Agent nr 1 brytyjskiego wywiadu, Polak, który stał się bohaterem greckiego ruchu oporu. Losy Jerzego Iwanowa-Szajnowicza przypominają najlepsze scenariusze filmowe. Z tą różnicą, że wydarzyły się naprawdę...

Urodzony 14 grudnia 1911 r. w Warszawie Jerzy był synem rosyjskiego pułkownika Władymira Iwanowa i warszawianki Leonardy Szajnowicz. Jego matka po kilku latach rozwiodła się z Rosjaninem i wyszła za mąż za greckiego przedsiębiorcę Jannisa Lambrianidisa. Chłopak do 14 roku życia wychowywał się w Warszawie, w 1925 r. wyjechał do matki do Salonik, tam ucząc się w liceum francuskim. Studiował nauki rolnicze w Belgii i Francji, rozpoczął także karierę pływacką. Z racji „międzynarodowych” związków rodzinnych i studiów zagranicznych biegle władał angielskim, rosyjskim, francuskim, niemieckim i greckim. Często przyjeżdżał do rodzinnego kraju, został członkiem warszawskiego AZS, a w 1935 r. z własnej inicjatywy uzyskał obywatelstwo polskie. Do września 1939 r. wielokrotnie występował w polskiej kadrze narodowej na zawodach pływackich.

https://youtu.be/PJT9rijgBvI

Po wybuchu wojny wrócił do Grecji, gdzie we współpracy z placówkami dyplomatycznymi RP zaangażował się w pomoc polskim uchodźcom. W 1941 r., po zajęciu Grecji przez Niemców, przedostał się do Palestyny, gdzie próbował zaciągnąć się do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Nie udało mu się to, zainteresował się nim jednak wywiad brytyjski. Został zwerbowany do służby w Special Operations Executive i wysłany na przeszkolenie do Aleksandrii.

W październiku 1941 r. został przerzucony do Grecji na pokładzie brytyjskiego okrętu podwodnego „Thunderbolt”. Używając pseudonimu Kiriakos Paryssis zorganizował rozbudowaną siatkę wywiadowczo-dywersyjną, działającą w szczytowym okresie walk w basenie Morza Śródziemnego i aktywności niemieckiego Afrika Korps w Afryce Północnej. Iwanow-Szajnowicz przesyłał Brytyjczykom liczne informacje o przebywających w Grecji oddziałach niemiecko-włoskich, działalności tamtejszego zaplecza wojskowego oraz ruchach konwojów zaopatrzeniowych dla wojsk Rommla. Jego grupa wsławiła się także działalnością dywersyjną, sabotując m.in. produkcję niemieckich i włoskich samolotów w ateńskich zakładach Malziniotti. Sam brytyjsko-polski agent chętnie brał udział w akcjach dywersyjnych, wykorzystując swoje doskonałe umiejętności pływackie. Zasłynął zatopieniem niemieckiego okrętu podwodnego U-133 w stoczni Skaramanga, a także uszkodzeniem wielu innych okrętów i statków zaopatrzeniowych za pomocą min magnetycznych.

https://www.youtube.com/watch?v=ahu8lYShQzc

Niemcy za pomoc w schwytaniu Iwanowa-Szajnowicza wyznaczyli wysoką nagrodę. Dwa razy został zatrzymany przez okupantów, jednak udało mu się uciec. 8 września 1942 r. został aresztowany przez Gestapo po raz trzeci. 2 grudnia niemiecki sąd skazał go na potrójny wyrok śmierci. 4 stycznia 1943 r., wraz z innymi skazańcami, został przewieziony na strzelnicę wojskową w dzielnicy Aten Kesariani, gdzie miał zostać stracony. Udało mu się jednak pozbyć kajdanek i podjąć próbę ucieczki. Postrzelony przez SS-mana, został natychmiast schwytany i rozstrzelany.

Jerzy Iwanow-Szajnowicz pośmiertnie został odznaczony orderem Virtuti Militari, kilka lat po wojnie jego rodzina otrzymała królewską nagrodę finansową w wysokości tysiąca funtów w uznaniu jego zasług. W Grecji jest on uznawany za jednego z bohaterów narodowych, jego pomnik stoi w Salonikach. W Polsce jego zasługi upamiętniono pamiątkową tablicą przy ul. Nowy Świat w Warszawie.

