Do sieci trafiło nagranie z brutalnego pobicia mającego miejsce w Nicei (Francja), które udostępnili... sami bandyci. Okazuje się, że mężczyźni o wyglądzie ,,południowym" (tak są określani przez tamtejsze media) zaatakowali i skopali 40-letniego polskiego bezdomnego. Obecnie polskie media o ,,imigranckiej młodzieży".

Do ataku doszło na rue Louis Gassin w Nicei, niedaleko dziedzińca Salaya. Życiu Polaka nie grozi niebezpieczeństwo. Policja wszczęła śledztwo i jak informuje korespondent RMF FM we Francji Marek Gładysz, policji udało się schwytać kilku uczestników napaści, ale na wolności wciąż przebywa główny podejrzany.

Sam Polak nie zdecydował się wnieść oskarżenia, ale zrobiła to sama policja po zapoznaniu się z nagraniem.

Policja informuje, że Polak miał uczestniczyć w bójce między bezdomnymi, w wyniku czego mężczyzna miał leżeć na chodniku. Wtedy dopadła go grupa chuliganów. Kopali go, by następnie sfilmować jego twarz, komentując ze śmiechem, m.in. mówiąc, że pewnie jest martwy.

Dobrze mu przyłożyłeś! Dobiliśmy go!

- krzyczeli.

Bonsoir @PoliceNat06, l’immonde vidéo de cette ignoble agression circule sur Instagram. Ça s’est déroulé devant La Poste du cours Saleya, rue Louis Gassin a #Nice06. Si qui que ce soit a des informations sur ces ordures répondez sous ce message svp ! Faites tourner. pic.twitter.com/0jcKFsZWT3

— Philippe Vardon (@P_Vardon) 28 września 2018

Artykuł To Polak był napadniętym człowiekiem z szokującego nagrania. Trudno uwierzyć, jak imigranci zachowywali się po pobiciu (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Bywa, że we Francji turyści muszą się mieć na baczności, podobnie kierowcy autokarów, którzy powinni uważać, co dzieje się wokół pojazdów. Niedawno internet obiegło nagranie, na którym widzimy młodych mężczyzn, próbujących wyciągnąć bagaże z luku jadącego autokaru. A teraz internauci komentują wideo zamieszczone w sieci przez polskiego kierowcę.

Sprzątając w środku autobusu usłyszałem dźwięk. Ten "Francuz" próbował otworzyć drzwi autobusu, zapewne nie wiedząc o mojej obecności (mam nadzieję...). Potem poprzytulał się do autobusu, po czym radosnym krokiem oddalił się...

- tak w sieci komentował sprawę autor nagrania. A oto wideo, gdzie widzimy, jak mężczyzna próbuje dostać się do polskiego autokaru we Francji.

https://youtu.be/td_zC3zJFws

A oto inna - głośna sytuacja z udziałem autokaru, która miała miejsce we francuskim Grenoble.

https://www.youtube.com/watch?v=3TR-HyYrdv8

Artykuł Tymczasem we Francji… Polski kierowca autokaru nagrał przypadkiem dziwne zachowanie nieproszonego gościa (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Imigranci coraz częściej ingerują w życie zwykłych ludzi. Dowód? Do sieci trafiło nagranie, na którym widzimy, jak grupa osób próbuje zablokować samochód na polskich tablicach rejestracyjnych.

Wiele rzeczy przybyszom z innych krajów uchodzi bezkarnie. Liczą na obojętność policji bojącej się oskarżeń o rasizm i nie zawodzą się. Tym razem grupa imigrantów blokowała drogę na granicy włosko-francuskiej. Oto co zrobiła Polka.

W całym zajściu ranny został dziennikarz z Francji, nagrywający sytuację.

Artykuł Imigranci zablokowali przejazd samochodów. Nie wiedzieli, że trafią na Polkę [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Zwykły koncert i miło spędzony czas, ale nie we Francji. Przeszłość pokazała, że nawet w tak pozornie niegroźnej sytuacji może dojść do tragedii. Organizatorzy koncertu zabezpieczyli się jednak na wypadek, gdyby terrorysta próbował wjechać w tłum.

