Artykuł Zaskakujące odkrycie: na jednym ze strychów znaleziono archiwum AK. A tam sensacyjny raport na temat policji żydowskiej i Judenratu pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Chociaż nowożytna Polska kojarzy się głównie ze szlacheckimi dworami i folwarkami, znaleźć w niej można było również duże miasta – wielkie ośrodki handlowe, zamożne centra prywatnych włości czy ważne ośrodki przemysłowe. Które miasta Polski były największe w 1500, 1600 i 1790 roku?

W latach 80. XVI wieku ludność Polski miała wynosić ok. 7,5 miliona, z których zdecydowana większość mieszkała na wsi lub w małych miasteczkach. Królestwo Polskie, a właściwie Korona, posiadała jednak również większe miasta – demografowie historyczni do kategorii tej zaliczają ośrodki, których wielkość szacuje się od 5 tysięcy mieszkańców wzwyż. Były one jednak wyjątkami – na przełomie XV i XVI wieku było ich osiem, natomiast około osiemdziesięciu kolejnych liczyło ok. 2-3 tysięcy mieszkańców. Historia tych największych miast może powiedzieć nam niemało o dziejach dawnej Polski.

[caption id="attachment_47135" align="aligncenter" width="1800"] Ośrodki miejskie w Koronie ok. 1500 roku (aut. Marcin Sobiech / EXGEO Professional Map)[/caption]

U schyłku średniowiecza połowa dużych miast znajdowała się na terenach włączonych do Korony po pokoju toruńskim w 1466 roku. Najważniejszym z nich był oczywiście Gdańsk, liczący wówczas ok. 35 tysięcy mieszkańców i należący do Związku Hanzeatyckiego, podobnie jak trzy inne duże ośrodki: Toruń, Elbląg (po 10 tysięcy mieszkańców) oraz Braniewo (5 tysięcy mieszkańców). Swoją potęgę budowały one na handlu bałtyckim i wiślanym oraz dostępie do morza. Szczególnym przypadkiem było zwłaszcza Braniewo. To niewielkie obecnie miasteczko leżące tuż przy granicy z Obwodem Kaliningradzkim było pierwszą stolicą biskupstwa warmińskiego – państwa duchownego, podległego najpierw Krzyżakom, a później królom Polski. Braniewo/Braunsberg było jedynym warmińskim portem morskim, rozwijającym się dzięki żegludze na Zalewie Wiślanym.

Pozostałe cztery duże miasta Korony u schyłku XV wieku to nie tylko tradycyjne ośrodki średniowieczne, rozbudowane w czasach rozbicia dzielnicowego, takie jak Poznań czy Kraków (liczony z Kazimierzem i Kleparzem – we właściwym Krakowie mieszkało ok. 10 tysięcy mieszkańców. ). Były to też grody, które rozwinęły się dzięki bogatym kontaktom ze wschodem. Lublin był jednym z ulubionych miast Władysława Jagiełły, natomiast wielokulturowy Lwów stał się stolicą arcybiskupią. Oba miasta korzystały też na handlu łączącym Ruś z Europą.

U schyłku XVI wieku rozwój miast koronnych wciąż przebiegał pomyślnie – większość notowała wzrost liczby mieszkańców, często o kilkadziesiąt procent. Rozwijały się zarówno miasta pruskie (Gdańsk, Elbląg, Braniewo, Toruń), stare miasta Korony (Poznań, Gniezno, Kraków) jak i ośrodki, które rozkwitły w epoce jagiellońskiej (Lwów, Lublin). W końcu wśród najważniejszych miast Rzeczpospolitej pojawiła się Warszawa – wcześniej jeden z głównych ośrodków prowincjonalnego Mazowsza, od 1569 roku miejsce odbywania sejmów, od 1573 roku wolnych elekcji, zaś od 1596 roku siedzibą królów Polski.

