Kleszczów w Łódzkiem ponownie najbogatszą gminą w Polsce, Warszawa - najbogatszym miastem na prawach powiatu - wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego za 2017 r.

Z opublikowanego przez Główny Urząd Statystyczny zestawienia wynika, że średnie dochody gmin w 2017 r. wyniosły 4,9 tys. zł na jednego mieszkańca.

W zestawieniu GUS wzięto pod uwagę zarówno dochody własne - czyli m.in. wpływy z podatków i opłat oraz udziały w PIT i CIT - ale także subwencję ogólną, dotacje celowe z budżetu państwa, a także środki unijne.

Najwyższe dochody na jednego mieszkańca ponownie osiągnęła gmina wiejska Kleszczów (woj. łódzkie), która jest na czele tego rankingu odkąd GUS publikuje zestawienie czyli od 2002. Gminną kasę zasiliło w ubiegłym roku 47 tys. zł per capita. Wysoka pozycja Kleszczowa jest efektem wysokich wpływów z podatku od nieruchomości i opłaty eksploatacyjnej. Na terenie gminy zlokalizowane są bowiem: Kopalnia Węgla Brunatnego Bełchatów oraz największa w Polsce i Europie elektrownia opalana węglem brunatnym - Elektrownia Bełchatów.

Na drugim miejscu w zestawieniu GUS znalazła się gmina Rewal (woj. zachodniopomorskie), do której wpłynęło do budżetu łącznie 27,2 tys. zł per capita. W pierwszej trójce znalazła się ponadto Krynica Morska (woj. pomorskie) z całkowitym dochodem na poziomie 14,1 tys. na jednego mieszkańca.

Jeszcze w dwóch gminach dochody przekroczyły poziom 10 tys. zł per capita. Chodzi o Rząśnię w woj. łódzkim (10,9 tys. zł) i Dziwnów w woj. zachodniopomorskim (10,8 tys. zł).

Z kolei najniższe dochody ogółem w przeliczeniu na mieszkańca odnotowano w gminach: Pszów w woj. śląskim (2,9 tys. zł) oraz Bolesław w woj. małopolskim (3,1 tys. zł). Swoją pozycję poprawiły Komprachcice w woj. opolskim (3,1 tys. zł), które w zeszłorocznym zestawieniu GUS znalazły się na ostatniej lokacie.

Warszawa, której dochód całkowity w 2017 r. wyniósł 8,8 tys. zł w przeliczeniu na mieszkańca, jest najbogatszym miastem na prawach powiatu, do których zalicza się dawne stolice województw i miasta powyżej 100 tys. mieszkańców. Kolejne na liście najbogatszych miast to: Świnoujście 8,1 tys. zł, Sopot i Płock (po 8 tys. zł). Relatywnie najbiedniejszymi miastami w tej grupie były Świętochłowice (4,4 tys. zł), Piekary Śląskie i Sosnowiec (po 4,5 tys. zł).

Największy skok dochodów rok do roku odnotowano w gminie Sośno w woj. kujawsko-pomorskim, której dochody wzrosły do 7,3 tys. zł per capita (77 proc.). Niemal dokładnie o połowę w ciągu roku swoje dochody powiększyły gminy: Wiskitki (woj. mazowieckie) i Milanów (woj. lubelskie).

Największe spadki rok do roku odnotowano natomiast w gminie miejsko-wiejskiej Stronie Śląskie (dolnośląskie), w której dochody spadły o 25 proc. do poziomu 3,8 tys. zł. Więcej niż o jedną piątą skurczyły się budżety: Ceranowa (woj. mazowieckie), Krynicy Morskiej (woj. pomorskie), Kazimierza Dolnego (woj. lubelskie), Nowego Warpna (woj. zachodniopomorskie) i Imielina (woj. śląskie).

Mateusz Kicka, źródło: www.kurier.pap.pl

Artykuł Ranking gmin i miast: najbiedniejsze i najbogatsze gminy i miasta pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Poniżej prognozowane zmiany liczby ludności w największych miastach kraju. Dane zostały opracowane przez serwis RynekPierwotny.pl na podstawie danych GUS.

Artykuł Tak zmieni się liczba ludności w polskich miastach do 2050 roku pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

3 grudnia 1961 roku szef PZPR Władysław Gomułka, jak niemal co roku w okolicach Barbórki, przyjechał na Śląsk. Pretekstem było otwarcie nowej kopalni Porąbka. Około południa w Zagórzu – dzielnicy Sosnowca – na ulicy Krakowskiej nieopodal mającej jechać od strony kopalni kolumny samochodów z partyjnymi dygnitarzami wybuchła bomba.

Ani Gomułka ani żaden z dostojników nie odniósł szwanku. Ucierpiały dwie przypadkowe osoby.

Natychmiast rozpoczęto gigantyczne śledztwo. Sprawa była tym groźniejsza, że zamachu dokonano niemal w tym samym miejscu, w którym w lipcu 1959 roku, na niedługo przed przejazdem kolumny nie tylko z Gomułką, ale i Nikitą Chruszczowem, przywódcą komunistów w ZSRS, wybuchła bomba umieszczona na drzewie. Sprawców nie udało się ustalić.

Po grudniowym zamachu przyjechali natychmiast fachowcy z Warszawy, inwigilacją objęto pół tysiąca osób. Zastosowano najnowocześniejsze na owe czasy środki i techniki. Przyniosły one sukces.

28 grudnia aresztowany został człowiek, który po kilku dniach przyznał się do zamachu. Był to Stanisław Jaros. Chciał pokazać – zeznał – że nie wszystkim w Polsce podoba się komunizm. Nie miał zamiaru nikogo zabić, tylko zademonstrować swój sprzeciw. Najciekawsze jednak, co zeznał, to przyznanie się również do pierwszego zamachu.

Śledztwo i proces toczyły się w tajemnicy. 9 maja 1962 roku, Jaros został uznany za winnego i skazany na śmierć. Powieszony został 5 stycznia 1963 roku.

O zamachach na polityków w Polsce powojennej niewiele wiadomo. Jedyny udany, to zasadzka w Baligrodzie na generała Świerczewskiego, ale do końca nie wiadomo, czy rzeczywiście UPA wiedziała kto jedzie w kolumnie pojazdów. Były podobno jakieś próby zabicia Bieruta i Rokossowskiego, w lutym 1952 do Belwederu dostał się mężczyzna – partyjny działacz zresztą – ale został zabity przez ochronę. W połowie lat osiemdziesiątych podczas wizyty Jaruzelskiego w SGGW, BOR-owcy odkryli w koszu na śmieci przygotowany do detonacji granat moździerzowy.

Instytut Pamięci Narodowej

Artykuł 3 grudnia 1961 doszło do zamachu na Władysława Gomułkę. Dla sprawcy komuniści nie mieli litości… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł Tutaj robiono zakupy przed wojną. Zamiast w Biedronce, Lidlu, Auchan… Zobacz niesamowite zdjęcia! [foto] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.