Kazimierz Wybranowski to pseudonim literacki Romana Dmowskiego, głównego ideologa Narodowej Demokracji, twórcy Obozu Wielkiej Polski (1926) i Stronnictwa Narodowego (1928). Jego Myśli nowoczesnego Polaka (1903) uważane są za tekst fundamentalny dla narodowej orientacji politycznej. On sam - za czołową postać tego nurtu. Dmowski był wobec polskiej tradycji krytyczny. Wskazywał na jałowość mitologii powstańczej, na szkodliwość czynów zbrojnych z góry skazanych na przegraną. Jego wizja narodu była pod wieloma względami bliska koncepcji społeczeństwa obywatelskiego: Polacy mają walczyć o niepodległość poprzez rozszerzanie obszarów wolności, zakładanie związków i stowarzyszeń, szerzenie oświaty - zwłaszcza wśród ludu. Dążył do tego, by „wprowadzić lud do narodu” - do narodu, który przez stulecia był przede wszystkim szlachecki.

Istnieje pogląd, że to inspirowana w dużej mierze przez Dmowskiego działalność oświatowa endecji sprawiła, iż w roku 1920 w Polsce lud wystąpił przeciw bolszewikom, ponieważ poczuł się związany z narodem polskim, nie zaś ze światową rewolucją proletariacką. (…) Idea zbliżenia z Rosją carską, połączona z uznaniem Niemiec za naszego głównego wroga, wielu wydaje się co najmniej wątpliwa, jednak to dzięki meandrom tej idei udało się Dmowskiemu na konferencji paryskiej 1919 roku w sposób przekonujący przedstawić polskie prawa do ziem pod zaborem pruskim, tak, że je odzyskaliśmy. Był - czemu nawet jego wrogowie nie zaprzeczają - niezwykle zręcznym i skutecznym dyplomatą.”

„Dmowski - fatalne dziedzictwo”, Magazyn Świąteczny, 5-6 listopada 2005

Artykuł ,,Inspirowana w dużej mierze przez niego działalność oświatowa sprawiła, iż w roku 1920 w Polsce lud wystąpił przeciw bolszewikom, ponieważ poczuł się związany z narodem polskim, nie ze światową rewolucją proletariacką” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.