Postać Iwanowa-Szajnowicza spopularyzowała powieść Stanisława Strumph-Wojtkiewicza pt. Agent nr 1 (wyd. 1959 r.). W 1971 r. na kanwie książki powstał film sensacyjny o tym samym tytule w reżyserii Zbigniewa Kuźmińskiego. W rolę polskiego asa wywiadu wcielił się Karol Strasburger.

Tomasz Leszkowicz, źródło: Histmag.org

ten materiał został opublikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Artykuł 14 grudnia 1911 roku urodził się Polak, który został bohaterem Grecji – polski ,,James Bond”. ,,Trudno zrozumieć, dlaczego tak mało wiemy o tej wybitnej postaci” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Margaret Susan Ryder, znana jako Sue Ryder, urodziła się 3 lipca 1923 roku w szpitalu miejskim w Leeds, w ziemiańskiej rodzinie osiadłej w hrabstwie Suffolk. Z domu rodzinnego wyniosła potrzebę niesienia pomocy biednym i pokrzywdzonym przez los.

Sue Ryder, brytyjska działaczka charytatywna prowadząca szeroko zakrojoną działalność charytatywną na świecie. Założyła międzynarodową fundację w hołdzie ofiarom II wojny światowej. Jako Lady Ryder of Warsaw zasiadała w brytyjskiej Izbie Lordów. Była wielką przyjaciółką Polski i Polaków. W Polsce ufundowała w 30 miejscowościach domy opieki, szpitale i hospicja.

Po wybuchu II wojny światowej, mając zaledwie 16 lat, wstąpiła ochotniczo do Formacji Pielęgniarek Pierwszej Pomocy. W czasie II wojny światowej Susan Ryder służyła w polskiej sekcji brytyjskiego Zarządu Operacji Specjalnych (S.O.E.), zajmującej się dywersją w okupowanej Europie. W sierpniu 1944 roku ekspediowała zrzuty broni dla walczącej Warszawy. Współpracowała z Cichociemnymi, których odwaga, determinacja i poświęcenie wywarły ogromny wpływ na jej przyszłość.

W trakcie swej służby zetknęła się bezpośrednio z ogromem ludzkiego cierpienia. Po zakończeniu wojny niosła pomoc byłym więźniom niemieckich obozów. Jednocześnie odwiedzała alianckie więzienia, ratując życie wielu skazanym na śmierć. Doświadczenia te spowodowały, że bez reszty zaangażowała się w pracę charytatywną na rzecz chorych, bezdomnych i pozbawionych środków do życia ludzi. Wkrótce jej pomoc dotarła na inne kontynenty.

W 1953 roku powołała do życia fundację swojego imienia. „There’s rosemary, that’s for remembrance, pray, love, remember” – cytat z Hamleta i gałązka rozmarynu stały się symbolem Fundacji, będącej żywym pomnikiem dla milionów ludzi, którzy w obronie ludzkich wartości, oddali swoje życie podczas wojny. The Sue Ryder Foundation wybudowała w piętnastu krajach świata ponad osiemdziesiąt domów, które po dziś służą chorym i cierpiącym.

Do 1978 roku organizowała wyjazdy wypoczynkowo-rehabilitacyjne do Wielkiej Brytanii dla byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Z tej formy pomocy skorzystało ok. 8000 osób, głównie Polaków. Wraz ze swoim mężem Leonardem Cheshire (1917-1992), słynnym bohaterem II Wojny Światowej i wielce zasłużonym działaczem charytatywnym, inicjowała wspólne akcje humanitarne w różnych krajach świata, dotkniętych tragedią ludzką.

Dla finansowania działalności fundacji, Sue Ryder założyła ponad 600 sklepów charytatywnych. Polska zawsze była dla Sue Ryder miejscem szczególnym. Bezpośrednio po wojnie, wraz z międzynarodową grupą wolontariuszy, pospieszyła z pomocą stolicy, by później stale pomagać Polsce i Polakom. Tutaj wybudowała ponad 30 Domów Sue Ryder, które przyjęły pod swój dach chorych, samotnych i bezdomnych.

źródło: Fundacja Sue Ryder

Artykuł Lady Ryder of Warsaw – wielka przyjaciółka Polski i Polaków. Okazała im ogromne serce… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.