"Twarz" Małgorzaty Szumowskiej została nagrodzona Srebrnym Niedźwiedziem - Grand Jury Prize podczas 68. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie. Jednak komentarze niektórych dziennikarzy dalekie są od zachwytu. Zwracają uwagę, że film wpisuje się w pewien sposób przedstawiania Polski.

Szumowska wbija kij w mrowisko. Odważnie sięga po współczesne polskie problemy, mówi o braku akceptacji, bezmyślnej religijności pozbawionej refleksji

- mówiła w rozmowie z TVN24 Patrycja Wanat, dziennikarka filmowa radia TOK FM. Ale czy ,,Twarz" przedstawiła rzeczywistość? Zdaniem Rafała Ziemkiewicza, to film ,,drwiący z uprzedzeń, zabobonów i histerycznego lęku przed innym”. Publicysta w komentarzu dla ,,Do Rzeczy" porównuje produkcję z ,,Pokłosiem", bo również oparty jest na ,,faktach autentycznych.

W ,,Pokłosiu" bohater zostaje ukrzyżowany na drzwiach stodoły. W rzeczywistości p. Romaniuk został wyróżniony za społeczną działalność przez miejscową społeczność i czterokrotnie wygrywał tam wybory.

W filmie ,,Twarz" chłopiec doznał wypadku podczas budowy pomnika Chrystusa. Po przeszczepie twarzy ludzie we wsi zaczynają go nienawidzić, bo sądzą, że wstąpił w niego diabeł. W rzeczywistości chłopiec rzeczywiście przeżył wypadek, ale ludzie zamiast go podejrzewać o opętanie, udzielają mu pomocy i zapewniają wsparcie.

Fakt: Grzegorz Galasiński po przeszczepie twarzy mieszka w wiosce Niemil. Cała wioska mu pomaga, sołtys, proboszcz. Fikcja: Gośka Szumowska robi film o tym, że mała polska wioska wyżywa się na mężczyźnie po przeszczepie twarzy. Efekt: Srebrne Lwy w Berlinie.

— Tomasz Sommer (@1972tomek) 25 lutego 2018

Ziemkiewicz podsumowuje:

Jak się chce dostać nagrodę na Zachodzie....

A obraz o Polsce i Polakach idzie w świat - za pieniądze podatników. Oto informacja ze strony PiSF:

https://www.youtube.com/watch?v=fj5s5JzPDS8

Artykuł Jakie ,,fakty autentyczne” o Polsce i Polakach przedstawia polski film nagrodzony na Berlinale. Dziennikarze punktują różnice między filmem a rzeczywistością pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Trwają pracę nad ekranizacją książki Jerzego Kosińskiego ,,Malowany ptak". Mimo że Joanna Siedlecka już w połowie lat 90. udowodniła, że to wymysł autora i nic opisywanego w niej nie miało miejsca. Nie zraża to dziennikarzy, którzy już spodziewają się sporej sensacji.

Książka wywołała oczywiście spory skandal i zapewne jej filmowa wersja może się nie spodobać osobom, które nie przyjmują do wiadomości haniebnych praktyk Polaków podczas II wojny światowej

- zapewnia Wirtualna Polska o filmie, który powstaje w koprodukcji Czech, Słowacji, Ukrainy i Polski. Haniebne praktyki Polaków? Wiemy na pewno, co zrobił Kosiński, a co udowodniła w książce ,,Czarny Ptasior" Siedlecka, która demistyfikuje okupacyjny życiorys Kosińskiego. Książka miała uchodzić za świadectwo i dokument zagłady Żydów - okazała się literacką fikcją.

Pisarka udowodniła, dzięki swojej reporterskiej pracy, że Jurek nie błąkał się samotnie po polskich wsiach, nie rozłączył z rodzicami i nie stracił mowy na skutek bestialstwa półdzikich zwyrodnialców. Przeciwnie, przetrwał szczęśliwie wraz z rodzicami dzięki odważnym mieszkańcom wsi Dąbrowa Rzeczycka w województwie tarnobrzeskim.