Na jednym z kanałów Youtube pojawiło się nagranie, wykonane przez Polaka, który pokazuje, jak zablokowano drogi, żeby ludzie idący na koncert lub z niego wracający nie padli ofiarą ataku.

- Trzeba drogi tarasować, żeby nas nie pozabijali

- komentuje nagrywający.

Dodaje, że na koncerty również nie wchodzi się tak jak kiedyś, tylko widzowie poddawani są drobiazgowej kontroli.

https://www.youtube.com/watch?v=7MixC5E-FUY

Artykuł Polak pokazał, jak Francuzi zabezpieczyli się przed kolejnym atakiem terrorystycznym. Takie środki ostrożności w zwykłym miasteczku [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Profil ,,Raz prozą, raz rymem - walczymy z propagandowym reżimem" opublikował bardzo ciekawą relację czytelniczki na temat sytuacji we Francji. Wiele wyjaśnia, jeśli chodzi o kraj nad Sekwaną.

Zapewne wielu moich znajomych zastanawia się, co się ze mną stało. Gdzie podziała się tamta wesoła, tolerancyjna Ania zafascynowana kulturą Afryki, która łaziła beztrosko po mieście o drugiej nad ranem w kolorowym swetrze? Najprostszą odpowiedzią byłoby: doświadczenie. Kiedy wyjeżdżałam do Francji na studia, wydawało mi się, że byłam świadoma sytuacji tego kraju: dużo imigrantów z całego świata żyje w jednym państwie, czasem są między nimi problemy, istnieją grupki „francuskich” dresów, okropna biurokracja, ale generalnie jest spokój; jednym słowem „życie”.

Wiedziałam, że, tak jak w mojej rodzimej Warszawie, są lepsze i gorsze dzielnice, jednak to, co zastałam na miejscu nie było kwestią różnicy w ilości adoratorów tanich trunków, lecz przestępczości. Tej prawdziwej, zorganizowanej, z bronią białą i palną. I kiedy człowiek zacznie lepiej poznawać miasto i jego okolice, okazuje się, że „spokojnych, normalnych” dzielnic praktycznie już nie ma, chyba, że zarabiasz dużo pieniędzy, albo sam należysz do marginesu społecznego i ta agresja jest dla Ciebie chlebem powszednim. Moje pierwsze studenckie mieszkanie nie sytuowało się w najgorszej z dzielnic Bordeaux, jednak wytrzymałam zaledwie rok.

Poznałam tu mojego obecnego chłopaka, Francuza z dziada pradziada, który przekonał mnie do przeprowadzenia się z Bordeaux do małej wsi oddalonej o 20km od mojej uczelni. Ja, 20-letnia studentka z tętniącej życiem Warszawy, przeprowadziłam się na francuską wieś. Sam ten fakt nie jest może rażący, wszak dużo osób potrzebuje teraz odpocząć od tempa życia metropolii, jednak to, co skłoniło mnie do przeprowadzki najpierw z miasta, a teraz i z tego kraju, nie jest zbyt chwalebne ani dla Bordeaux, ani dla całej Francji.

Szczerze powiedziawszy, nie wiem nawet od czego zacząć. Czy od tego, że dwie ulice od mojego mieszkania jakiś Arab zastrzelił Żyda? Czy od tego, że po zorganizowanej akcji nalotów przez policję na różne budynki prowadzone przez Arabów (kioski, bary, kebaby, sprzedaż używanych telefonów) w mojej ówczesnej dzielnicy okazało się, że 6 takich obiektów skrywało magazyny broni palnej w swoich piwnicach? Czy od tego, że przez pierwszy rok mojego pobytu tutaj, kiedy jeszcze czerpałam jakąkolwiek przyjemność z chodzenia po mieście, nasza grupa znajomych została fizycznie zaatakowana 9 razy?