[caption id="attachment_47136" align="aligncenter" width="1800"] Ośrodki miejskie w Koronie ok. 1600 roku (aut. Marcin Sobiech / EXGEO Professional Map).[/caption]

Charakterystyczny wydaje się wzrost ludności miast na południu, związany z pokojowym rozwojem gospodarczym. Część z nich to jeszcze ośrodki ważne w średniowieczu, czego przykładem był Nowy Sącz, rozwijający się równolegle do sąsiedniego Starego Sącza i położony w tzw. państwie klarysek sądeckich. Innym przypadkiem był Przemyśl, ważny ośrodek dawnej Rusi Halickiej, rozwijający się dzięki przebiegającym przez miasto szlakom handlowym wschód-zachód i północ-południe. Czynnikiem miastotwórczym mógł być też przemysł wydobywczy. W czołówce największych (i najbogatszych) miast Korony znalazła się wówczas Wieliczka, znana z żup solnych, oraz Olkusz, wokół którego eksploatowano złoża srebra i w którym w końcu XVI wieku przez jakiś czas funkcjonowała mennica królewska. Moment ten to także zapowiedź rozwoju miast prywatnych – w 1580 roku miała miejsce lokacja Zamościa, stolicy prywatnego władza potężnego kanclerza i hetmana Jana Zamoyskiego (od 1589 roku stolica Ordynacji Zamoyskiej).

Niemal dwieście lat później, ok. 1790 roku, sytuacja okazała się dużo bardziej skomplikowana. „Stare” ośrodki miejskie w porównaniu do początków wieku XVII... wyludniły się. Przyczyną były wojny XVII i XVIII wieku (Potop, wielka wojna północna, obce interwencje) bądź też wielkie epidemie, np. dżumy (przykład Torunia). Część miast bądź popadło w stagnację ludnościową (Gniezno), bądź spadły poniżej wielkości 5 tysięcy mieszkańców (miasta Małopolski i Rusi). Wyjątkiem okazał się jedynie Lwów, w którym pod względem liczby mieszkańców odnotowano w tym czasie wyraźny wzrost.

[caption id="attachment_47137" align="aligncenter" width="1800"] Ośrodki miejskie w Koronie ok. 1790 roku. Zaznaczono także ziemie utracone w ramach I rozbioru (aut. Marcin Sobiech / EXGEO Professional Map).[/caption]

W porównaniu do przełomu XVI i XVII wieku doszło natomiast do wyraźnego rozwoju miast na terenach południowo-wschodnich. Obok dużych ośrodków kresowych, takich jak Kamieniec Podolski, wiodącą rolę w urbanizacji tych terenów odegrały miasta prywatne. Widać tu specyfikę oddziaływania takich rodów jak Żółkiewscy (Żółkiew), Sobiescy (Żółkiew, Złoczów), Koniecpolscy (Brody), Potoccy (Stanisławów), Zasławcy (Zasław) czy Ostrogscy, których ordynacja (niepodzielny majątek, dziedziczony po linii męskiej) mieściła się wokół Dubna na Wołyniu. Podobnie rozwijały się prywatne miasta w Wielkopolsce, takie jak należące do Leszczyńskich Leszno czy założony w XVII wieku przez Przyjemskich Rawicz.

Prawdziwy wzrost liczby ludności zaliczyła jednak stołeczna Warszawa, która u szczytu epoki stanisławowskiej liczyła ponad 100 tysięcy mieszkańców. Wpłynął na to stołeczny charakter miasta, jego rozwój gospodarczy (zwłaszcza w czasach Stanisława Augusta) czy włączenie w obręb miasta mniejszych jurydyk prywatnych. W istocie więc u schyłku Rzeczpospolitej Obojga Narodów doszło do wielkiego przewartościowania miejskiej rzeczywistości – dawne wiodące ośrodki popadły w kryzys, naprawdę dużym miastem zostało zaś stosunkowo młoda stolica, która przejmie funkcję miejskiego centrum ziem polskich na kolejne wieki.

Opracowano na podstawie: Cezary Kuklo, Demografia Rzeczypospolitej przedrozbiorowej, DiG, Warszawa 2009.

Tomasz Leszkowicz, źródło: Histmag.org

Wolna licencja – ten materiał został opublikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Artykuł Które miasta Polski były największe w 1500, 1600 i 1790 roku? Oto fascynujące mapy pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Polska staje się fabryką Europy. Dwie trzecie miejsc pracy w przemyśle Unii powstaje u nas - informuje serwis Money.pl. Polska jest aktualnie na trzecim miejscu pod względem procentowego przyrostu zatrudnienia, a także na szóstej pozycji, biorąc pod uwagę dynamikę produkcji. Ale prawdziwy boom przeżywa przemysł.

