Wielka droga to polsko-włoski film fabularny z 1946 roku. Film powstał na emigracji - został wyprodukowany przez Ośrodek Kultury i Prasy II Korpusu Polskiego. Wykorzystano materiały dokumentalne z 1939 i późniejszych lat wojny.

Przy produkcji tego obrazu korzystano z największych ówczesnych studiów filmowych - Cinecitta w Rzymie. Cel produkcji było jasny: utrwalenie pamięci o tragicznych i bohaterskich losach Polaków, którzy przez łagry i Bliski Wschód dotarli do Włoch i walczyli u boku aliantów z Niemcami. "Wielka droga" nigdy nie doczekała się premiery w Polsce. Clou film było jednoznaczne:

"Wielka droga" Polaków nie skończyła się na Zachodzie, czeka ich jeszcze w przyszłości powrót do ojczyzny, ale aby do niej wrócić, przyjdzie im, być może, jeszcze walczyć. Tak też brzmią ostatnie słowa w filmie wypowiedziane przez głównego bohatera.

Jest to jedyny na świecie film dotyczący udziału polskich wojsk w kampanii na froncie włoskim, jedyny film sprzed 1989 pokazujący prawdziwe losy Polaków podczas II wojny światowej. To zapomniana perła kinematografii polskiej. Bohaterowie pochodzą ze Lwowa, więc bałak lwowski (gwara lwowska) jest w filmie wszechobecny.

Artykuł „Wielka droga”. Zapomniana perła kinematografii polskiej. Film, który nigdy nie doczekał się premiery w Polsce. Powód: niewygodne przesłanie [film] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.