"Malowany ptak" był pierwszym w literaturze oskarżeniem Polaków o okrucieństwo wobec Żydów, a tym samym o współudział w Holokauście.

Tym razem powstanie film, a w obsadzie znajdą się m.in. Udo Kier, Harvey Keitel, Stellan Skarsgård i Lech Dybik. Producentem i reżyserem jest czeski autor Václav Marhoul, znany z ilmów „Smart Philip” (2003) i Tobruk (2008).

„Malowany ptak” zapowiada się na projekt bardzo interesujący, ale także bardzo trudny do sfilmowania i opowiedzenia. Czy rzeczywiście twórcy odważą się pokazać te wszystkie wstrząsające obrazy?

- pyta WP.

Z informacji prasowej dowiadujemy się, że budżet filmu to 5,8 mln euro. Jego premiera zaplanowana jest na maj 2019 r. (podczas festiwalu w Cannes).

źródło: Wirtualna Polska / wPrawo.pl

Artykuł Ta książka była pierwszym oskarżeniem Polaków o współudział w Holokauście. Teraz powstaje film. Dziennikarze przewidują, że wywoła burzę jak ,,Pokłosie” czy ,,Ida” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W 76. rocznicę wydarzeń w Jedwabnem biskup Rafał Markowski przeprosił Żydów za to, co spotkało ich naród w tym miejscu. To pierwsze takie słowa katolickiego duchownego w Jedwabnem. Na to wystąpienie zareagował na Facebooku Maciej Stuhr, który wykorzystał słowa biskupa do odpowiedzenia krytykom filmu ,,Pokłosie", w którym zagrał główną rolę.

To jest wielki ból i wyrzut sumienia, za który to ból wszystkich braci i siostry narodu żydowskiego przepraszamy

- powiedział biskup Markowski podczas uroczystości z okazji 76. rocznicy mordu Żydów w Jedwabnem.

Słowa biskupa wykorzystał Maciej Stuhr.

Tym z Państwa fejbukowiczów, którzy przez lata przekonują mnie, że to co pokazaliśmy w filmie Pokłosie się po prostu nie zdarzyło polecam ten artykuł. Bardzo dziękuję, księże Biskupie!

- napisał aktor na swoim profilu na Facebooku i odesłał do relacji ,,Gazety Wyborczej" w uroczystości w Jedwabnem.

Stuhr tym samym wrócił do krytyki filmu ,,Pokłosie" Władysława Pasikowskiego, w którym zagrał główną rolę. Film był krytykowany przez licznych historyków, a sam aktor stał na stanowisku, że pokazuje historię taką, jaka się wydarzyła w rzeczywistości.

„Pokłosie” nie jest bowiem „ekranizacją rzeczywistości”, tylko jej groteskowym zniekształceniem. Scenariusz „Pokłosia” nie jest wcale dobry. Jest fatalny. A sytuacje w nim przedstawione nie są trafne. Są wyjątkowo nietrafione. Ten film to nie ilustracja prawdy, ale ekranizacja publicystycznych tez Jana Tomasza Grossa, tyle, że zwulgaryzowanych i sprymitywizowanych przez Pasikowskiego

- powiedział tuż po premierze Piotr Zychowicz w rozmowie z serwisem wPolityce.pl.

Historyk przyznał, że ,,Pokłosie" mogło podzielić Polaków jedynie na bardziej zażenowanych i nieco mniej zażenowanych, bardziej znudzonych i mniej znudzonych.

W „Pokłosiu” przekroczone zostały wszelkie granice absurdu. Pasikowski, choć nie to było jego intencją, wyrządził niedźwiedzią przysługę środowisku, które cechuje bardzo krytyczne nastawienie do postaw Polaków podczas II wojny światowej. Uważam bowiem, że dyskusja na temat tych postaw jest niezbędna. Zamiast poważnego wkładu do bolesnej dyskusji na ten temat Pasikowski wymierzył cios pałą w głowę. Oczywiście w polską głowę

- dodał Zychowicz, który zarzucał twórcom filmu pomijanie faktów oraz fałszywe przedstawienie motywów, którymi kierowali się Polacy w Jedwabnem. Przyznawał, że w ,,Pokłosiu" widzi tylko Polaków, którzy chcą zemsty za zabicie Jezusa oraz chęć zagrabienia mienia Żydów, a nie ma ani słowa o kolaboracji z okupantem.

