Stan Musial to legenda amerykańskiego baseballa, jeszcze za życia stawiano mu pomniki. Tymczasem jego ojciec Łukasz był Polakiem - pochodził z Kutna.

W baseballu zdobył praktycznie wszystko, co było do zdobycia. Dodatkowo podczas II wojny światowej służył w Marynarce Wojennej USA. W 2007 otrzymał nagrodę Navy Memorial's Lone Sailor Award dla weteranów US Navy, którzy po służbie wyróżnili się zaangażowaniem, honorem i odwagą

Nic dziwnego, że w lutym 2011 prezydent Barack Obama odznaczył go Medalem Wolności, najwyższym odznaczeniem cywilnym w Stanach Zjednoczonych.

Musial urodził się w Donorze w stanie Pensylwania, ale jego ojciec był polskim emigrantem, który dla syna wybrał imiona Stanisław Franciszek, a jako zdrobnienia używał formy „Stasiu”. Matka była z pochodzenia Czeszką.

Ojciec Łukasz do USA wyemigrował na przełomie XIX i XX wieku. Jego rodzina prawdopodobnie do dziś mieszka w Przemyślu.

Musial osiągnął ogromne sukcesy w USA, ale pamiętano o nim w Kutnie, którego był honorowym obywatelem. Warto dodać, że był drugim Polakiem obok Papieża Jana Pawła II, któremu postawiono pomnik za życia. Dziennikarz Przeglądu Sportowego Maciej Petruczenko żartował:

Ze wszystkich Stanów Ameryki Północnej najbardziej lubiany jest Stan Musial

Był na tyle znany, że spotkał się z wieloma prezydentami USA: Harrym Trumanem, Johnem Fitzgeraldem Kennedym, Lyndonem Johnsonem, Georgem Bushem, Jimmym Carterem oraz Barackiem Obamą.

W rozmowie z Dziennikiem Łódzkim Musial zdradził taką anegdotkę ze spotkania z Kennedym:

W 1960 spotkałem się w hotelu w Millwaukee z Kennedym, ówczesnym kandydatem na prezydenta. Miałem już czterdziestkę na karku. Kennedy powiedział wówczas: niektórzy mówią, że Stan Musial jest już za stary, żeby grać w baseball, a inni, że John Kennedy za młody, żeby zostać prezydentem. - Jedni i drudzy się mylą - odparłem. Dwa lata później, nie pamiętam już w którym meczu, miałem cztery spektakularne "home runy" z rzędu i to na oczach prezydenta. Kennedy poprosił mnie do loży honorowej i wspomniał naszą rozmowę w Millwaukee. - I co, to jednak my mieliśmy wtedy rację panie prezydencie - powiedziałem i serdecznie uśmialiśmy się.

Po polsku mówił dość słabo, ale twierdził, że zdecydowanie lepiej radził sobie w dzieciństwie.

Artykuł Drugi Polak obok Papieża, któremu postawiono pomnik za życia. Syn emigranta z Polski, który został legendą w USA pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_25071" align="alignright" width="197"] Plakat propagujący siłę Royal Navy z czasów II wojny światowej[/caption]

Królewska Marynarka Wojenna rozpoczyna budowę stałej bazy na wschód od Suezu. Czy Zjednoczone Królestwo wraca do światowej gry mocarstw?

31 października w porcie Mina Salman w Bahrajnie odbyła się ceremonia rozpoczęcia ponownego otwarcia bazy Royal Navy. Placówka ta została zamknięta w 1971 roku, po 36 latach funkcjonowania, wraz z uzyskaniem niepodległości przez Bahrajn. Royal Navy utraciła wtedy swoją największą instalację na wschód od Kanału Sueskiego i zarazem zakończyła swoją stałą obecność na Bliskim Wschodzie. Wygląda na to, że Albion wraca na wody Zatoki, co potwierdzają słowa sekretarza spraw zagranicznych, Phillipa Hammonda, gwarantującego powrót Royal Navy i obiecującego, że przejmie ona ciężar utrzymania bezpieczeństwa na wodach północno-zachodniej części Oceanu Indyjskiego.

Sens praktyczny posiadania stałej bazy w jednym z najważniejszych i najbardziej zapalnych regionów świata jest oczywisty. Po pierwsze, pozwoli ona na lepsze skoordynowanie działań wymierzonych w organizacje terrorystyczne i Kalifat (na razie jedyne bazy, z których może operować brytyjska armia, znajdują się w Akrotiri i Dhekelii na Cyprze). Po drugie, pozwoli ona na prowadzenie działań przeciw piratom, stanowiącym ciągłe zagrożenie dla ruchu morskiego w tym rejonie świata. Dotyczy to zwłaszcza tankowców transportujących bliskowschodnią ropę.

Oznacza to także, że możemy się spodziewać przesunięcia punktów ciężkości w globalnej polityce bezpieczeństwa. Stany Zjednoczone z coraz większą uwagą patrzą na Daleki Wschód i zaczynają przenosić swoje siły w region Azji i Pacyfiku. Pustkę po US Navy na wodach Zatoki Perskiej ma wypełnić Royal Navy, która przebazuje do Mina Salman prawdopodobnie część swoich najnowszych niszczycieli rakietowych Type 45, projektowanych fregat Type 26 oraz nowobudowane lotniskowce klasy Queen Elizabeth: HMS Queen Elizabeth i HMS Prince of Wales.

Po raz pierwszy od rozpadu Imperium Brytyjskiego Londyn podejmuje kroki do zwiększenia stałej obecności militarnej w swoich byłych koloniach i zarazem zaznaczenia swojej roli na arenie międzynarodowej. I choć mówienie o odzyskiwaniu roli mocarstwa jest mocno na wyrost, jest to z pewnością podsumowanie czterech lat starań administracji Camerona o odbudowanie starych sojuszy Zjednoczonego Królestwa z państwami Zatoki. Być może administracja brytyjska zdecyduje się na konsekwentne podążanie tą ścieżką.

Przemysław Mrówka, źródło: Histmag.org

ten materiał został opublikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Artykuł Czy Zjednoczone Królestwo wraca do światowej gry mocarstw? Pierwszy krok do zwiększenia stałej obecności w byłych koloniach pochodzi z serwisu Niezłomni.com.