Czy od tego, że kiedy jednego dnia założyłam sukienkę, Arabowie okupujący tarasy barów 24/7 gwizdali na mnie, krzyczeli „Dobra jesteś!”, „Ty k**wo”, czy jeszcze śledzili mnie w 5-osobowych grupach zaczepiając mnie w (zapewne w ich mniemaniu) bardzo szarmancki sposób? Czy od tego, że codziennie w drodze na uczelnię widywałam ok. 10-letnie dzieci same na ulicy, bawiące się piłką na jezdni w godzinach szkolnych? Czy od tego, że kiedy raz poszłam do sklepu po alkohol ze znajomą Francuzką o 22-iej, ona wyjęła z torebki gaz pieprzowy i kurczowo trzymała go w dłoni przez całą drogę?

Czy od tego, że praktycznie każda osoba, którą tutaj znam została okradziona z telefonu, czasem nawet w biały dzień? Co gorsza czasem przez dzieci wyglądające na 12-14 lat. Czy od tego, że niektóre dzielnice i ulice są dosłownie okupywane przez bandy Arabów i witają Cię słowami „Pani się przypadkiem nie zgubiła?” Czy jeszcze od tego, że w oknach mieszkań często można spotkać się z wywieszoną flagą Maroka, Algierii czy innych krajów Maghrebu? Czy może od tego, że nawet na studiach Arabowie trzymają się dziwnym trafem tylko między sobą, nie rozmawiają po francusku i osiągają najgorsze wyniki? Czy od tego, że kiedy raz poszliśmy zgłosić napad na komendę, Pan policjant nawet nie starał się ukrywać swojego braku zaskoczenia, gdy opisywaliśmy mu osobnika o ciemnej karnacji?

Czy może jeszcze od tego, że nawet moja znajoma, Arabka, musiała wyjechać z miasta ze swoją mamą i siostrą, bo banda młodych dziewczyn zaatakowała nożem i prześladowała jej mamę dlatego, że żyją po europejsku? Dużo ludzi w Polsce obawia się przede wszystkim zamachów, boją się, że jeśli przyjmiemy emigrantów z krajów arabskich, to co drugi zacznie się u nas wysadzać. Otóż tak naprawdę terroryzm i nowa fala imigrantów nie jest największym problemem i wyzwaniem tego kraju, jak i reszty krajów Europy Zachodniej.

Prawdziwym problemem jest asymilacja tych ludzi. To trzecie, czwarte pokolenia mieszkające w Europie się wysadzają, noszą nikaby, burki, rozmawiają między sobą po arabsku, uważają się za gangsterów i puszczają muzykę z telefonu, palą blanty i papierosy w metrze, zaczepiają przechodniów i dokonują napadów. Często chwalą się, że pochodzą z getta, dla nich siła i agresja to najważniejsze cechy prawdziwego mężczyzny, zachowują się jakby nadal mieszkali w krajach objętych wojną, gdzie jedynym rozwiązaniem jest zabić albo dać się zabić. Są źli na Europę, która według nich niszczy ich kraje (swoją drogą mają rację, kolonie nie zostały założone przez kosmitów), kobiety są bezwstydne, wręcz puszczalskie, są przekonani, że kowalem ich losu są Europejczycy, a nie oni sami.

Sytuacja we Francji wydaje mi się beznadziejna. Świeżo wybrany Prezydent Macron również wydaje się być oderwany od rzeczywistości i nie dostrzega realnego problemu swojego kraju, który z roku na rok się pogłębia, ponieważ leczone są jedynie najbardziej rozgłaszane objawy (ataki terrorystyczne) tej nowej choroby XXI wieku zwanej brakiem integracji. Nie dostrzega on strachu i bezradności szarych, ubogich obywateli, którzy zmuszeni są do mieszkania w niebezpiecznych dzielnicach w blokach państwowych, przepełnionych licznymi rodzinami z Afryki, w których króluje przestępczość i agresja.

