2 marca 1948 roku Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał na karę śmierci ppłk. Stanisława Kasznicę - komendanta Narodowych Sił Zbrojnych, po wojnie działacza konspiracji Narodowego Zjednoczenia Wojskowego oraz kpt. Lecha Neymana - członka Komendy Głównej NSZ. Obaj zostali straceni 12 maja 1948 roku w więzieniu przy ul. Rakowieckiej.

Szczątki ppłk. Kasznicy odnaleziono latem 2012 roku w kwaterze „Ł” Cmentarza Wojskowego na warszawskich Powązkach. 20 lutego 2013 roku IPN poinformował o zidentyfikowaniu ppłk. Kasznicy. Ostatni komendant NSZ został uroczyście pochowany 27 września 2015 roku w powązkowskim Panteonie – Mauzoleum Wyklętych-Niezłomnych, wraz z 35 innymi żołnierzami podziemia niepodległościowego, których szczątki odnaleziono na "Łączce".

Nosił pseudonimy „Maszkowski”, „Przepona”, „Wąsal”, „Wąsowski”, „Stanisław”, „Stanisław Piotrowski”. Porucznik Wojska Polskiego, podpułkownik i komendant Narodowych Sił Zbrojnych, kawaler orderu Virtuti Militari V klasy i Krzyża Walecznych. Żołnierz Września i konspiracji, po wojnie w szeregach antykomunistycznego podziemia, działacz narodowy.

Jego ciało po śmierci przyobleczono w mundur Wehrmachtu i wrzucono do zbiorowej bezimiennej mogiły. Dziś spoczywa w Panteonie-Mauzoleum Żołnierzy Wyklętych- Niezłomnych na Łączce na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Urodzony w 1908 roku Stanisław imię otrzymał po ojcu, profesorze prawa, senatorze II RP i dwukrotnym rektorze Uniwersytetu Poznańskiego. Stanisław – junior też chciał zostać prawnikiem, studia ukończył w 1933 w Poznaniu, aplikację odbywał w kancelarii w Warszawie, w 1935 objął radcostwo prawne w garbarni Rogowskich w Gnieźnie. Przed wybuchem wojny zdał w Poznaniu egzamin adwokacki. Wcześnie też rozpoczął działalność polityczną w Obozie Wielkiej Polski. Od kwietnia 1934 działał w Obozie Narodowo-Radykalnym (ONR-ABC). Był członkiem wewnętrznej tajnej struktury ONR pod nazwą Organizacja Polska.

Walczył jako oficer we Wrześniu’39, a po klęsce, już w październiku rozpoczął konspiracyjną działalność niepodległościową w szeregach Grupy „Szańca”, wywodzącej się z przedwojennego ONR- „ABC”. Był członkiem powołanego na przełomie lat 1939–1940 Komisariatu Cywilnego, kadrowej organizacji obozu narodowego, której celem było przygotowanie administracji na wyzwolonych spod okupacji terenach Polski. Po utworzeniu NSZ pełnił funkcję szefa Administracji Ogólnej w strukturach Służby Cywilnej Narodu. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Od września 1944 r. do stycznia 1945 r. był komendantem Okręgu NSZ Częstochowa, następnie od stycznia do sierpnia 1945 r. komendantem Inspektoratu „Zachód” NSZ-OP. Od czerwca 1945 r. szef wywiadu OP, a od sierpnia 1945 r. p.o. komendanta głównego NSZ-OP. Na przełomie 1945 i 1946 r. wraz z grupą kadry NSZ-OP wszedł do NZW.

„Wpadł” 15 lutego 1947, w Zakopanem został aresztowany przez funkcjonariuszy Departamentu III MBP. Ci, którzy byli z nim w więzieniu na Mokotowie i przeżyli wspominali, że przeszedł straszne śledztwo. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 2 marca 1948 r. skazany na karę śmierci. Bierut nie skorzystał z prawa łaski.

Zamordowany 12 maja 1948 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Ciała nie wydano rodzinie. Zostało one skrycie, bezimienne wrzucone do zbiorowego dołu i pogrzebane w nieznanym i nieoznakowanym miejscu.

Ale nie – tak jak chcieli komuniści – na zawsze. Jego szczątki zostały – wśród innych – odnalezione w 2012 podczas prac poszukiwawczych na terenie Kwatery na Łączce prowadzonych przez badaczy Instytutu Pamięci Narodowej działających pod kierunkiem prof. Krzysztofa Szwagrzyka. 20 lutego 2013 r. Instytut Pamięci Narodowej poinformował o zidentyfikowaniu Stanisława Kasznicy.

27 września 2015 r. Stanisław Kasznica został uroczyście pochowany w Panteonie – Mauzoleum Wyklętych – Niezłomnych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

źródło: IPN

https://youtu.be/j3nN623mlPg

Artykuł 2 marca 1948 skazano na śmierć ostatniego komendanta NSZ pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wstęp Grupy Szańca z 1941 r.

Oddajemy szóste z kolei wydawnictwo do rąk czytelnika. Dotychczas ukazały się wydane nakładem „Szańca” następujące prace:

1) Wojna polsko-niemiecka i przyszłość Państwa Polskiego cz. I,
2) Rosja sowiecka w dobie obecnej wojny,
3) Kodeks Polaka,
4) Stanowisko Piusa XII wobec wojny i Polski
5) Polska po wojnie.