żaden kraj nie może się z nami równać pod względem tego, co dzieje się w przemyśle.

- podsumowuje serwis.

Zatrudnienie w drugim kwartale rosło o 0,8 procent, porównując z pierwszym kwartałem. Od kwietnia do czerwca pracę w naszym kraju znalazło 129,5 tys. osób. W tym samym okresie więcej osób zatrudniono jedynie w Hiszpanii, która jednak zmaga się ze znacznie wyższym bezrobociem. W całej Unii zatrudnienie zwiększyło się o blisko milion osób. Polska przejęła co ósme stanowisko pracy (13 procent).

o ile w przekroju całej gospodarki mamy miejsce trzecie, to już w sektorze przemysłowym miejsca pracy powstają prawie wyłącznie u nas

- dodaje Money.pl.

Niech przemówią liczby: w drugim kwartale przy produkcji w Polsce zatrudniono 92 tys. osób, kiedy w całej Unii, czyli 28 krajach 134 tys. osób. Patrząc na statystyki od początku roku było to 223 tys. na tle 354 tys. Podsumowując: dwa na trzy nowe stanowiska pracy przy produkcji powstają w Polsce.

Tak wygląda czołówka zatrudnienia w przemyśle europejskich krajów w pierwszej połowie 2017 roku (tys. pracowników)"

1. Polska - 229,9
2. Niemcy - 39
3. Hiszpania - 32,8
4. Włochy - 19,5
5. Węgry - 16,9

Francja zajmuje piąte miejsce, ale od końca - wynik: minus 3,9 procent.

Kolejne wymowne fakty: jedynie Niemcy mają wyższe zatrudnienie w przemyśle (7,6 mln v 3,5 mln Polaków, co stanowi 11 proc. w całej Unii).

Dynamika polskiego przemysłu za lipiec to 6,4 proc. w porównaniu z rokiem ubiegłym, podczas gdy całej Unii 3,1 proc. Najdynamiczniej rozwijają się metalurgia, produkcja urządzeń elektronicznych i wyrobów ze skóry. Pod względem dynamiki rozwoju w lipcu Polskę wyprzedziły jednak Słowacja, Łotwa, Rumunia, Szwecja i Słowenia. Polska zajmuje szóste miejsce drugi miesiąc z rzędu - poprzedni tak dobry okres miał miejsce w kwietniu 2016 roku.

Artykuł Polska staje się fabryką Europy. ,,Żaden kraj nie może się z nami równać pod względem tego, co dzieje się w przemyśle” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Niemal połowie z 255 średnich miast w Polsce grozi marginalizacja i zjawiska kryzysowe – wynika z analiz Polskiej Akademii Nauk.

Największe nasilenie problemów społeczno-gospodarczych zdiagnozowano w Prudniku w woj. opolskim, Hajnówce w woj. podlaskim i w Bartoszycach w województwie warmińsko-mazurskim. Wysoko są również: Kętrzyn (warmińsko-mazurskie), Przemyśl i Sanok (woj. podkarpackie) oraz Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie). Łącznie funkcje społeczno-gospodarcze w najwyższym stopniu tracą 122 miasta.

Oto lista (kolejność według współczynnika: nasilenie problemów społeczno-gospodarczych:

Prudnik (Opolskie), Hajnówka (Podlaskie), Bartoszyce (Warmińsko-Mazurskie), Kętrzyn (Warmińsko-Mazurskie), Przemyśl (Podkarpackie), Sanok (Podkarpackie), Grudziądz (Kujawsko-Pomorskie), Ostrowiec Świętokrzyski (Świętokrzyskie), Jasło (Podkarpackie), Kraśnik (Lubelskie), Jarosław (Podkarpackie), Chełm(Lubelskie), Nysa (Opolskie), Zamość (Lubelskie), Zambrów (Podlaskie), Starachowice (Świętokrzyskie), Staszów (Świętokrzyskie), Jędrzejów (Świętokrzyskie), Braniewo (Warmińsko-Mazurskie), Hrubieszów (Lubelskie), Kamienna Góra (Dolnośląskie), Ząbkowice Śląskie (Dolnośląskie), Tomaszów Lubelski (Lubelskie), Nowy Targ (Małopolskie), Konin (Wielkopolskie), Zakopane (Małopolskie), Kędzierzyn-Koźle (Opolskie), Rydułtowy (Śląskie), Mielec (Podkarpackie), Brzeg (Opolskie), Szczytno(Warmińsko-Mazurskie), Koło (Wielkopolskie), Augustów (Podlaskie), Ostrołęka (Mazowieckie), Żagań (Lubuskie), Radom (Mazowieckie), Ostrów Mazowiecka (Mazowieckie), Tomaszów Mazowiecki (Łódzkie), Ciechanów (Mazowieckie), Malbork (Pomorskie), Jelenia Góra (Dolnośląskie), Sieradz (Łódzkie), Zabrze (Śląskie), Łomża (Podlaskie), Krosno (Podkarpackie), Tarnów (Małopolskie), Kluczbork (Opolskie), Jastrzębie-Zdrój (Śląskie), Chrzanów (Małopolskie), Sosnowiec (Śląskie), Dębica (Podkarpackie), Gostynin (Mazowieckie), Nisko (Podkarpackie), Międzyrzecz (Lubuskie), Krapkowice (Opolskie), Pułtusk (Mazowieckie), Nowa Ruda (Dolnośląskie), Grajewo (Podlaskie), Kłodzko (Dolnośląskie), Giżycko (Warmińsko-Mazurskie), Bielawa (Dolnośląskie), Gorlice (Małopolskie), Włocławek (Kujawsko-Pomorskie), Nowa Sól (Lubuskie), Krasnystaw (Lubelskie), Kozienice (Mazowieckie), Olecko (Warmińsko-Mazurskie), Pisz (Warmińsko-Mazurskie), Białogard (Zachodniopomorskie), Chełmno (Kujawsko-Pomorskie), Wałbrzych (Dolnośląskie), Ełk (Warmińsko-Mazurskie), Lubań (Dolnośląskie), Wałcz (Zachodniopomorskie), Świdwin (Zachodniopomorskie), Choszczno (Zachodniopomorskie), Gryfice (Zachodniopomorskie), Sokółka (Podlaskie), Nakło nad Notecią (Kujawsko-Pomorskie), Bytów (Pomorskie), Lidzbark Warmiński (Warmińsko-Mazurskie), Szczecinek (Zachodniopomorskie), Rypin (Kujawsko-Pomorskie), Złotów (Wielkopolskie), Bytom (Śląskie), Zgorzelec (Dolnośląskie), Mrągowo (Warmińsko-Mazurskie), Końskie (Świętokrzyskie), Dzierżoniów (Dolnośląskie), Słupsk (Pomorskie), Stalowa Wola (Podkarpackie), Skarżysko-Kamienna (Świętokrzyskie), Jawor (Dolnośląskie), Sandomierz (Świętokrzyskie), Wieluń (Łódzkie), Biłgoraj (Lubelskie), Bielsk Podlaski (Podlaskie), Świętochłowice (Śląskie), Tarnobrzeg (Podkarpackie), Elbląg (Warmińsko-Mazurskie), Biała Podlaska (Lubelskie), Radomsko (Łódzkie), Turek (Wielkopolskie), Bolesławiec (Dolnośląskie), Żary (Lubuskie), Nowy Sącz (Małopolskie), Piła (Wielkopolskie), Gniezno (Wielkopolskie), Zduńska Wola (Łódzkie), Inowrocław (Kujawsko-Pomorskie), Działdowo (Warmińsko-Mazurskie), Ozorków (Łódzkie), Kutno (Łódzkie), Świebodzice (Dolnośląskie), Przeworsk (Podkarpackie), Sierpc (Mazowieckie), Busko-Zdrój (Świętokrzyskie), Złotoryja (Dolnośląskie), Strzelce Opolskie (Opolskie), Radzyń Podlaski (Lubelskie), Pleszew (Wielkopolskie), Namysłów (Opolskie)

Miasta średnie w ekspertyzie PAN zostały zdefiniowane jako miejscowości poniżej stolicy województwa i powyżej 20 tys. mieszkańców (powyżej 15 tys., jeśli było to miasto powiatowe).