Nie dostrzega również bezradności nauczycieli uczących w placówkach z takowych dzielnic, którzy załatwiają sobie L4 kilkanaście razy w roku z powodu agresywnego zachowania i nonszalancji ze strony kilkunastoletnich dzieci imigrantów. Dodatkowo ciężko inwigilować zradykalizowane meczety nie narażając się na oskarżenia o rasizm i brak wolności wyznaniowej, a osobniki wpisane na tzw. listę „S” osób potencjalnie zradykalizowanych, żyją sobie jak gdyby nigdy nic, dostając nawet przyzwolenie na posiadanie broni (sic!). Jeśli Francja nie zacznie stosować się do swojego starego przysłowia „Mieux vaut prévenir que guérir” (dosł. tłum. „Lepiej zapobiegać niż leczyć”), nie wróżę jej świetlanej przyszłości.

Artykuł Polka mieszkająca we Francji przedstawia szokujący obraz tego kraju. ,,Moi znajomi pytają: gdzie podziała się tolerancyjna Ania zafascynowana kulturą Afryki? Odpowiedź: moje doświadczenia” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W internecie pojawiło się nagranie kierowcy, który porusza się we Francji. Mężczyzna zwraca uwagę na absurd aktualnej sytuacji. To kierowcy, który uczciwie zarabiają na życie, muszą przebywać w ,,gettach".

Zaraz Wam pokażę miarę upadku cywilizacji zachodniej, wolnej, liberalnej, tej cudownej takiej. Czy to nie jest absurd, że w normalnym świecie, tzn. który kiedyś był normalny, zamiast łapać bandytów, którzy na pontonach przypłynęli do Europy i teraz kombinują jak tu się dostać do Wielkiej Brytanii, gdzie dobrobyt za darmo, buduje się takie oto więzienia – getta i zamyka się w nich kierowców, żeby bandyci na nich nie napadli?

Całość na nagraniu:

https://youtu.be/ksc7EnEllyI

Artykuł ,,Pokażę wam miarę upadku cywilizacji zachodniej”. Polski kierowca we Francji nagrał szokujące wideo [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Przemówienie płk. Antoniego Szackiego "Bohuna" "Dąbrowskiego" przed francuskim sądem w Tuluzie, aresztowanego 8 lipca 1950 na wniosek władz PRL (czyta "Bohun-Dąbrowski" - 1989).

[caption id="attachment_14381" align="alignright" width="333"] Antoni Szacki[/caption]

Antoni Szacki w 1940 r. wstąpił do Związku Jaszczurczego, a następnie Narodowych Sił Zbrojnych. Pełnił funkcję szefa sztabu Okręgu V Kielce NSZ. Od sierpnia 1944 r. był dowódcą Brygady Świętokrzyskiej NSZ. Pod jego dowództwem 17 stycznia 1945 r. jednostka ta wycofała się przed nacierająca Armia Czerwoną z Kielecczyzny przez Śląsk do Czech, gdzie 6 maja 1945 r. wyzwoliła hitlerowski obóz koncentracyjny dla kobiet w Holisovie k. Pilzna, a następnie połączyła się armią amerykańską (3 Armia gen. George'a Pattona).

Po przekształceniu Brygady w kompanie wartownicze (1946 r.) i usunięciu go z funkcji ich dowódcy przebywał w Niemczech do 1949 r., a następnie we Francji. Zajął się prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W 1950 r. władze PRL wystąpiły do władz francuskich z wnioskiem o ekstradycję jego osoby, oskarżając go o kolaborację. Do odrzucenia wniosku przyczyniły się m.in. świadectwa Żydówek–więźniarek z obozu Holiszów, które zaświadczyły przed sądem, że Szacki jako dowódca Brygady Świętokrzyskiej uratował im życie. Po fiasku starań o ekstradycję komuniści podjęli próbę porwania Szackiego przez grupę terrorystów-dywersantów, ale akcja nie powiodła się.

W 1956 r. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Zmarł 2 lipca 1992 r. w Costa Mesa, w Kalifornii.

UWAGA: do 4:50 słaba jakość.

Artykuł Antoni Szacki przed francuskim sądem, aresztowany na wniosek władz Polski Ludowej. Piękna lekcja patriotyzmu [wideo] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Waldemar Kita to polski prezes i właściciel francuskiego klubu FC Nantes. Podczas meczu z Toulouse grupa zamaskowanych fanów próbowała dostać się do jego loży i zaatakować go. Ale to nie wyjątek...