Wszystko co mogłoby postawić Żydów w niekorzystnym świetle zostało skrzętnie ukryte, wszystko co obciąża Polaków zostało wyolbrzymione i uwypuklone. Z prawdą historyczną ma to niewiele wspólnego

- stwierdził.

Nie należy traktować „Pokłosia” jako filmu historycznego. „Pokłosie” burzy dyskusję, ponieważ nie odpowiada rzeczywistości. co się takiego stało, że niepodległe państwo polskie w postaci instytucji odpowiedzialnych za powszechną oświatę wpisało „Pokłosie” do kanonu obowiązujących młodzież lektur filmowych, stawiając go zatem na równi z filmem „Katyń”, czy z filmem o księdzu Popiełuszce? To hańba konkretnych ludzi z kuratoriów, z urzędów miejskich, odpowiedzialnych za kulturę i oświatę, którzy zdecydowali się, żeby tak psuć wykształcenie polskiej młodzieży

- oceniał ,,Pokłosie" w rozmowie z tygodnikiem ,,Nasza Polska" historyk IPN, prof. Jan Żaryn.

Kluczowym dla zrozumienia zbrodni w Jedwabnem wydaje się raport prof. Andrzeja Koli, który prowadził tam badania archeologiczne. Według niego zginęło około 300 osób, a w mogile w spalonej stodole znaleziono wiele kosztowności, co miało oznaczać, że Żydzi nie zostali obrabowani ani przed, ani po śmierci. Co więcej odnaleziono też wiele łusek z niemieckich Mauserów, co sugerowało, że zbrodni dokonano z inspiracji i za przyzwoleniem hitlerowców, którzy 10 lipca 1941 roku byli w mieście.

http://niezlomni.com/malo-znane-relacje-swiadkow-odslaniaja-szokujace-kulisy-mordu-jedwabnem-skonczymy-robic-zydami-samo-bedziemy-robic-wami-polakami/

http://niezlomni.com/doradca-premiera-izraela-podpowiadal-polsce-sprawie-jedwabnego/

http://niezlomni.com/zydowska-organizacja-bnai-brith-apeluje-tvp-atakuje-polska-historyk/

Artykuł Stuhr triumfuje. Twierdzi, że miał rację co do Jedwabnego i ,,Pokłosia” – powołuje się na biskupa. Ale takich słów nie zacytuje… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Minister MSWiA Mariusz Błaszczak gości w Nowym Jorku, gdzie został powitany przez miejscową Polonię. Podczas spotkania podkreślił, że należy walczyć o dobre imię Polski.

Jak informuje Wprost, jako sposób na poprawienie wizerunku Polski Błaszczak wskazał stworzenie filmu o rotmistrzu Pileckim czy Polakach biorących udział w Bitwie o Anglię. Rolę głównych bohaterów obsadziliby aktorzy Hollywood, znani na całym świecie.

– Trzeba zatrudnić Cruise'a lub Gibsona, czy kogoś kto jest znany na całym świecie. Hollywoodzkiego aktora, który zagrałby Polaka podczas II wojny światowej i pokazał prawdziwą historię

-mówił.

Błaszczak skrytykował promowanie takich filmów jak "Ida" czy "Pokłosie" przez państwo polskie, które w przeszłości finansowało obie produkcje.

źródło: Wprost

Artykuł Błaszczak: Trzeba zatrudnić Cruise’a lub Gibsona, czy kogoś znanego, aby zagrał Polaka pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_14236" align="alignleft" width="200"] Jadwiga Długoborska[/caption]

Tydzień temu Ostrów Mazowiecka czciła 70. rocznicę zamordowania Jadwigi Długoborskiej, bohaterki państwa podziemnego, która zginęła, ratując żydowskich sąsiadów. W swoim pensjonacie przechowywała Żydów już od 1939 r. To samo miejsce stanowiło prowizoryczną kwaterę miejscowej AK. Długoborska została wydana przez służącą, którą wyrzuciła z pracy za kradzież, dwa miesiące przed wycofaniem się Niemców z Ostrowi.