Problemy rozwojowe dotyczą m.in. spadku liczby ludności, zwłaszcza osób młodych i lepiej wykształconych. Towarzyszą temu narastające problemy społeczne, atrofia, rozpad więzi społecznych, a także patologie. Zachwianie równowagi na rynku pracy powoduje nadmierne dojazdy do pracy, które są dodatkowo utrudnione z uwagi na peryferyjność tych miejscowości.

Jak wyjaśnił w rozmowie z PAP autor analizy prof. Przemysław Śleszyński z Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, niezależnie od metody i przyjętych wskaźników, a tych stosowano nawet kilkanaście, trzon miast, w których występują niekorzystne tendencje, zawsze był ten sam. „Najważniejsze wyzwanie rozwojowe Polski niewątpliwie związane jest z demografią. Stąd też, ze względu na duże prawdopodobieństwo wyludnienia się, skrajnie zła pozycja takich miast jak Prudnik” – podkreślił.

Zdaniem prof. Śleszyńskiego modelowym przykładem problemów jest m.in. obszar Sudetów i ich otoczenia w woj. dolnośląskim, sięgający od granicy niemieckiej prawie do Kotliny Kłodzkiej. Po II wojnie światowej był tam silnie rozwinięty przemysł, a po 1989 r. zaczęły upadać kopalnie węgla oraz zakłady przemysłowe, odzieżowe, elektromaszynowe, co doprowadziło do bardzo dużego bezrobocia i silnych problemów związanych z restrukturyzacją gospodarczą. Zmiany uderzyły w takie miasta jak Nowa Ruda, Dzierżoniów czy Bielawa.

„Występują tu niekorzystne tendencje demograficzne, brakuje miejsc pracy, które utracono z powodu zmian podziału administracyjnego w 1999 r., kiedy 49 województw zastąpiło 16. Większe ośrodki wypłukują z tych miejscowości funkcje wyższego rzędu, a przemysł, który był jednym z głównych motorów napędzających te miasta, upadł. Do tego dochodzą kwestie niedostatecznego powiązania z siecią dróg wyższego rzędu: autostradami i drogami ekspertowymi. Dotyczy to np. Wałbrzycha czy Jeleniej Góry” – wyjaśnił prof. Śleszyński.

Sekretarz gminy Prudnik Marek Radom powiedział PAP, że przemysł włókienniczy i obuwniczy, na którym tradycyjnie opierało się miasto, praktycznie z niego zniknęły.

„Mówimy tu o bezrobociu strukturalnym. Zakład, który w latach 80. zatrudnia 3 tys. osób, w latach 90. zatrudnia ich 600-700, potem 200, a następnie upada. Jesteśmy gminą położoną przy granicy, z jednej strony to jest bardzo duży atut, z drugiej strony te tereny zawsze były zaniedbane, peryferyjne. Nie bez kozery mówi się, że jest to półksiężyc biedy” – powiedział sekretarz Prudnika.

Według niego ludzie młodzi i wykształceni, którzy wyjechali z Prudnika, wrócą, jeśli otrzymają szanse zatrudnienia w mieście. „Jaskółki się już pojawiają, na naszym terenie zlokalizował się duży zakład produkcyjny. Hale są przyjęte do Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, można więc korzystać z udogodnień, ze zwolnień podatkowych. Cały czas staramy się o środki unijne z przeznaczeniem na treny inwestycyjne” – podkreślił Radom.

Prezes Unii Miasteczek Polskich Wojciech Długoborski zauważył, że dla niektórych miast problemem bywa nawet zapewnienie wkładu własnego do inwestycji unijnych. „Jeżeli te miasta są pozbawione przemysłu, firm, zakładów pracy, które mogłyby dawać miejsca pracy mieszkańcom, trudno się dziwić, że następuje migracja. Stagnacja postępowała, bo te miasta nie miały potencjału, kapitału ” – zaznaczył.

Analiza Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN powstała na potrzeby rządowej Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. Zapowiedziano w niej pakiet działań dla średnich miast, który ma pomóc odwrócić niekorzystne tendencje. Ministerstwo Rozwoju planuje przeznaczyć na wsparcie średnich miast w najbliższych latach ponad 2,5 mld zł, skupiając się szczególnie na 122 ośrodkach zidentyfikowanych przez prof. Śleszyńskiego.

