Współczesna moda na poprawianie zdjęć przeważnie nie wiąże się z tragiczną historią. Inaczej było w przypadku retuszowanych zdjęć za czasów Józefa Stalina. W wielu przypadkach za takim działaniem stała śmierć. Zdarzyło się też jednak, że sam Stalin został ,,poprawiony" przez Niemców.

23 sierpnia 1939 roku zawarto niemiecko-radziecki pakt o nieagresji zwany paktem Ribbentrop-Mołotow. Z przedstawicielem III Rzeszy spotkał się jednak też osobiście Józef Stalin, co uwieczniono na fotografii. Przywódca ZSRS trzymał w ręku papierosa, co nie spowodowało się Adolfowi Hitlerowi. Führer nakazał wyretuszować zdjęcie i dopiero poprawione pokazać Niemcom. Powód? Hitler miał awersję do palenia papierosów.

Mimo że w młodości był nałogowym palaczem, później skończył z nałogiem, a samo palenie uważał za deprawujące. Obiecał położyć kres używaniu tytoniu w wojsku po zakończeniu wojny. Hitler osobiście zachęcał bliskich przyjaciół do niepalenia i nagradzał tych, którzy rzucili palenie. Osobista niechęć Hitlera do tytoniu była jednym z kilku czynników stojących za kampanią antynikotynową w latach 30. i wczesnych latach 40. w III Rzeszy.

W ZSRS retuszowanie zdjęć było nagminne. Często upiększano wizerunek wodzów, ale jeszcze częściej ingerencja w zdjęcie oznaczała śmierć osoby, która zniknęła z fotografii. Taką krwawą pamiątką jest zdjęcie wykonane w 1915 roku na Syberii. Widać na nim Stalina oraz 14 innych osób: m.in. Surena Spandariana (ormiański rewolucjonista), Lwa Kamieniewa (działacz bolszewicki, pierwszy przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji), Grigorija Pietrowskiego (pochodzący z Ukrainy bolszewik, ludowy komisarz spraw wewnętrznych, któremu podlegała tajna policja Czeka), Jakuba Swierdłowa (przywódca bolszewików, w latach 1917-1919 formalnie głowa państwa rosyjskiego), Filipa Gołoszczokina (komisarz wojskowy Uralskiej Rady Delegatów), Fiodora Samojłowa (bolszewickiego posła do IV Dumy Państwowej), Wierę Szwejcer (żona Spandariana, Aleksieja Badajewa (bolszewicki poseł w IV Dumie Państwowej). W 1939 roku na tym samym, ale nie takim samym, zdjęciu, które pokazuje 15-osobową grupę konspiratorów biorącą udział w naradzie w wiosce Monastyrskoje w Kraju Turuchańskim we wschodniej Syberii, jest już tylko 9 osób.

[caption id="attachment_42637" align="aligncenter" width="620"] Zdjęcie z 1915 r. opublikowane w książce Davida Kinga "The Commissar Vanishes: The Falsification of Photographs and Art in Stalin's Russia"[/caption]

[caption id="attachment_42632" align="aligncenter" width="620"] Zdjęcie pochodzi z Centralnego Archiwum Państwowego w Moskwie[/caption]

[caption id="attachment_42633" align="aligncenter" width="620"] Zdjęcie opublikowane w 1939 roku w albumie "Stalin", wydanym z okazji sześćdziesięciolecia radzieckiego przywódcy.[/caption]

Najpierw zniknął ze zdjęcia Kamieniew, którego oskarżono o próbę zamachu na Stalina i skazano na wyrok śmierci. Rozstrzelano także jego żonę, synów oraz rodzinę jego brata. Potem usunięto kolejnych 5 osób, a w ich miejsce pojawiła się roślinność. Dodatkowo zdjęcie odpowiednio wykadrowano.

Dwa inne wymowne przykłady:

[caption id="attachment_42663" align="aligncenter" width="800"] ze zdjęcia zniknęli: Mikołaj Antipow, Siergiej Kirow, Mikołaj Szwernik, kiedy stracili względy dyktatora[/caption]

Z fotografii zniknął też Mikołaj Jeżow, który został roztrzelany

Artykuł Ze słynnego zdjęcia paktu Niemców i Sowietów przeciwko Polsce został usunięty jeden szczegół. Wszystko przez fobię Hitlera. To nie jedyna fotografia, którą tak poprawiono [FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W dniach 16-29 sierpnia 1930 roku pod Leningradem odbył się V Zjazd Komunistycznej Partii Polski. Jedną z dyskutowanych kwestii było "samookreślenia się Górnego Śląska", co komuniści rozumieli jako jego oderwanie od Polski.

W zjeździe uczestniczyły osoby, które Polacy pamiętali z wojny polsko-bolszewickiej, ale bynajmniej nie z walki po polskiej stronie: Siergiej Kirow - sekretarz Komitetu Leningradzkiego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików), czy Feliks Kon, niedoszły komisarz Polrewkomu (Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski), czyli zaczątku władz komunistycznych na terenach Polski zajętych przez Armię Czerwoną w trakcie ofensywy letniej 1920.

Swoje referaty wygłosili sekretarz generalny KC KPP Julian Leszczyński-Leński, Saul Amsterdam-Henrykowski czy Jerzy Sochacki-Czeszejko. Zabrakło Adolfa Warskiego czy Marii Koszutskiej, którym zarzucano "prawicowo-oportunistyczne poglądy".

Na zjeździe debatowano kwestię polskich granic. Stwierdzono:

"hasło samookreślenia Górnego Śląska, aż do oderwania od Polski, jest podstawowym hasłem w mobilizacji mas do walki przeciwko faszyzmowi".

KPP od 1919 była organizacją nielegalną. Oprócz formalnego niezgłoszenia partii do rejestracji zgodnie z ustawą o stowarzyszeniach 1919 wynikało to także z poparcia dla Rosji sowieckiej w czasie wojny polsko- bolszewickiej i przepisów konstytucji marcowej, która zabraniała funkcjonowania w Polsce organizacji, których siedziba znajduje się za granicą.

źródło: własne / Interia / mapa: PWN

Artykuł 16-29 sierpnia 1930: zjazd Komunistycznej Partii Polski. Oderwanie Śląska od Polski „podstawowym hasłem” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.