Poniosła śmierć okaleczona po ciężkich torturach. Wraz z nią rozstrzelano inne ujęte przy tej okazji osoby. Wśród nich była także jej denuncjatorka.

Bohaterka z Ostrowi została upamiętniona dopiero teraz wyłącznie dzięki zaangażowaniu jej ciotecznej wnuczki – historyk Magdaleny Gawin, która udokumentowała sprawę i zaproponowała miejscowym władzom zorganizowanie uroczystości.

Ilu bezimiennych bohaterów, Polaków, którzy oddali życie, ratując Żydów, pozostaje nieznanych? Możliwości Izraela, który usiłuje uhonorować medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” i drzewkiem w instytucie Yad Vashem wszystkie osoby ratujące Żydów w czasie II wojny światowej, są ograniczone. Dlaczego nie angażują się w to władze polskie czy wpływowe instytucje w naszym kraju?

W 2009 r. Arkadiusz Gołębiewski i Maciej Pawlicki nakręcili „Historię Kowalskich”, opowieść o wiejskiej rodzinie spalonej przez Niemców za ukrywanie Żydów. Film został przemilczany, a nieliczne wzmianki w dominujących mediach krytykowały go za „jednostronność”. Podobnie było z serialem zrobionym przez Waldemara Krzystka do scenariusza Wojciecha Tomczyka dla TVP, a opowiadającym o „Żegocie”, organizacji Polskiego Państwa Podziemnego powołanej w celu ratowania Żydów.

[icons icon_name="icon-bolt" icon_size="14px"] W tym samym czasie eksponowane były nieuczciwe i zmanipulowane książki Jana Tomasza Grossa przypisujące Polakom uczestnictwo w Holokauście i żerowanie na nim. Jako artystyczne wydarzenie promowano film Władysława Pasikowskiego „Pokłosie”, który wpisuje się w przekaz Grossa.

Pedagogika wstydu III RP nie lubi polskich aktów heroizmu, natomiast lubuje się w eksponowaniu polskiej podłości i zdrady. Nie zawsze jednak.

Gawin odkryła, że katujący, a wreszcie zabijający Długoborską gestapowiec Anton Birkenfeld-Psyk (nazwisko najprawdopodobniej przyjęte przez niego w czasie wojny) był Polakiem, który – jak wszystko na to wskazuje – po wojnie stał się współpracownikiem UB, co pozwoliło mu nie tylko uniknąć kary, lecz także awansować i prosperować w PRL.

Historycy IPN mówią o co najmniej kilkuset takich udokumentowanych przypadkach. Komuniści przejmowali archiwa Gestapo i rekrutowali jego dawnych agentów oraz funkcjonariuszy. Niekiedy historie te noszą znamiona czarnej groteski. Dawni funkcjonariusze III Rzeszy robili karierę w ZBoWiD i otrzymywali ordery za bohaterstwo w czasie wojny.

Fakty te raz jeszcze wskazują pokrewieństwo obu systemów. Rzucają także dodatkowe światło na budowę Polski Ludowej.

Niechęć do pokazywania czarnych stron PRL i rezerwa wobec czczenia polskiego bohaterstwa to dwie strony tego samego zjawiska. Ci, których kariery wyrastają z komunistycznej epoki, ich sojusznicy i spadkobiercy, unikają drastycznej o niej prawdy. Chyba nie trzeba uzasadniać, dlaczego nie lubią także autentycznego polskiego heroizmu.

Bronisław Wildstein, źródło: tygodnik Do Rzeczy

[caption id="attachment_14237" align="alignleft" width="750"] Łódź - Pomnik Ofiar Komunizmu[/caption]

Artykuł Jak dawni funkcjonariusze III Rzeszy znaleźli zatrudnienie w komunistycznym aparacie represji. Nowe fakty, rzucające światło na budowę Polski Ludowej pochodzi z serwisu Niezłomni.com.