W krajowych programach operacyjnych, którymi zarządza Minister Rozwoju, przewidziano preferencje dla miast średnich, m.in. poprzez dedykowane nabory. Możliwe jest też zdobycie kapitału na wkład własny do projektów finansowanych ze środków unijnych. Resort chce również stymulować lokalizację nowych inwestycji prywatnych na terenie średnich miast poprzez preferencyjne warunki pomocy publicznej dla inwestorów.

Źródło: www.kurier.pap.pl

Artykuł Oto lista 122 polskich miast, którym grozi zapaść. Przygnębiający raport polskich naukowców pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Pomaganie Żydom w czasie II wojny światowej wiązało się z ogromnym ryzykiem. Wielu Polaków kładło jednak swoje życie na szali. Wielu je ostatecznie straciło. Tak jak Michał Kruk.

Został on powieszony 6 września 1943 roku w Przemyślu przez Niemców. Pomagał Żydom z Getta Przemyskiego i poniósł za to karę. Był pierwszym straconym publicznie Polakiem na terenie miasta, a niewykluczone, że nawet w Polsce. W sumie w Przemyślu hitlerowcy za pomaganie Żydom zamordowali jednak ponad pół tysiąca osób.

Na zdjęciu z egzekucji Michała Kruka widać też jeszcze jednego straconego. To Żyd. Najprawdopodobniej muzyk. Nie widać natomiast publiczności, która została zgoniona przez oprawców, którzy najpierw dla zabawy powiesili psa, a dopiero potem wykonali wyrok.

Miałem wtedy zaledwie 6 lat, ale doskonale pamiętam wujka. Michał Kruk. Życzliwy, pogodny, taka złota rączka, wszystko potrafił zrobić. Miał 59 lat, stary kawaler. Niemcy dowiedzieli się, że pomagał Żydom

- powiedział w rozmowie z nowiny24.pl Jan Hołówka, teraz znany przemyski lekarz.

Michał Kruk za swoje czyny został powieszony, ale już za prezydentury Andrzeja Dudy doczekał się uhonorowania. Przemyski bohater otrzymał pośmiertnie Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. W Przemyślu nie doczekał się jednak jeszcze nawet pamiątkowej tabliczki.

Artykuł O takich ludziach świat nigdy nie usłyszał. To pierwszy Polak publicznie powieszony za pomoc Żydom [FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W niedzielę w Przemyślu grupka sympatyków KOD-u protestowała przeciw rządom PiS-u. Jak relacjonują uczestnicy, w pewnym momencie podbiegli do nich młodzi ludzie, którzy zabrali im transparent.

Policja nie zatrzymała nikogo. Oburzeni KOD-owcy zapowiedzieli złożenie zawiadomienia na policji.

pic.twitter.com/jhwZccC0Tb

— Szymon (@DriftingInANet) 19 grudnia 2016

Do ataku przyznał się ONR:

Przemyśl już działa. Wczoraj zaledwie kilku "nieznanych" sprawców pogoniło kilkudziesięciu szKODników, przy okazji rekwirując im banery

— ONR Brygada Podlaska (@ONR_Podlasie) 19 grudnia 2016

Artykuł Protestująca grupka KOD zaatakowana w Przemyślu. ,,Kilku „nieznanych” sprawców pogoniło kilkudziesięciu szKODników” [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł „Jeszcze Polska nie zginęła, ale zginąć musi” – skandaliczne hasło w Przemyślu pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Wstrząsające zdjęcie. Czworo martwych dzieci przywiązanych drutem do drzewa. Przez lata to zdjęcie pokazywano jako przykład zbrodni dokonanych przez UPA w 1943 roku. Tymczasem te dzieci zamordowała ich matka. 11 grudnia 1923 roku. We wsi Antoniówka koło Radomia.

Męża Cyganki Marianny Dolińskiej (1891-1928) policja aresztowała zimą 1923 roku. Kobieta została sama z 4 dzieci. Błąkała się z dziećmi po zamarzających bagnach koło Radomia. Popadła w obłęd. Jak mówiła potem lekarzom w Tworkach uznała, że jedynym sposobem na uchronienie dzieci przed głodem jest ich zabicie. Powiesiła je na drzewie i zgłosiła się na policję.