Ci ludzie nie dają mi spokoju. Nachodzą mój dom, przezywają od śmierdzących Polaków. Czy ktoś musi zginąć na stadionie, żeby władze coś z tym zrobiły?

- mówi w rozmowie z ,,Super Expressem" polski prezes. Twierdzi, że kibice są niezadowoleni z wyników, ale oprócz tego nie podoba im się narodowość prezesa.

części z tych chuliganów nie podoba się to, że nie jestem z Nantes, że nie jestem Francuzem, ale Polakiem. [...] Ci ludzie pojawiali się pod moim domem, pod domem moich teściów, pod moim domem pod Paryżem nawet! Zostawiali napisy typu "jesteś śmierdzącym Polakiem", "wynoś się stąd", "Kita - polska mafia". Francja to piękny kraj, cudownie tu żyć, większość Francuzów to świetni ludzie, ale w Nantes jest grupka, której nie podoba się, że klubem rządzi Polak

- twierdzi i dodaje, że obserwuje bierność policji i lokalnych władz. Sam jednak nie czuje się zastraszony:

Nie będą mnie gnojki zastraszały. Jak trzeba będzie się bić, to będę się bił. Bo o swoje idee bić się warto

- zapowiada.

Podkreśla, że zainwestował przez 10 lat w Nantes 100 mln euro. Mimo to ten sezon nie jest szczęśliwy - w 20-zespołowej francuskiej ekstraklasie Nantes zajmuje 16. pozycję.

cały wywiad w Super Expressie

Artykuł Polski prezes klubu zaatakowany we Francji. ,,Nazywają mnie śmierdzącym Polakiem. Czy ktoś musi zginąć, żeby władze coś zrobiły?!” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Relacja Marcina Piotra Dobrowolskiego, dziennikarza Pulsu Biznesu i Pulsu Historii na Facebooku:

A teraz na spokojnie, o ile tak można, o naszej sytuacji:

Byliśmy na barce po imprezie Paris Photo, kiedy dowiedzieliśmy się o zamachach. W pierwszym odruchu chcieliśmy wracać jak najszybciej do domu, ale kiedy dowiedzieliśmy się, że zamachy miały miejsce niedaleko wynajętego przez nas mieszkania pomyślałem, że możemy zatrzymać się w ambasadzie (byliśmy 8 minut od budynku), a tam na pewno ktoś będzie czekał.

Po drodze postanowiłem zadzwonić na telefon dyżurny ambasady, aby ich uprzedzić, że idziemy (jesteśmy na wycieczce w cztery osoby).

Pani konsul była nieco rozedrgana. Początkowo myślała, że rozmawia z przedstawicielem Centrum Operacyjnego MSZ i zaczęła kontynuować wcześniejszą z nim rozmowę (którą najwyraźniej przerwało). Ja tym razem przerwałem, przedstawiłem się i powiedziałem, że kierujemy się w stronę ambasady, prosimy o przyjęcie, bo nie wiemy co robić.

W odpowiedzi usłyszeliśmy, że powinniśmy sobie znaleźć hotel, bo ambasada jest zamknięta. Kilka razy powtarzałem, że jesteśmy kilkadziesiąt metrów od budynku. W trakcie kilkuminutowej rozmowy, mimo moich próśb odmówiono nam wstępu na teren ambasady argumentując, że o tej porze jest zamknięta (choć nie jest pusta). Polecono nie przebywać na ulicy, tylko znaleźć sobie hotel albo taryfę.

Na szczęście, przed ambasadą złapaliśmy taksówkę, która odwiozła nas pod dom. Po przyjeździe do domu okazało się, że tuż po naszym przejeździe obok Les Halles miała miejsce kolejna strzelanina…

[caption id="attachment_25362" align="aligncenter" width="622"] źródło: Blogpublika[/caption]

Artykuł To państwo istnieje naprawdę tylko teoretycznie. Jak ambasada potraktowała Polaków, obawiających się o swoje życie pochodzi z serwisu Niezłomni.com.