Pierwsze z tych wydawnictw zawiera skrót dziejów okresu walk politycznych o niepodległość w latach 1914-1920 i opisy wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 r.
Drugie – stosunek Rosji sowieckiej do Polski od września 1939 r.
Trzecie – ustala normy postępowania Polaków w rożnych dziedzinach życia w stosunku do obu okupantów.
Czwarte – stanowisko Stolicy Apostolskiej na podstawie wygłoszonych przemówień i opublikowanych listów papieskich.
Piąte – jest próbą ustalenia nowoczesnych postulatów narodowych w dziedzinie politycznej, cywilizacyjnej i gospodarczej na zasadach idealizmu politycznego. W wydawnictwie tym autor wypowiada wojnę zasadom materialistycznym, które w postaci liberalizmu gospodarczego przenikały nawet do ideologii narodowej.
„Polska po wojnie” wychodzi z założenia, że zasady etyki chrześcijańskiej mają zastosowanie nie tylko w dziedzinie życia prywatnego, lecz winny regulować zarówno życie polityczne, jak gospodarcze narodów. Misja dziejowa Polski – to zerwanie z dotychczasowym dualizmem i rozczepieniem i umiejętne zharmonizowanie ekspansji cywilizacyjnej Narodu Polskiego z zasadami etyki chrześcijańskiej oraz wolności jednostek i narodów.

Praca niniejsza pod tytułem „Piastowy szlak”jest poważną próbą rozwiązania zagadnień ustrojowo-konstytucyjnych. Zagadnienia te nie są potraktowane z punktu widzenia prawno-formalistycznego, lecz z punktu widzenia treści ustrojowej. Wiemy, że niezależnie od formy rządów są ustroje, zapewniające narodom swobodę rozwoju i są bliźniaczo podobne formy, lecz zepsute, służące jako parawan dla tyranizujących naród władców lub schlebiających tłumom demagogów.
[quote]Myślą przewodnią niniejszego wydawnictwa jest zorganizowanie Polski wewnętrznie wolnej i praworządnej i stworzenie takich instytucji, które gwarantowałyby ciągłość poczynań, zachowanie tradycji i niezawisłość Narodu Polskiego, przez zapewnienie Mu trwałych wpływów na rządy w Państwie Polskim.[/quote]

[caption id="attachment_13288" align="aligncenter" width="544"] https://www.facebook.com/Lisc.Leaf?fref=ts[/caption]

Z doświadczenia wiemy, jak wobec braku takich trwałych instytucji, reprezentujących wolę Narodu, łamano zasady konstytucyjne w drodze „interpretacji”, jak później narzucono Polsce tzw. „carową konstytucję” i jak wreszcie nawet, w tej konstytucji, stworzonej przez sanację na użytek własny, nie uszanowano, stwarzając np. dla Rydza-Śmigłego nowe i nieokreślone stanowisko wodza.
[quote]Po tych doświadczeniach wiemy, że jest drugorzędną rzeczą, jak będzie się nazywał ustrój Polski, natomiast ważną jest jest istotna treść ustrojowa. Według myśli autora, właściwie skonstruowany Senat ma zapewnić ciągłość myśli politycznej, gospodarczej i społecznej. Wobec instytucji Senatu, Sejm stanie się raczej organem krytyki i odzwierciedlaniem aktualnych nastrojów a rząd władzą wykonawczą, kierująca aparatem administracyjnym, realizującą plany Senatu w obecnym czasie. W ten sposób chce autor oprzeć rądy w Polsce na trwałych fundamentach, uniemożliwiając niebezpieczne skoki i eksperymenty w sprawach najbardziej zasadniczych. Również z doświadczenia ubiegłego okresu przekonaliśmy się, że największym nieszczęściem Polski nie była zła wola, lecz brak koordynacji różnych dziedzin oraz brak ciągłości zamierzeń politycznych, gospodarczych i społecznych.[/quote]

Wspólna myślą wszystkich dotychczasowych wydawnictw naszych była rzeczowa krytyka dotychczasowego stanu, utrwalenie zasad postępowania w chwili obecnej i wreszcie próby zorganizowania Polski na zasadach, które stanowią dla nas dogmat władzy. Uważamy, że nie wolno zmarnować smutnych doświadczeń i czas jest przemyśleć wspólnie ze społeczeństwem polskim podstawowe zagadnienie bytu narodowego. Pozostawienie tej dziedziny odłogiem, skazało by naród na szukanie dróg po omacku, lub też na podporządkowanie się obcej myśli politycznej, którą nam wielokrotnie w dziejach narzucono.

Świadomi własnych dróg i celów, będziemy opancerzeni przeciw próbom obcej agitacji i propagandy; świadomość ta, gdy zostanie należycie ugruntowana, stworzy zdrowy i twórczy entuzjazm, który pozwoli przełamać piętrzące się przed nami trudności.
[quote]Nie wierzymy w słomiany entuzjazm dla frazesu, nie oczekujemy zbawienia od przygodnych wodzów; szukamy natomiast rozwiązań, wymagających poważnej pracy myślowej i poświęceń. Pragniemy oddawać czytelnikom nie tylko wyniki pracy naszego zespołu – zbiorowe i indywidualne, jak dotychczas – lecz również prace innych osób i grup, o ile będą odpowiadały najszerszym założeniom naszego programu.[/quote]
W dziedzinie myśli nie uznajemy monopolu i do współpracy w tworzeniu zrębów Wolnej Polski chcielibyśmy wciągnąć jak najszersze zastępy ludzi twórczych i niezależnych.

Stanisław Kasznica, Piastowy szlak. Projekt konstytucyjny Grupy "Szańca" (Związek Jaszczurczy, Narodowe Siły Zbrojne), Dodatek: Kazimierz Gluziński „Służba Cywilna Narodu”, Instytut Norwida, Warszawa 2014, ss. 250.

Artykuł „Nie wierzymy w słomiany entuzjazm dla frazesu, nie oczekujemy zbawienia od przygodnych wodzów; szukamy natomiast rozwiązań, wymagających poważnej pracy myślowej i poświęceń”. Myśl polityczna Grupy Szańca pochodzi z serwisu Niezłomni.com.