Kilka lat później w "Roczniku Psychiatrycznym" ukazał się na ten temat artykuł ze zdjęciem. Ponownie zdjęcie ukazujące zamordowane dzieci z innej perspektywy opublikowano w tym samym periodyku w 1948 roku.

Zdjęcie nieoczekiwaną karierę zaczęło robić w Polsce w latach 90-tych XX wieku. Już jako zdjęcie polskich dzieci pomordowanych przez UPA. Miało przedstawiać ofiary UPA ze wsi Kozówka koło Tarnopola. Bodaj jako pierwszy napisał o Kozówce w kontekście dzieci dr Aleksander Korman w książce "Nieukarane zbrodnie SS-Galizien z lat 1943-1945" wydanej w Londynie w 1989 roku. Wtedy to o zamordowanie polskich dzieci w Kozówce oskarżył żołnierzy dywizji SS-Galizien a o współudział OUN-UPA i Ukrainische Hilfpolizei.

To właśnie dr Aleksander Korman rozpropagował zdjęcie w 2 książkach wydanych w Niepodległej już Polsce. W 2003 roku Korman wydał album "Ludobójstwo UPA na ludności polskiej". Zdjęcie z Antoniówki jest jego okładką.

W 2007 roku prawdziwą historię zdjęcia opisała Rzeczpospolita. To dlatego w 2008 roku rzeźbę nawiązująca do tego zdjęcia zdjęto z pomnika ofiar UPA w Przemyślu. Podobnie było z pomnikiem w Warszawie autorstwa Mariana Koniecznego. Pierwotny projekt przedstawiał skrzydlate drzewo, do którego przybite były małe dzieci. W wyniku protestów projekt został zmieniony.

Mimo tego, zdjęcie dalej żyje swoim życiem.W marcu 2010 ks. Isakowicz w towarzystwie kilku osób protestował przed pałacem prezydenckim przeciwko postawieniu pomnika Ukraińcom zamordowanym w 1944 roku we wsi Sahryń. Protestowali w towarzystwie zdjęcia dzieci Marianny Dolińskiej.

Artykuł Nieznana historia upiornego zdjęcia rzekomych ofiar UPA. O tym, jak było propagandowo wykorzystywane również przez Niemców pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W nocy z poniedziałku na wtorek zakończyło się głosowanie w amerykańskim konkursie na wyprawę roku. Wśród nominowanych jest policzanin 67-letni Aleksander Doba, który w pół roku kajakiem przepłynął Atlantyk. Rezultaty poznamy 7 sierpnia.

Jako pierwszy człowiek w historii samotnie przepłynął kajakiem Ocean Atlantycki z kontynentu na kontynent (z Afryki do Ameryki Południowej) wyłącznie dzięki sile mięśni. Opłynął kajakiem Morze Bałtyckie i Bajkał. Również jako pierwszy opłynął całe polskie wybrzeże z Polic do Elbląga oraz Polskę po przekątnej z Przemyśla do Świnoujścia. Brązowy medalista mistrzostw Polski w kajakarstwie górskim.

Organizatorem konkursu jest prestiżowy magazyn kajakarski "Canoe&Kayak".

Doba ma silną konkurencję. Wśród nominowanych jest wyczynowiec, który kajakiem przepłynął Amazonkę, bracia którzy przepłynęli kajakiem z Brazylii na Florydę oraz śmiałkowie, którzy własnej roboty kajakami spędzili na morzu osiem tygodni.

- Miło mi, że znalazłem się w tak doborowym gronie - komentował Aleksander Doba.

źródło: Głos Szczeciński

TUTAJ PREZENTACJA KANDYDATÓW:

Artykuł Jako pierwszy przepłynął kajakiem Ocean Atlantycki dzięki sile własnych mięśni. Czy wygra prestiżowy konkurs na wyprawę roku? pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł Mąż został zamordowany w bestialski sposób za pomoc Żydom. Ona jednak dalej pomagała – mimo grożącej jej i dzieciom śmierci. Nie tylko z rąk Niemców… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.