę do pl. Narutowicza oraz krótka linia pl. Trzech Krzyży – Wola. Łączna długość miała wynosić 36 km. Początkowo planowano zbudować do 1956 r. 11 km tuneli oraz 10 stacji, a metro miało przewozić pół miliona osób dziennie. Przy stacji obok ul. Próżnej miało się znajdować odgałęzienie prowadzące na drugą stronę rzeki. Odcinek metra przypominał kształtem literę „Y”.

Ze względów polityczno-militarnych prace zaczęto po praskiej stronie Wisły. Tunel miał przechodzić głęboko pod rzeką i być dostosowany do ewentualnego ruchu ciężkich wagonów kolejowych po torach metra. Metro głębokie miało też pełnić rolę schronu, podobnie jak metro londyńskie czy metro moskiewskie podczas II wojny światowej.

[caption id="attachment_22335" align="alignleft" width="480"] Próbne wiercenia gruntu na rogu ulic Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej, rok 1939.[/caption]

Budowę rozpoczęto w 1951 r., ale ze względu na utrudnienia geologiczne (m.in. kurzawkę) i rosnące koszty w 1953 r. ograniczono budowę do odcinka doświadczalnego. Dla potrzeb budowy zbudowano biurowiec na rogu ul. Marszałkowskiej i Wilczej, trzy bazy materiałowo-sprzętowe oraz hotele dla załóg. Wybudowano 17 szybów, z których drążono podszybia, budowano podziemne chodniki i komory. Szyby nie były bezpośrednio położone na planowanej trasie metra. Na terenie Targówka Przemysłowego planowano zlokalizować elektrowozownię (zajezdnię) dla składów metra. 1 listopada 1953 r. Rada Ministrów wydała uchwałę o przerwaniu robót.

[caption id="attachment_22336" align="alignleft" width="735"] Robotnicy na budowie podziemnego tunelu metra warszawskiego, rok 1956.[/caption]

[caption id="attachment_22337" align="alignleft" width="735"] Robotnicy na budowie podziemnego tunelu metra warszawskiego, rok 1956.[/caption]

[caption id="attachment_22338" align="alignleft" width="735"] Robotnicy na budowie sztolni metra warszawskiego, rok 1956.[/caption]

[caption id="attachment_22339" align="alignleft" width="735"] Robotnicy przy wyjściu z wnętrza kesonu na budowie metra warszawskiego, 1956.[/caption]

[caption id="attachment_22340" align="alignleft" width="735"] Śluzowy przy radiotelefonie na budowie metra warszawskiego, 1956[/caption]

[caption id="attachment_22341" align="aligncenter" width="735"] Tablica kontrolno-informacyjna komory śluzowej na terenie budowy metra warszawskiego, 1956[/caption]

W latach 1954-1957 prace prowadzono tylko na Targówku. W okolicach ulic Radzymińskiej, Szwedzkiej i Naczelnikowskiej wybudowano komorę rozjazdową (kubatura ok. 7000 m³) oraz tunel szlakowy o średnicy 6 m i długości 1270 m. W tym miejscu zaprojektowano stację techniczno-postojową metra. Na terenie jeszcze niedawno należącym do Centralnych Piwnic Win Importowanych przy ul. Mieszka I, tunel metra wychodzi na powierzchnię. Po definitywnym zamknięciu robót w 1957 r. część tunelu przeznaczono na leżakownię win importowanych, a resztę podziemnych obiektów zabezpieczono i zalano wodą gruntową. Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk wstrzymał jakiekolwiek publikacje o metrze i nałożył zapis cenzuralny. Obecnie tereny metra głębokiego – szyb oraz tunel znajdują się pod Centrum Handlowym „Wileńska”. W sumie wybudowano szyby o kubaturze 32 000m³, komory o kubaturze 11 000m³ i tunele o kubaturze 8 900m³.

źródło: Fust.pl

[caption id="attachment_22342" align="aligncenter" width="600"] Próbne wiercenia na Pl. Wilsona pod budowę metra, rok 1939.[/caption]

[caption id="attachment_22343" align="aligncenter" width="735"] Wózki do wywożenia urobku i transportu materiałów budowlanych na budowie metra warszawskiego, rok 1956.[/caption]

Artykuł Tak wyglądały początki polskiego metra. Pomysł narodził się w 1925 roku, do 1956 r. metro miało być gotowe, a do 1965 r. planowano stworzyć trzy linie. Archiwalne zdjęcia z budowy [foto] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.